Το Σάββατο, 6 Μαΐου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, κατά τη δεύτερη ημέρα της επίσημης επίσκεψής Του στο Σαλέρνο της Ιταλίας, παρέστη στην Ευχαριστιακή Σύναξη στον Καθεδρικό Ναό της πόλης, προς τιμήν του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ματθαίου, επί τη ανακομιδή των λειψάνων του.
Ο Αρχιεπίσκοπος Σαλέρνο παρέδωσε στον Οικουμενικό Πατριάρχη τμήμα του ιερού λειψάνου του Αποστόλου Ματθαίου, που φυλάσσεται στον Καθεδρικό Ναό.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην ομιλία του κατά την θερμή υποδοχή που του επεφύλαξαν οι τοπικές αρχές υπογράμμισε την ανάγκη να υπάρχει διάλογος μεταξύ μεταξύ θρησκειών, πολιτισμών, ιδεολογιών και οικονομικών συστημάτων προκειμένου να καταπολεμηθεί το φαινόμενο του Φονταμενταλισμού.
Ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας αναφέρθηκε στην ισχύ της Πρωτόθρονης Εκκλησίας όχι μόνο μεταξύ των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών αλλά και σε Παγκόσμιο Επίπεδο. Αναφέρθηκε για άλλη μια φορά στον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας και στις Καταστροφικές συνέπειες που έχει αυτός όχι μόνο στη χώρα αλλά και στην Παγκόσμια Οικονομία.
Σε ότι αφορά την πανδημία του COVID-19 υπογράμμισε μεταξύ άλλων: “εάν έχουν περάσει οι πιο τραγικές συνέπειες της πανδημίας, παραμένουν οι συνέπειες, που θα χρειαστούν χρόνια συνεργασίας μεταξύ αστικών, θρησκευτικών θεσμών και όχι μόνο, για να ανακτήσουμε το αίσθημα της κοινότητας που είναι απαραίτητο για την ανθρώπινη, κοινωνική, ανθρωπολογική, οικονομική και θρησκευτική ανάπτυξη κάθε κοινωνίας. Πολύ συχνά ο ατομικισμός, ο σχετικισμός, ο εγωισμός οδηγούν σε αδιέξοδα, για τα οποία οι κοινωνίες πρέπει να καταβάλουν μαζικές προσπάθειες για να ανακάμψουν όσο το δυνατόν περισσότερο”.
Το απόγευμα της 5ης Μαϊου ο Οικουμενικός Πατριάρχης μίλησε σε συνέδριο με θέμα: «Οικολογία και Ειρήνη: ένα μέλλον σύμφωνα με τον σχεδιασμό του Θεού».
Η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου:
Σεβασμιώτατε κ. Δήμαρχε Δρ. Φραγκίσκο Ρώσο,
Αξιότιμε κ. Πρόεδρε της Περιφέρειας Καμπανίας, Δρ. Βίνσεντ Ντε Λούκα,
Ο Εξοχότατος κ. Δήμαρχος του Salerno, Δρ. Vincent Naples,
Αγαπητοί Δήμαρχοι άλλων Δήμων, Επαρχιακών και Τοπικών Αρχών, Πολιτικών και Στρατιωτικών Αρχών και Θεσμών,
Εξοχότατε Mons. Andrew Bellandi, Αρχιεπίσκοπος Σαλέρνο, Εκστρατεία και Ακέρνο,
Σεβασμιώτατοι, Εξοχότατοι, Σεβασμιώτατοι Πατέρες,
Κυρίες και Κύριοι, αγαπημένοι εν Αναστηθέντα Χριστό,
Φτάσαμε για άλλη μια φορά σε αυτή την όμορφη και γνωστή περιοχή της Ιταλίας, την Καμπανία, αλλά για πρώτη φορά φτάσαμε σε αυτή την λαμπερή πόλη του Σαλέρνο, μετά από πρόσκληση του Εξαιρετικού Αρχιεπισκόπου, του αγαπημένου αδελφού. Andrea Bellandi και εμείς είμαστε ιδιαίτερα ευχαριστημένοι και παράλληλα μας δίνει ιδιαίτερη χαρά να συναντάμε τις τοπικές
Αρχές που νοιάζονται για την ευημερία των πολιτών αυτής της επικράτειας, τις περιβαλλοντικές ομορφιές της, τις ιδιαιτερότητες των τόπων και το μεγαλείο των μνημείων της.
Ξεκινήσαμε από τις ακτές του Βοσπόρου, από την πόλη Κωνσταντινούπολη, την σημερινή Κωνσταντινούπολη, όπου η Πρόνοια του Θεού μας έχει τοποθετήσει στην κεφαλή της Εκκλησίας του και οδηγώντας την Κοινωνία μεταξύ των τοπικών Αυτοκέφαλων Ορθόδοξων Εκκλησιών, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που εδώ και σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια ακτινοβολούσε μαρτυρίες ακόμα Χριστιανική πίστη και πολιτισμός στην Ανατολική Ευρώπη μέχρι τα πέρατα του Βορρά και Ανατολικά του κόσμου, και ακόμα σε πολλά άλλα μέρη όπου ο Χριστιανισμός της Βυζαντινής έκφρασης έχει φωτίσει και ζωντανέψει άνδρες και γυναίκες όλων των εποχών.
Και παρόλο που οι ιστορικές συνθήκες σήμερα έχουν μειώσει τον αριθμό των Χριστιανών στην πόλη μας, η δύναμη και η σημασία της Εκκλησίας μας παραμένει αμετάβλητη, ακόμη και μπροστά στις προκλήσεις του σημερινού κόσμου, όπου είναι ολοένα και πιο απαραίτητη η κατάσβεση των φονταμενταλισμών κάθε είδους για την προώθηση ενός ειλικρινούς διαλόγου μεταξύ θρησκειών, πολιτισμών, ιδεολογιών και οικονομικών συστημάτων.
Αυτή η πόλη σας, πύλη για την Ακτή Αμάλφι και την μαγευτική Ακτή Cilentana είναι πλούσια σε ιστορία, πλούσια σε ίχνη όλων εκείνων που πέρασαν από τις διάφορες εποχές, Ετρούσκοι, Έλληνες, Ρωμαίοι, Οστρογότθοι, Βυζαντινοί, Λόνγκομπαρντς, Νορμανδοί και μαρτυρούν μια ζωτικότητα που φτάνει σήμερα. Χαιρόμαστε μαζί σας. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, γιατί ερχόμενοι ανάμεσά σας μάθαμε τη σημασία των μνημείων και των τόπων ενδιαφέροντος σε αυτή την πόλη, θρησκευτικά, πολιτικά, στρατιωτικά, συντριβάνια και αγάλματα, υδραγωγεία, διάφοροι αρχαιολογικοί χώροι και φυσικοί χώροι, βιβλιοθήκες, μουσεία, πανεπιστήμιο, θυμόμαστε επίσης τη Διάσημη και αρχαία ιατρική σχολή από τη Σαλερνίτα και ακόμα φεστιβάλ και πανηγύρια, που λένε για την ευτυχία και τη σκληρή δουλειά των ανθρώπων αυτών των τόπων.
Μάθαμε για τη δέσμευση για μια καθαρή, οικολογική βιώσιμη πόλη, του λειτουργικού δυναμικού της στον τομέα του τουρισμού, της οικονομίας που βασίζεται στη γεωργία και άλλες δραστηριότητες και ιδιαίτερα της παραδοσιακής κεραμικής και βιομηχανίας τροφίμων, καθώς και άλλων βιομηχανικών τμημάτων.
Αλλά η ελκυστικότητα του τοπίου και το ιστορικό και καλλιτεχνικό-πολιτιστικό ενδιαφέρον της πόλης και όλης της περιοχής αναμφίβολα καλύπτουν τις πρώτες, ισχυρές και σχετικές δυνατότητες τουρισμού.
Ως άνδρες και γυναίκες των Θεσμών, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για όλα αυτά, μεγάλη είναι η δέσμευση που αναλαμβάνετε σίγουρα για την προστασία αυτού του χώρου και πάνω απ’ όλα για την ευημερία των πολιτών σας.
Ζούμε όμως σε μια εποχή μεγάλων παγκόσμιων ανατροπών, οι οποίες παρ’ όλα αυτά, άγγιξαν όλους τους τομείς των κοινωνιών μας. Η πανδημία Covid-19, που έχει αναστατώσει όλο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια και την οποία ελπίζουμε να έχουμε αφήσει πίσω μέχρι τώρα, έχει φέρει σε πολλές κοινότητες ένα αίσθημα απώλειας, τόνισε τις διαπροσωπικές αποστάσεις, προκάλεσε πραγματικές κρίσεις πανικού σε εύθραυστους και ευάλωτους ανθρώπους η απελπισία για το μέλλον συχνά δημιουργεί συναισθηματικά κενά στους νέους, που αποτελούν την ελπίδα μας για το αύριο, τροφοδοτώντας όχι πάντα θετικά μονοπάτια ζωής.
Εάν έχουν περάσει οι πιο τραγικές συνέπειες της πανδημίας, παραμένουν οι συνέπειες, που θα χρειαστούν χρόνια συνεργασίας μεταξύ αστικών, θρησκευτικών θεσμών και όχι μόνο, για να ανακτήσουμε το αίσθημα της κοινότητας που είναι απαραίτητο για την ανθρώπινη, κοινωνική, ανθρωπολογική, οικονομική και θρησκευτική ανάπτυξη κάθε κοινωνίας. Πολύ συχνά ο ατομικισμός, ο σχετικισμός, ο εγωισμός οδηγούν σε αδιέξοδα, για τα οποία οι κοινωνίες πρέπει να καταβάλουν μαζικές προσπάθειες για να ανακάμψουν όσο το δυνατόν περισσότερο.
Σε αυτό προστέθηκε τον τελευταίο χρόνο η διαβολική σύγκρουση, ακολουθούμενη από την εισβολή της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία, η οποία συγκλόνισε όχι μόνο την Ευρώπη αλλά ολόκληρο τον κόσμο. Μια σύγκρουση τέτοιων διαστάσεων δεν θα μπορούσε κανείς να φανταστεί στην Ευρώπη του 21ου αιώνα.
Ακόμα πιο λυπηρό γιατί εμπλέκονται δύο αδελφοί λαοί, που μοιράστηκαν την ιστορία του εικοστού αιώνα και των προηγούμενων αιώνων, συνοδευόμενοι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ακόμη και από την ίδια ορθόδοξη πίστη. Και αυτό μας πονάει ιδιαίτερα, γιατί ο χριστιανός δεν μπορεί ποτέ να σκεφτεί τον πόλεμο ως μέσο επίλυσης ζητημάτων που θα μπορούσαν να λυθούν με διπλωματία, με καλή θέληση, με δέσμευση όλων, με δικαιοσύνη. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας έψαξε και προσπάθησε να βρει γέφυρες διαλόγου, αλλά τίποτα δεν μπόρεσε να αντέξει ιδεολογίες που δεν έχουν τίποτα χριστιανικό, εκτός από το όνομα. Το 2016, η Ιερά και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, συνερχόμενη στο νησί της Κρήτης, δήλωσε, μάλιστα, κατηγορηματικά: «Η Εκκλησία του Χριστού καταδικάζει γενικά τον πόλεμο, που τον θεωρεί ως συνέπεια του κακού στον κόσμο και της αμαρτίας. ” (Η αποστολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο. Cap.D-1). «Η Εκκλησία του Χριστού, θεωρώντας τον πόλεμο πρωτίστως συνέπεια του κακού στον κόσμο και της αμαρτίας, ενθαρρύνει κάθε πρωτοβουλία και προσπάθεια πρόληψης ή αποθάρρυνσης του μέσω διαλόγου και κάθε άλλο κατάλληλο μέσο. ” (Πάω. Cap.D-2)
Όλα αυτά οδήγησαν για άλλη μια φορά σε ανθρωπιστική κρίση με τεράστια μετανάστευση από την Ουκρανία, στην ενεργειακή, φυσική και πετρελαϊκή κρίση, με όλες τις συνέπειες στις τιμές των διαφόρων προϊόντων που είναι απαραίτητα για την παγκόσμια οικονομία, στην κρίση του σιταριού, εν μέρει ασυνόητη, στις φτωχότερες χώρες του πλανήτη. Αλλά η καταστροφή μιας ολόκληρης χώρας, η οικονομία της, τα έργα τέχνης της, τα θρησκευτικά και πολιτιστικά της σύμβολα, το οικοσύστημά της και πρωτίστως η απώλεια τόσων πολλών ανθρώπινων ζωών και από τις δύο πλευρές, πρέπει συνεχώς να μας κάνουν να αναρωτιόμαστε προς ποιο δρόμο ακολουθεί η παγκόσμια κοινωνία. Μια κοινωνία που δεν τοποθετεί πρώτα την αξιοπρέπεια και την αξία του ανθρώπινου προσώπου είναι υποχρεωμένη να χάσει τον εαυτό της. Δεν μπορούμε να τα παρατήσουμε.
Εάν ο Χριστιανός είναι βέβαιος ότι οι δυνάμεις του κακού δεν θα επικρατήσουν, και έχει το όπλο της προσευχής, επίσης όλες οι άλλες καλές δυνάμεις κάθε κοινωνίας πρέπει να λειτουργήσουν, να κάνουν διάλογο και να συνεργάζονται για έναν κόσμο όπου θριαμβεύουν η δικαιοσύνη, η ειρήνη, η αρμονία ή η ομορφιά. Εσείς οι άντρες και οι γυναίκες του Θεσμού μπορείτε να κάνετε πολλά, όλοι μαζί μπορούμε. Εάν όλοι λειτουργούμε στα μέρη όπου καλούμαστε να λειτουργήσουμε, αν είμαστε σε θέση να αναζητήσουμε το καλό για όλους, να “μοιραζόμαστε”, να εργαστούμε για μια δίκαιη οικονομία, να διαφυλάξουμε το περιβάλλον και ό,τι υπάρχει σε αυτό, για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τότε μπορούμε ακόμα να έχουμε ελπίδα.
Ευχαριστώντας σας για την εξαίσια φιλοξενία σας, για αυτή τη σημαντική στιγμή της συνάντησής μας, επιτρέψτε μου να σας χαιρετήσω ξανά παραθέτοντας το Συμβούλιο της Κρήτης που εκφράστηκε με αυτόν τον τρόπο:
«Είμαστε πεπεισμένοι ότι, ως «συνεργάτες του Θεού» (1 Κορ. 3,9), μπορούμε να συνεχίσουμε αυτήν την κοινή λειτουργία με όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης, που αγαπούν την ειρήνη σύμφωνα με τον Θεό, για το καλό της ανθρώπινης κοινότητας σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Αυτή η υπηρεσία είναι εντολή του Θεού (Μτ. 5,9)” (Cap.A-4)
Σας ευχαριστώ.
ΣΧΟΛΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ
Πατριάρχης Βαρθολομαῖος εἰς «βαρλααμικὴν» λιτανείαν
Ἐκτὸς ἀπὸ τὰς ἀντικανονικάς συμπροσευχάς καὶ τὸ λογίδριον ὅτι εἶναι ἐν ὀλίγοις «Πάπας τῆς Ἀνατολῆς», ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος συνλιτάνευσε μετὰ παπικοῦ Ἀρχιεπισκόπου «λείψανα». Ἐφόσον δὲν πιστεύουν εἰς τὴν ἄκτιστον χάριν τῶν ἱ. λειψάνων οἱ παπικοί, τί εἴδους «ἀνόσιον παίγνιον» ἦτο αὐτό; Ἂν ὁ Πατριάρχης διὰ τῆς πράξεώς του δηλώνει τὴν ἰδίαν ἀκριβῶς τιμὴν, ὅπως οἱ παπικοί, τότε δὲν διαφέρει εἰς τίποτε ἀπὸ τοὺς βαρλααμιστάς.
