Όταν ο ίδιος ο Πατριάρχης προδίδει την πίστη του, γιατί να μην τον προδώσει η Δύση;

Για μία ακόμη φορά η Δύση προδίδει την Ορθοδοξία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο


Γράφει ο Στυλιανός Σούρλας στην Romfea.gr

Δικηγόρος Παρ΄Αρείω Πάγω

MSc Ιατρικού Δικαίου, Βιοηθικής & Ευθανασίας, Ιατρικής Α.Π.Θ.

MSc Κανονικού και Εκκλησιαστικού Δικαίου

Πτυχιούχος Θεολογικής Σχολής A.Π.Θ.

Θλίψη αλλά συνάμα και οργή θα μπορούσε κανείς να πει ότι διακατέχει τις καρδιές των Ελλήνων οι οποίοι αγαπούν και σέβονται το Οικουμενικό Πατριαρχείο μετά και την πρόσφατη απόρριψη της Τουρκικής Προεδρίας του από τον Φεβρουάριο '23 αιτήματος να επιτραπεί η Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά κατά την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου τον 15Αύγουστο αλλά και στα εννιάμερα της Παναγίας κατά την 23η Αυγούστου.


Η συμπεριφορά αυτή της Τουρκίας απέναντι στο - υπό καθεστώς ομηρίας - Οικουμενικό Πατριαρχείο, θα πρέπει να προβληματίσει επιτέλους σοβαρά την Ελληνική Κυβέρνηση και να μην αρκεστεί για άλλη μία φορά σε ανέξοδα ευχολόγια και προτροπές.


Οφείλει η Ελληνική Κυβέρνηση να σταθεί δυναμικά στο πλευρό του Οικ. Πατριαρχή ο οποίος αγωνίζεται – απ΄ ότι φαίνεται μόνος του – να διατηρήσει την Ελληνικότητα και το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο με τα προσκυνήματα του, μέσα σε ένα καθεστώς όπως αυτό της Τουρκίας με ότι αυτό συνεπάγεται.

Η Τουρκική διπλωματία όπως φαίνεται προσπαθεί να εργαλειοποιήσει τα δίκαια αιτήματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και να τα καταστήσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης στον επικείμενο - όπως όλα δείχνουν - Ελληνοτουρκικό διάλογο, προκειμένου να καταδείξει ότι υποχωρεί και η Τουρκική πλευρά παραχωρώντας ορισμένα εξ αυτών.

Όμως η επί σειρά ετών Ελληνική υποχωρητικότητα είναι αυτήν η οποία κατέστησε τα αιτήματα αυτά ανίσχυρα και αναπάντητα. Αυτό το οποίο πρέπει να γίνει είναι μία μεταστροφή της εξωτερικής πολιτικής από υποχωρητική σε διεκδικητική όχι μόνο στα Εθνικά αλλά και στα Εκκλησιαστικά θέματα του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως όπως είναι το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, θρησκευτική ελευθερία τελέσεως των Ιερών Ακολουθιών στα Προσκυνήματα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας όπως στην Παναγία Σουμελά και αλλού χωρίς προηγούμενη άδεια εκ μέρους της Τουρκικής Προεδρίας, κατάργηση της προηγούμενης εγκρίσεως από την Τουρκική Κυβέρνηση του υποψηφίου Προκαθημένου για τον Οικουμενικό θρόνο και άλλα πολλά τα οποία θα πρέπει αφού καταστούν δεδομένα, να εξαιρεθούν από την οποιαδήποτε εκβιαστική προσπάθεια να τεθούν αντικείμενο ευρύτερης διαπραγμάτευσης η οποία  επ΄ ουδενί δεν πρέπει να ακολουθήσει για κανένα θέμα, αρχής γενομένης από τα Εθνικά θέματα.

Μόνο με αυτόν τον τρόπο υπάρχει κάποια πιθανότητα να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα και στα Εθνικά αλλά και τα Εκκλησιαστικά θέματα που άπτονται των Ελληνοτουρκικών.

Διότι έναντι των σκληρών Τουρκικών παζαριών, δεν μπορείς και δεν επιτρέπεται να αντιτάξεις μία χλιαρή υποχωρητικότητα αλλά μόνο τολμηρή διεκδίκηση των δικαίων.

Λογικό και επόμενο είναι τέτοια σκανδαλώδη λάθη να τα εκμεταλλευτεί η Ρωσία ως Ορθόδοξη χώρα καθότι εμείς οι ίδιοι οι οποίοι ανήκουμε στη Δύση, αφενός μόνοι μας απεμπολούμε τα δικαιώματα μας αφετέρου η Δύση δεν μας προστατεύει ούτε εμάς ούτε το Οικουμενικό Πατριαρχείο το οποίο είναι απροστάτευτο και βάλλεται από παντού ακόμη και από εμάς τους ίδιους τους Έλληνες.

Για ακόμη μία φορά η Δύση αποδεικνύει ότι δεν ενδιαφέρεται για την Ορθόδοξη Ελλάδα τους Ορθοδόξους της Τουρκίας και κατ΄ επέκταση για το Ορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Κατά τ΄ άλλα ανήκομεν είς την Δύση…!

Πηγή