ἅγ. Ἰγνάτιος πρὸς ἅγ. Πολύκαρπον:
«Ὁ καιρὸς ἀπαιτεῖ σε».
τοῦ Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου
Διαβάζουμε στὰ Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης κείμενα κάποιων ἱερέων, ποὺ λένε ἔτσι εὔκολα καὶ μὲ περίσσια εὐκολία, ὅτι ἡἘλλάδα δὲν εἶναι πιὰ ὀρθόδοξη π.χ. ὁ π. Παντελεήμων: "Διασκεδάζω που στις κοινοποιήσεις με βρίζουν ως ανθέλληνα γιατί υποστηρίζω ότι η Ελλάδα δεν είναι πια ορθόδοξη χωρα και ότι σταύρωσε τον Χριστό. Ακόμα πιστεύουν κάποιοι ότι ειναι περιούσιος λαός" (ἐδῶ).
Ναί, πάτερ, ἔχετε δίκιο: Ἡ Ἑλλάδα δὲν εἶναι πιὰ ἡ ὀρθόδοξη χώρα ποὺ ἦταν καὶ ναί, σταύρωσε τὸν Χριστό. Δυστυχῶς ἐμεῖς οἱ χριστιανοὶ εὐθυνόμαστε, ἔχουμε σὲ μεγάλο βαθμὸ ἐκκοσμικευθεῖ καὶ αὐτο-αφοριζόμαστε, δηλ. θεληματικὰ ἀποκοπτόμαστε ἀπὸ τὴν ἀληθινή (ὄχι τὴν τυπολατρικὴ ζωή) τῆς Ἐκκλησίας. Ὅμως ἀντὶ νὰ διασκεδάζετε μὲ τὰ σχόλια αὐτῶν ποὺ διαμαρτύρονται θὰ ἔπρεπε νὰ κλαῖτε γιὰ τὴν εὐθύνη σας, τὴν δική σας, τοῦ ἐπισκόπου σας καὶ ὅλων τῶν κληρικῶν ποὺ ἄφησαν τὸ ποίμνιο βορὰ τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς ἐκκοσμίκευσης, τοῦ ὑλισμοῦ καὶ τόσων ἄλλων κακῶν. Εἶναι τόσοι πολλοὶ οἱ πνευματικοὶ νόμοι ποὺ παραβαίνονται ἀπὸ πατριάρχες, ἐπισκόπους (καὶ ἀπὸ τὸν δικό σας), ἀρχιμανδρῖτες, ἱερεῖς καὶ μοναχοὺς ποὺ ἂν ὑπῆρχε Ὀρθόδοξο πνεῦμα στὴν Ἱεραρχία καὶ ἂν ἐτηροῦντο οἱ Ἱ. Κανόνες, θὰ ἔπρεπε ἡ πλειοψηφία νὰ εἶχε τουλάχιστον τιμωρηθεῖ.
Ὁ ποιμὴν εἶναι ὑπεύθυνος γιὰ τὰ πρόβατα καὶ ὄχι τὰ πρόβατα. Ὁ ποιμὴν θὰ δώσει λόγο (πόσο τρομερό καὶ ἐλάχιστοι ὠχριοῦν μὲ αὐτὴ τὴν σκέψη) γιὰ κάθε χαμένη ψυχὴ γιὰ κάθε χαμένο πρόβατο. Ὁ 58ος Κανόνας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἐπιβάλλει ἀφορισμὸ ὄχι σὲ λαϊκό, ἀλλὰ σὲ Ἐπισκόπους καὶ Πρεσβυτέρους ποὺ ἀμελοῦν τὸ ποίμνιό τους! Ὁ 55ος Λαοδικείας ἀπαγορεύει σὲ Κληρικοὺς νὰ κάνουν συμπόσια. Θέλετε νὰ δοῦμε πόσοι ἐπίσκοποι κάνουν συμπόσια καὶ συναυλίες; Ο 24ος καὶ 51ος τῆς Πενθέκτης ἀπαγορεύουν σὲ κληρικοὺς νὰ πηγαίνουν σὲ θέατρα, σινεμὰ καὶ γήπεδα. Θέλετε νὰ δοῦμε πόσοι καταργοῦν τοὺς Κανόνες αὐτούς; Καὶ τὸ χειρότερο: Ἀμέτρητοι Ἱ. Κανόνες ἐπιβάλλουν τὴν καθαίρεση τῶν κληρικῶν ποὺ συμπροσεύχονται μὲ αἱρετικοὺς καὶ μάλιστα μέσα σὲ ἱ. ναό. Γιὰ δεῖτε τὸν ἐπίσκοπό σας:
Γιὰ πεῖτε μας πόσο τὸ διασκεδάσατε; Πόσο ἀντιπροτείνατε τὴν ρομφαία τοῦ λόγου σας; Τίποτα, σιγὴ ἰχθύος ἐπικράτησε καὶ ὑποταγὴ στὴν ἐπισκοπικὴ ἐξουσία εἰς βάρος τῆς ἀληθείας.
Σὲ ἀντίθεση μὲ ἐσᾶς ἔγραφε ὁ ὁσιακῆς βιωτῆς π. Φιλόθεος Ζερβᾶκος καὶ μάλιστα κάποια χρόνια πιὸ πρίν, ὅταν τὸ κακὸ ἦταν σὲ σύγκριση μὲ σήμερα μικρότερο:
"Μερικοί των ποιμένων και επισκόπων, τους οποίους έταξαν ποιμαίνειν και φυλάττειν την λογική Σου ποίμνη, την Αγία Εκκλησία, έγιναν προβατόσχημοι λύκοι, τέλειοι καταφρονηταί και παραβάται των Ιερών Κανόνων και Αποστολικών Παραδόσεων, ζητούντες αποβολή αυτών και αντικατάστασι. Άλλοι άνοιξαν τις πόρτες και καλούν και δέχονται τους λύκους Παπιστάς, Διαμαρτυρομένους και πάντας τους αιρετικούς για να εισέλθουν ακωλύτως και θύσουν, απολέσουν και κατασπαράξουν τα λογικά πρόβατα… Και αντί να αγωνίζωνται και να φροντίζουν να ενώσουν την Εκκλησία, αγωνίζονται να την διαιρέσουν ακόμη σε περισσότερες και την καταστήσουν παναιρετική…" (ἐδῶ)
Γι' αὐτὸ εἶναι ὠραῖα τὰ λόγια, ἀλλὰ πιὸ ὄμορφη εἶναι ἡ συνέπεια. Παράδειγμα λαμπρὸ ὁ π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος (ἀληθινὸ κριτήριο κρίσης σας) ποὺ σὲ ἀντίθεση μὲ ἐσᾶς δὲν τὸ διασκέδασε, ἀλλά εἶπε μὲ ἀληθινὸ πόνο ψυχῆς:
"Δυστυχώς, δεν είναι σήμερα εκείνοι οι ταγοί της Εκκλησίας μας σε θέση να βοηθήσουν το ποίμνιο και το αφήνουν να κατασπαράζεται. Αυτό είναι το θλιβερό! Τι να σας πω άλλο! Τι να σας πω άλλο! Πολλές φορές βλέπομε να δρουν οι εχθροί της Πίστεως, οι εχθροί της Εκκλησίας και να εισαγάγουν νέες θεότητες και λατρείες και να μην μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Σε ποιον να πας να το πεις; Σε ποιον να πας να το καταγγείλεις; Ποιος θα σε ακούσει; Αυτό είναι το δυστύχημα!
Το λέγω άλλη μια φορά. Αγαπητοί μου, πονάει η ψυχή μου που σας το λέω αυτό το πράγμα, πονάει η ψυχή μου. Έρχονται άνθρωποι και μου λένε: “Πάτερ, αυτό, πάτερ εκείνο, τι να κάνουμε;” και δεν έχω τον τρόπο να τους βοηθήσω, να τους πω πηγαίνετε… Πού να πάτε; Σε ποιον; Πού; Δυστυχώς δεν είναι σε θέση οι εφημέριοι μας και εκείνοι οι οποίοι είναι από τον Χριστόν τεταγμένοι να βοηθήσουν το ποίμνιον, δεν είναι εις θέση να βοηθήσουν. Πείτε από άγνοια; Πείτε από αδιαφορία; Πείτε διότι και αυτοί παρασύρονται κάποτε; Ακούει κανείς γνώμες γύρω από τέτοια θέματα που να τραβάει τα μαλλιά του!
Θα πω κάτι που σας το έχω πει και πέρυσι. Αγαπητό ποίμνιον, βοηθήστε εσείς τον εαυτό σας. Μελετάτε το λόγον του Θεού και βοηθήσατε εσείς τον εαυτό σας. Εμείς, δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε. Και όχι μόνον αυτό, αλλά κάποτε σας ρίπτομε και εμείς -είτε το καταλαβαίνουμε είτε δεν το καταλαβαίνουμε- σας ρίχνουμε και εμείς εις τα χέρια των εχθρών. Ναι, γιατί και εμείς ως ταγοί, ως κληρικοί έχουμε γίνει θύματα αυτών των καταστάσεων."(Πηγή: arnion.gr [Ομιλία 22. Δευτερονόμιον, Ποία ἡ στάσις μας ἔναντι ἐκείνων πού μᾶς προπαγανδίζουν τήν εἰδωλολατρείαν]).
Ὅταν μιλήσετε στὸ ποίμνιο ἔτσι, τότε νὰ σᾶς βγάλουμε τὸ καπέλο. Μέχρι τότε διασκεδάστε μὲ λόγους γιὰ τὴν δόξα τῶν ἀνθρώπων.
Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου
