Ὅμως Σεβασμιώτατε, ὅπως ἡ νηστεία χρειάζεται προσευχὴ καὶ πράξεις ἀνάλογες τῆς προσευχῆς, ἔτσι καὶ ἡ ὁμολογία χρειάζεται προσευχὴ καὶ πράξεις ἀνάλογες τῆς ὁμολογίας ποὺ δὲν ἀναλώνονται σὲ μία ἁπλὴ ἀναφορά. Γιὰ φανταστεῖτε ὁ ἅγ. Κύριλλος Ἀλεξανδρείας νὰ ἔλεγε: "αδελφοί μου, πρέπει να ομολογήσουμε ότι ο πατρ. Κων/πόλεως Νεστόριος κακοδοξεί και περιφρονεί την εκκλησιαστική διδασκαλία... ας προσευχηθούμε στον Θεό να αποτρέψει τον σκανδαλισμό των Πιστών". Ἀντιθέτως σὲ ἀπόλυτη συμφωνία μὲ ὅλους τοὺς Πατέρες ὁ άγ. Κύριλλος ἔγραψε σὲ ἐπιστολή του πρὸς τοὺς πιστοὺς τῆς Κων/πόλεως:
«διατηρήστε τους εαυτούς σας ασπίλους και αμώμους, μήτε κοινωνώντας με τον προαναφερόμενο, μήτε προσέχοντάς τον ως διδάσκαλον, αν παραμείνη λύκος αντί ποιμένος και προτιμήση και μετά από αυτήν μας την υπόμνησι να φρονή τα διεστραμμένα. Εμείς δε κοινωνούμε με τους κληρικούς ή λαϊκούς οι οποίοι χάριν της ορθής Πίστεως χωρίσθηκαν ή καθαιρέθηκαν από αυτόν, και δεν επικυρώνουμε την άδικη ψήφο εκείνου, αλλά μάλλον επαινούμε τους πάσχοντας, λέγοντας προς αυτούς εκείνο "εάν ονειδίζεσθε εν Κυρίω, είσθε μακάριοι, διότι το Πνεύμα της δυνάμεως και του Θεού έχει αναπαυθή πάνω σας" (εδώ)
Ἢ φανταστεῖτε ὁ ἅγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, στὸν ὁποῖο ἀφιερώνει ἡ Ἐκκλησία μας τὴν ἑπόμενη Κυριακή, νὰ ἔγραφε: "αδελφοί μου, πρέπει να ομολογήσουμε ότι ο πατρ. Κων/πόλεως Καλέκας είναι οπαδός της δυτικής κακοδοξίας και περιφρονεί την εκκλησιαστική διδασκαλία... ας προσευχηθούμε στον Θεό". Ἀντιθέτως σὲ ἀπόλυτη συμφωνία μὲ ὅλους τοὺς Πατέρες ἔγραψε:
"Εἶναι ἀδύνατο κάποιος νὰ ἐπικοινωνεῖ ἐκκλησιαστικῶς μὲ τὸν Πατριάρχη (Καλέκα) καὶ νὰ εἶναι Ὀρθόδοξος... εἶναι κατὰ συνέπεια ἀδύνατο νὰ ἀνήκει στοὺς εὐσεβεῖς, ὅποιος δὲν ἔχει ἀποχωρισθεῖ ἀπὸ αὐτόν. Ἀντιθέτως, ὅποιος γιὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς εἶναι ἀποχωρισμένος ἀπὸ τὸν Καλέκα, τότε ἀνήκει πράγματι στὸν κατάλογο τῶν Χριστιανῶν καὶ εἶναι ἑνωμένος μὲ τὸν Θεό κατὰ τὴν εὐσεβῆ πίστη" (Ἀναίρεσις ἐξηγήσεως τόμου Καλέκα,13, Ε.Π.Ε. τόμος 3,σελ.670).
Ἢ φανταστεῖτε οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες νὰ ἔγραφαν: "αδελφοί μου, πρέπει να ομολογήσουμε ότι ο πατρ. Κων/πόλεως Βέκκος προωθεί την ένωση, κακοδοξεί και περιφρονεί την εκκλησιαστική διδασκαλία... ας προσευχηθούμε στον Θεό". Ἀντιθέτως σὲ ἀπόλυτη συμφωνία μὲ ὅλους τοὺς Πατέρες ἔγραψαν:
"Ἄκουσον, Βασιλεῦ ἅγιε…· ὁ γοῦν τολμῶν ἐπιδιατάσασθαι τῶν κεκυρωμένων, καὶ ἀθετεῖν τι τῶν γεγραμμένων, καὶ ἐπεισάγειν τι τῶν μὴ γεγραμμένων, οὗτος χριστιανός ἐστιν; οὐχὶ φανερὰ αὐτοῦ ἔκπτωσις πίστεως; πῶς οὗτος χριστιανός, ὁ μὴ ἐν Χριστῷ ἀκολουθῶν κατ᾿ ἴχνος ἀρκούμενος, ἀλλ᾿ ἀντιπροσωπεῖν ἐθέλων καὶ ἀντιβαίνειν... Πῶς γοῦν ἐρεῖ τις τοὺς ταῦτα τολμῶντας, καὶ ἐπ᾿ ἐκκλησίας κυροῦντας, καὶ δημοσίᾳ καὶ ἐν ἀγορᾷ, καὶ ταῖς ἁπανταχοῦ αὐτῶν πόλεσι, διατόρῳ γλώττῃ διδάσκοντας, μὴ τῷ αὐτῷ ἀναθέματι ὑποκεῖσθαι τῷ κανονικῷ... Πῶς οὖν θεμιτὸν καὶ θεάρεστον ἑνωθῆναι τοῖς τοιούτοις ἡμᾶς, ὧν δικαίως καὶ κανονικῶς ἐξεκόπημεν, ἀμεταβλήτως ἔχουσι τῶν αἱρέσεων. Εἰ τοῦτο καταδεξόμεθα, τὸ ὀρθόδοξον, καὶ ἐν ἑνὶ τὸ πᾶν ἀνατρέπομεν· καὶ ἐν ὅσοις οἱ ἀναξίως δεχόμενοι ἀνατρέπουσιν" (εδώ).
Δὲν θὰ μιμηθεῖτε, σεβασμιώτατε, σὰν Ἐπίσκοπος τοὺς Πατέρες;
Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου
«Ὅμως, ἀδελφοί μου, πρέπει νὰ ὁμολογήσωμεν εὐθέως καὶ τιμίως ὅτι ἡ βαθυτέρα καὶ κυριωτέρα αἰτία τῶν κακῶν καὶ τῶν συμφορῶν αὐτῶν εἶναι ἡ ἀποστασία ἀπὸ τὸν Θεὸν τῶν Πατέρων ἡμῶν καὶ ἡ καταφρόνησις καὶ περιφρόνησις τῆς Ἐκκλησιαστικῆς μας Παραδόσεως καὶ ἡ παραθεώρησις καὶ παράβασις Ἱερῶν Κανόνων καὶ Δογματικῶν Ὅρων τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Οἱ αἱρετικὲς διδασκαλίες διὰ τὸ ὅτι «ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοὶ σωτηρίας», «περὶ δύο πνευμόνων», «περὶ τῆς θεωρίας τῶν κλάδων», «περὶ πρωτείου ἐξουσίας», περὶ ἀναγνωρίσεως ἑτεροδόξων ὁμολογιῶν ὡς «ἐκκλησιῶν» καὶ τὸ ἀνήκουστον: Ὀρθόδοξος Πρωθιεράρχης νὰ πρωτοστατῆ διὰ τὴν ἔκδοσιν «ἱεροῦ» (ἐντὸς εἰσαγωγικῶν) βιβλίου ἀλλοθρήσκων καὶ νὰ τὸ δωρίζη ἐπισήμως, ἀλλὰ καὶ οἱ πυκνὲς συμπροσευχὲς μετὰ κακοδόξων καὶ ἀλλοπίστων, προβαλλόμενες ἀπὸ τὰ ΜΜΕ καὶ καταδικαζόμενες ὑπὸ Θείων καὶ Ἱερῶν Κανόνων, οἱ πνευματικοὶ αὐτοὶ σεισμοὶ εἶναι πολὺ χειρότεροι καὶ ἀσυγκρίτως περισσότερον ζημιογόνοι, ὑπὸ τὴν πνευματικὴν ἔννοιαν, ἀπὸ τὶς φυσικὲς σεισμικὲς δονήσεις τῶν 7,8 ρίχτερ.
Εἴθε, ἀδελφοί μου, εἰς τὸ ἀρχόμενον αὐτὸ «στάδιον τῶν ἀρετῶν» τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ ὁποία εἶναι ἱερὴ περίοδος μετανοίας, προσευχῆς καὶ νηστείας, ἀγωνιζόμενοι τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς πίστεως, τῆς καθάρσεως καὶ τοῦ φωτισμοῦ, νὰ προσευχώμεθα θερμῶς ὑπὲρ τῆς ὑπερβάσεως τῆς φοβερῆς καὶ φρικτῆς δοκιμασίας τῶν ἐν Τουρκίᾳ καὶ Συρίᾳ συνανθρώπων μας. Καὶ ἰδιαιτέρως νὰ εὐχώμεθα πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν νὰ ἀποτρέπη τὰς ἠθικὰς καὶ πνευματικὰς σεισμικὰς δονήσεις καὶ τὸν σκανδαλισμὸν τῶν πιστῶν ἀπὸ τὴν ἀπόκλισιν Κληρικῶν τε καὶ λαϊκῶν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν καὶ Κληρονομίαν ἡμῶν».
Ορθόδοξος Τύπος
