Έφθασε ο Προφήτης Ηλίας να πη: “Έμεινα μόνος μου!”

Ας μην απελπι­ζόμαστε· Ο Θεός είναι μαζί μας. Ως κόρην οφθαλμού Του ο Κύριος διαφυλάσσει τον λαό Του, δηλαδή τους Ορθοδόξους Χριστιανούς οι οποίοι Τον αγαπούν με όλη τους την καρδιά και αγωνίζονται να τηρούν τις εντολές Του.

                             


Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ

Σίγουρα η Ορθοδοξία έχει εμφανισθεί με όλη της την δύναμη στους Αγίους, αλλά εμείς οι Ορθόδοξοι φέρουμε αυτό το όνομα ανάξια. Η ζωή μας δεν ανταποκρίνεται στο ύφος και το πλήρωμα της πίστης μας και αυτό βέβαια ήταν που ταλάνιζε τον Μοτοβίλωφ, τον έμπιστο του Άγ. Σεραφείμ.
«Κάποτε», γράφει εκείνος στα αξιοσημείωτα απομνημονεύματά του, «ήμουν σε μεγάλη θλίψη, καθώς σκεφτόμουν τι θα γινόταν η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, αν το κακό της εποχής μας απλωνόταν όλο και περισσότε­ρο. Γιατί ήμουν πεπεισμένος ότι η Εκκλησία μας βρισκόταν σε εξαιρετικό κίνδυνο από την αυξανόμενη σαρκική διαφθορά και εξίσου, αν όχι ακόμη περισσότερο, από την πνευματική ασέβεια λόγω των άθεων σχισματικών ομάδων οι οποίες απλώνονταν παντού από τους σύγχρονους σοφιστές. Ήθελα πάρα πολύ να ξέρω τι θα μου έλεγε ο π. Σεραφείμ για αυτό.

«Κατά την διάρκεια της μακράς και λεπτομερούς συνομιλίας σχετικά με τον Άγιο Προφήτη Ηλία, όπως ανέφερα παραπάνω, μου είπε μεταξύ άλλων: “Όταν ο Ηλίας ο Θεσβίτης παραπονέθηκε στον Κύριο για τον Ισραήλ ότι όλοι είχαν κλίνει γόνυ στον Βάαλ και είπε στην προσευχή του ότι αυτός μόνος, ο Ηλίας, είχε μείνει πιστός στον Κύριο και ότι αποζητούσαν πλέον να του αφαιρέσουν την ζωή, τι του απάντησε ο Κύριος; Και καταλείψεις εν Ισραήλ επτά χιλιάδας ανδρών, πάντα γόνατα, α ουκ ώκλασαν γόνυ τω Βάαλ (Γ’ Βασιλ. 19:18). Και έτσι, εάν στο βασίλειο του Ισραήλ το οποίο είχε αποσκιρτήσει από το βασίλειο του Ιούδα, που είχε παραμείνει πιστό στον Θεό, και είχε φθάσει σε πλήρη διαφθορά, είχαν απομείνει ακόμη επτά χιλιάδες άνθρωποι οι οποίοι ήταν πιστοί στον Κύριο, τι να πούμε για την Ρωσία; Νομίζω ότι στο βασίλειο του Ισραήλ δεν υπήρχαν τότε πάνω από τρία εκατομμύρια άνθρωποι. Και πόσοι υπάρχουν στην Ρωσία τώρα”;

«“Περίπου εξήντα εκατομμύρια”, απάντησα.

«Και εκείνος συνέχισε: “Είκοσι φορές περισσότεροι! ’’Έτσι κρίνε μόνος σου τώρα πόσους έχουμε ακόμη που είναι πιστοί στον Θεό, Ους προέγνω, τούτους και προώρισε· ους προώρισε, τούτους και εκάλεσε· ους εκάλεσε, αυτούς και τηρήσει, αυτούς και δοξάσει. Έτσι, γιατί να απελπι­ζόμαστε·’ Ο Θεός είναι μαζί μας. Εκείνος ο οποίος εμπιστεύεται στον Κύριο είναι σαν το Όρος Σιών. Εκείνος ο οποίος ζει στην Ιερουσαλήμ ποτέ δεν θα σαλευθεί. Τα όρη περιβάλλουν την Ιερουσαλήμ και ο Κύ­ριος περιβάλλει τον λαό Του. Ο Κύριος θα σε τηρήσει. Ο Κύριος είναι η ασπίδα σου στην δεξιά σου. Ο Κύριος θα διαφυλάξει τις εξόδους σου και τις εισόδους σου, από του νυν και έως του αιώνος. Ο ήλιος δεν θα σε κάψει την ημέρα ούτε η σελήνη την νύχτα”.

«Και όταν τον ρώτησα τι εννοούσε και γιατί μου τα έλεγε αυτά, ο π. Σεραφείμ απάντησε: “Ήθελα να σου δείξω ότι με αυτόν τον τρόπο, ως κόρην οφθαλμού Του ο Κύριος διαφυλάσσει τον λαό Του, δηλαδή τους Ορθοδόξους Χριστιανούς οι οποίοι Τον αγαπούν με όλη τους την καρδιά και με όλο τους τον νου και οι οποίοι Τον υπηρετούν ημέρα και νύχτα με τον λόγο και την πράξη.Τέτοιοι είναι όσοι τηρούν όλους τους κανόνες, τα δόγματα και τις παραδόσεις της Ανατολικής μας Οικουμε­νικής Εκκλησίας, και με το στόμα τους ομολογούν την ευλαβή διδασκα­λία η οποία μας έχει παραδοθεί από Αυτήν και οι οποίοι σε κάθε περί­σταση της ζωής τους ενεργούν σύμφωνα με τις άγιες εντολές του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού”.

«Για να επιβεβαιώσει το γεγονός ότι παραμένουν ακόμη στην Ρωσία πολλοί Ορθόδοξοι οι οποίοι είναι πιστοί στον Κύριο ημών Ιησού Χρι­στό και ζουν με ευσέβεια, ο π. Σεραφείμ είπε κάποτε σε έναν φίλο μου (ή στον π. Γουρία, τον πρώην διευθυντή του ξενώνα του Σαρώφ, ή στον π. Σίμωνα, ο οποίος ήταν υπεύθυνος του αγροκτήματος Μάσλισενσκ) ότι, όταν κάποτε είχε αρπαγεί από το Πνεύμα του Θεού, είδε ολόκληρη την γη της Ρωσίας να είναι γεμάτη και να σκεπάζεται προστατευτικά από το νέφος των προσευχών των πιστών οι οποίοι προσεύχονταν στον Κύριο».
Από το βιβλίο: «Αρχιμανδρίτου π . Λαζάρου Μουρ, Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, Πνευματική Βιογραφία», σελ. 193

***

Προφήτης Ηλίας
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

 

έροντα, όταν έρθουν ο Προφήτης Ηλίας και ο Ενώχ, για να κηρύξουν μετάνοια, ο κόσμος θα καταλάβει, για να συνέλθει;

Αυτοί που θα έχουν καλή διάθεση, θα καταλάβουν. Αυτοί που δεν θα έχουν καλή διάθεση, δεν θα καταλάβουν και θα πλανηθούν. Ο Χριστός μας προειδοποίησε ότι πρέπει να προσέχουμε πολύ, γιατί «εγερθήσονται ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και δώσουσι σημεία και τέρατα προς το αποπλανάν, εί δυνατόν και τους εκλεκτούς». (5)

Είναι μερικοί που κάτι πλανεμένους τους περνούν για προφήτες. Πριν από μερικά χρόνια ένας Προτεστάντης γύριζε συνέχεια με μια βαλίτσα πέτσινη που είχε μια επιγραφή γραμμένη στα αγγλικά: «Είμαι ο Προφήτης Ηλίας!».
Φορούσε πουκάμισο με κοντά μανίκια, είχε και μια Αγία Γραφή στα αγγλικά και έλεγε ότι κατέβηκε από τον ουρανό! Όταν τον ρώτησαν τι πιστεύει και σε ποια θρησκεία ανήκει, είπε: «Ε, τώρα αυτά είναι χαμένα. Δεν υπήρχαν τότε θρησκείες!». Κατάλαβες; Αφού όλοι, Καθολικοί, Προτεστάντες, Πεντηκοστιανοί, όλες οι αιρέσεις και όλες οι παραφυάδες των αιρέσεων είναι γι’ αυτόν το ίδιο. Από εκεί δεν καταλαβαίνει κανείς τι γίνεται; Πόσα γράμματα μου είχε στείλει! Έγραφε διάφορα χωρία από την Αγία Γραφή και είχε όλο προτεσταντικές θέσεις. Έστελνε και σε διαφόρους πότε από την Αγγλία πότε από αλλού ένα σωρό γράμματα. Κάποιοι πίστεψαν αυτά που έγραφε και ήθελαν να δημοσιεύσουν σε ένα περιοδικό ότι ήρθε ο Προφήτης Ηλίας. «Μα, είστε καλά; τι πάτε να κάνετε;», τους είπα. Ο κόσμος ο καημένος είναι ζαλισμένος!

Αμαρτάνει κανείς, και μόνον όταν ακούει όσα λένε οι πλανεμένοι. Είναι μερικοί που λένε: «Άμα πιστέψεις ότι θα γίνει έτσι, θα γίνει». Αυτό είναι πίστη στον εαυτό τους, αλλά πίσω από τον εαυτό τους είναι το ταγκαλάκι. Κάνουν θεό τον εαυτό τους (6) και απογυμνώνονται από την θεία Χάρη. Με κάτι τέτοιες θεωρίες κοιτάζουν να ξεγελάσουν τον κόσμο. Ένας σαρανταπεντάρης παρουσιαζόταν ως απόφοιτος της Σχολής της Χάλκης και έλεγε διάφορες ινδουιστικές φιλοσοφίες. «Εσύ, του λέω, κάνεις κακό και στον εαυτό σου και στον κόσμο, όταν λες τις εξευγενισμένες βλακείες των Ινδών και συγχρόνως παρουσιάζεσαι ότι τελείωσες την Σχολή της Χάλκης. Πρόσεξε, θα δαιμονισθής….

Βλέπεις ενώ ο Άγιος Κωνσταντίνος κατήργησε την ειδωλολατρία και καθιέρωσε ως επίσημη θρησκεία όλης της αυτοκρατορίας τον χριστιανισμό, σήμερα πάνε να φέρουν την ειδωλολατρία. Επιτρέπουν να φτιάχνουν τζαμιά, να έχουν οι γκουρούδες τα δικά τους μοναστήρια, να κάνουν ελεύθερα διαλέξεις, να γίνονται διάφορα κέντρα προσηλυτισμού, οι μασόνοι να δρουν ελεύθερα, οι ιεχωβάδες το ίδιο… Βάλλεται η Ορθοδοξία με ένα σωρό θεωρίες. Αλλά δεν θα σταθούν αυτά· θα σωριασθούν.

Οι ταλαίπωροι άνθρωποι παρασύρονται, γιατί έχουν απομακρυνθεί από τον Θεό και έχουν φθάσει σε σκότιση! Μου είπαν δύο νέοι ότι πήγαν στην Χεβρών για προσκύνημα και τους έβαλαν το σκουφάκι το εβραϊκό, για να προσκυνήσουν τους τάφους του Αβραάμ. Τι να το κάνεις το προσκύνημα, αφού έβαλες αυτό που χρησιμοποιούν οι Εβραίοι στην λατρεία τους;

Τι να πεις; Μεγάλη σύγχυση! Στο Παρίσι έξω από μια Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία έγραφε: «Διδάσκεται η εξάσκηση της ευχής με την μέθοδο γιόγκα». Που έφθασαν! Αρχίζουν ύστερα τα ψυχολογικά προβλήματα και παλαβώνουν. Δεν ξέρουν τι ζητούν μετά….

***

 

– Γέροντα, γιατί επιτρέπει ο Θεός να συμβή μια συμφορά;

– Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις. Άλλοτε επιτρέπει ο Θεός κάτι, για να βγη κάτι το καλύτερο, και άλλοτε επιτρέπει κάτι για παιδαγωγία. Άλλοι ανταμείβονται και άλλοι εξοφλούν, δεν πάει τίποτε χαμένο.

Να ξέρετε πως ό,τι επιτρέπει ο Θεός, ακόμη και να εξοντωθούν π.χ. άνθρωποι, είναι φιλάνθρωπο, γιατί ο Θεός έχει “σπλάγχνα”. Ο Προφήτης Ηλίας πόσους έσφαξε; Τριακόσιους ιερείς του Βάαλ. Όταν τους είπε: “Κάντε προσευχή, θα κάνω και εγώ, και όποιου η φωτιά θα ανάψη από μόνη της, αυτού ο Θεός θα είναι αληθινός”, άρχισαν οι ιερείς του Βάαλ να φωνάζουν: “Επάκουσον, ο Θεός ημών, Βάαλ, επάκουσον!” αλλά ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Ο Προφήτης Ηλίας τους λέει: “Είναι απασχολημένος ο Θεός σας και δεν σας ακούει! Φωνάξτε πιο δυνατά!” Εκείνοι συνέχισαν να φωνάζουν και να ξεσχίζουν, όπως συνήθιζαν, τις σάρκες τους με μαχαίρια, για να πονάνε, και να φωνάζουν πιο δυνατά, για να τους ακούση ο Βάαλ. Αφού τελικά δεν κατόρθωσαν τίποτε, είπε ο Προφήτης Ηλίας: “Βρέξτε τα δικά μου ξύλα”. “Τρισσεύσατε”, τους είπε. Έρριξαν νερό μια, δυό, τρεις φορές! Αφού από το πολύ νερό είχαν γίνει μούσκεμα τα ξύλα και έτρεχαν από γύρω τα νερά. Μόλις προσευχήθηκε ο Προφήτης Ηλίας, έπεσε φωτιά από τον ουρανό και κάηκε ό,τι είχαν στο θυσιαστήριο για να θυσιάσουν, και το ίδιο το θυσιαστήριο μαζί! Τότε είπε: “Πιάστε τους ιερείς, γιατί παρασύρουν τον λαό στην ειδωλολατρία” και τους έσφαξε όλους.

Πολλοί λένε: “Καλά, πώς έσφαξε ο Προφήτης Ηλίας τόσους;” Ο Θεός δεν είναι βάρβαρος ούτε ο Προφήτης ήταν βάρβαρος. Οι ιερείς όμως των ειδώλων είχαν πλανήσει όλον τον κόσμο, αφού έφθασε ο Προφήτης Ηλίας να πη: “Έμεινα μόνος μου!” Τόσο πολύ! Αλλά και οι ιερείς των ειδώλων περισσότερο υπέφεραν από τα δικά τους σφαξίματα παρά από το μαχαίρι του Προφήτη Ηλία που έδωσε τέλος στο μαρτύριό τους. Ο πόνος από τα δικά τους ξεσχίσματα ήταν μεγαλύτερος. Γιατί, βλέπεις, ό,τι επιτρέπει ο Θεός είναι φιλάνθρωπο, ενώ τα σφαξίματα τα δικά τους ήταν οδυνηρά.

– Γιατί, Γέροντα, στην Παλαιά Διαθήκη η τιμωρία του Θεού ήταν τόσο άμεση;

                                 

– Στην Παλαιά Διαθήκη εκείνη την γλώσσα, εκείνον τον νόμο καταλάβαιναν. Ο ίδιος ο Θεός ήταν και τότε, αλλά εκείνος ο νόμος ήταν για εκείνους τους ανθρώπους που δεν καταλάβαιναν αλλιώς. Μη σας φαίνεται εκείνος ο νόμος σκληρός και το Ευαγγέλιο διαφορετικό. Ήταν ο νόμος που θα ωφελούσε εκείνη την εποχή. Δεν ήταν ο νόμος εκείνος βάρβαρος, αλλά η γενιά εκείνη ήταν βάρβαρη. Οι σημερινοί άνθρωποι μπορεί να κάνουν μεγαλύτερες βαρβαρότητες, αλλά τουλάχιστον μπορούν να καταλάβουν. Τώρα ένα κανδήλι κουνιέται και πόσο οι άνθρωποι συγκλονίζονται! Ενώ, βλέπεις, τότε πόσα έκανε ο Θεός! Έδωσε δέκα μάστιγες στον Φαραώ, για να βγάλη τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο. Κάνει ξηρά την Ερυθρά θάλασσα, για να περάσουν. Τους δίνει νεφέλη την ημέρα, για να μην τους καίη ο ήλιος, στήλη φωτεινή την νύχτα, για να τους οδηγή. Και μετά από τόσα γεγονότα έφθασαν στο σημείο να ζητήσουν για Θεό ένα χρυσό μοσχάρι (7)! Σήμερα οι άνθρωποι δεν θα έλεγαν ποτέ ότι ένα μοσχάρι θα τους οδηγήση στην Γη της Επαγγελίας.

7) Βλ. Εξ. 32, 1-6

Η μάχαιρα τον Προφήτη Ηλία

Γέροντα, το απολυτίκιο του Προφήτη. Ηλία λέει ότι είναι ο «δεύτερος Πρόδρομος της παρουσίας Χριστού». Θα έρθει ο Προφήτης Ηλίας στη γη;
Ο Προφήτης Ηλίας τροχάει τώρα τη μάχαιρα. Πρώτα θα αρχίσει από τους Πατριάρχες, Δεσποτάδες, παπάδες, μοναχούς.

_Και λαϊκούς Γέροντα;
Τα δικά σας είναι αγνοήματα, ενώ τα δικά μας είναι αμαρτήματα. Έτσι δεν λέει η ευχή της Θείας Λειτουργίας; «Υπέρ των εμών αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων».

***

                         

Είμαστε παιδιά του Θεού και είναι καθήκον μας να κάνουμε το καλό, γιατί ο Θεός είναι όλος αγάπη. Είδες η χήρα που φιλοξένησε τον προφήτη Ηλία; Ειδωλολάτρης ήταν, αλλά τι αγάπη είχε μέσα της! Όταν ο Προφήτης πήγε και της ζήτησε ψωμί, του είπε: «Έχουμε λίγο λάδι και αλεύρι• αυτό θα φάω με τα παιδιά μου και μετά θα πεθάνουμε». Δεν του είπε: «Δεν έχουμε να σου δώσουμε». Και όταν ο Προφήτης, για να δοκιμάσει την προαίρεσή της, της είπε να φτιάξη ψωμί πρώτα για εκείνον και μετά για τα παιδιά της, η καημένη αμέσως του έφτιαξε.
Αν δεν είχε μέσα της αγάπη, θα έβαζε λογισμούς. «Δεν φτάνει που του λέω ότι έχουμε λίγο, θα έλεγε, ζητάει να φτιάξω πρώτα για εκείνον!».
Φάνηκε η προαίρεσή της, για να έχουμε εμείς παραδείγματα.Αλλά εμείς διαβάζουμε… Αγία Γραφή, διαβάζουμε τόσα και τόσα, και τι κάνουμε;
Θυμάμαι, και στο Σινά τα Βεδουινάκια που δεν ήξεραν τίποτε από το Ευαγγέλιο, αν τους έδινες κάτι, ακόμα και πολύ λίγο να ήταν, θα το μοιράζονταν μεταξύ τους και θα έπαιρναν όλα από λίγο. Και αν για το τελευταίο δεν έμενε τίποτε, θα του έδιναν τα άλλα από το δικό τους.
Όλα αυτά να τα παίρνετε σαν παράδειγμα και να εξετάζετε τον εαυτό σας, για να βλέπετε που βρίσκεσθε. Αν εργάζεται έτσι κανείς, ωφελείται όχι μόνον από τους Αγίους και από τους αγωνιστές, αλλά από όλους τους ανθρώπους. Σκέφτεται: «Αυτό το φιλότιμο το έχω εγώ; Πως θα κριθώ;» Γιατί ο καθένας μας μόνος του θα κριθή από τον καλύτερό του.
Αξία έχει να δίνουμε από το υστέρημά μας, είτε πρόκειται για κάτι πνευματικό είτε για κάτι υλικό. Έχω, ας υποθέσουμε, τρία μαξιλάρια. Αν δώσω το ένα που μου περισσεύει, δεν έχει αξία. Ενώ, αν δώσω αυτό που χρησιμοποιώ για προσκέφαλο, αυτό έχει αξία, γιατί έχει θυσία. Γι’ αυτό και ο Χριστός είπε για την χήρα: «Η χήρα η πτωχή αύτη πλείον πάντων έβαλεν…»
Από το βιβλίο: «Πάθη και Αρετές», Γέροντος Παισίου Αγιορείτου, Λόγοι Ε΄,
έκδοσις Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης

 Ιconandlight

http://trelogiannis.blogspot.com/2023/07/blog-post_822.html