Στην προς Γαλάτας ο απόστολος Παύλος αγωνιά για την διάσωση της Αληθείας: «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾿ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω.»
Μεγάλο μέρος του ποιμνίου αλλά και κληρικών δεν
μπαίνουν στη βάσανο του «ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς
δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ
ἐμοῦ·» (Ιω. 5,39)…
…ούτε του «Υποκριταί, το μεν πρόσωπον του
ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι;»
(Ματθ. ις’)…
…αλλά παραδομένοι σε μια άκρατη γεροντολατρεία προτιμούν τις έτοιμες λύσεις από πνευματικούς και γεροντάδες, μη λαμβάνοντας καθόλου υπόψη τους την σύνολη Πατερική Παράδοση της Εκκλησίας. Σου λένε το είπε ο τάδε φωτισμένος γέροντας, o δείνα καλός πνευματικός.
Η Παράδοση της Εκκλησίας, μας έχει διδάξει ότι και οι
άγιοι κάνουν λάθη. Αλάνθαστος είναι ο Θεός αλλά και η σύνολη διαχρονική
Παράδοση της Εκκλησίας, της οποίας όχι μόνο αρωγός αλλά αρχιτέκτονας είναι το
Πνεύμα το Άγιον.
Αν γέροντας, σεβάσμιος μοναχός, αλλά και ευσεβής
επίσκοπος πει ή πράξει κάτι ενάντιο στην Παράδοση της Εκκλησίας, να μην μας
αναπαύει γιατί θα καταλήξουμε ως προσωπολάτρες στο «ἄφετε αὐτούς· ὁδηγοί εἰσι τυφλοὶ τυφλῶν· τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν
ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται.» (Ματθ. 15,14).
Τιμούμε την μνήμη των Αγίων Αποστόλων με
μεγάλη προσοχή στην προαναφερόμενη φράση απ’ την προς Γαλάτας επιστολή. Ειδικά
την εποχή της άκρατης οικονομίας και ανοχής.
Φαίη: Ευχαριστώ τον
αδελφό που μου το έστειλε.
