“Ὑπάρχει ἕνας δεσποτικός νόμος γιά ἐμᾶς τοὺς κληρικούς, πού τόν πρόσθεσαν στον Δεκάλογο οἱ ἁγιοι ἀρχιερεῖς και εἶναι τρόπον τινα ὁ ἑνδέκατος νόμος τῆς δεσποτοκρατίας. Καὶ αὐτὸς εἶναι· ΑΚΟΥΕ- ΒΛΕΠΕ-ΣΙΩΠΑ.
Ἐγώ, μέ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, σπάω τό φίμωτρο των δεσποτάδων, ἀνοίγω το στόμα μου καὶ θὰ σᾶς πῶ ὅπως πάντα γυμνή την ἀλήθεια…..
Προτιμῶ νά εἶμαι ἕνας καλόγερος ἀσυμβίβαστος μέ τόν κόσμο καὶ μὲ τὸν διάβολο, παρά νὰ εἶμαι ἐπίσκοπος καὶ ἀρχιεπίσκοπος και πατριάρχης καὶ νὰ συμβιβάζομαι μὲ τὸ διάβολο.
Χαρίζω σ᾽ ὅλους τοὺς κυρίους αυτοὺς ὅλα τὰ μπαστούνια, ὅλες τις μήτρες, ὅλες τις πατερίτσες ὅλα τὰ ἐγκόλπια καὶ κρατῶ ἕνα και μόνο· Κρατῶ το ρητό τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» (Σ. Σειρ. 4,28)”.
