Το σχόλιό μας:
Γιὰ μία ἀκόμα φορὰ δυστυχῶς καὶ μὲ μεγάλη λύπη καλούμαστε νὰ σχολιάσουμε τὶς συκοφαντίες τοῦ ἱστολογίου "Κατάνυξις" ποὺ κατηγορεῖ ὡς σχισματικοὺς χωρὶς νὰ κατονομάζει, ὅποιον διαφωνεῖ μαζί της, καὶ ρίχνει βέλη της σὲ κάθε κατεύθυνση ἀναδεικνύοντας "ταπεινά" τὸν ἑαυτό της ὡς αὐθεντία.
Καλὴ ἡ ὑποστήριξη τῆς Πίστεως ἀπὸ τὰ δηλητηριασμένα
βέλη τοῦ π. Γεωργίου
Ἀλευρᾶ καὶ τοῦ μητρ. Μόρφου Νεόφυτος. Όμως συνεχίζει ἡ “Katanixis” νὰ προπαγανδίζει τὴν ἀμάρτυρη στὴν ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση «οἰκονομία» τῆς πολυχρόνιας κοινωνίας μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς καὶ ὅσους ἱερωμένους μνημονεύουν ψευδῶς -ὡς
ορθοτομούντας τὸν λόγον τῆς ἀληθείας- Ἐπισκόπους, ποὺ ἀποδέχτηκαν τὴν
Κολυμπάριο αἱρετικὴ Σύνοδο.
Γράφει ἡ “Katanixis”:
«Υπάρχουν, βέβαια, και οι άλλοι, που τρενάρουν με άλλον τρόπο τους
πιστούς από το να κάνουν το ευλογημένο διάβημα, την υποχρέωση τους δηλαδή να μη
μνημονεύουν τους ψευδοδιδασκάλους.
Είναι εκείνοι που απέρριψαν την καθοδήγηση του π. Θεοδώρου Ζήση και ανέπτυξαν στην ουσία αποσχιστικές τάσεις κηρύσσοντας
ότι δεν πρέπει όσοι Αποτειχίζονται να έχουν κοινωνία με κανέναν.
Αυτοί μπερδεύουν το ποίμνιο και διασπούν το μέτωπο, το τείχος κατά της αίρεσης
και στην ουσία δημιουργούν σχίσμα
και κάνουν κάποιους καλοπροαίρετους και φίλους της αλήθειας να ανησυχούν και να
έχουν επιφύλαξη κατά της Αποτείχισης. Θα πρέπει επιτέλους όσοι δημοσίως ομιλούν
για την Αποτείχιση να διακρίνουν την υγιή Αποτείχιση όπως την διακονεί ο π. Θεόδωρος Ζήσης.
Ιδού τί πρεσβεύει ο ίδιος και όσοι τον ακολουθούν, τα πνευματικά παιδιά του π.
Νικολάου Μανώλη, ο Σύλλογος που ο ίδιος ίδρυσε “Άγιος Ιωσήφ
Ησυχαστής”, το ιστολόγιο “Katanixis”».
Ὅμως κείμενα τῶν π. Θ. Ζήση καὶ τοῦ ἀείμνηστου π. Ν. Μανώλη δὲν
εὐοδώνουν τὶς θέσεις τῆς Κατάνυξης ποὺ θεωρεῖ ἐπίσημα δυνητικὸ
τὸν Κανόνα, καὶ ἀποπροσανατολίζουν τοὺς πιστούς, οἱ ὁποῖοι καλύπτονται πίσω ἀπὸ
αὐτὴ τὴν θέση. Ἐνῶ ἔπρεπε νὰ ποῦν ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ ἐνδεδειγμένη στάση κι ἀπὸ
κεῖ καὶ πέρα, ἀνάλογα μὲ τὶς δυνάμεις του, ὅποιος μπορέσει νὰ ἀκολουθήσει.
Σὲ ὁμιλίες τους λοιπόν, καὶ ὁ π. Νικόλαος Μανώλης (καὶ ἐν
μέρει καὶ ὁ π. Θ. Ζήσης) ἔχει διαφοροποιήσει τὴν ἀρχικὴ στάση του καὶ μὲ
εὔσχημο τρόπο ὁμιλεῖ γιὰ ὑποχρέωσή μας(!) –κατὰ τὸ παράδειγμα τῆς Παραδόσεως τῶν Ἁγίων– νὰ ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὴν Παναίρεση!
Παραθέτουμε κάποιες θέσεις τους:
Ὁ π. Νικόλαος Μανώλης διδάσκει μὲ ὅσα εἶπε τὴν ἡμέρα ἀνακοινώσεως
τῆς ἀποτειχίσεώς του πρὸς ὅλους τοὺς Ἐπισκόπους (καὶ ἔμμεσα πρὸς ὅλους τοὺς
ἱερεῖς τῆς Ἑλλάδος). Τοὺς θεωρεῖ ΟΛΟΥΣ Οἰκουμενιστές, ἐφ’ ὅσον ἀποδέχτηκαν
τὴν «ψευδοσύνοδο
Κρήτης κατὰ τὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς 23-24
Νοεμβρίου τοῦ 2016»! Τὸ ἴδιο Οἰκουμενιστὲς εἶναι καὶ ὅσοι ὑπήκουσαν
στὴν «ἐντολὴ τῆς Ἱ. Συνόδου νὰ διαβαστῇ καὶ νὰ διανεμηθῇ
στοὺς ἱεροὺς Ναοὺς …τὸ ψευδέστατο κείμενο πρὸς τὸν λαό»! Ἐπίσης δίδαξε κι αὐτός, ἀκολουθώντας ἐκεῖ σωστὰ τὴν διδασκαλία
τῶν Ἁγίων, ὅτι ὅποιος ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ὅλους τοὺς παραπάνω ὡς ὀρθοδόξους …ΨΕΥΔΕΤΑΙ!
Εἶπε: «Μνημονεύοντας
τὸ ὄνομά σας δηλώνω ὅτι εἶμαι κι ἐγὼ οἰκουμενιστής, ὅτι ἔχω τὴν ἴδια πίστι μ’
ἐσᾶς καὶ ψεύδομαι ἐνώπιον τῆς Ἀληθείας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ
Θύοντος καὶ Θυομένου ἐπὶ τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ὅπως ψεύδεστε τώρα καὶ ὅλοι σχεδὸν
οἱ ἐπίσκοποι, Παλαιᾶς καὶ Νέας Ἑλλάδος, ίσχυριζόμενοι ἐκφώνως ὅτι ὁ πατριάρχης
Βαρθολομαῖος καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς Ἀληθείας… νὰ
ἀναγνωρίζετε τὶς αἱρέσεις ὡς “ἐκκλησίες” καὶ νὰ συναποτελῇτε μὲ τοὺς
εἰκονομάχους Προτεστάντες τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο “Ἐκκλησιῶν”».
Σὲ ἄλλο δὲ σημεῖο τῆς ὁμιλίας του εἶπε: «ὁ π. Θεόδωρος ἀνέφερε
τήν ὀρθήν ἑρμηνείαν τοῦ Κανόνος, εἰπών ἐπανειλημμένως ὅτι "ἐπιβάλλεται ἡ διακοπή τοῦ
μνημοσύνου"»!
Ὁ π. Θ. Ζήσης γράφοντας γιὰ τὴν διακοπὴ μνημοσύνου τῶν 3
μητροπολιτῶν, τῶν Ἁγιορειτῶν καὶ τοῦ ἁγίου Παϊσίου τὴν περίοδο 1969-73, γράφει: «Και τώρα αναλογικά
θα έπρεπε να το είχαμε κόψει χίλιες φορές
διότι αυτά που κάνει ο Βαρθολομαίος και οι άλλοι είναι πολύ χειρότερα από αυτά
που έκανε τότε ο Αθηναγόρας και πολύ πιο τολμηρά. Αλλά ποιός ξέρει; Ποιός
ενημερώνεται για όλα αυτά; Και πως εμείς σήμερα εξακολουθούμε να μην έχουμε την
ευαισθησία που είχαν αυτοί οι Αγιορείτες τότε;…»!
Κι ἄλλο ἕνα κείμενο τοῦ π. Θ. Ζήση: «Οι αιρετικοί αποβάλλονται και αναθεματίζονται
Τώρα όχι μόνο δεν
αποβάλλουμε και δεν αναθεματίζουμε τις αιρέσεις, αλλά εξισώσαμε, σμικρύναμε και
ευτελίσαμε την UnaSancta, την Μία, Αγία Εκκλησία, την καταστήσαμε ένα μικρό
ασήμαντο κομμάτι μεταξύ τριακοσίων πενήντα περίπου προτεσταντικών αιρέσεων, την
οδηγήσαμε σε βαβυλώνια αιχμαλωσία, της αφαιρέσαμε τον χιτώνα της
αληθείας, «τον υφαντόν εκ της άνω θεολογίας», και της φορέσαμε τα ράκη της αιρέσεως και της
πλάνης.
»Ἁγιορεῖτες μοναχοὶ
στὶς σκῆτες καὶ στὰ κελλιά, ἀφοῦ εἶδαν ὅτι ἡ ἐπίσημη Ἁγιορειτικὴ Κοινότητα
σιωπᾶ καὶ συμπορεύεται, διέκοψαν ἤδη τὸ μνημόσυνο τοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου, ἀκολουθοῦντες τὴν σταθερὴ παράδοση τῆς
Ἐκκλησίας στὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων. Δὲν ἄντεχε ἡ συνείδησή τους
νὰ μνημονεύουν τὸ ὄνομα τοῦ Βαρθολομαίου ὡς ἀρχιεπισκόπου στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες
καὶ νὰ δηλώνουν μὲ αὐτὸ ὅτι ἔχουν τὴν ἴδια πίστη, ὅτι συμφωνοῦν μὲ τὰ αἱρετικά
του φρονήματα καὶ μὲ τὴν ψευδο-σύνοδο τῆς Κρήτης.
»Ὀρθῶς, λοιπόν, καὶ
σύμφωνα μὲ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας οἱ Ἁγιορεῖτες
διέκοψαν παλαιὰ τὸ μνημόσυνο τοῦ ἐπισκόπου τους…. Τώρα τρέμουν καὶ δειλιοῦν καὶ
δὲν θέλουν οὔτε νὰ ἀκούσουν τὴν λέξη Διακοπὴ Μνημοσύνου ἢ Ἀποτείχιση, τὴν ὥρα ποὺ
ὁ Βαρθολομαῖος ὑπερέβη ὅλα τὰ ἐκκλησιολογικὰ ὅρια καὶ εἰσήγαγε μὲ τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης τὴν παναίρεση τοῦ
Οἰκουμενισμοῦ μέσα στὸν ἱερὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως εἰσήγαγε τὸν πάπα
καὶ ἄλλους αἱρετικοὺς μέσα στὸ θυσιαστήριο τὴν ὥρα τῆς Ἐπιτελέσεως τῆς Θείας
Μυσταγωγίας.
»Μέχρι τώρα
…ἀνεχόμασταν νὰ ψεύδεται ὁ ἐπίσκοπός μας πρὸ τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ἰσχυριζόμενος
ὅτι ὁ πατριάρχης ὀρθοτομεῖ τὸν λόγο τῆς ἀληθείας λέγοντας στὴν ἐκφώνηση… Τώρα
ὅμως μετὰ τὴν θετικὴ ἀποτίμηση καὶ ἀποδοχὴ ἀπὸ τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς
Ἑλλάδος καὶ ἀπὸ τὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, μὲ τὸ
ψευδέστατο κείμενο «Πρὸς τὸ Λαό», ἡ ἐκφώνηση ψεύδεται καὶ γιὰ τὸν πατριάρχη καὶ
γιὰ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, διότι πλέον ἀμφότεροι δὲν ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας
τοῦ Χριστοῦ. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἀκόμη καὶ οἱ ἱερεῖς τῆς παλαιᾶς Ἑλλάδος, ὅπου οἱ ἀρχιερεῖς μνημονεύουν μόνο τὴν
Ἱερὰ Σύνοδο, ἔχουν τὸ κανονικὸ
δικαίωμα νὰ διακόψουν τὸ μνημόσυνο τοῦ οἰκείου ἐπισκόπου, διότι δὲν
ἀντέχει ἡ ἱερατική τους συνείδηση νὰ τὸν ἀκούουν νὰ ψεύδεται μέσα στὴν Ἐκκλησία
καὶ νὰ λέγει, «Ἐν πρώτοις μνήσθητι Κύριε τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου τῆς
ὀρθοτομούσης τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας»…
»…Διακόπτω τὴν
μνημόνευση τοῦ ὀνόματός σας (ὁμιλεῖ γιὰ Θεσσ. Ἄνθιμο) κατὰ τὶς ἱερὲς ἀκολουθίες
συμβολικὰ ἀπὸ σήμερα Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας. Δὲν ἀνέχεται ἡ ἱερατική μου
συνείδηση ἡ μὲν Ἐκκλησία διὰ τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν Ἁγίων Συνόδων νὰ
καταδικάζει σήμερα ὅλες τὶς αἱρέσεις καὶ τοὺς εἰκονομάχους, σεῖς ὅμως νὰ
ἀναγνωρίζετε τὶς αἱρέσεις ὡς ἐκκλησίες καὶ νὰ συναποτελεῖτε μὲ τοὺς
εἰκονομάχους Προτεστάντες τὸ «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν». Μνημονεύοντας τὸ ὄνομά σας δηλώνω ὅτι εἶμαι
καὶ ἐγὼ οἰκουμενιστής, ὅτι ἔχω τὴν ἴδια πίστη μὲ σᾶς καὶ ψεύδομαι ἐνώπιον τῆς Ἀληθείας, τοῦ
Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ…». Πηγή εδώ. https://www.katanixis.gr/2017/03/blog-post_13.html
katanixi.gr: Απάντηση σε όσους ομιλούν πρόχειρα και ανεπέρειστα
κατά της ιεροκανονικής Aποτειχίσεως
20/07/2022
Άρθρο της Σοφίας Μακεδονοπούλου
αρθρογραφεί για katanixi.gr
Ούτε
τους Αγίους Πατέρες διαβάζουν αυτοί ούτε το Ευαγγέλιο;
Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Είναι
σύνηθες φαινόμενο στις μέρες μας να μιλάει καθείς αυθαίρετα για την
Ιεροκανονική Αποτείχιση. Όταν λέμε αυθαίρετα, εννοούμε σε τέτοιο βαθμό
ανευθυνότητας που να μη γνωρίζει αυτός που αποφασίζει να μιλήσει από άμβωνος
γι’ αυτήν ούτε τι σημαίνει “δε μνημονεύω”.
Ακούσαμε
πρόσφατα από σεβαστό αγιορείτη ιερομόναχο, υποτακτικό μάλιστα του Αγίου
Πορφυρίου, τον γ. Γεώργιο Αλευρά να λέει ότι συλλήβδην όλοι αυτοί που έχουν κάνει Αποτείχιση
είναι πλανεμένοι και μάλιστα πολύ σοβαρά πλανεμένοι, γιατί “στην Εκκλησία
μνημονεύουμε τους πάντες και κυρίως τους αμαρτωλούς. Οπότε, ό,τι και να είναι ο
Πατριάρχης, ο Επίσκοπος, ο Μητροπολίτης, ό,τι και να είναι, αμαρτωλός, και
αιρετικός ακόμη, εγώ τον μνημονεύω. Παλιά τα έκαναν
αυτά στην Εκκλησία, αλλά τώρα η Εκκλησία έχει ξεκαθαρίσει τα πράγματα”,
λέει.
Θα
παρακαλούσαμε όποιον αποφασίζει να μιλήσει δημόσια για την Αποτείχιση να
ακούσει πρώτα αυτή την υπεύθυνη σειρά ομιλιών του π.Θεοδώρου Ζήση και τις ομιλίες του π.Νικολάου
Μανώλη για το θέμα, οι οποίοι τηρούν μια πατερικότατη και νηφάλια γραμμή.
Επίσης να διαβάσει το βιβλίο του π.Θεοδώρου Ζήση «Δέν εἶναι σχίσμα ἡ
Ἀποτείχιση. Ὀφειλόμενες ἐξηγήσεις», που σε ηλεκτρονική μορφή μπορεί κανείς
να βρει εδώ.
Αναρωτιόμαστε
τι εννοεί ο γ. Γεώργιος όταν λέει “έχουν ξεκαθαρίσει αυτά”; Με
Οικουμενική Σύνοδο, με κάποιον Ιερό Κανόνα που εμείς αγνοούμε…; Πώς; Συνήθως τα
πράγματα έτσι τα “ξεκαθαρίζουν” οι Πατέρες της Εκκλησίας και όχι με προσωπικές
γνώμες… του τύπου “έχουν ξεκαθαρίσει αυτά”. Προφανώς έχουν
ξεκαθαρίσει μόνον για τον ίδιο..
Έπειτα πώς είναι
δυνατόν να μη διακρίνουμε απλά πράγματα; Άλλο μνημόνευση ονομάτων στην Εκκλησία
γενικώς κι άλλο μνημόνευση Πατριάρχη ή Αρχιερέα, που δηλώνει την ταύτιση και
την πνευματική κοινωνία μαζί του.
Η Εκκλησία μας
διαχρονικά αντιμετώπιζε καταστάσεις κατά τις οποίες αιρετικοί Ποιμενάρχες
βρίσκονταν σε επισκοπικούς ή αρχιεπισκοπικούς θρόνους. Τόσο όσο μία αίρεση ήταν
ακατάκριτη ακόμη από οικουμενική Σύνοδο, όσο και μετά. Πώς αντιμετώπιζε αυτή
την κατάσταση; Γνωρίζουμε; Ας διαβάσουμε, ας μελετήσουμε.
Όντως η Εκκλησία τα
τακτοποίησε αυτά τα θέματα με τη θέσπιση του 15ου κανόνα της Α’-Β’ Συνόδου. Μας
λέγει ο π.Θεόδωρος στο έργο του “Δεν είναι σχίσμα η αποτείχιση” μέρος Γ’: “Αὐτό
πού ἐνδιέφερε τούς Πατέρες τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου τήν περίοδο πού συνεκλήθη ἦταν
νά ἀποτρέψουν τήν δημιουργία σχισμάτων στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Εἶχε προηγηθῆ ἡ ἐμφάνιση
τῶν μεγάλων αἱρέσεων μέ τελευταία αὐτή τῆς Εἰκονομαχίας, πού πρόσφατα εἶχε
καταδικασθῆ καί ἡττηθῆ μέ τήν ἀναστήλωση τῶν εἰκόνων (843), καί ἡ Ἐκκλησία εἶχε
θριαμβεύσει. Δέν θά ἤθελαν λοιπόν νέες διαιρέσεις καί ἀναστατώσεις. Προέβλεπαν ὅτι,
ἐπειδή ὁ Διάβολος δέν μπόρεσε μέ τίς αἱρέσεις νά διασπάσει τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας,
θά ἐπιχειροῦσε τώρα νά τήν πλήξει μέ τήν δημιουργία σχισμάτων, προβάλλοντας
διοικητικά, οἰκονομικά καί ἄλλα σκάνδαλα ἐκκλησιαστικῶν ἀξιωματούχων.
Τό λέγει σαφῶς ἡ
Σύνοδος στήν ἀρχή τοῦ 13ου Κανόνος: «Τάς τῶν αἱρετικῶν ζιζανίων ἐπισποράς ἐν τῇ
τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίᾳ ὁ παμπόνηρος καταβαλών, καί ταύτας ὁρῶν τῇ μαχαίρᾳ τοῦ
Πνεύματος ἐκτεμνομένας προρρίζους, ἐφ᾽ ἑτέραν ἦλθε μεθοδείας ὁδόν, τῇ τῶν
σχισματικῶν μανίᾳ τό Χριστοῦ Σῶμα μερίζειν ἐπιχειρῶν». Νομοθετεῖ λοιπόν, ὅπως
προείπαμε, μέ τούς τρεῖς κανόνες (13, 14 καί 15) ὅτι ὅποιοι κληρικοί στρέφονται
ἐναντίον τοῦ ἐπισκόπου, τοῦ μητροπολίτου καί τοῦ πατριάρχου ἐπικαλούμενοι
διάφορα ἀτοπήματα, «ἐγκλήματα», καί διακόπτουν τήν κοινωνία μαζί του ὡς καί τήν
μνημόνευση τοῦ ὀνόματός του στίς ἱερές ἀκολουθίες, πρίν νά ὑπάρξει μάλιστα
συνοδική ἀπόφαση καί καταδίκη, αὐτοί πρέπει νά καθαιροῦνται. Στίς περιπτώσεις αὐτές
ἀπαγορεύεται ἡ διακοπή μνημοσύνου, ἡ ἀποτείχιση.
Γιά νά μή θεωρηθεῖ ὅμως
ὅτι ἡ διακοπή μνημοσύνου, ἡ ἀποτείχιση, ἀπαγορεύεται παντελῶς, ὅτι εἶναι κάτι
πού δέν πρέπει οὔτε νά συζητεῖται οὔτε νά ἐνθαρρύνεται, καί ἐπειδή ἡ αἵρεση, ὡς
προσβολή τῆς πίστεως, τῶν δογμάτων, εἶναι χειρότερο κακό, μεγαλύτερος κίνδυνος
γιά τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τό σχίσμα, γι᾽ αὐτό οἱ Πατέρες τῆς Συνόδου
στό δεύτερο μισό τοῦ 15ου Κανόνος ὁρίζουν καί θεσπίζουν ὅτι ὅσα προηγουμένως ὁρίσθηκαν,
ἡ μή διακοπή δηλαδή μνημοσύνου, δέν ἰσχύουν στήν περίπτωση πού ὁ ἐπίσκοπος, ὁ
μητροπολίτης, ὁ πατριάρχης κηρύσσουν αἵρεση. Στήν περίπτωση αὐτή πρέπει ἀμέσως
καί «πρό συνοδικῆς διαγνώσεως» νά ἀποτειχισθοῦμε, νά ὑψώσουμε τεῖχος ἄμυνας, νά
ἀποκλείσουμε τήν αἵρεση, νά ὀχυρωθοῦμε. Ὑπάρχει, λοιπόν καμμία ἀμφιβολία ὅτι ἡ ἀποτείχιση
εἶναι ἀποτείχιση ἀπό τήν αἵρεση καί ὄχι ἀπό τήν Ἐκκλησία, ἀπό τούς
ψευδεπισκόπους καί ὄχι ἀπό τούς ἀληθινούς ἐπισκόπους; Τόσο πολύ ἔχασαν τά μυαλά
τους ἀπό τήν θολούρα τοῦ Συγκρητισμοῦ καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κάποιοι ἐπίσκοποι
καί θεολόγοι, οἱ ὁποῖοι εἴτε ἀπό ἀγραμματοσύνη θεολογική εἴτε σκόπιμα, ὡς
στρατευμένοι στόν Οἰκουμενισμό, ἐκφοβίζουν καί τρομοκρατοῦν τούς κληρικούς καί
τούς πιστούς πώς δῆθεν ἡ διακοπή μνημοσύνου σέ βγάζει ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας καί
σέ ὁδηγεῖ σέ σχίσμα; Δέν λέγει ὁ κανόνας ὅτι οἱ διακόπτοντες τό μνημόσυνο, ὄχι
μόνο δέν ὑπόκεινται στήν ποινή τῆς καθαιρέσεως, ἀλλά πρέπει καί νά τιμῶνται,
γιατί δέν χωρίσθηκαν ἀπό ἐπισκόπους, ἀλλά ἀπό ψευδεπισκόπους, οὔτε προκάλεσαν
σχίσμα, ἀλλά προφυλάσσουν τήν Ἐκκλησία ἀπό τά σχίσματα;”
Αλλά μήπως πάψαμε πια
να μελετούμε και το Ευαγγέλιο; Ο ίδιος ο Χριστός, προσευχόμενος στο Όρος των
Ελαιών, όταν τον ρώτησαν οι μαθητές πότε θα γίνουν τα γεγονότα που προείδε (ότι
θα καταστραφεί ο ναός των Ιεροσολύμων δηλαδή) πώς αποκρίθηκε; Ματθ. 24,4: “καὶ ἀποκριθεὶς
ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ. πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ
ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι. καὶ πολλοὶ
ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσι πολλούς, καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν
ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν. ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται”. Ο
Χριστός αποκρίθηκε διαχρονικά για κάτι που θα συνέβαινε αιώνες αργότερα! Έτσι
μας θέλει! Από την εποχή των Αποστολών οι χριστιανοί μέχρι της συντελείας των
αιώνων πρέπει να προσέχουν να μην πλανηθούν!
Αλλού ο Ματθαίος στο
7,15: “Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι
προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες. ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς.
μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα;”
Ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος προετοίμασε τους
πρεσβυτέρους/ επισκόπους πώς πρέπει να είναι για το ποίμνιο, προλέγοντας ότι,
μόλις αυτός φύγει, από αυτούς τους ίδιους θα προκύψουν λύκοι βαρείς μη
φειδόμενοι του ποιμνίου και μάλιστα το κύριο χαρακτηριστικό τους θα είναι ο
χρηματισμός.
Διαβάζουμε στο Ἀποστολικὸ
Ἀνάγνωσμα της Κυριακῆς τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Κυρ. ζ΄
Πράξεων: Πράξ. κ΄ 16-18, 28-36): “Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἔκρινεν ὁ Παῦλος
παραπλεῦσαι τὴν ῎Εφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ· ἔσπευδε
γάρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς ῾Ιεροσόλυμα. ᾿Απὸ
δὲ τῆς Μιλήτου πέμψας εἰς ῎Εφεσον μετεκαλέσατο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας.
ὡς δὲ παρεγένοντο πρὸς αὐτόν, εἶπεν αὐτοῖς· προσέχετε ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ
ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν
τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος. ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο,
ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ
ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦἀποσπᾶν
τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν. διὸ γρηγορεῖτε, μνημονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καὶ ἡμέραν
οὐκ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον. καὶ τὰ νῦν παρατίθεμαι ὑμᾶς, ἀδελφοί,
τῷ Θεῷ καὶ τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ τῷ δυναμένῳ ἐποικοδομῆσαι καὶ δοῦναι ὑμῖν
κληρονομίαν ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πᾶσιν. ἀργυρίου ἢ χρυσίου ἢ ἱματισμοῦ οὐδενὸς ἐπεθύμησα·
αὐτοὶ γινώσκετε ὅτι ταῖς χρείαις μου καὶ τοῖς οὖσι μετ᾿ ἐμοῦ ὑπηρέτησαν αἱ χεῖρες
αὗται. πάντα ὑπέδειξα ὑμῖν ὅτι οὕτω κοπιῶντας δεῖ ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἀσθενούντων,
μνημονεύειν τε τῶν λόγων τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ, ὅτι αὐτὸς εἶπε· μακάριόν ἐστι μᾶλλον
διδόναι ἢ λαμβάνειν. καὶ ταῦτα εἰπών, θεὶς τὰ γόνατα αὐτοῦ σὺν πᾶσιν αὐτοῖς
προσηύξατο.”
Διαβάζουμε στην προς
Γαλατάς 1,6: “Θαυμάζω ὅτι οὕτω ταχέως μετατίθεσθε ἀπὸ τοῦ καλέσαντος ὑμᾶς ἐν
χάριτι Χριστοῦ εἰς ἕτερον εὐαγγέλιον, ὃ οὐκ ἔστιν ἄλλο, εἰ μὴ τινές εἰσιν οἱ
ταράσσοντες ὑμᾶς καὶ θέλοντες μεταστρέψαι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ. ἀλλὰ καὶ ἐὰν
ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾿ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα
ἔστω. ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾿ ὃ
παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω. ἄρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ τὸν Θεόν; ἢ ζητῶ ἀνθρώποις
ἀρέσκειν; εἰ γὰρ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἂν ἤμην. Γνωρίζω δὲ ὑμῖν,
ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ᾿ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ
γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι᾿ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ
Χριστοῦ.”
Κάποτε όλες οι
παραδοσιακές δυνάμεις της χώρας διαλαλούσαν ότι “ὁ ἐπιβεβλημένος σωτήριος,
κανονικός καί ἁγιοπατερικός δρόμος τῶν πιστῶν, κληρικῶν καί λαϊκῶν, εἶναι ἡ ἀκοινωνησία,
ἡ διακοπή δηλαδή τοῦ μνημοσύνου τῶν ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι καθίστανται
συνυπεύθυνοι καί συγκοινωνοί τῆς αἱρέσεως καί τῆς πλάνης.” (Πορίσματα τοῦ
μεγάλου Διορθοδόξου Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου πού ὀργάνωσαν στήν Θεσσαλονίκη τό
2004 τό «Τμῆμα Ποιμαντικῆς καί Κοινωνικῆς Θεολογίας», τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ
Α.Π.Θ. καί ἡ «Ἑταιρεία Ὀρθοδόξων Σπουδῶν»). Κάποιοι έμειναν πιστοί σε αυτά τα
πορίσματα και πέρασαν στην πράξη μετά την ψευτοσύνοδο του Κολυμπαρίου, κάποιοι
στην πράξη αποδείχθηκαν ασυνεπείς. Ας μη λοιδορούν και συκοφαντούν τώρα.
Έπειτα, τι είναι πιο
βαρύ; Να μη μνημονεύεις κάποιον ή να τον αναθεματίζεις όπως λέει το ευαγγέλιο;
Πού το σκάνδαλο, λοιπόν, στο να μη μνημονεύεις Αρχιερείς που αιρετίζουν με
συνοδική βούλα, να μνημονεύεις αντ’ αυτού
“υπέρ πάσης Επισκοπής ορθοδόξων”, όπως έκαναν και οι τρεις Μητροπολίτες
της Εκκλησίας της Ελλάδας που έκοψαν το μνημόσυνο του Αθηναγόρα, και να
καταγγέλλεις τις αιρετικές τους διδασκαλίες, προσπαθώντας ανύσταχτα να
προκαλέσεις Σύνοδο που να καταδικάζει την αίρεση και τους αιρετικούς; Πώς θα
φτάσουμε στον αναθεματισμό; Είναι χρέος μας να το κάνουμε, υποχρέωσή μας,
ευαγγελική εντολή! Δεσποτική εντολή! Έτσι έκανε πάντα η Εκκλησία! Η 1η
Αποστολική Σύνοδος συγκλήθηκε μόλις το 49 μ.Χ. και έκτοτε έτσι πορεύεται η
Εκκλησία μας σαν Σώμα Χριστού!
Τον γνήσιο αυτό
Παύλειο λόγο τον αναλύει ο π.Θεόδωρος σε άλλη πρόσφατη πολύτιμη ομιλία, όπου
και απαντά στον Μητροπολίτη Μόρφου που διατυπώνει την ίδια πλανεμένη θέση, ότι
η Αποτείχιση είναι εκ δεξιών πλάνη. Λέγει ο π.Θεόδωρος: “Ο Μητροπολίτης Μόρφου
λέγει ότι η Αποτείχιση είναι εκ δεξιών πλάνη. Δεν έχει προσέξει τι λένε οι
Άγιοι κανόνες και τι έκαναν και οι άγιοι τους οποίους λέει ότι σέβεται. Δεν
έκανε Αποτείχιση ο Άγιος Παίσιος; Το 1969-1972; (1) Τρία χρόνια σύγχρονοι άγιοι
δεν ήταν Αποτειχισμένοι; Ο άγιος
Παΐσιος; Ήταν λοιπόν σε πλάνη εκ δεξιών και ο Άγιος Παΐσιος; Για να μη
μνημονεύσω τον 15ο κανόνα της α’-β’ Συνόδου ο οποίος σαφώς λέει ότι αυτοί οι
οποίοι διακόπτουν το μνημόσυνο αιρετίζοντος ψευδεπισκόπου και προ συνοδικής
καταδίκης, όχι μόνο δεν επιτιμώνται, αλλά επαινούνται! Και μας επιτιμά τώρα ο
Μητροπολίτης Μόρφου ότι είμαστε σε πλάνη εκ δεξιών; Ο ίδιος είναι σε πλάνη στο
θέμα αυτό. Θα πρέπει να λέμε τα πράγματα ξεκάθαρα. Ας διαβάσει ξανά κι ας του
στείλει κάποιος, θα του κάνω δώρο, ας του στείλει κάποιος, ας του το δώσουν, το
βιβλιαράκι μου για την Αποτείχιση με τον τίτλο “Δεν είναι σχίσμα η Αποτείχιση”.
Ας του το στείλει να το διαβάσει μήπως και το σκεφτεί καλύτερα.”
Υπάρχουν, βέβαια,
και οι άλλοι, που τρενάρουν με άλλον τρόπο τους πιστούς από το να κάνουν το
ευλογημένο διάβημα, την υποχρέωση τους δηλαδή να μη μνημονεύουν τους
ψευδοδιδασκάλους. Είναι εκείνοι που
απέρριψαν την καθοδήγηση του π. Θεοδώρου
Ζήση και ανέπτυξαν στην ουσία αποσχιστικές
τάσεις κηρύσσοντας ότι δεν πρέπει όσοι Αποτειχίζονται να έχουν κοινωνία
με κανέναν. Αυτοί μπερδεύουν το ποίμνιο και διασπούν το μέτωπο, το
τείχος κατά της αίρεσης και στην ουσία δημιουργούν
σχίσμα και κάνουν κάποιους καλοπροαίρετους και φίλους της αλήθειας να
ανησυχούν και να έχουν επιφύλαξη κατά της Αποτείχισης. Θα πρέπει επιτέλους όσοι
δημοσίως ομιλούν για την Αποτείχιση να διακρίνουν
την υγιή Αποτείχιση όπως την διακονεί ο π. Θεόδωρος Ζήσης. Ιδού τί πρεσβεύει ο ίδιος
και όσοι τον ακολουθούν, τα πνευματικά παιδιά του π. Νικολάου Μανώλη, ο
Σύλλογος που ο ίδιος ίδρυσε “Άγιος Ιωσήφ Ησυχαστής“, το ιστολόγιο “Katanixis”,
που δημιούργησε, ο γέρων Γαβριήλ στο Κουτλουμουσιανό κελί του Αγίου
Χριστοδούλου και το περιβάλλον του, οι πατέρες στο Μηλοχώρι της Πτολεμαΐδας και
οι αποτειχισμένοι αδελφοί στη Ρουμανία και αλλού:
“Ἡ διακοπή μνημοσύνου
τοῦ αἱρετικοῦ ἤ αἱρετίζοντος ἐπισκόπου συνιστᾶται ἀπό τόν 15ο Κανόνα τῆς
Πρωτοδευτέρας Συνόδου (861) τοῦ Μ. Φωτίου, ὅταν ὁ ἐπίσκοπος δημοσίως κηρύσσει
«γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», δηλαδή φανερά, ἀπροκάλυπτα, κάποια αἵρεση, καταδικασμένη ἀπό
Συνόδους ἤ Ἁγίους Πατέρες1. Ἀπό τόν κανόνα προκύπτουν τά ἑξῆς: α) Ἡ διακοπή
μνημοσύνου ἀφορᾷ τόν οἰκεῖο ἐπίσκοπο καί ὄχι ὅλους τούς ἐπισκόπους τῆς Ἐκκλησίας.
Ἕκαστος κληρικός διακόπτει τό μνημόσυνο τοῦ δικοῦ του ἐπισκόπου….”
Όταν διέκοψαν το
μνημόσυνο οι τρεις Μητροπολίτες και σύσσωμο το Άγιο Όρος, πιστοί στην ορθή
εφαρμογή του κανόνα, όντως συλλειτουργούσαν με τους υπόλοιπους αρχιερείς της
Εκκλησίας της Ελλάδας, γιατί έτσι κι αλλιώς όταν συλλειτουργούσαν δε μνημόνευαν
τον Αθηναγόρα. Μετά το Κολυμπάρι, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Λίγοι
αρχιερείς δεν συμμετείχαν ή δεν υπέγραψαν, ανάμεσα τους ο Κυθήρων Σεραφείμ. Και
από αυτούς ακόμη λιγότεροι ζούνε και έχουν διατηρήσει την αρχική τους ορθόδοξη
γραμμή και στο ουκρανικό και στα υγειονομικά. Και όλοι μνημονεύουν τον
Αρχιεπίσκοπο Ελλάδας Ιερώνυμο που έσυρε την Εκκλησία της Ελλάδας να δεχτεί τα
πάντα στο Κολυμπάρι. Όμως, τιμούμε το Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ και τον
αγώνα που κάνει να σταθεί ομολογιακά στην παρανομούσα αυτή Σύνοδο και δεν
κόβουμε συλλήβδην την κοινωνία αδιακρίτως με όλους. Δεν κόβουμε τις γέφυρες με
όσους ορθοδοξότατους επισκόπους, ιερείς, μοναχούς και λαϊκούς υποστηρίζουν την
Αποτείχιση κι ας μην έχουν κάνει ακόμη το επόμενο βήμα. Αντίθετα οφείλουμε σε
αυτή την φάση να τους περιμένουμε με καλό τρόπο και χρηστές ελπίδες. Αυτό
επιβάλλει η διάκριση.
Τα ίδια έλεγε πάντοτε
ο π.Θεόδωρος Ζήσης και σε τίποτα δεν έχει αλλάξει τα λεγόμενα του: “Δέν ἰσχυριζόμαστε
ὅτι ὅλοι οἱ ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἐξ ἴσου ὑπεύθυνοι γιά τήν
ἀποδοχή τῆς ψευδοσυνόδου καί ὅτι ἔλειψαν παντελῶς οἱ ὀρθοδόξου φρονήματος ἀντι-οικουμενιστές
ἱεράρχες, οἱ ὁποῖοι γιά διαφόρους λόγους δειλιοῦν καί σιωποῦν ἀδικαιολογήτως. Οὔτε
πολύ περισσότερο, ὅτι πρέπει νά προχωρήσουμε σέ γενική ἀκοινωνησία μέ ὅλους
τούς ὀρθοδόξους ἐπισκόπους, ἀφοῦ ἀκόμη καί οἱ μή μετασχοῦσες στήν «Σύνοδο»
τέσσαρες ἐκκλησίες (Ἀντιοχείας, Ρωσσίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας) ἐξακολουθοῦν νά
μνημονεύουν διά τῶν Προκαθημένων τους τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο.
Ἡ Ἐκκλησία πέρασε στήν ἱστορία της παρόμοιες καταστάσεις μέ εὔθραυστα τά ὅρια
καί μή διακρινόμενα μεταξύ ὀρθοδόξων καί αἱρετικῶνἐπισκόπων, πολλοί ἐκ τῶν ὁποίων
μεταμεληθέντες προσχώρησαν στήν ὀρθόδοξη παράταξη, πρό παντός μέ σύγχυση καί ἀγνωσία
τοῦ ποιμνίου, τό ὁποῖο δέν πρέπει νά ἀφεθεῖ ἀπροστάτευτο καί ἀκαθοδήγητο στά
χέρια τῶν Οἰκουμενιστῶν αἱρετικῶν, νά μή χάσουμε τήν ἐπικοινωνία μαζί του. Γι᾽
αὐτό οἱ Πατέρες δέχονται ὅτι ὑπάρχουν στήν Ἐκκλησία δύο εἴδη κυβερνήσεως, ἡ ἀκρίβεια
καί ἡ οἰκονομία. Ἀκόμη καί μεγάλοι ζηλωτές Ἅγιοι, ὅπως ὁ Θεόδωρος ὁ Στουδίτης,
σέ παρόμοιες κρίσιμες καταστάσεις ἄφηναν προσωρινά «πρός καιρόν» τήν ἀκρίβεια
καί ἐφήρμοζαν τήν οἰκονομία, πρός ἀποφυγήν μείζονος κακοῦ.
Δέν ἔχει μολυνθῇ ὅλη ἡ
Ἐκκλησία ἀπό τήν αἵρεση, καί δέν εἶναι ἄκυρα τά μυστήρια, ἐκεῖ ὅπου
μνημονεύονται αἱρετίζοντες ἐπίσκοποι, ὅπως ἰσχυρίζονται κάποιοι ἀδιάκριτα καί
διασπαστικά. Ἡ ποιμαντική διάκριση καί φροντίδα πρός τό παρόν καί κατ᾽ οἰκονομίαν
ἀποτυπώνονται εἰς αὐτά πού συμφωνήσαμε μέ τούς Ἁγιορεῖτες Πατέρες λίγες ἡμέρες
πρίν τήν Ἡμερίδα τοῦ Ὡραιοκάστρου πού ἔγινε στίς 4 Ἀπριλίου τοῦ 2017, τήν ὁποία
δυστυχῶς ἐκεῖνοι παρέβησαν τήν τελευταία στιγμή, ταχθέντες ἀποκλειστικά ὑπέρ τῆς
ἀκριβείας, ὑπέρ τοῦ νά ἐκκλησιάζονται δηλαδή οἱ πιστοί ἀποκλειστικά καί μόνο ἐκεῖ
ὅπου οἱ ἱερεῖς ἔχουν διακόψει τό μνημόσυνο, πρᾶγμα πού δημιουργεῖ πολύπλοκα
ποιμαντικά, ἐκκλησιολογικά, ἀλλά καί δογματικά προβλήματα, διότι προϋποθέτει ὅτι
ὁ αἱρετίζων ἐπίσκοπος καί πρό τῆς συνοδικῆς καταδίκης του ὡς αἱρετικοῦ τελεῖ ἄκυρα
καί ἀνυπόστατα μυστήρια. Δεν θά ἐπιχειρηματολογήσουμε τώρα ὑπέρ τοῦ ἀντιθέτου· ἀρκεῖ
μόνον νά ποῦμε ὅτι ἐπί αἰῶνες ἡ Ἀνατολή βρισκόταν σέ κοινωνία μέ τήν δύση, ἐνῶ ἐκεῖ
ὑπῆρχε ἡ αἵρεση τοῦ Filioque, καί τό πιό ἁπλό, ὅτι τά μυστήρια ὅσων διακόψαμε
τό μνημόσυνο τῶν ἐπισκόπων δέν ἦσαν ἄκυρα τήν προηγούμενη Κυριακή πού
μνημονεύαμε τούς ἐπισκόπους.”
Επομένως έχουμε την
απαίτηση όσοι ομιλούν για την Αποτείχιση να διαχωρίζουν τα πράγματα, να
επαινούν την γραμμή του π.Θεοδώρου Ζήση και του μακαριστού π.Νικολάου Μανώλη,
να στέλνουν χωρίς δισταγμό κοντά μας τα πνευματικοπαίδια τους και να στηρίζουν
τους μαρτυρικούς ομολογιακούς μας Συλλόγους και τα ορθόδοξα ιστολόγια μας! Έτσι
υπηρετούν πραγματικά την Εκκλησία και την υπόθεση της πίστης, και δείχνουν ότι
είναι πραγματικά φίλοι της αλήθειας και του Χριστού! Έτσι θα προετοιμάσουν
σωστά τον εαυτό τους και τα πνευματικά τους παιδιά, ώστε να διακόψουν και αυτοί
κάθε πνευματική κοινωνία με όσους δεχτούν το κοινό πασχάλιο και το κοινό
ποτήριο και τελικά την ένωση στο προσεχές μέλλον!
Ας ακούσει ο καθένας
και ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Η αλήθεια λάμπει! Η αλήθεια του Αγίου
Μαξίμου του Ομολογητή: “Ἂν αὐτός πού λέγει ὅσα διδάσκουν ἡ Ἁγία Γραφή καί οἱ
Πατέρες σχίζει τήν Ἐκκλησία, τί θά ἀποδειχθεῖ ὅτι διαπράττει εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας
αὐτός πού ἀναιρεῖ τά δόγματα τῶν Ἁγίων, ἄνευ τῶν ὁποίων δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρξει
ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία;». Η αλήθεια του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά: “Οἱ τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας
τῆς ἀληθείας εἰσί· καί οἱ μή τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδέ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας
εἰσί”. Ἡ Ἐκκλησία βρίσκεται ἐκεῖ πού εἶναι ἡ ἀλήθεια· ὅσοι δέν εἶναι μέ τήν ἀλήθεια
εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας.(2)
• (1) Χαιρετισμός στην Θεολογική Διάσκεψη του
Urziceni της Ρουμανίας, προς τιμήν του Αγίου Παϊσίου
• (2) Δεν είναι σχίσμα η Αποτείχιση (Μέρος
Ε’)
https://katanixi.gr/oikoymenismos/apantisi-se-osoys-omiloyn-procheira-kai-anepereista-kata-tis-ierokanonikis-apoteichiseos/
