Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος σε Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο: Ή μαζεύεις τον “Έξαρχο” Κλιν ή θα τον καθαιρέσω
Επιστολή προς τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο απέστειλε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος, με την οποία σε ιδιαίτερα αυστηρό τόνο του διαμηνύει ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι εάν δεν αποσύρει από την Αφρική τον “Έξαρχο” Μητροπολίτη Κλιν και δεν άρει τον σχετικό διορισμό του, θα προχωρήσει στην καθαίρεσή του.
Ο Πατριάρχης Θεόδωρος στην επιστολή του επισημαίνει για άλλη μια φορά την αντικανονική υπό κάθε έννοια ορθόδοξης Εκκλησιολογίας, απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ρωσίας, σχετικά με την ίδρυση “Εξαρχίας” στο κανονικό έδαφος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Υπογραμμίζει ακόμη ότι έχει ήδη τοποθετηθεί και ο λεγόμενος “Έξαρχος” της Ρωσικής Εκκλησίας, Μητροπολίτης Κλιν Λεωνίδας.
Διαμηνύει δε στον Πατριάρχη Μόσχας ότι οι αποφάσεις περί ανακήρυξης του Οικουμενικού Πατριάρχη και του ίδιου, όπως και όλων όσων αναγνώρισαν την Ουκρανική Αυτοκεφαλία, ως “σχισματικούς, προφανώς στερούνται σοβαρότητας, πολλώ δε μάλλον κανονικής υπόστασης”.
Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας ξεκαθαρίζει πως “ανεχόμαστε” την ανυπόστατη δημιουργία “Εξαρχίας”, αναμένοντας την ανάκληση της απόφασης, χωρίς να προβαίνει στην επιβολή εκκλησιαστικού επιτιμίου στον Μητροπολίτη Κλιν.
ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΡΩΣΣΙΑΣ
Αριθμ. Πρωτ. 38/2022
Μακαριώτατε Πατριάρχα Mόσχας και πάσης Ρωσσίας, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος κύριε Κύριλλε, την Υμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα αδελφικώς εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Εν καρδία βαρυαλγούση και αθυμία πολλή επικοινωνούμεν μετά της φιλτάτης ημίν Μακαριότητος ου μόνον εξ αφορμής των πρότριτα ληφθεισών, όλως αντικανονικών και παρά πάσαν έννοιαν ορθοδόξου Εκκλησιολογίας, αποφάσεων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ρωσσίας περί ιδρύσεως «Εξαρχίας» εν τω κανονικώ εδάφει του Παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, αλλά της ήδη συντελεσθείσης τοποθετήσεως του ούτω λεγομένου «Εξάρχου» Υμών, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κλιν κ. Λεωνίδου, όστις μάλιστα και απέστειλεν αντιμήνσια υπογεγραμμένα υπ’ αυτού εις ενίας Εκκλησιαστικάς Κοινότητας, αίτινες ατυχώς παρεσύρθησαν εις ατραπούς στραγγαλιάς και ύδατα υφαλώδη μακράν των κανονικών αυτών Ποιμένων.
Σημειωθήτω δ’ ενταύθα, ότι αι ληφθείσαι υπό της αγιωτάτης Εκκλησίας της Ρωσσίας, αποφάσεις περί ανακηρύξεως του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, της τε ημετέρας Μετριότητος ως και πάντων των αγίων Αδελφών των αποδεχομένων την Αυτοκέφαλον αξίαν και περιωπήν της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας, ως σχισματικών, προφανώς, στερούνται σοβαρότητος, πολλώ δε μάλλον, κανονικής υποστάσεως.
Η αγιωτάτη Εκκλησία της Ρωσσίας, ως προκύπτει εκ των ιδρυτικών και καταστατικών αυτής κειμένων, ουδεμίαν δικαιοδοσίαν ανωτάτου δικαστικού οργάνου κέκτηται εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία και ως εκ τούτου ουδόλως δύναται κρίνειν και κατακρίνειν τον Οικουμενικόν Πατριάρχην και τους λοιπούς Πατριάρχας.
Τουναντίον, ως διαλαβάνει το σχετικόν Συνοδικόν Χρυσόβουλον του έτους 1590 προς την Ύμετέραν Εκκλησίαν ο Πατριάρχης της Ρωσσίας «κεφαλήν και αρχήν εχ[ει] αυτός τον Αποστολικόν Θρόνον της του Κωνσταντίνου Πόλεως ως και οι άλλοι Πατριάρχαι», (Κ. Δελικάνη, Τα εν τοις κώδιξι του Πατρ. Αρχειοφυλακείου επίσημα Εκκλησιαστικά Έγγραφα, τ. 3, σ. 25, Εν Κων/πόλει 1905).
Όθεν, στοιχούντες απαρεγκλίτως τη αστασιάστω και καθηγιασμένη Παραδόσει και Πράξει της αγίας ημών Εκκλησίας προσεφύγομεν τω Παναγιωτάτω Οικουμενικώ Πατριάρχη προς μείζονα αρωγήν και διευθέτησιν της προκληθείσης κανονικής αύτης ανωμαλίας καθότι «αι υποθέσεις πάσαι των Εκκλησιών εις τον Κωνσταντινουπόλεως Θρόνον αναφέρονται και παρ’ αυτού τας αποφάσεις λαμβάνουσιν, ως τα πρωτεία κατά τους Κανόνας έχοντος της παλαιάς Ρώμης. Ει δε τυχόν συναινούσι και οι λοιποί Πατριάρχαι, ει τυχόν είη μείζων η υπόθεσις, αμετάβλητος έσται η εξενεχθείσα απόφασις», (Μ. Ι. Γεδεών, ΚΑΝΟΝΙΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ, Εκ του Πατριαρχικού Τυπογραφείου, Κων/πολις 1888, τ. 1, σ. 351), ως διαλαμβάνει ο Συνοδικός Τόμος των τεσσάρων Πατριαρχών εν έτει 1663ω προς την αγιωτάτην Εκκλησίαν της Ρωσσίας και ως εκ τούτου κάλλιον παντός ετέρου οίδε αύτη.
Εν προσευχητική και εμπόνω σιωπή άχρι τούδε ανεχόμεθα, κατ’ άκραν συγκατάβασιν, την αποφασισθείσαν αλλά κανονικώς και εκκλησιολογικώς ανυπόστατον, δημιουργίαν «Εξαρχίας» εν τη επικρατεία της ποιμαντικής ευθύνης του ημετέρου Πρεσβυγενούς Πατριαρχείου, αναμένοντες την ανάκλησιν της αναδέλφου και πάντη αντικανονικής αύτης αποφάσεως, μη προβαίνοντες εις την επιβολήν οιουδήτινος εκκλησιαστικού επιτιμίου εις τον Μητροπολίτην Κλιν και μηδέποτε «Έξαρχον» Αφρικής κ. Λεωνίδην.
Αλλ, όμως ίνα μη το κακόν αθεράπευτον γένηται και η πυορροούσα πλήγη σεσηπυία καταστή καλούμεν την Υμετέραν φίλην Μακαριότητα εις άμεσον ανάκλησιν του εξονομασθέντος δήθεν «Εξάρχου» και άρσιν του σχετικού διορισμού αυτού. Εν εναντία περιπτώσει θέλομεν καθυποβάλλει αυτώ εις την ποινήν της καθαιρέσεως εκ του υψηλού υπουργήματος της Αρχιερωσύνης, ως οι θείοι και ιεροί κανόνες διακελεύονται (επί παραδείγματι 8/Α΄, 12/Δ΄ κ. α.).
Επί δε τούτοις κατασπαζόμεθα την Υμετέραν περισπούδαστον Μακαριότητα φιλήματι αγίω και διατελούμεν μετά της εν Κυρίω αγάπης.
Της Υμετέρας σεβασμίας Μακαριότητος αγαπητός
εν Χριστώ αδελφός
Εν τη Μεγάλη Πόλει της Αλεξανδρείας τη 14η Φεβρουαρίου
