Διαβάζουμε στην εφημερίδα
"Το Βήμα":
"Ο βιομήχανος Παναγιώτης Αγγελόπουλος, ο εφοπλιστής Γιάννης Λάτσης, ο επιχειρηματίας Σωκράτης Κόκκαλης, ο έμπορος Κωνσταντίνος Δαφέρμος και δεκάδες άλλοι γνωστοί επιχειρηματίες... είναι οι μεγάλοι κληρονόμοι των τίτλων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας... και αποτελούν μια ελάχιστη ένδειξη της τιμής, της αγάπης και του σεβασμού που τρέφει το Πατριαρχείο στους ανθρώπους αυτούς" (εδώ)
Ο «λέων» Σεραφείμ Πειραιώς τίμησε εκκλησιαστικώς π.χ. τον κ. Βαγγέλη Μαρινάκη (εδώ). Η Εκκλησία της Ελλάδος π.χ. τον κ. Πέτρο Κυριακίδη (εδώ) που ήταν μαζί με τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη «Ταξιάρχες του Τάγματος των Ιπποτών του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων (εδώ) και πάει λέγοντας.
Αν κάποιος κάνει τον κόπο να
διαβάζει το βιογραφικό των από την εκάστοτε Ιεραρχία τιμηθέντων ανθρώπων αυτών, ζώντων και μη, θα δει
μεταξύ άλλων τους εξής χαρακτηρισμούς: έμπορος όπλων, άρχοντας του πολέμου,
σκάνδαλο ιντρακομ, σκάνδαλο χαλυβουργικής, μεγάλο οικονομικό και ηθικό
σκάνδαλο, τραπεζικό σκάνδαλο, κατάσκοπος της Στάζι, σκάνδαλο ναρκωτικών, υπεκφυγή
φόρων, σκάνδαλο, σκάνδαλο ακόμα και θεραπευτής ασθενειών.
Δεκαετίες τώρα γινόμαστε θεατές μίας
βλάσφημης πολιτικής οφφικίων του Φαναρίου και των λοιπών Ιεραρχιών προς εξυπηρέτηση
συμφερόντων και με ανάμιξη πολλές φορές ξένων κυβερνήσεων (βλ. π.χ. επί πατριαρχίας
Αθηναγόρα). Κάποιες μεμονομένες φωνὲς μας προειδοποιούσαν και εμείς κωφεύαμε. Και όμως, τώρα μας προκαλεί εντύπωση η απονομή οφφικίου στον κ. Τσιόδρα.
Είμαστε τελικά αφελείς ή σιωπηροί
συνένοχοι;
