Μίμησις τῶν Ἁγίων

                         

Μίμησις τῶν Ἁγίων

† Μητροπολίτης Ἀντινόης Παντελεήμων

Μίμηση τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων, ἀποτελεῖ τὴν μέγιστη τιμὴ προσφορᾶς σ’ αὐτούς.

Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Χριστιανοὺς ἑορτάζουν τὴν μνήμη τῶν Ἁγίων, ἰδιαιτέρως τοὺς μεγάλους καὶ σύγχρονους Ἁγίους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, (ὅπως Ἅγιο Νεκτάριο, Ὅσιο Παΐσιο, Ὅσιο Πορφύριο, κ.ἄ.), Γιορτάζουν κυρίως μὲ μία τυπικὴ παρουσία τους στὴ Θεία Λειτουργία, (ἀλλὰ χωρὶς νὰ προετοιμαστοῦν μὲ νηστεία, μετάνοια,  ἐξομολόγηση καὶ καλὰ ἔργα, ὥστε νὰ συμμετάσχουν στὴν θεία Κοινωνία). Γιορτάζουν εἴτε μὲ τὴν εὐλαβικὴ προσκύνηση τῶν ἱερῶν λειψάνων των καὶ τὴν ἐπίσκεψή των στοὺς ἱεροὺς τόπους, ὅπως Ἱεροσόλυμα, Ἅγιον Ὄρος, τόπους ἢ ὅπου ἔζησαν ἢ κοιμήθηκαν οἱ Ἅγιοι.

Ὅλα αὐτὰ εἶναι καλὰ καὶ ἀξιοσέβαστα. Ὅμως, αὐτὸς εἶναι ὁ ὀρθόδοξος τρόπος γιὰ νὰ τιμήσουμε τὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ τοὺς Ἁγίους Του;

Ταπεινὰ ἐκφράζω τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅτι ὁ ὀρθὸς τρόπος τιμῆς πρὸς τοὺς Ἁγίους εἶναι ἡ μίμηση τῆς ζωῆς των.

Ὅλοι ἔχουμε ὀνόματα Ἁγίων. Οἱ εὔλογες ἐρωτήσεις ποὺ θέτω εἶναι:

1. Τιμοῦμε τὴ ζωή των;

2. Προσπαθοῦμε νὰ μιμηθοῦμε τὴν ζωὴ καὶ τοὺς ἀγῶνες των;

3. Ἀγωνιζόμαστε νὰ ἀκολουθήσουμε τὶς ἀρετές των;

Αὐτὰ τὰ ἁπλὰ ἐρωτήματα θὰ πρέπει νὰ μᾶς ἀπασχολήσουν ὅλους (λαϊκοὺς καὶ κληρικούς). Ὄχι μία φορὰ τὸν χρόνο, τὴν ἡμέρα δηλαδὴ τῆς μνήμης τῶν Ἁγίων, ἀλλὰ ὅλο τὸν χρόνο διαρκῶς.

Τοὺς Ἁγίους δὲν τοὺς ἐπικαλούμαστε μόνον, ὅταν τοὺς ἔχουμε ἀνάγκη, ὅταν μᾶς ταλαιπωροῦν οἱ ἀσθένειες καὶ τὰ προβλήματα τῆς ζωῆς, τῆς οἰκογένειας κ.λπ. Ὀφείλουμε νὰ τοὺς μιμηθοῦμε καὶ νὰ τοὺς τιμοῦμε καθημερινά. Καί, φυσικά, ἡ ἐπίκληση τῶν πρεσβειῶν τους εἶναι ἀναγκαία, οὐσιαστικὴ καὶ ἀπαραίτητη.

Οἱ Ἅγιοι δὲν ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ τάματα, χρυσὰ καὶ ἀργυρά, οὔτε εὐαρεστοῦνται μὲ μεγάλες λαμπάδες. Οἱ προσευχές μας θὰ εἰσακουστοῦν, ὅταν ὑποσχεθοῦμε ὅτι θὰ μιμηθοῦμε τὴν ζωή τους.

Πολλοὶ προσεύχονται στοὺς Ἁγίους, ἀλλὰ ἡ ψυχὴ καὶ ἡ καρδιά τους ἀπέχουν ἀπὸ τὴν εἰλικρινῆ διάθεση νὰ τοὺς μιμηθοῦν. Κάνουν τάματα καὶ ὑποσχέσεις ἁπλὰ καὶ μόνο γιατί πιστεύουν ὅτι θὰ λάβουν κάποια ἀνταλλάγματα.

Τὸ μεγαλύτερο τάμα ποὺ μπορεῖ νὰ ὑποσχεθεῖ κανεὶς εἶναι νὰ μετανοήσει καὶ νὰ ἐξομολογηθεῖ τὶς ἁμαρτίες του. Νὰ καθαρίσει τὴν ψυχή του ἀπὸ κάθε ἁμαρτωλὴ πράξη, συνήθεια καὶ ἐπιθυμία.

Οἱ Ἅγιοι στὴ ζωή τους ἀπαρνήθηκαν πλούτη καὶ κοσμικὲς δόξες. Τί νὰ τὰ κάνουν τὰ τάματα; Θέλεις νὰ προσφέρεις στὸν Ἅγιο κάτι πολύτιμο, τότε, ὑπολόγισέ το σὲ ἀξία καὶ δῶστέ τα στοὺς πτωχούς.

Ὅταν βιάζομε τὸν ἑαυτό μας νὰ μιμηθοῦμε τὸν Κύριόν μας Ἰησοῦ Χριστό, τὴν Παναγία Μητέρα τοῦ Θεοῦ τὴν Ἀειπάρθενο καὶ Θεοτόκο Μαρία, καὶ ὅλους τοὺς Ἁγίους ποὺ εὐαρέστησαν μὲ τὴν ζωήν τους καὶ ἀποδείχθηκαν γνήσιους φίλους τοῦ Χριστοῦ, τότε καὶ μόνον τότε τιμοῦμε τὴ μνήμη τῶν Ἁγίων. Αὐτὸς εἶναι ὁ δρόμος γιὰ τὴν σωτηρία μας.

† Ὁ Μητροπολίτης Ἀντινόης Παντελεήμων

Κάλυμνος

Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος