η Εκκλησία μας αναπέμπει ενώπιον των λειψάνων των κεκοιμημένων χριστιανών νεκρώσιμα τρισάγια και επικηδείους προσευχάς και ενώπιον των λειψάνων των Αγίων αναπέμπει δεήσεις…
Τι συμβαίνει τελικά με τον Αμερικής; Τι τρικυμία έχει στον εγκέφαλο;
Πού μπορεί να βρισκόταν ο νους του τη στιγμή εκείνη που κατευθύνθηκε ενώπιον της Λάρνακας του Αγίου για να του διαβάσει «τρισάγιο»;
Που έτρεχε ο λογισμός του για να κάνει ελαφρά τη καρδία αυτή την πατάτα και μάλιστα με διεθνή ανά τον κόσμο τηλεοπτική αναμετάδοση της ΕΡΤ;
Άξιον απορίας γιατί τόσοι κληρικοί της Αρχιεπισκοπής Αθηνών που συλλειτούργησαν μαζί του δεν τον φρέναραν,κανείς δεν
σκέφτηκε το αυτονόητο; Ότι στον Άγιο δεν διαβάζουμε συγχωρητική ευχή; Όλοι μαζί ταξίδευαν άραγε εκείνη τη στιγμή;Ο π. Θωμάς Συνοδινός πήγε να το σώσει εκ των υστέρων επικαλούμενος την παρουσία εντός του Μητροπολιτικού ναού, των Λειψάνων δύο Αγίων όπως είπε,του Αγίου Γρηγορίου του Ε ´ και της Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας, αλλά ήταν ήδη αργά.
Μήπως όμως δεν φταίει απόλυτα ο Ελπιδοφόρος; Θα δώσουμε απάντηση στην ερώτηση αυτή αν κατανοήσουμε τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες έγινε η νέα αυτή αυθαιρεσία του.
Συνετελέσθη σε Μητροπολιτικό Ναό που δεν του ανήκει αλλά λειτουργούσε ως παρεπιδημών στη Μητρόπολη των Αθηνών, φιλοξενούμενος του Προκαθημένου των Αθηνών. Και εδώ τίθεται το μέγιστο ερώτημα,είχε ενημερώσει τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών ότι θα προβεί σε αυτή την ενέργεια;
Υπήρχε κάποιο πρωτόκολλο για την παρουσία του Αμερικής στη Μητρόπολη; Γνώριζε ο Αθηνών τι επρόκειτο να πράξει ο Αμερικής στην καθέδρα του; Αν όχι κακώς!
Μήπως η Εκκλησία της Ελλάδος αποδεικνύεται ξέφραγο αμπέλι όπου ο καθένας κάνει ό,τι του καπνίσει; Αυτό αποδεικνύεται, αφού είναι η δεύτερη φορά που αυθαιρετεί ο Αμερικής στην Ελλάδα και κάνει ό,τι γουστάρει, αδιαφορώντας για τον επιχώριο επίσκοπο,όπως ακριβώς έπραξε στη Γλυφάδα με τη βάπτιση.
Και τις δύο φορές μάλιστα χωρίς καμία συνέπεια. Ακριβώς τα ίδια έπραξε και εκεί, προχώρησε σε αγιαστικές πράξεις άνευ αδείας του επιχωρίου επισκόπου, ή μάλλον για την ακρίβεια είχε άδεια από τον επιχώριο ποιμενάρχη και στις δύο περιπτώσεις να ιεροπράξει και αυτός έπραξε άλλα αντί άλλων. Ούτε τον Σεβ.Γλυφάδας είχε ενημερώσει για τους «γονείς» της βάπτισης, ούτε τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών για τη συγχωρητική ευχή στον Άγιο. Και βεβαίως το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού.
Αφού γνώριζαν τι είχε προηγηθεί με τον Αμερικής και βοά ακόμη η Εκκλησία της Ελλάδος, όφειλαν να γνωρίζουν τι θα έπραττε στη Μητρόπολη Αθηνών, συνεπώς φέρει και η Εκκλησία της Ελλάδος ευθύνη για την αθεολόγητη πράξη του. Είναι πλέον επιβεβλημένο η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος να λάβει θέση μετά και το δεύτερο ατόπημα- αυθαιρεσία του Αμερικής στο εκκλησιαστικό έδαφός της και να του απαγορεύσει άλλη ιεροπραξία στο μέλλον, άλλως όταν ανέχεσαι τις παρανομίες και παραβάσεις κάποιου στο χώρο σου, απλά είσαι συνεργός του.
Η λέξη αμετροέπεια είναι πολύ πτωχή για να χαρακτηρίσει τη νέα αυθαιρεσία του Αμερικής Ελπιδοφόρου στην Ελλάδα, το μόνο βέβαιο είναι ότι «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι»
Και το πιο θλιβερό ακόμη είναι ότι δεν άνοιξε κανείς το στόμα του, ούτε Ιεράρχης, ούτε πανεπιστημιακός καθηγητής της Θεολογίας να καυτηριάσει την αδολεσχία του! Όλοι εσιώπησαν! Όλοι πλην εμού…. Και ποιος είμαι εγώ; Κουνούπι στο μάτι ελέφαντα. Αλλά δεν θα σιωπήσω! Άλλωστε όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας: και που είσαι ακόμη; Το βαρέλι δεν έχει πιάσει πάτο ακόμη! Κοντεύει!
