Οι επίσκοποι παρερμηνεύουν τις Γραφές και διδάσκουν κατά το δοκούν και το δικό τους συμφέρον.
Για τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας δεν υπάρχει στην Ορθόδοξη Εκκλησία το ρήμα κρίνω!
«Μη κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε· ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν. τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς; ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἀπὸ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου; ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου».
(Μτ. 7, 1-5).
Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος σε ανάρτησή του στο Instagram, «στο πλαίσιο των βιντεοσκοπημένων μηνυμάτων πνευματικής ωφελείας και οικοδομής που απευθύνει σε τακτική βάση, για τον επιστηριγμό όλων των πιστών και ιδίως των νεότερων σε ηλικία», αναφέρει μεταξύ άλλων: «Στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχει το ρήμα «κρίνω», γιατί υπάρχει το ρήμα «ΑΓΑΠΩ»»!
Απαντά από τον ουρανό ο μακαριστός και ομολογητής θεολόγος και φιλόλογος Νικόλαος Σωτηρόπουλος, ο αδίκως αφορισθείς από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, επειδή έλεγξε τις κακοδοξίες του τότε Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας +Στυλιανού:
«Πρέπει να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα, για να μην έρχονται αυτοί που δεν ξέρουν γραφές, δεν ξέρουν θεολογία, τα έχουν συγκεχυμένα τα πράγματα μέσα και μας κλονίζουν σε βασικά μάλιστα πράγματα».
Επιλέξαμε και παραθέτουμε αποσπάσματα από την ομιλία αριθμός 60 με τίτλο: «Επιτρέπεται να κρίνομε;», με την οποία συντρίβει τις προσωπικές, αυθαίρετες και επικίνδυνες διδασκαλίες του νυν Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας.
Ένας λόγος λέει: “Μή κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε”
Ποιος είπε αυτό τον λόγο; Ο Κύριος.
Πότε ειπώθηκε αυτός ο λόγος; Στην Επί του Όρους Ομιλία.
Πού περιέχεται αυτός ο λόγος; Στον Ευαγγελιστή Ματθαίο.
Πώς χρησιμοποιείται αυτός ο λόγος; Πολλοί κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί χρησιμοποιούν αυτό τον λόγο. Πώς τον χρησιμοποιούν; Ως επιχείρημα εναντίον εκείνων οι οποίοι κρίνουν και ελέγχουν ιδίως κληρικούς. Είπες π.χ. ή έγραψες ότι αυτή ή εκείνη η ενέργεια του Επισκόπου, του Αρχιεπισκόπου, του κληρικού γενικώς είναι εσφαλμένη, είναι αμαρτωλή, είναι ασεβής;
Πολλοί θα βρεθούν και θα πουν αμέσως: «Δεν επιτρέπεται ο χριστιανός να κρίνει. Ο Κύριος είπε: «Μή κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε». Όσοι κρίνουν δεν έχουν αγάπη, έχουν εγωισμό και σκληρότητα και σκανδαλίζουν με την κριτική τους και ζημιώνουν την Εκκλησία και θα κολαστούν». […]
[09:16] Δεν επιτρέπεται πραγματικώς να κρίνει ο Χριστιανός;
«Αλλά τι ρωτάτε;» θα πει κάποιος, «o λόγος του Κυρίου είναι σαφής-σαφέστατος. Μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε». Λάθος, δεν είναι σαφής-σαφέστατος. Θα ήταν σαφής-σαφέστατος, αν το ρήμα «κρίνω» είχε μια μόνο σημασία. Αλλά το ρήμα «κρίνω» δεν έχει μια σημασία, έχει πολλές σημασίες και δεν μπορεί κανείς να παίρνει τυχαίως μια σημασία και να την κολλάει στο ρητό του Κυρίου «μή κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε» και να βγάζει συμπεράσματα.
Κάποιες από τις οκτώ διαφορετικές σημασίες του ρήματος «κρίνω» στην Αγία Γραφή!
«Καί έκρινεν Ιεφθάε τόν Ισραήλ έξ έτη» (Κρίτ. 12:7).
Τί σημαίνει εδώ το «έκρινε»; Εδώ το «έκρινε» σημαίνει «κυβέρνησε». Ο Ιεφθάε κυβέρνησε τον Ισραηλιτικό λαό έξι έτη.
«Επί τού βήματος Καίσαρος εστώς είμι, ού μέ δεί κρίνεσθαι», είπε ο Παύλος (Πράξ. 25:10).
Τί σημαίνει εδώ το ρήμα «κρίνω», «κρίνομαι»; Σημαίνει «δικάζω», «δικάζομαι». Είμαι στο δικαστήριο του Καίσαρος, όπου πρέπει να δικασθώ. Άλλη έννοια τού ρήματος «κρίνω» εδώ.
«Κρίνον μέ, Κύριε, ότι εγώ έν ακακία μου επορεύθην», φωνάζει ο Ψαλμωδός (Ψάλμ. 25 (26):1).
Τί σημαίνει εδώ το «κρίνω»; Εδώ το ρήμα έχει άλλη έννοια. Σημαίνει: «Κύριε, δικαίωσέ με». «Κρίνω» ίσον «δικαιώνω, αθωώνω».
«Κρίνον αυτούς, ο Θεός, αποπεσάτωσαν από τών διαβουλιών αυτών», λέγει πάλι ο Ψαλμωδός για τους εχθρούς του (Ψάλμ. 5:11).
Τί σημαίνει εδώ το «κρίνω»; Σημαίνει «τιμωρώ». «Θεέ μου, τιμώρησε τους εχθρούς μου, κάνε να αποτύχουν τα σχέδιά τους». Στη μια περίπτωση τό «κρίνω» σημαίνει «αθωώνω», στην άλλη σημαίνει «τιμωρώ». Η ίδια λέξη με δύο εντελώς αντίθετες έννοιες.
«Ού γάρ απέστειλεν ο Θεός τόν Υιόν αυτού είς τόν κόσμον ίνα κρίνη τόν κόσμον, αλλ ίνα σωθή ο κόσμος δί αυτού», είπεν ο Χριστός στό Νικόδημο (Ιωάν. 3:17).
Τί σημαίνει εδώ το «κρίνω»; Εδώ γεννάται μία απορία, μεγάλη απορία. Οι προφήτες στην Παλαιά Διαθήκη έλεγαν: «Θα έρθει ο Μεσσίας να κρίνει έθνη και λαούς, να κρίνει με δικαιοσύνη». Εδώ ο ίδιος ο Χριστός λέει: «Δεν ήρθα να κρίνω τον κόσμο». Δύο πράγματα που φαίνονται αντίθετα.
Έχει πραγματικά η Αγία Γραφή αντιφάσεις; Καμία πραγματική αντίφαση, αδελφοί μου. Όταν οι προφήτες λένε ότι θα έρθει ο Μεσσίας να κρίνει έθνη και λαούς, εννοούν θα έρθει να κυβερνήσει πνευματικώς τα έθνη και τους λαούς που θα Τον παραδεχθούν. Και όταν λέει ο Μεσσίας ότι «δεν ήλθα να κρίνω τον κόσμο», σημαίνει ότι «δεν ήλθα να δικάσω, να καταδικάσω, να καταστρέψω τον αμαρτωλό κόσμο». Αυτό θα συμβεί στη Δευτέρα έλευσή Του, στη Δευτέρα Παρουσία.
«Ὅταν πέμψω ᾿Αρτεμᾶν πρός σε ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρός με εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι» (Τιτ γ, 8-15).
Τι σημαίνει εδώ το «κρίνω»; Σημαίνει «αποφασίζω». Στη Νικόπολη αποφάσισα να παραχειμάσω. […]
[15:18] «Μή κρίνετε κατ’ ὄψιν, ἀλλά τήν δικαίαν κρίσιν κρίνατε» είπε ο Χριστός (Ιω. ζ΄19-24).
Μη κρίνετε, αλλά κρίνατε. Δύο αντίθετες έννοιες. Μη κρίνετε κατ’ όψιν, να κρίνετε όμως δικαίως. Τι σημαίνει εδώ το «κρίνω»; Εδώ το «κρίνω» σημαίνει «εκφέρω κρίση», «λέω καλό ή κακό λόγο». Μη εκφέρετε κρίση στηριζόμενοι στο φαινόμενο το εξωτερικό, αλλά να εκφέρετε κρίση στηριζόμενοι στο βάθος, στην ουσία. Βλέπετε ο Χριστός που είπε να μην κρίνουμε, εδώ λέει να κρίνουμε, αρκεί όμως να κρίνουμε δικαίως.
Ανέφερα οκτώ διαφορετικές σημασίες της λέξεως «κρίνω».
Ποια η σημασία του λόγου του Κυρίου; Τι μας απαγορεύει;
[17:31] Για να δούμε τί σημαίνει το «μή κρίνετε, ἴνα μή κριθῆτε», πηγαίνουμε στον παράλληλο λόγο του Κυρίου, στον Ευαγγελιστή Λουκά. Τί λέει εκεί;
«Καὶ μὴ κρίνετε, καὶ οὐ μὴ κριθῆτε· μὴ καταδικάζετε, καὶ οὐ μὴ καταδικασθῆτε» (Λουκ. 6,37).
Το δεύτερο, εξηγεί το πρώτο. Σημαίνει να μην καταδικάζετε, να μην κατακρίνετε. Αυτή είναι η ορθή μετάφραση. Μη κατακρίνετε, για να μην κατακριθείτε. Την κατάκριση απαγορεύει ο Κύριος, την απλή κρίση δεν την απαγορεύει.
Γιατί μας έδωσε την κρίση ο Θεός; Γιατί μας έκανε λογικά όντα και μας έδωσε την ικανότητα της κρίσεως; Ακριβώς για να κρίνουμε και να λέμε:
«Αυτό είναι άσπρο, αυτό είναι μαύρο».
«Αυτό είναι καλό, αυτό είναι κακό».
«Αυτό είναι φως, αυτό είναι σκότος».
«Αυτό είναι σύκα, αυτό είναι σκάφη»!
Γι’ αυτό μας έδωσε ο Θεός την κρίση, μας τίμησε με αυτό το πολύτιμο δώρο.
Και ο Παροιμιαστής, ο σοφός Σολομών, στο βιβλίο των Παροιμιών τί λέει:
«ἄνοιγε σὸν στόμα λόγῳ Θεοῦ, καὶ κρῖνε πάντας ὑγιῶς. 9 ἄνοιγε σὸν στόμα καὶ κρῖνε δικαίως, διάκρινε δὲ πένητα καὶ ἀσθενῆ» (Παρ. κδ, 76).
Να ανοίγεις το στόμα σου, λέει, δεν λέει να το κλείνεις. Να το ανοίγεις, όχι μόνο όταν πρόκειται να φας, αλλά όταν πρόκειται να εκφέρεις κρίση. Να ανοίγεις το στόμα σου και με βάση το λόγο του Θεού να κρίνεις τους πάντας υγιώς, ορθώς, δικαίως. Να εκφέρεις υγιή και δικαία κρίση.
Τι είναι η κατάκρισις;
Είναι κρίσις από κακά ελατήρια και για κακούς σκοπούς. Ποια είναι τα κακά ελατήρια; Το να κρίνεις τον άλλον από εγωισμό, για να εξυψώσεις τον εαυτό σου και να εξουδενώσεις τον άλλο, να εξευτελίσεις τον άλλο όπως ο Φαρισαίος.
Αν κρίνεις από κακία, από φθόνο και με σκληρότητα που δημιουργεί η κακία και ο φθόνος, αυτό είναι κατάκρισις.
Αν θέλεις μέσα στην καρδιά σου να κολαστεί ο άλλος και εσύ μόνο να σωθείς, αυτό είναι κατάκρισις.
Κατάκρισις λοιπόν είναι η εμπαθής κρίσις. Αυτό είναι φρικτό αμάρτημα. Όποιος έχει τέτοια θηριώδη ένστικτα, τέτοια σατανικά ένστικτα και κρίνει με αυτά τα ένστικτα και με αυτά ελατήρια, αυτός σίγουρα θα καταλάβει τον πυθμένα της κολάσεως.
Αλλά εκτός από την «κρίση» που είναι κατάκριση, υπάρχει και άλλη «κρίση» που δεν είναι κατάκριση και λέγεται έλεγχος. Υπάρχει «κρίση» που είναι κατάκρισις και απαγορεύεται, υπάρχει και «κρίση» που είναι έλεγχος.
Τι είναι ο έλεγχος;
Είναι η δικαία κρίσις που είπε ο Χριστός: «τήν δικαίαν κρίσιν κρίνατε». Η δικαία κρίσις που γίνεται από καλά ελατήρια και για καλούς σκοπούς.
Όταν κανείς κρίνει το κακό, την ασέβεια, από αγανάκτηση εσωτερική, Ιερή αγανάκτηση, διότι βλέπει ότι καταπατείται το θέλημα του Θεού και δεν μπορεί να υποφέρει την αμαρτία και την ασέβεια.
Όταν κρίνει από πόνο ψυχής, από πόνο για την Εκκλησία, για την κοινωνία, για τον ίδιο τον αμαρτωλό και τον ασεβή.
Όταν κρίνει από αγάπη και με σκοπό μήπως συντελέσσει να διορθωθεί ο αμαρτωλός, ο ασεβής ή να δοθεί ένα παράδειγμα να φοβηθούν άλλοι και να περιοριστεί ή να εξαλειφθεί το κακό.
Όταν από αυτά τα ελατήρια και μ’ αυτούς τους σκοπούς κρίνει κανείς, τότε δεν κατακρίνει, απλώς ελέγχει.
Επιτρέπεται ο έλεγχος;
Όχι μόνον επιτρέπεται ο έλεγχος, αλλά και επιβάλλεται, είναι αναγκαίος για το καλό της ανθρωπίνης κοινωνίας. […]
Μπορεί να σταθεί οτιδήποτε χωρίς έλεγχο; Στην οικογένεια, στο σχολείο, στον στρατό, στην κυβέρνηση; […]
[28:00] Η Γραφή είναι κατάφορτη από το ελεγκτικό στοιχείο, γεμάτη από λόγους για ελέγχους και γεμάτη από παραδείγματα ελέγχων. […]
[33:30] Αναφέρουμε πρώτα ως ελεγκτή τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Έλεγξε ο Κύριος, μίλησε με σκληρή γλώσσα στους Ιουδαίους: «ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν» (Κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο Η’ (45-52). […]
[35:34] Γνωστά είναι τα «Ουαί» της Μεγάλης Δευτέρας:
«Ουαί δε υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί…
Ουαί υμίν, μωροί και τυφλοί…
Ουαί υμίν, ότι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν δε γέμουσιν οστέων νεκρών και πάσης ακαθαρσίας». […]
[38:00] Φεύγουμε από τον Κύριο και ερχόμαστε στους ανθρώπους. Έλεγχαν οι Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και ήταν οι σφοδρότεροι ελεγκτές των κακών ανθρώπων και των διαφόρων ασεβειών. Έλεγχαν σφοδρότατα, έλεγχαν πρόσωπα, πολιτικά πρόσωπα, θρησκευτικά πρόσωπα, δικαστές έλεγχαν, το λαό έλεγχαν. Έλεγχαν απροσώπως και προσωπικώς, έλεγχαν για όλα τα αμαρτήματα και για όλες τις ασέβειες. Και χρησιμοποιούσαν και πολύ τολμηρές εκφράσεις […]
[47:03] Μετά τους Προφήτες και τους Αποστόλους, οι Πατέρες της Εκκλησίας. Όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας ήταν ελεγκτικοί, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο, εννοώ τουλάχιστον τους Μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας. […]
[01:10:04] Τί σημαίνει το ότι οι χριστιανοί έλεγξαν τον [Απόστολο] Πέτρο; Ότι το πολίτευμα της Εκκλησίας μας είναι δημοκρατικό, αδελφοί μου. Ο λαός είναι λογικά πρόβατα… Έχουν κρίση και μπορούν και οι χριστιανοί να κρίνουν, να ελέγξουν, να υποδείξουν και λοιπά. […]
[01:11:40] Όχι μόνο οι λαϊκοί επιτρέπεται να κρίνουν, υπάρχει δε και μια προτροπή του Αποστόλου που είναι γενική για τους λαϊκούς: «Μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε» (Προς Εφ. 5:11), αυτό είναι για όλους τους χριστιανούς. Μην κάνετε, λέει, τα έργα του σκότους, αλλά και να ελέγχετε.
Όχι μόνο οι λαϊκοί έχουν δικαίωμα να ελέγχουν, αλλά τί; Αν δεν υπάρχει κανείς να ελέγξει, κληρικός ή μοναχός ή λαϊκός, είναι τόσο αναγκαίος ο έλεγχος, ώστε ο Θεός βάζει ένα ζώο να ελέγξει. Παρεκτράπην ο Προφήτης Βαλαάμ, λέει η Παλαιά Διαθήκη. Δεν ήταν κανείς εκεί να τον ελέγξει και τι έβαλε ο Θεός; Ένα γαιδούρι έβαλε και τον έλεγξε. Η όνος του Βαλαάμ έλαβε φωνή ανθρώπου θαυματουργικώς και έλεγξε τον παρεκτραπέντα Προφήτη.
Επίλογος
Όταν ένας Επίσκοπος διδάσκει παρερμηνεύοντας την Αγία Γραφή και μάλιστα όταν απευθύνεται σε νεανικές ψυχές, ο έλεγχος προς διόρθωση επιβάλλεται.
Στη μακρινή Αυστραλία ο συγκρητισμός ανθεί, τα δόγματα παραμερίζονται, παρερμηνεύεται η γραφή και διογκώνεται η αγάπη δίχως αλήθεια.
Καταθέσαμε τεκμηριωμένο και εμπεριστατωμένο αντίλογο, για να αναδείξουμε το λάθος, βασισμένοι στον διαχρονικό Αγιογραφικό λόγο του μακαριστού ομολογητή θεολόγου Νικολάου Σωτηρόπουλου, με την ευχή να ανακαλέσει και να διορθώσει την επικίνδυνη παρερμηνεία του ο Επίσκοπος.
