«Με γενναιότητα ξεκίνα κάθε ενάρετο έργο και μην προχωρήσεις σε αυτά με διψυχία». Είμαστε δίψυχοι, όταν έχουμε δισταγμό, άγχος, φόβο, αναβλητικότητα, παλιμβουλία. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος).
Τοῦ Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου
Ἀκόμα δὲν στέγνωσε τὸ μελάνι ἀπὸ τὴν δήλωση ἀποτειχίσεως τοῦ π. Παύλου Καλλίκα καὶ ἐμφανίζονται οἱ ὑπερασπιστὲς τῆς "ἀληθείας" γιὰ νὰ ἐπαναφέρουν τὸν π. Παῦλο στὸν "σωστὸ δρόμο". Ἔτσι γίνεται πάντα. Πρῶτος καὶ καλύτερος ὁ π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, ὁ ὑπεύθυνος ἐκλογικοῦ ἀγῶνος τῆς "Νίκης" ποὺ ἀπὸ "ἀγάπη στὴν Ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ" ἀπαγόρευε στοὺς Χριστιανοὺς νὰ ψηφίσουν ἄλλα κόμματα "γιὰ νὰ μὴν ἁμαρτάνουν", μὴ λέγοντας ὅμως ὅτι ὁ γιός του κατέβαινε στὶς ἐκλογὲς μὲ τὴν Νίκη (ἐδῶ).
Ὁ π. Ἀναστάσιος, λοιπόν, ἀνάρτησε στὸ ἱστολόγιο "τὰς Θύρας", τὸ ἑξῆς σχόλιο (ἐδῶ):
Όλα τα ζητήματα στην εκκλησιαστική ζωή εξαρτώνται από συγκεκριμένες προϋποθέσεις που έχει καθορίσει η Εκκλησία, που αν δεν πληρούνται υπάρχει σοβαρότατο πνευματικό πρόβλημα. Το αυτό συμβαίνει και με τη διακοπή του μνημοσύνου του αιρετίζοντος επισκόπου: η Εκκλησία έχει καθορίσει στον 15ο κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου (ΑΒ-15) επί Αγ. Φωτίου συγκεκριμένες περιοριστικά αναφερόμενες προϋποθέσεις για να μην θεωρηθεί η αποτείχιση σχίσμα, αλλά να είναι επαινετή.
4. Διερωτώμαι:
i. Ποια “αἵρεσιν παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην” κήρυξε ο Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, όπως προβλέπει ο ΑΒ-15 για να είναι η αποτείχιση εκκλησιολογικά αποδεκτή; Ασφαλώς καμία!
ii. Κήρυξε την πιο πάνω αίρεση “επ’ εκκλησίας”, δηλαδή επίσημα, ο Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, όπως προβλέπει ο ΑΒ-15 για να είναι η αποτείχιση εκκλησιολογικά αποδεκτή; Ασφαλώς όχι!
iii. Κήρυξε την πιο πάνω αίρεση “γυμνή τη κεφαλή”, δηλαδή απροκάλυπτα, ο Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, όπως προβλέπει ο ΑΒ-15 για να είναι η αποτείχιση εκκλησιολογικά αποδεκτή; Ασφαλώς όχι!
iv. Είναι “ψευδεπίσκοπος” και “ψευδοποιμένας” ο Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, όπως προβλέπει ο ΑΒ-15 για να είναι η αποτείχιση εκκλησιολογικά αποδεκτή; Ασφαλώς όχι!
5. Εκφράζω το βαθύτατο σεβασμό, την εκτίμηση και τη συμπαράστασή μου στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ.
Θὰ ἀποδειχθεῖ λοιπόν, ὅτι ὁ π. Ἀναστάσιος ἐσκεμμένα καὶ συνειδητὰ γιὰ μία ἀκόμα φορὰ δὲν ὑπερασπίζεται ἀλλὰ κρύβει τὴν ἀλήθεια, χρησιμοποιόντας μάλιστα τὰ ἴδια του τὰ κείμενα:
α) Ὅσον ἀφορᾶ τὸν ἰσχυρισμό, ὅτι ὁ Κυθήρων Σεραφεὶμ δὲν κηρύττει αἵρεση, ἄρα εἶναι παράνομη ἡ διακοπὴ μνημονεύσεως του. Ναί, ὁ Κυθήρων δὲν κηρύττει αἵρεση, ἀλλὰ μνημονεύει, κοινωνεῖ καὶ ἀναγνωρίζει ὡς "ὀρθοτομοῦντες" ὅσους κηρύττουν τὴν αἵρεση καὶ ἐφαρμόζει τὶς ἀποφάσεις τους. Εἴδατε π. Ἀναστάσιε, πουθενὰ δήλωση τοῦ Κυθήρων ὅτι ἀποχωρεῖ ἀπὸ τὸ Π.Σ.Ε., μιᾶς καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀνήκει σ' αὐτό; Εἴδατε π. Ἀναστάσιε πουθενὰ ἀπὸ τὸν Κυθήρων δήλωση καταδίκης τόσο τῶν ἀποφάσεων τοῦ Κολυμπαρίου ἀλλὰ καὶ τῶν κληρικῶν ποὺ τὶς πῆραν; διότι οἱ ἀποφάσεις δὲν παίρνονται ἀπὸ μόνες τους, οἱ ἄνθρωποι καὶ τὶς σχεδιάζουν καὶ τὶς ἐφαρμόζουν; Εἴδατε π. Ἀναστάσιε πουθενὰ ἀπὸ τὸν Κυθήρων δήλωση καταδίκης ὅσων κληρικῶν κοινωνοῦν μὲ τοὺς ουκρανοὺς καὶ σκοπιανοὺς σχισματικούς; Πουθενά! Ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία ποὺ τὴν ξέρετε πολὺ καλὰ ἀναδεικνύει γι' αυτὸ τὸν λόγο τὸν Κυθήρων ἄξιο διακοπῆς τῆς μνημοσεύσεώς του:
Ὁ ὅσιος καὶ θεοφόρος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης διέκοψε τὴν μνημόνευση τοῦ τότε Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ταρασίου, ἐπειδὴ δὲν τιμώρησε τὸν παρανομήσαντα ἱερέα Ἰωσήφ, ποὺ πάντρεψε τὸ μοιχειανικὸ ζεῦγος τοῦ αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου Στ΄ μὲ τὴν παλλακίδα Θεοδότη. Ἐπίσης, διέκοψε τὴν μνημόνευση καὶ τοῦ ἑπόμενου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Νικηφόρου Α΄, ἐπειδὴ ὑποχώρησε στὴν ἐπιθυμία τοῦ αὐτοκράτορα Νικηφόρου καὶ ἀποκατέστησε μὲ «σύνοδο», τὸν παρανομήσαντα καὶ αὐλοκόλακα ἱερέα Ἰωσήφ, ὁ ὁποῖος εἶχε καθαιρεθεῖ ἐπὶ τῆς βασιλίσσης Εἰρήνης. Ὑπενθυμίζω ὅτι καὶ οἱ δύο ἁγιοκατατάχθηκαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία.
Σᾶς ἐρωτῶ λοιπόν: Κήρυξαν αἵρεση οἱ δύο Ἅγιοι; Μὰ φυσικά, ὄχι! Ἦταν ὁ ἅγ. Θεόδωρος ἐχθρὸς τῆς ἀληθείας ἐπειδὴ διέκοψε τὸ μνημόσυνό τους; Ἀντιθέτως μὲ ἐσᾶς ἦταν μέγας ὑπερασπιστής της. Ποῦ λοιπόν τὸ παράπτωμα τοῦ π. Παύλου;
Σχετικὰ μὲ τὴν ἑλληνικὴ ἱεραρχία ποὺ ἀναγνωρίζει καὶ κοινωνεῖ μὲ τοὺς σχισματικούς, οὐκρανοὺς καὶ σκοπιανούς. Ἐσεῖς ὁ ἴδιος, ὅταν μιλούσατε γιὰ εὐσέβεια γράψατε (ἐδῶ):
Ἡ μὲν αἵρεση ἀλλοιώνει καὶ τελικὰ καταστρέφει τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἀλήθεια, ἐνῶ τὸ σχίσμα προσβάλλει τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἑνότητα. Ἀμφότερες βέβαια οἱ καταστάσεις ὁδηγοῦν τοὺς ἐμπνευστὲς καὶ τοὺς ὀπαδοὺς τους ἐκτὸς Ἐκκλησίας, στὴν ἀπώλεια. Εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ φράση τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου «τοῦ εἰς αἵρεσιν ἐμπεσεῖν τὸ τὴν Ἐκκλησίαν σχίσαι οὐκ ἔλαττον ἐστὶ κακὸν»[2], ποὺ ὑποδηλώνει ὅτι ἡ προσβολή τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας εἶναι σοβαρότατο ἐκκλησιαστικὸ ἔγκλημα. Μάλιστα, γιὰ νὰ τονίσει τήν σοβαρότητα τοῦ σχίσματος φτάνει στὸ σημεῖο νὰ πεῖ ὅτι «οὐδὲν οὕτω παροξύνει τὸν Θεόν, ὡς τὸ Ἐκκλησίαν διαιρεθῆναι… οὐδὲ μαρτυρίου αἷμα ταύτην, ἒφησε, δύνασθαι τήν ἁμαρτίαν ἐξαλείφειν»[3] . oὒτε τὸ αἷμα τοῦ μαρτυρίου δὲν ἐξαλείφει τήν ἁμαρτία τοῦ σχίσματος!
Ἄρα κατὰ τὰ λεγόμενα σας, οἱ ἱεράρχες ποὺ εἶναι "ἐμπνευστὲς καὶ ὁπαδοὶ τοῦ σχίσματος εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας"! Ὅταν κάποιος, ὅπως ὁ Κυθήρων, παρότι γνωρίζει, κοινωνεῖ καὶ μνημονεύει ἀνθρώπους πού, ἐσεῖς τὸ λέτε, εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας, μπορεῖ νὰ μνημονεύεται ὡς ὀρθόδοξος; Μὰ φυσικά, ὄχι!
Στὸ ἴδιο κείμενο ἀναφερόμενος στὸν ἅγ. Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο καὶ τοὺς "Ἰωαννίτες" λέτε καὶ τὰ ἀκόλουθα:
Ὅπως πολὺ συνοπτικὰ εἴδαμε ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος οὐδέποτε ἀποδέχθηκε τὶς ἀποφάσεις τῶν συνόδων Δρυὸς καὶ Κωνσταντινουπόλεως ποὺ τὸν καθαίρεσαν καὶ ἀφόρισαν. Τὴν ἰδία στάση τήρησε καὶ μέρος τοῦ πιστοῦ λαοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἀρνήθηκε τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς διαδόχους του. Ἔτσι δημιουργήθηκε στὴν Βασιλεύουσα τὸ “σχίσμα” τῶν Ἰωαννιτῶν. Καὶ ὅμως ὁ Ἰωάννης ἀντὶ νὰ ἐπιπλήξει τοὺς πιστοὺς γιὰ τὴ ”σχισματικὴ” τους συμπεριφορὰ τοὺς ἐπαινεῖ ἰδιαιτέρα καὶ τοὺς ἐνθαρρὺνει νὰ τὴν συνεχίσουν! Ὅμως, πῶς εἶναι δυνατὸν ὁ κατ’ ἐξοχὴν ὑπερασπιστὴς τῆς κανονικῆς τάξεως, ὁ διαπρύσιος κήρυκας τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητας καὶ σφοδρὸς πολέμιος τοῦ σχίσματος νὰ ἐπαινεῖ καὶ οὐσιαστικὰ νὰ ἐνθαρρύνει τὸ “σχίσμα” τῶν πνευματικῶν του παιδιῶν;... Εὔστοχα ἐπισημαίνει ὁ μελετητὴς τοῦ ἱεροῦ Πατρὸς καὶ ἐκφραστὴς τοῦ χρυσοστομικοῦ ἤθους, πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης, ἀναφερόμενος στὴ χρυσοστομική ἑρμηνεία τοῦ Παύλειου «ἓν σῶμα καὶ ἓν πνεῦμα» (Ἐφεσ. 4, 4)[49]: «Πιστεύει ὁ αὐθεντικὸς ἑρμηνευτὴς τοῦ Παύλου, … ὅτι καλῶς ὁ Ἀπόστολος μετὰ τὸ “ἓν σῶμα” ἔθεσε καὶ τὸ “ἓν πνεῦμα”, γιὰ νὰ δείξει ὅτι … δὲν ἀρκεῖ νὰ εἶναι κανεὶς ἐνσωματωμένος στὴν Ἐκκλησὶα, στὸ “ἓν σῶμα”, χρειάζεται νὰ ἔχει καὶ τὸ πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας, καὶ αὐτὸ ἰσχύει … ὄχι μὲ τοὺς αἱρετικοὺς… ἀλλὰ μὲ ὅσους Ὀρθοδόξους ἀνήκουν στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, δὲν ἔχουν ὅμως τὸ πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ εἶναι φίλοι τῶν αἱρετικῶν».
Σᾶς ἐρωτῶ λοιπόν: Ὅταν κάποιος δὲν καταδικάζει ἀλλὰ κοινωνεῖ καὶ συμπροσεύχεται μὲ ἀποδεδειγμένους Οἰκουμενιστὲς καὶ ὁπαδούς τους, εἶναι "φίλος τῶν αἱρετικῶν". Ἄρα κατὰ τὴν διδασκαλία τοῦ ἁγ. Χρυσοστόμου, ποὺ ΕΣΕΙΣ παραθέσατε δὲν ἀπαγορεύεται ἡ μνημόνευσή τους; Ποῦ λοιπόν τὸ παράπτωμα τοῦ π. Παύλου; Καὶ ἀντίθετα μὲ τὸν Ἅγιο ἀντὶ ἐσεῖς οὺς ἐπαινέσετε ἰδιαιτέρα καὶ νὰ ἐνθαρρύνετε νὰ τὴν συνεχίσει, ἐσεῖς ἐπιπλήτετε τὸν π. Παῦλο. Νὰ καταγγείλετε λοιπόν, δίπλα στὸν ἅγ. Θεόδωρτο τὸν Στουδίτη καὶ τὸν ἅγ. Ἰωάννη ὡς ἐχθρὸ τῆς ἀλήθειας!
Ὅσον ἀφορᾶ τὸν δῆθεν ρητορικό σας ἐρώτημα Είναι “ψευδεπίσκοπος” και “ψευδοποιμένας” ο Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, όπως προβλέπει ο ΑΒ-15 για να είναι η αποτείχιση εκκλησιολογικά αποδεκτή; Ασφαλώς όχι! ὁ π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, δηλ. ἐσεῖς ὁ ἴδιος, σᾶς ἀναιρεῖ (εἶναι νὰ κλαίει κανείς, ποὺ φθάνει ὁ ἄνθρωπος ὅταν εἶναι δίψυχος). Λέτε λοιπόν συνεχίζοντας στὸ παραπάνω κειμενό σας:
Μὲ ἂλλα λόγια, γιὰ τὸν Ἰωάννη, σὲ σχίσμα βρίσκονται ὅσοι περιφρονοῦν καὶ ἐνεργοῦν ἀντίθετα μὲ τὴν κανονικὴ τάξη καὶ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας ἀκόμα καὶ ὅταν ἔχουν μὲ τὴν ἀνοχὴ ἢ τὴν συνεπικουρία τῆς κρατικῆς ἐξουσίας ὑψηλὴ θέση στὴν Ἱεραρχία καὶ ἀναγνωρίζονται ὡς ἐκκλησιαστικοὶ ἡγέτες. Ἀντίθετα, δὲν εἶναι σχισματικοὶ ἀλλὰ κανονικὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας ἂξια τιμῆς καὶ σεβασμοῦ ὅσοι ὑπακούουν, σέβονται, τιμοῦν καὶ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν κανονικὴ τάξη καὶ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας ἀκόμα καὶ ἂν εἶναι ὀλίγοι ἢ βρίσκονται σὲ διάσταση καὶ δὲν κοινωνοῦν ἐκκλησιαστικὰ μὲ τοὺς ἔχοντες τοὺς θρόνους ἐπισκόπους οἱ ὁποῖοι οὐσιαστικὰ εἶναι «ψευδεπίσκοποι καὶ ψευδοδιδάσκαλοι» (κανόνας 15ος Πρωτοδευτέρας).
Ἔλεος, πάτερ! Δὲν εἶναι ἡ θεολογία ἡ κλίνη τοῦ Προκρούστη ὅπου κόβουμε καὶ τραβάμε κατὰ τὸ δοκοῦν. Τὸ λέτε ξεκάθαρα:
Ἀντίθετα, δὲν εἶναι σχισματικοὶ ἀλλὰ κανονικὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας ἂξια τιμῆς καὶ σεβασμοῦ ὅσοι ὑπακούουν, σέβονται, τιμοῦν καὶ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν κανονικὴ τάξη καὶ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας ἀκόμα καὶ ἂν εἶναι ὀλίγοι ἢ βρίσκονται σὲ διάσταση καὶ δὲν κοινωνοῦν ἐκκλησιαστικὰ μὲ τοὺς ἔχοντες τοὺς θρόνους ἐπισκόπους οἱ ὁποῖοι οὐσιαστικὰ εἶναι «ψευδεπίσκοποι καὶ ψευδοδιδάσκαλοι» (κανόνας 15ος Πρωτοδευτέρας).
Ποῦ λοιπόν τὸ παράπτωμα τοῦ π. Παύλου;
Οἱ διάδοχοι τῶν ἐπισκόπων τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Δρυός δὲν κήρυξαν αἵρεση, ἀλλὰ ἀναγνώρισαν καὶ κοινωνοῦσαν μὲ τοὺς ἐχθροὺς καὶ διῶκτες τοῦ Χρυσοστόμου, ἄρα καὶ γιὰ ἐσᾶς ἦταν ψευδεπίσκοποι. ἐκτὸς ἂν ὡς διὰ μαγείας οἱ Οἰκουμενιστὲς ποὺ εἶναὶ σε καλύτερη θέση ἀπὸ τοὺς διῶκτες τοῦ ἁγίου καὶ ὡς ἐκ τούτου οἱ συγκοινωνοῦντες μαζί τους δὲν εἶναι ψευδεπίσκοποι. Αὐτὸ ἀπαντᾶ μάλιστα καὶ σὲ ὅσους στὰ σχόλια τοῦ "τὰς θύρας" ἔλεγαν δὲν ὑπάρχουν συγκοινωνοῦντα δοχεῖα.
Οἱ Ἁγιορεῖτες μοναχοὶ στὴν γνωστὴ ἐπιστολή τους ἀναφέρονται στὸ θέμα αὐτὸ καί ὀνομάζουν ὑποδίκους ἔναντι τῶν ἱερῶν Κανόνων ὅσους ἔχουν κοινωνία μὲ αἱρετικοὺς καὶ ἀκοινώνητους.
Λέγουν μεταξὺ ἄλλων: «...«Ὁ ἀκοινωνήτοις συγκοινωνῶν ἀκοινώνητος ἔσται, ὡς συγχέων τόν κανόνα τῆς ἐκκλησίας», καί πάλιν «Ὁ αἱρετικόν δεχόμενος τοῖς αὐτοῦ ἐγκλήμασιν ὑπόκειται». Ἐν ὅσοις γοῦν οὗτοι ἐγκαλούμενοι ὑπό εὐθύνας εἰσί, τοῖς αὐτοῖς ἅπασι καί ἡμεῖς, εἰ καταδεξοίμεθα, παρά τῶν θείων κανόνων τῶν ἐν Πνεύματι ἀποφαινομένων ὑπόδικοι γινόμεθα». Εἶναι οἱ Οἰκουμενιστὲς αἱρετικοί; Ναί! Ἄρα ὅποιος τοὺς δὲχεται καὶ δὲν διακόπτει τὴν κοινωνία μαζί τους ὑπόκειται στίς ἴδιες κατηγορίες μ’ αὐτούς!
Στὴν ἴδια ἐπιστολή (Ἐπιστολή…, στίχ. 9-23, σ. 399) οἱ ἁγιορεῖτες ἅγιοι Πατέρες ξεκαθαρίζουν καὶ τὸ θέμα τῆς μνημονεύσεως, ὥστε νὰ σωπάσουν ὅσοι μὲ τὰ σχόλιά τους νόθευσαν τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία. Τὴν παραθέτω μεταφρασμένη ὥστε νὰ μὴν ὑπάρχουν γλωσσικὲς παρανοήσεις:
"ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ δεχόταν παλαιόθεν τὴν ἀναφορά τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἀρχιερέως ἐνώπιον τῶν ἁγίων Μυστηρίων ὡς τὴν τελεία (συγ)κοινωνία. Διότι, ἔχει γραφεῖ στὴν ἑρμηνεία τῆς Θείας Λειτουργίας ὅτι ὁ λειτουργός ἀναφέρει τὸ ὄνομα τοῦ Ἀρχιερέως, ὥστε νὰ δείξει ὅτι ὑποτάσσεται στὸν (ἐκκλησιαστικά) ἀνώτερό του, ὅτι εἶναι κοινωνός του καί ὅτι ἔχει δεχθεῖ μέσῳ αὐτοῦ τήν πίστη καὶ τὴν χάρι τῆς ἱερουργίας τῶν Μυστηρίων. Καί ὁ μέγας πατέρας μας καὶ ὁμολογητὴς Θεόδωρος Στουδίτης λέγει τὰ ἑξῆς σὲ κάποιον μέσῳ τῆς τιμίας του ἐπιστολῆς: «Μοῦ εἶπες ὅτι φοβᾶσαι νὰ πεῖς στὸν πρεσβύτερό σου νὰ μὴν ἀναφέρει τόν αἱρεσιάρχη. Σχετικά μ’αὐτό δέν θά διστάσω νά σοῦ πῶ τὸ ἑξῆς˙ ὅτι μολυσμὸ ἔχει ἡ κοινωνία καὶ μόνο, ποὺ τὸν ἀναφέρει, παρ’ ὅλο ποὺ μπορεῖ αὐτός, ποὺ τὸν ἀναφέρει, νὰ εἶναι ὀρθόδοξος». Αὐτὰ λέγει ὁ πατέρας (Θεόδωρος Στουδίτης)».
Αὐτὰ λένε λοιπόν, οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες, ὁ ἅγ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ ὄχι ὁ π. Ἀναστάσιος! Καὶ μᾶλλον δὲν τὰ λέει, διότι γνωρίζει ὅτι ἂν τὰ δεχθεῖ, θὰ πρέπει νὰ διακόψει κι αὐτὸς τὸ μνημόσυνο τοῦ χειροτέρου ἀπὸ τῶν Κυθήρων μητρ. Πατρῶν. Ἔτσι θεωρεῖ προτιμότερο νὰ ἐπιτεθεῖ στὸν π. Παῦλο ποὺ βρῆκε τὸ σθένος νὰ πράξει, ὅσα ὁ π. Ἀναστάσιος δὲν πράττει.
Ὅταν ὁ π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος διώχθηκε γιὰ τὴν ἀνυπακοή του στὰ κυβερνητικὰ ἀντικόβιντ μέτρα, καταδικάσαμε τὸν ἄδικο διωγμό του καὶ τοῦ εὐχηθήκαμε νὰ δικαιωθεῖ. Αὐτὸ εἶναι τὸ δίκαιο. Ὅπως δίκαιο εἶναι καὶ νὰ καυτηριάσουμε τὸ τραγικὸ γεγονός, ὅτι ὁ π. Ἀναστάσιος συγγράφει ὑπέροχα κείμενα, δυστυχῶς ὅμως γιὰ τὸ θεαθῆναι καὶ γιὰ τὴν δημιουργία ἐντυπώσεων. Διότι οὔτε αὐτὸς διακόπτει τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ἢ ἔστω μὲ τοὺς ἐνόχους τοῦ οὐκρανικοῦ σχίσματος, οὔτε παραδέχεται τὴν ἀδυναμία του νὰ τὸ πράξει (θὰ ἦταν μία γενναία στάση) οὔτε καὶ τοὺς πιστοὺς προτρέπει νὰ τὸ πράξουν. Ἀντιθέτως χαρακτηρίζει τοὺς ἀδελφούς του ἱερεῖς ποὺ τὸ κάνουν, ὅπως ὁ π. Παῦλος, ἀντικανονικοὺς καὶ ἀναληθεῖς. Μάλιστα ὁ π. Ἀναστάσιος πράττει καὶ τὸ ἀκόλουθο παράδοξο: Γράφει κείμενα γιὰ τοὺς ἀγῶνες τῶν Ἁγίων καὶ γιὰ τὴν στάση τῶν πιστῶν, ποὺ δὲν εἶχαν ὄχι μόνο ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία, ἀλλὰ καμία ἀπολύτως σχέση μὲ τοὺς ψευδοποιμένες τῆς ἐποχῆς των -μάλιστα διώχθηκαν καὶ μαρτύρησαν καὶ πράττει τὰ ἀντίθετα ἀπὸ ὅσα γράφει!
Διότι ὁ Πατρῶν Χρυσόστομος συλλειτουργεῖ μὲ ξεκάθαρα καὶ ἀπροκάλυπτα οἰκουμενιστὲς αἱρετικούς, ὅπως ὁ Μεσσηνίας (
ἐδῶ), πράγμα ποὺ οἱ Ἅγιοι (καὶ ὁ π. Ἀναστάσιος) καταδίκασαν καὶ δὲν ἔπραξαν καὶ ὁ π. Ἀναστάσιος τοὺς ἐπαινεῖ γι' αὐτό. Τότε γιατὶ δὲν τοὺς μιμεῖται;
Ὁ Πατρῶν Χρυσόστομος ἀναγνώρισε τοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας καὶ συλλειτούργησε μὲ αὐτοὺς (
ἐδῶ) πράγμα ποὺ οἱ Ἅγιοι (καὶ ὁ π. Ἀναστάσιος) καταδίκασαν καὶ δὲν ἔπραξαν καὶ ὁ π. Ἀναστάσιος τοὺς ἐπαινεῖ γι' αὐτό. Τότε γιατὶ δὲν τοὺς μιμεῖται;
Ὁ Πατρῶν Χρυσόστομος ἔκλεισε τοὺς ναοὺς καὶ ἀπαγόρευσε τὴν Θ. Λειτουργία ( γι' αὐτὸ καὶ διώχθηκε ὁ π. Ἀναστάσιος
ἐδῶ) πράγμα ποὺ οἱ Ἅγιοι (καὶ ὁ π. Ἀναστάσιος) καταδίκασαν καὶ δὲν ἔπραξαν καὶ ὁ π. Ἀναστάσιος τοὺς ἐπαινεῖ γι' αὐτό. Τότε γιατὶ δὲν τοὺς μιμεῖται;
Ὁ Πατρῶν Χρυσόστομος παρευρίσκεται σὲ ἐκδηλώσεις ὑποστηρικτῶν τῶν ΛΟΑΤΚΙ (
ἐδῶ) πράγμα ποὺ οἱ Ἅγιοι (καὶ ὁ π. Ἀναστάσιος) καταδίκασαν καὶ δὲν ἔπραξαν καὶ ὁ π. Ἀναστάσιος τοὺς ἐπαινεῖ γι' αὐτό. Τότε γιατὶ δὲν τοὺς μιμεῖται;
Ἀντιθέτως βρίσκει εὐσεβὲς νὰ κολακεύσει τὸν Κυθήρων καὶ νὰ ἐπιτεθεῖ στὸν π. Παῦλο ἀντὶ νὰ τὸν ἐπαινέσει καὶ νὰ τὸν στηρίξει, ἀκόμα κιἂν δὲν θέλει νὰ τὸν μιμηθεῖ.
Εἶναι τρομερὲς οἱ εὐθῦνες ὅλων μας ἀλλὰ προπάντων τῶν ποιμένων. Γι' αὐτὸ προχωράει καὶ ἡ αἵρεση καὶ τὸ σχίσμα.
Χρειαζομαστε ὡς Ἐκκλησία κάθε π. Παῦλο, κάθε κληρικὸ ποὺ θὰ ἐναντιωθεῖ στὴν κατρακύλα πράττοντας τὸ ἱεροκανονικῶς σωστό. Καὶ ὰς μὴν ξεχνοῦμε: Ὅσο περισσότεροι ἱερεῖς πράξουν τὸ καθῆκον τους, τόσο θὰ λιγοστέψουν τὰ λάθη καὶ οἱ ἕριδες.
Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου
