Ο ΦΙΛΟΠΑΠΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
Τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη,
Θεολόγου - Δημοσιογράφου - Συγγραφέως - Ἐκδότου
Ὁ Πάπας ὑπεράνω καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Πατριαρχῶν
Μὲ τὸν σημερινὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος π. Ἱερώνυμον συνδέομαι μὲ ἀμοιβαίαν ἐκτίμησιν ἐπὶ ἀρκετὰς δεκαετίας. Ἐπειδὴ παρεμβαίνω οὐσιαστικῶς εἰς τὴν ἑκάστοτε, κυρίως, ἐκκλησιαστικὴν ἐπικαιρότητα, ἠναγκάσθην νὰ ἐλέγξω ἀνεπιτρέπτους πράξεις τοῦ Μακαριωτάτου, χωρὶς νὰ ἀποσύρω ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του τὸν σεβασμόν μου, τὴν τιμήν μου καὶ τὴν ἀγάπην μου.
Ἰδοὺ ἐν προκειμένῳ τὸ διαπραχθὲν ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου νέον ἀξιοκατάκριτον γεγονός. Τὴν 4ην Δεκεμβρίου 2021 ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐπραγματοποίησε μεγαλειώδη ὑποδοχὴν εἰς τὸν χῶρον τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, ὄχι ἁπλῶς ἑνὸς αἱρετικοῦ, ἀλλὰ τοῦ αἱρεσιάρχου Πάπα, μὲ πᾶσαν ἐπισημότητα (κόκκινα χαλιά, δεκάδες τηλεοπτικῶν μέσων, ἀστυνομοκρατία τῆς περιοχῆς, ἀπαγόρευσις τῆς λειτουργίας τοῦ σταθμοῦ τοῦ μετρὸ εἰς τὸ Σύνταγμα κ.λπ.). Τοιαύτη ὑποδοχὴ δὲν ἐγένετο ποτὲ εἰς οὐδένα Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην. Ἐτιμήθη λοιπὸν ὁ φορεὺς πλέον τῶν εἴκοσι (20) αἱρέσεων καὶ κακοδοξιῶν ἀρχιαιρεσιάρχης Πάπας ὑπεράνω ὅλων τῶν Οἰκουμενικῶν Πατριαρχῶν.
Δυναμικὴ κινητοποίησις τῆς Ἀστυνομίας
Ὅταν δὲ τὴν στιγμὴν κατὰ τὴν ὁποίαν εἰσήρχετο ὁ Πάπας εἰς τὴν εἴσοδον τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς ἐφώναξα, στεντορείᾳ τῇ φωνῇ, «Πάπα, εἶσαι αἱρετικός», ὥρμησαν ἐναντίον μου πολλοὶ ἀστυνομικοὶ καὶ μὲ ἔρριψαν εἰς τὸ ἔδαφος. Ἐδημοσιεύθη φωτογραφία μὲ ἕξ (6) ἀστυνομικοὺς ἐπάνω μου. Ἀφοῦ μὲ ἐφυγάδευσαν βιαίως ἀπὸ τὸν χῶρον τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς, μετ’ ὀλίγον, μὲ ἐπρόφθασαν εἰς τὴν Πλατεῖαν Συντάγματος 4 ἀστυνομικοὶ καὶ μὲ ἐπληροφόρησαν ὅτι εἶμαι κρατούμενος καὶ ὅτι ἔχουν ἐντολὴν νὰ μὲ ὁδηγήσουν εἰς τὴν ἀστυνομικὴν Διεύθυνσιν. Ὑπῆρξα ἀνένδοτος καὶ μὲ αὐστηρότητα συνεχῶς ἐζήτουν ἀπὸ αὐτοὺς νὰ εἴπουν διὰ ποῖον λόγον πρέπει νὰ γίνη αὐτὴ ἡ προσαγωγή μου. Ἡ σιωπή των ἦτο διαρκής. Ἐν τῷ μεταξὺ ἔφθασε καὶ εἷς μεγαλόσχημος ἀστυνομικός, διὰ νὰ μὲ πείσῃ μὲ εὐγενικὸν τρόπον νὰ δεχθῶ αὐτὴν τὴν προσαγωγήν μου. Τότε εἶπον εἰς αὐτὸν ὅτι μία τοιαύτη προσαγωγὴ εἰς τὴν Ἀστυνομίαν (διαφέρει τῆς συλλήψεως) γίνεται, ὅταν ὑπάρχη ὑποψία ὅτι διεπράχθη συγκεκριμένον ποινικὸν ἀδίκημα. Ἐγὼ διὰ ποῖον ἀδίκημα συλλαμβάνομαι; Καὶ ἐπειδὴ δὲν ἠδύνατο νὰ ἀπαντήσῃ, ἐκραύγασα πρὸς τοὺς συγκντρωμένους ἀνθρώπους μὲ ὅλην τὴν δύναμίν μου: Διὰ τὸν Πάπαν συλλαμβάνομαι παρανόμως καὶ ἀρνοῦμαι νὰ ἀκολουθήσω τοὺς ἀστυνομικούς. Τότε ὁ Μεγαλοαστυνόμος μὲ ἐτράβηξεν ἐντόνως ἀπὸ τὸ χέρι καὶ μοῦ εἶπε νὰ πᾶμε σὲ σημεῖο νὰ μὴ ἀκούῃ ὁ κόσμος διὰ νὰ συζητήσωμεν τὸ θέμα. Αὐτὸ μὲ ὤθησε νὰ φωνάξω περισσότερον καὶ ἐδήλωσα ὅτι δὲν δέχομαι οὐδεμίαν μυστικὴν συνεννόησιν. Ἀμέσως οἱ 4 πρῶτοι ἀστυνομικοὶ μὲ ἐσήκωσαν βιαίως εἰς τὸν ἀέρα, διὰ νὰ μὲ βάλουν εἰς τὸ περιπολικὸν τῆς Ἀστυνομίας. Ἀντέδρασα μὲ ὅλας τὰς σωματικάς μου δυνάμεις καὶ ἔπεσα εἰς τὸ ἔδαφος. Ἠκούσθη νὰ εἰδοποιηθῇ ἀσθενοφόρον. Εἶπον ὅτι δὲν χρειάζεται. Συγχρόνως ἐπενέβη μὲ ἔντονον διαμαρτυρίαν ὁ γαμβρός μου καὶ συνοδός μου κ. Γεώργιος Βασιλᾶτος καὶ ἔθεσε τοὺς ἀστυνομικοὺς πρὸ τῶν εὐθυνῶν των, λέγων εἰς αὐτοὺς ὅτι ἔχω ὑπερβῆ τὴν ἡλικίαν τῶν 90 ἐτῶν καὶ ὅτι ἡ συμπεριφορά των αὐτὴ θέτει ἐν κινδύνῳ τὴν ὑγείαν καὶ τὴν ζωήν μου. Μετὰ ἀπὸ σκέψιν δευτερολέπτων μὲ ἄφησαν ἐλεύθερον οἱ ἀστυνομικοί, ἡ παρανομία τῶν ὁποίων ἦτο κατάφωρος. Παρ’ ὅλα αὐτὰ δὲν ἐζήτησα τὴν ποινικὴν καὶ πειθαρχικὴν δίωξίν των, διότι εἶχον ὑπηρεσιακὴν ἐντολὴν καὶ διότι ἐκτιμῶ πολὺ τὸ Σῶμα τῆς Ἀστυνομίας.
Προκλητικαὶ φιλοφρονήσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου
Ἡ προσφώνησις τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος π. Ἱερωνύμου Β΄ πρὸς τὸν Πάπαν ὑπῆρξεν ἀποτροπιαστικὴ καὶ ἀπογοητευτική. Διὰ πρώτην φορὰν ἀπεκαλύφθη ὁ φιλοπαπισμὸς τοῦ π. Ἱερωνύμου εἰς τοιοῦτον βαθμόν. Ἡ ἀρχιεπισκοπικὴ αὐτὴ προσφώνησις ἐδημοσιεύθη εἰς τὸ περιοδικὸν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου «ΕΚΚΛΗΣΙΑ» (Δεκέμβριος 2021). Αἱ τιμητικαὶ ὑπὲρ τοῦ Πάπα φιλοφρονήσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου π. Ἱερωνύμου ἐξοργίζουν. Τὸ περιοδικὸν χαρακτηρίζει τὴν προπαγανδιστικὴν ἐπίσκεψιν τοῦ Πάπα ὡς «ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ». Ἰδοὺ χαρακτηριστικά τινα ἀποσπάσματα ἐκ τῆς ἐν λόγῳ προσφωνήσεως τοῦ Προκαθημένου τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας:
Ὁ Μακαριώτατος προσφωνεῖ τὸν Πάπαν ὡς «ἁγιώτατον», ἕνα ἀμετανόητον αἱρεσιάρχην.
«Εἶναι ἰδιαιτέρως σημαντικὴ γιὰ ἐμᾶς ἡ παροῦσα ἡμέρα τῆς ἐπισκέψεως καὶ ὑποδοχῆς Σας στὴν Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν... Σᾶς ὑποδεχόμεθα μὲ αἰσθήματα ἀδελφοσύνης καὶ τιμῆς».
«Προσωπικά, τρέφω μεγάλη ἐκτίμηση καὶ ἀγάπη στὸ πρόσωπό σας. Ἐξ ἀρχῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς σας πορείας διακονεῖτε τὸν ἄνθρωπο, μιμούμενος τὸν Κύριό μας».
«Σᾶς ὑποδεχόμεθα, τέλος, Ἁγιώτατε, ἀναγνωρίζοντας στὸ πρόσωπό σας ἕνα ἱκανὸ καὶ ταπεινὸ ἐργάτη τοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου...».
«Ἐμπιστεύομαι ἀπολύτως τὴν κρίση, τὸ πνευματικὸ μεγαλεῖο καὶ τὴν μεγάλη ἐκκλησιαστική σας ἐμπειρία».
«Κατακλείοντας τὶς παροῦσες ταπεινὲς σκέψεις μας, μὲ ἀφορμὴ τὴν ἔλευσή Σας κοντά μας, εὐχόμεθα ὁλοψύχως ὁ Πανάγαθος καὶ Δωρεοδότης Θεὸς νὰ Σᾶς χαρίζη ὑγεία ἀκλόνητη, νὰ Σᾶς φωτίζη στὸ μεγάλο ἔργο, ποὺ ἔχετε ἀναλάβει γιὰ τὴ διακονία τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν ἑνότητα τῶν χριστιανῶν καὶ νὰ Σᾶς ἐνισχύη στὴν πορεία σας... καλῶς ὁρίσατε».
Ὅλα αὐτὰ εἶναι φρικιαστικὰ καὶ ἀπροσδόκητα. Δὲν ἔχουν δὲ ἀνάγκην τῶν ἐπὶ μέρους ἰδικῶν μου σχολιασμῶν. Τὸ γενικὸν σχόλιόν μου εἶναι ὅτι ὁ Πάπας ἐπεδίωξε καὶ ἐπέτυχε νὰ τιμηθῆ ὑπερβαλλόντως ὑπὸ τοῦ κορυφαίου ἡγέτου τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας, διὰ νὰ ἀμβλυνθῆ τὸ Ὀρθόδοξον φρόνημα τοῦ Λαοῦ, ἀφοῦ συνειδητοποιεῖ ὅτι οὐδαμῶς ὑπάρχουν σοβαραὶ διαφοραὶ μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ, κατόπιν τῆς τοιαύτης πανηγυρικῆς ὑποδοχῆς τοῦ Πάπα εἰς τὴν Ἱερὰν Ἀρχιεπισκοπὴν Ἀθηνῶν.
Κορυφαῖος τῶν ἀντιχρίστων ὁ Πάπας
«Πολλοὶ οἱ ἀντίχριστοι» (Α΄ Ἰω. β΄ 18). Κορυφαῖος αὐτῶν ὁ Πάπας. Ἀπαίσιον δικέρατον τέρας ὁ ψευδοαλάθητος Πάπας μὲ τὰς δύο ἐξουσίας του. Τὸν Πάπαν νὰ καταρᾶσθε (Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός). «Ὁ Πάπας προτιμᾶ νὰ ἐξαλειφθῶσιν ὁλότελα ἀπὸ τὸ πρόσωπον τῆς γῆς ἢ καὶ νὰ τουρκίσωσιν ὅλοι οἱ Γραικοὶ παρὰ νὰ ζῶσι χριστιανοὶ μὴ γνωρίζοντες αὐτὸν κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας των». (Ἀδαμάντιος Κοραῆς). «Ὁ Πάπας ἅρπαξε γῆ, ἐκάθησε σὲ θρόνο καὶ πῆρε ξίφος στὰ χέρια του. Ὁ Παπισμὸς τῆς Ρώμης εἶναι χειρότερος ἀπὸ ἀθεϊσμό. Ὁ ἀθεϊσμὸς κηρύττει τὸ μηδέν. Ὁ Παπισμὸς προχώρησε πιὸ πέρα ἀκόμα. Κηρύττει ἕνα διαστρεβλωμένο Χριστό, ἕνα Χριστὸ ἀντίθετον τοῦ Χριστοῦ» (Ντοστογιέφσκι, διάσημος Ρῶσος συγγραφεύς). Ὁ Παπισμὸς εἶναι διαχρονικὸς ἐχθρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ (Μητροπολίτης Πειραιῶς π. Σεραφείμ). «Τὸ κατὰ τῶν Ἑλλήνων μῖσος τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας ἐνεπνεύσθη καθ’ ὅλην τὴν Δύσιν» (Ἅγιος Νεκτάριος). «Ἀρχικακοποιὸς τῆς Ἐκκλησίας ὁ Πάπας» (τίτλος προηγουμένου ἄρθρου μου). Ὁ Πάπας ἐργάζεται ὑπὲρ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς πανθρησκείας.
Ὁ Παπισμὸς μὲ τὰς πολιτικὰς ρᾳδιουργίας του προεκάλεσε πολέμους καὶ σφαγάς. 800.000 Σέρβοι Ὀρθόδοξοι ἐθανατώθησαν μὲ ὑποκίνησιν τοῦ Παπισμοῦ.
Αἵρεσις ὁ Παπισμὸς
«Ἡ τοπικὴ Ἐκκλησία τῆς Δύσεως ἔπεσε δυστυχῶς στὴν κατάσταση τῆς αἱρέσεως μὲ δεκάδες φρικτὲς κακοδοξίες, τὶς ὁποῖες ἐπισώρευσε διὰ μέσου τῶν αἰώνων, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀπογυμνωθῆ ἀπὸ τὴν θεία Χάρι καὶ ἐν συνεχείᾳ νὰ ἐκφυλισθῆ σὲ ἕνα ἐγκόσμιο πολιτικοθρησκευτικὸ ὀργανισμό, δομημένο στὸν βάρβαρο μεσαιωνικὸ Φραγκισμὸ» (Ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων καὶ τῶν Παραθρησκειῶν τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς).
Ὁ Παπισμὸς ἔχει καταδικασθῆ ὡς αἵρεσις ἀπὸ Ἱερὰς Συνόδους ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου καὶ ἐπὶ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Ἐπίσης κατεδικάσθη ὁ Παπισμὸς ὡς αἵρεσις ἀπὸ Μεγάλους Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ἀπὸ τὸν Μ. Φώτιον, Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν, Συμεών Θεσσαλονίκης, Μᾶρκον Εὐγενικόν, Νικόδημον Ἁγιορείτην, Ἅγιον Νεκτάριον κ.ἄ.
Πάντα τὰ ὡς ἄνω ἐκτεθέντα ὑποχρεώνουν τὸν Ἀρχιεπίσκοπον π. Ἱερώνυμον νὰ ζητήση ἐν μετανοίᾳ συγγνώμην ἀπὸ τὸν Θεόν, ἀπὸ τὸν ἑαυτόν του καὶ ἀπὸ τὸ Ὀρθόδοξον πλήρωμα.
Ὑπάρχει καὶ ἡ δαιμονικὴ διαστροφὴ τῆς ἀληθείας. Ὁ Πάπας πρέπει νὰ λαμβάνεται ὑπ’ ὄψιν, διότι ἡγεῖται θρησκευτικῶς ἑνὸς δισεκατομμυρίου περίπου (1.000.000.000) ἀνθρώπων. Ἀκριβῶς δι’ αὐτὸ εἶναι περισσότερον κατακριτέος καὶ ἀποδιοπομπαῖος ὁ γυκαικόμορφος Πάπας, διότι κρατᾶ εἰς τὴν πλάνην ἐπὶ αἰῶνας τόσους ἀνθρώπους.
Εἶναι κοινὴ ἡ ἀντίληψις ὅτι ἤρχισεν ἡ κατάρρευσις τοῦ Παπισμοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ μεγαλυτέρα συμφορὰ τῆς ἀνθρωπότητος. Ἀρκεῖ ἕν μόνον παράδειγμα. Διεπιστώθη ἐπισήμως ὅτι μόνον εἰς τὴν Γαλλίαν ἐκακοποιήθησαν σεξουαλικῶς 330.000 (τριακόσιαι τριάκοντα χιλιάδες) παιδιῶν ἀπὸ ψευδοϊερεῖς τοῦ Παπισμοῦ. Εἰς ὅλον τὸν κόσμον ὁ τοιοῦτος ἀριθμὸς ἀνέρχεται εἰς τὴν τάξιν ἑκατομμυρίων.
Ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος π. Ἱερώνυμος εἰς τὴν προσφώνησίν του πρὸς τὸν Πάπαν δὲν εἶπεν οὔτε μίαν λέξιν δι’ αὐτὴν τὴν τρομακτικὴν παναθλιότητα τοῦ Παπισμοῦ, καθὼς ἐπίσης δὲν εἶπεν οὔτε λέξιν διὰ τὴν κακοποίησιν ὑπὸ τοῦ Παπισμοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Διδασκαλίας.
