Οι άγιοι του Θεού δίνουν μεγάλη σημασία στη μετάληψη της Θείας Κοινωνίας πριν από την κοίμηση τους. Μολονότι θυσίασαν τη ζωή τους για τον Χριστό τον Κύριο και έπλυναν όλες τις αμαρτίες τους με το αίμα του μαρτυρίου, οι μάρτυρες λάμβαναν με λαχταρά τα Ιερά Μυστήρια όποτε ήταν δυνατόν. Ο Άγιος Λουκιανός ήταν στη φυλακή μαζί με αρκετούς μαθητές του και άλλους ακόμη Χριστιανούς.
Την παραμονή των Θεοφανείων, ο Λουκιανός ποθούσε, σε μια τόσο μεγάλη χριστιανική γιορτή, να λάβει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, γιατί γνώριζε ότι ο θάνατός του ήταν επικείμενος. Βλέποντας την ειλικρινή επιθυμία του μάρτυρός Του, ο Παντοδύναμος Θεός, επέτρεψε κάποιοι Χριστιανοί να περάσουν άρτο και κρασί μέσα στη φυλακή.
Όταν ξημερώσε η γιορτή των Θεοφανειων, ο Λουκιανός κάλεσε όλους τους φυλακισμένους χριστιανούς να σταθούν κυκλικά γύρω του και τους είπε: «Κυκλώστε με και γίνετε η Εκκλησία». Δεν είχαν τραπέζι, ούτε καρέκλα, ούτε πέτρα ή ξύλο για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας. «Άγιε Πατέρα, πού θα τοποθετήσουμε τον αρτο και τον οίνο;» ρώτησαν τον Λουκιανό. Τότε ξάπλωσε στο κέντρο και είπε: «Βάλτε τα στο στήθος μου, ας είναι αυτό ένα ζωντανό θυσιαστήριο για τον Ζωντανό Θεό!» Και έτσι η Λειτουργία τελεστηκε με ένθερμη προσευχή στο στήθος του μάρτυρος, και όλοι έλαβαν την Θεία Κοινωνία.
Την επόμενη μέρα, ο αυτοκράτορας έστειλε στρατιώτες να φέρουν ενώπιον του τον Λουκιανό για να βασανιστεί. Όταν οι στρατιώτες άνοιξαν την πόρτα της φυλακής, ο Λουκιανός φώναξε τρεις φορές: «Είμαι Χριστιανός! Είμαι Χριστιανός! Είμαι Χριστιανός! » Και με την τελευταία αυτή φράση, παρέδωσε την ψυχή του στον Θεό του.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
