Ἐπιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
«Δέν θά ἐπιτρέψω σέ κανέναν νά μή φοράει μάσκα στούς ναούς τῆς πόλης κατά τή διάρκεια τῆς λειτουργίας», εἶπε1 ὁ μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσόστομος (κατά κόσμον Γεώργιος) Νάσης. Πολλές φορές τό ἀπολυταρχικό προφίλ πού προβάλλουν μερικοί Ἐπίσκοποι, μᾶς θυμίζει τήν ἀπολυταρχία τοῦ ἄρχοντα τοῦ κόσμου τούτου, τοῦ διαβόλου. Μερικοί Ἐπίσκοποι, ἐπειδή ἔχουν διαστρεβλώσει τήν οὐσία καί τό νόημα τῆς ποιμαντικῆς εὐθύνης τους, φέρονται σάν ἐκκλησιαστικοί μονάρχες πού βγάζουν διατάγματα αὐθαίρετα καί ἀπαιτοῦν τήν ὑποταγή ὅλων. Τά τολμήματά τους εἶναι γεμᾶτα μισαλλοδοξία πρός τόν συνάνθρωπο καί αὐτό ἀκριβῶς τό στοιχεῖο τῶν κηρυγμάτων τους, ἀποκαλύπτει πώς ἡ σκληρότητα πού ἐκπέμπουν, πηγάζει ἀπό δαιμονικές διδαχές. Ὁ ἴδιος ὁ διάβολος ἀσκεῖ φοβερή πίεση στόν ἄνθρωπο, ἕναν ἀσφυκτικό κλοιό πού δέν τοῦ ἐπιτρέπει νά παραστρατήσει ἀπό τήν ἀντίχριστη ὁδό καί νά ἐκφράσει δοξολογία πρός τόν Ἀληθινό Θεό ἤ νά τηρήσει τίς ἐντολές Του. Τό ἴδιο λοιπόν δαιμονικό μένος πρός τόν ἄνθρωπο πού θέλει νά δηλώσει τήν Πίστη του καί νά ὁμολογήσει πώς πιστεύει ἀληθινά στήν Ἰαματική Χάρη τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καταδικάζοντας τή βλάσφημη μασκοφορία, ἐκδηλώνει καί ὁ Διάβολος μέσῳ τῶν αἱρετιζόντων Ἐπισκόπων.
Τρέφουν ἀμφότεροι τήν ἴδια ἐμπάθεια πρός τόν
ὀρθόδοξο πιστό πού θέλει νά δοξάζει ὀρθά τόν Κύριο, νά ὀρθοτομεῖ τόν Λόγο τῆς
Ἀληθείας, καί ὄχι ἁπλᾶ δέ σωπαίνουν προσευχόμενοι γιά τήν πνευματική τους
κατρακύλα, ἀλλά βγαίνουν στό ἱερό βῆμα καί φωνάζουν καί ἀπειλοῦν καί διώκουν.
Ποιόν; Τόν Θεό!
Ὁ συγκεκριμένος Μητροπολίτης δέν κάνει ἐκπτώσεις στήν
πτώση, ἀλλά φροντίζει μέ γενναιοδωρία νά τροφοδοτεῖ τήν πλάνα θεολογία του σέ
ὅλα τά ἐπίπεδα. Διότι, ἀφοῦ δέν ἔδειξε κανένα ἠθικό φραγμό καί ἐπέλεξε νά
προτείνει τά ἐμβόλια τῶν ἐκτρωθέντων ἐμβρύων, παρερμήνευσε τόν ρόλο τῆς
Ἐκκλησίας καί διαστρέβλωσε τήν ἀποστολή της. Δήλωσε συγκεκριμένα: «Πρέπει ὅλοι μας νά
προσέχουμε γιατί ἄν δέν φορᾶμε μάσκα θά γίνουμε ἡ αἰτία νά κολλήσουμε ἐμεῖς, νά
κολλήσουμε καί τούς ἄλλους. Θά μᾶς κατηγορήσουν ἔτσι ὅτι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι τῆς
Ἐκκλησίας εἴμαστε ἀνυπάκουοι ἀφοῦ δέν σεβόμαστε τούς νόμους, δέν κρατᾶμε τούς
κανόνες καί θά μᾶς ζητήσουν νά κλείσουν καί πάλι οἱ ναοί μας». Τό ζήτημα πού
ἀπασχολεῖ τόν Μητροπολίτη εἶναι τό φαίνεσθαι στούς κοσμικούς κύκλους, γιατί ἡ
συνέργεια καί ἡ σύμπνοια μέ τίς κεφαλές τοῦ κράτους, δίνει ἀκόμα περισσότερη
αἴγλη στούς ἐκκλησιαστικούς, ἕνα φθηνό καί ἐπίγειο “κύρος” πού συνοδεύεται ἀπό
ἄφθονη ἐξουσιολαγνεία. Μέ αὐτούς συντάσσονται οἱ Ἐπίσκοποί μας, μέ τούς
Καίσαρες πού βάλθηκαν νά ἐπιβάλλουν ἀντίχριστους νόμους καί προσβάλλοντας τά
δόγματα καί τήν ἐκκλησιολογία, ἐπιδιώκουν νά διαλύσουν τήν ἑνότητα τῆς
Ἐκκλησίας. Εἶναι πολύ εὔκολο, ὅταν ὁ ποιμένας βάλει γιά κεφαλή του κάποιον ἄλλο
πέραν τοῦ Θεοῦ, νά παρερμηνεύσει ποιός τελικά εἶναι ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ καί ποιός
ὁ νόμος τοῦ κράτους καί νά νομίζει πώς ἡ ἀποστολή τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς
καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας εἶναι νά ὑπακούει στούς νόμους τῆς Πολιτείας.
Ἔτσι, ὁ ἄνθρωπος μέ τήν παρότρυνση τοῦ διαβόλου δίνει
ὅλο καί περισσότερα στούς διῶκτες τῆς Ὀρθοδοξίας, κάνει ὅλο καί μεγαλύτερες
ἐκπτώσεις πίστεως, γιατί δέν ἔχει τό νοῦ τόν καθαρό νά ἀντιληφθεῖ πώς ἡ
ὑποχώρηση στήν Πίστη δέ χορταίνει τόν διάβολο. Ἀντίθετα, τόν εὐχαριστεῖ! Καί ἐπειδή
ὁ διάβολος εἶναι ζηλωτής τῆς ἁμαρτίας, θέλει ὅλο καί μεγαλύτερα ἀνίερα ἔργα νά
τοῦ προσφέρεις. Ὁπότε, ὅσοι παρουσιάζουν ὡς πρόφαση τήν ἀνάγκη γιά ὑποταγή
στούς Καίσαρες μέ τίς δαιμονόπληκτες ἰδέες ὥστε νά παραμείνουν οἱ ναοί
ἀνοιχτοί, τό κάνουν ἐπειδή λόγῳ τῆς ἀπιστίας τους, δέν μποροῦν νά κρατήσουν
τούς ναούς καθαρούς ἀπό τή βλασφημία τῶν μέτρων τοῦ κορωνοϊοῦ, καί ἔτσι,
ἐλπίζουν στό ἔλεος ὄχι τοῦ Θεοῦ, ἀλλά τῶν ἄθεων ἡγετῶν. Ὅλα δείχνουν πώς οἱ
ἔκπτωτοι ποιμένες φοβοῦνται μή χάσουν τούς μεγαλοπρεπεῖς ναούς, ὄχι ἐπειδή
βιώνουν ἐντός τους τήν Ἁγιαστική Χάρη, ὄχι ἐπειδή ἐντός τους λειτουργεῖ ὁ Μέγας
Ἀρχιερέας, ἀλλά ἐπειδή θεωροῦν τό ἄκτιστο γιά κτιστό. Δέν ἀπολαμβάνουν τό θαῦμα
του νά κατεβαίνει ὁ Οὐρανός στή γῆ, γιατί ἄν τό ἀπολάμβαναν, θά πονοῦσαν γιά τούς
ναούς πού ἐξαιτίας τῶν ἀνθρώπων κοντεύουν νά χάσουν τή Χάρη τους. Θά ἔψαχναν νά
βροῦν τόν τρόπο νά παρακαλέσουν τόν Κύριο νά μήν αἴρει τή Χάρη του, γιά νά μή
ξημερώσει μέρα πού ναός θά γίνει ντουβάρια μέσα στά ὁποῖα θά «χορεύουν»
φοβισμένοι μασκαράδες. Βλέπουν τόν Οἶκο τοῦ Θεοῦ σάν ἄψυχη ὕλη, ἕνα ἐπίγειο
παλάτι πού μπορεῖ νά ὑπάρχει δίχως αὐστηρές προϋποθέσεις, καί αὐτό εἶναι
ξεκάθαρο γιατί θέλουν ἡ ὕπαρξη τῆς Ἐκκλησίας στή ζωή μας νά μήν ὑποτάσσεται στά
εὐαγγελικά προστάγματα καί τίς πατερικές νουθεσίες, ἀλλά μόνο οἱ κοσμικοί
ἄρχοντες νά ὁρίζουν πῶς καί πότε θά λειτουργήσει. Tελικά, πόσο θεάρεστο εἶναι
ἕνα κτίσμα πού παραχωρήθηκε στόν ἄνθρωπο ὡς Οἶκος τοῦ Θεοῦ καί δέν κατάφερε νά
παραμείνει ἀμόλυντο ἀπό τό καρκίνωμα τοῦ Διαβόλου; Γι’ αὐτές τίς Ἐκκλησίες κόπτονται
οἱ Ἐπίσκοποι;
Οἱ Ἐπίσκοποι τοῦ τύπου «μέ τήν Ἐκκλησία, ἔστω καί ἄν
πλανᾶται», ἐξυπηρετοῦν μία δική τους, καινοτόμα καί ἀνθρωποκεντρική Ἐκκλησία.
Δέ βρίσκονται ἁπλᾶ σέ μία πνευματικά νηπιακή κατάσταση, ἀλλά οἱ δηλώσεις τους
ἀποτελοῦν κατάφωρες πλάνες καί εἰσάγονται στό πεδίο τῆς ἀ-Θεΐας. Διότι, ἡ
θεότητα πού πιστεύουν εἶναι στείρα ἀπό Ἰαματική Χάρη καί κατ’ ἐπέκταση, ἐφόσον
δέν μπορεῖ νά ὑγιάνει τό σῶμα, εἶναι φύσει ἀδύνατον νά θεραπεύσει καί νά σώσει
τήν ψυχή καί νά τῆς χαρίσει τήν αἰώνια ζωή.
Ὁ Μητροπολίτης κάνει τήν ἀναφορά του στόν Ἅγιο Νικόλαο
τόν Πλανᾶ καί τόν ἑρμηνεύει κατά τό δοκοῦν. Ἡ Θεολογία καί ἡ βίωσή της δέν
μποροῦν νά βασιστοῦν σέ σταχυολογήματα τῶν Πατέρων πού ἑρμηνεύονται ὅπως
θέλουμε καί ὅποτε θέλουμε. Ἡ Πατερική Θεολογία εἶναι ξεκάθαρη, καί ἄν ἀφήσει
κανείς τήν ἐπιδερμική προσέγγισή της καί τή μελετήσει στήν ὁλότητά της μέ τήν
καρδιά, θά καταλάβει πώς οἱ Ἅγιοι τίποτα γενικό καί ἀφηρημένο δέν εἶπαν, τίποτα
περίπου ὀρθόδοξο, τίποτα πού νά μπορεῖς νά τό κόψεις καί τό ράψεις γιά νά βγάλεις
ἕνα κήρυγμα σχεδόν ὀρθόδοξο. Δέν ἦταν τῆς «μέτριας Πίστης» οἱ Ἅγιοι, οὔτε
ἐπέλεγαν νά συλλέξουν ἐπιμέρους ἀλήθειες γιά νά βγάλουν ἕνα θεώρημα ἀρεστό στή
σύγχρονη πραγματικότητα. Αὐτό γιατί, εἶχαν τή Μία Ἀλήθεια καί ἄλλη δέ
χρειάστηκε. Ἔτσι, μέσα ἀπό τούς λόγους τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἀναδύεται ἡ Μία
Ἀλήθεια, ἡ ἀπόλυτη, ἡ κάθετη, ἡ ἀνυποχώρητη, ἡ ὑποταγμένη στόν Κύριο καί ὄχι
στόν Καίσαρα.
Ὁ Μητροπολίτης εἶπε: «Πόσοι ἄνθρωποι δέν
μιλᾶνε μεταξύ τους καί μέ τήν οἰκογένειά τους καί ἔρχονται ἐδῶ γιά νά κοινωνήσουν
καί νά ἐξομολογηθοῦν παρόλο πού ὑπάρχει διχόνοια ἀκόμη καί μέσα στό σπίτι τους;
Νά προσπαθήσουμε νά προετοιμαστοῦμε μέ μετάνοια καί προσευχή γιατί, μόνο τότε
θά μπορέσουμε νά προσέλθουμε καθαροί στό μυστήριο τῆς ἱερᾶς ἐξομολόγησης». Ἀπό τήν ἄλλη, ὁ
Ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς ἦταν ἰδιαίτερα φιλακόλουθος, καί ἄν ζοῦσε σήμερα, δέ θά
μποροῦσε οὔτε μία στιγμή νά ἀντέξει ἡ γεμάτη ἀπό θεῖο ἔρωτα καρδιά του, τούς
κλειστούς ναούς. Ἔκανε πολύωρες λειτουργίες καί ἀπολάμβανε τή Χάρη τοῦ Θεοῦ
πάντα κάνοντας ἀτελείωτες ὧρες προσκομιδή, διότι ἀπό τούς Ἁγίους μόνο ἔτσι
μπορεῖ νά ἐκφραστεῖ ἡ πνευματική ἀλληλεγγύη πρός τόν συνάνθρωπο καί σέ καμία
περίπτωση μέ τίς μάσκες καί τίς ἀποστάσεις. Αὐτή εἶναι ἡ ὕψιστη περίθαλψη τῆς
ψυχῆς, οἱ «πρῶτες βοήθειες» στόν πνευματικό κόσμο. Αὐτό εἶναι ἡ ἀληθινή ἐν
Χριστῷ ἀγάπη! Ἐμεῖς σέ Αὐτόν τόν Θεό πιστεύουμε, στόν Χριστό τῆς Ὀρθοδοξίας,
καί ὅπως ἀκριβῶς καί ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς, μόνο σύμφωνα μέ Αὐτόν καθορίζουμε
τίς πράξεις μας. «…Πάντες διά τῆς Αὐτοῦ χάριτος ἕν ἐσμεν τῇ πίστει τῇ εἰς Αὐτόν
καί εἰς ἕν Σῶμα τελοῦμεν τῆς Αὐτοῦ Ἐκκλησίας, κεφαλήν μίαν ἔχοντες Αὐτόν καί ἕν
Πνεῦμα ἐποτίσθημεν διά τῆς τοῦ Παναγίου Πνεύματος χάριτος»2.
Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς διακατέχονταν ἀπό τόν ἔρωτα
τῆς προσευχητικῆς κατάστασης. Ἦταν ὁ Ἅγιος πού βίωνε τό «ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως
ὑπάρχω». Μάλιστα, οὔτε μέ τήν εἰσβολή τῶν Ἀγγλογάλλων τό 1917 δέ διέκοψε τή
σειρά τῶν λειτουργιῶν. Ὅταν ὁ Μελέτιος Μεταξάκης ἀπαγόρευσε τίς ἀγρυπνίες, ὁ
Ἅγιος ἀπελπίστηκε καί ἔστειλε μία νεοκόρο νά ζητήσει ἄδεια ἀπό τή Μητρόπολη, ὥστε
νά μπορέσει νά λειτουργήσει. Ἡ μαχητικότητα τῶν Ἁγίων γιά τή διακονία τοῦ
Χριστοῦ δέν μπορεῖ νά κοπάσει οὔτε ὅταν ὑπάρχουν ἀντίξοες συνθῆκες. Γνωρίζουμε
ὅτι ὁ Ἅγιος ἔκανε κρυφές λειτουργίες τίς μεγάλες γιορτές καί στά ἐρημοκλήσια
ἔτρεχε γιά νά δοξάσει τόν Κύριο. Ἡ ἴδια ἡ ἁγιασμένη μορφή του δίνει τήν
ἀπάντηση σέ ὅσους ἐκκλησιαστικούς συμβουλεύουν νά κάνουμε ὑπομονή καί νά
βάλουμε τή μυστηριακή ζωή μας σέ παύση.
Ὁ Μητροπολίτης Τρίκκης, μπορεῖ νά ἀντιληφθεῖ πῶς
φτάνει ὁ ἄνθρωπος στήν καθαρότητα; Ἀπαλλαγμένος, δηλαδή, ἀπό τόν μολυσμό τῆς
βλασφημίας (μασκοφορία καί ἄρνηση τῆς Ἰαματικῆς Χάρης) καί καθαρισμένος ἀπό τή
«λέπρα» πού προκαλεῖ ἡ αἵρεση. Ἡ προετοιμασία πού ἀναφέρει εἶναι ἡ ὁρισμένη
προετοιμασία ἀπό τήν Ἐκκλησία; Ἤ ἀναφέρεται στήν προετοιμασία πού προτείνουν οἱ
ὑγειονομικοί; Ἡ μετάνοια εἶναι ἡ μετάνοια ἔχοντας τήν αἴσθηση τῆς ἁμαρτωλότητας
καί τῆς παραβίασης τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ; Ἤ μήπως ἀναφέρεται σέ μία μετάνοια
κοσμικοῦ τύπου, πού ἡ αἴσθηση τῆς παραβίασης τῶν ὑγειονομικῶν κανονισμῶν
ἐλέγχει τούς δούλους τοῦ Θεοῦ;
Σέ πρόσφατο κήρυγμά μου3, εἶπα: Ἀκούγοντας
οἱ γραμματεῖς τόν Χριστό νά συγχωρεῖ τίς ἁμαρτίες τοῦ παραλυτικοῦ,
σκανδαλίστηκαν καί σκέφτονταν μέσα τους πώς ὁ Ἰησοῦς εἶναι βλάσφημος.
Διαβάζουμε στόν Ἱερό Χρυσόστομο πώς «Σκέφτονταν ἀπό μέσα τους, ἐπειδή φοβοῦνταν
τό πλῆθος καί δέν τολμοῦσαν νά βγάλουν τή γνώμη τους στό προσκήνιο». Ὁ Εὐθύμιος
Ζιγαβηνός λέει πώς «Σκανδαλίζονταν ὅμως ἀπό φθόνο καί πονηρία. Διότι πολλές
φορές τόν εἶδαν μέ τρόπο ἐξουσιαστικό καί ἀσθένειες νά φυγαδεύει καί δαίμονες νά
διώχνει, καί τούς ἀνέμους καί τή θάλασσα νά μαλώνει καί ὅλα αὐτά νά τά κάνει
πάνω ἀπό τίς ἀνθρώπινες δυνάμεις· ἀλλά αὐτοί ἐνῷ ὑπερασπίζονταν τά δικά τους
πάθη, νόμιζαν ὅτι ὑπερασπίζονται τό Θεό». Αὐτή ἡ ἑρμηνεία πόσο ἐπίκαιρη εἶναι!
Οἱ σημερινοί ὑποκριτές γραμματεῖς γιά νά δικαιολογήσουν τά πάθη καί τούς φόβους
τους, νομιμοποίησαν τή βλασφημία καί κόπτονται νά ἀποδείξουν πώς ἡ βλασφημία
τους εἶναι ἀποτέλεσμα ἀγάπης πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο. Ὤ τί ὑποκρισία!
Ἀρνοῦνται τήν ἰαματική Χάρη τοῦ Θεοῦ λόγῳ τῆς ὀλιγοπιστίας τους καί τό πάθος
τους αὐτό, τό κάνουν κανόνα, διώκοντας μάλιστα καί ὅποιον ἔχει ἀφεθεῖ
ὁλοκληρωτικά στόν Ἰατρό τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων. Ἀλλά ὁ Θεός, ὡς
Παντογνώστης, ξέρει τόν κάθε φανερό καί κρυφό λογισμό μας. Ἔτσι, κάθε
αἱρετίζουσα καί βλάσφημη πρόταση πού βγαίνει ἀπό ἐπισκοπικά χείλη, γίνεται
κανόνας, καί ὅσοι δέν μποροῦν νά δοῦν τό δαιμονικό στοιχεῖο πού ἐνεργεῖ διά
μέσου αὐτῶν τῶν κανόνων, Παράδεισο δέ βιώνουν, δηλαδή τό θαῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας!
Ποιός Ἅγιος θά κλείδωνε τίς Ἐκκλησίες παύοντας ἀπό
φόβο νά λειτουργεῖ; Ποιός θά φοροῦσε μάσκα κρατώντας τά ἅγια λείψανα; Ποιός μέ
πόθο θά καταφιλοῦσε τίς θαυματουργικές εἰκόνες φορώντας μάσκα; Ἄς
ἀνοίξουμε τούς Συναξαριστές μας, γιά νά ξεστραβωθοῦμε καί νά δοῦμε σέ ποιούς
θέλουμε να μοιάσουμε. Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς, ὅταν πήγαινε στήν Ἐκκλησία
γινόταν σάλος. Ἄλλοι τοῦ φιλοῦσαν τά χέρια, ἄλλοι τά ράσα, ἄλλοι τό κεφαλάκι
του, γιατί γνώριζαν ὅτι διά μέσου τοῦ Ἁγίου φιλοῦσαν τόν Κύριο. Καί
φίλησαν τόν Κύριο, γιατί ἀγάπησαν καί φοβήθηκαν τόν Υἱό πιό πολύ ἀπ’ τόν ἰό…
1. ΤΡΙΚΑΛΑ: Ο μητροπολίτης δεν θα επιτρέπει την παρουσία πιστών στους ναούς
αν δεν φορούν μάσκες
2. ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΠΑΛΑΜΑΣ, Ὁμιλία 15 (τῇ Κυριακῇ τῶν Βαΐων) PG 151, 188B
3. https://www.youtube.com/watch?v=2yVsXPqzLEs&t=96s
Πηγὴ ἐδῶ.