Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἐλέγχετε καὶ ρωτᾶτε ὀρθὰ τὸ Φανάρι, ἀλλὰ περιέργως δὲν ρωτᾶτε τὸν κύριο ὑπεύθυνο τῆς ὑπόθεσης τὸν μητρ. Τυχικό: α) γιατί στράφηκε στὸ Φανάρι ἀφοῦ γνωρίζει ὅτι το Φανάρι καὶ ἡ πηγή της παναίρεσης εἶναι (τὴν ὁποία ὑποτίθεται καταδικάζει ὁ Τυχικός), ἀλλὰ καὶ στὸ παρελθὸν ἔχει καταδικάσει ὅποιον εὐσεβῆ θέλησε νὰ ὑπερασπίσει τὴν πίστη π.χ. Νίκ. Σωτηρόπουλο κλπ. β) γιατί καταδίκασε τὴν ἀποτείχιση ὁ Τυχικός; Οἱ αἱρετικοὶ εἶναι φυσικὸ καὶ ὄχι ἀπορίας ἄξιον, ὅπως λέτε, νὰ καταδικάζουν τὸν ἁγιοπατερικὸ τρόπο ἀντιμετώπισής τους. Ἀπορίας ἄξιον εἶναι ὁ εὐσεβής, στὴν προκειμένη ὁ Τυχικός, νὰ καταδικάζει τὴν ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία καὶ μάλιστα μετὰ ἀπὸ ἀπαίτηση τῶν αἱρετικῶν. Σᾶς ὑπενθυμίζουμε ὅτι ὁ Τυχικὸς εἶχε ἐπαναλάβει τὴν καταδίκη τῆς Ἀποτείχισης μετὰ ἀπὸ προτροπὴ τοῦ διώκτου του ἀρχιεπ. Γεωργἴου. Ἐσεῖς αὐτὸ τὸ ἀποσιωπεῖτε σκανδαλωδῶς. Ἀναρωτιόμαστε ποιός πράγματι ὑποκρίνεται;
Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου
Ὀκτώ εἰλικρινεῖς ἀπορίες ἁπλῶν πιστῶν πάνω στήν πρόσφατη ἀπόφαση τῆς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γιά τόν μητροπολίτη Πάφου κ.Τυχικό.
1. Ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ἡ ΑΛΗΘΕΙΑ. Ἡ πρόσφατη σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου συντάχθηκε μέ τήν Ἀλήθεια;
2. Ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ἡ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Ἡ πρόσφατη σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου συντάχθηκε μέ τήν Δικαιοσύνη;
3. Τί χειρότερο ἔκανε ὁ Πόντιος Πιλᾶτος πού ἐνῶ γνώριζε τήν ἀθωότητα τοῦ Χριστοῦ, ἐπέλεξε νά "νίψει τάς χεῖρας του";
4. Γιατί τό Φανάρι δέν τόλμησε κἄν νά προτείνει τό ἐλάχιστο αὐτονόητο; Ἐφόσον ἡ διαδικασία τῆς δίκης ὑπῆρξε διάτρητη νομικά, γιατί δέν ἐπέστρεψε τήν ὑπόθεση στήν ἐκκλησία τῆς Κύπρου για νά γίνει σωστά ἡ ὅλη διαδικασία: Κατηγορητήριο, ἀπολογία, σωστή ἀνακριτική καί ἀκροαματική διαδικασία, αἰτιολογημένη ἀπόφαση μέ βάση τούς ἱερούς κανόνες;
5. Ἀληθεύει ὅτι τό Φανάρι ὑποχώρησε στούς ἔμμεσους ἐκβιασμούς τῶν διωκτῶν τοῦ μητροπολίτη Πάφου κ. Τυχικοῦ: "Ἤ ἐπικυρώνετε τήν καταδίκη του, ἤ ξεχνᾶτε τήν οἰκονομική μας στήριξη καί τήν συμπαράστασή μας στό Οὐκρανικό";
6. Μήπως τό Φανάρι δέν ἔχει ἀνάγκη πιά ἀπό πραγματικούς ἤ φανταστικούς ἐχθρούς, πού τό ἐπιβουλεύονται γιά νά ὑποσκάψουν τό κῦρος καί τό μεγαλεῖο του, μιά καί καταφέρνει πολύ ἐπιτυχημένα καί μόνο του, νά δίνει δικαιώματα στούς ἐπικριτές του;
7. Μήπως γιά τίς ἑπόμενες δεκαετίες ἡ φράση "Ἀπευθύνω ἔκκλητο προσφυγή στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο γιά νά ἀπονείμει δικαιοσύνη", θά προξενεῖ θυμηδία, σέ κάθε νοήμονα ἄνθρωπο;
8. Εἶναι δυνατόν νά ἀπαιτεῖται νά καταδικαστεῖ ἡ ἱεροκανονική ἀποτείχιση; Ὅποιος ἀπαιτεῖ κάτι τέτοιο, εἴτε λαϊκός, εἴτε κληρικός, ἀκόμη καί πατριάρχης, στέκεται ὁ ἴδιος του ἀπέναντι στούς ἱερούς κανόνες. Εἶναι ἄλλο πρᾶγμα ἡ πιθανῶς ζηλωτική καί φανατική στάση μίας μερίδας ἀποτειχισμένων καί ἄλλο πρᾶγμα ἡ συλλήβδην καταδίκη τῆς ἀποτειχίσεως, ἡ ὁποία ἀποτείχιση μάλιστα, ἐφαρμόστηκε συχνά άπό μεγάλους ἁγίους καί ὁμολογητές στήν παλαιότερη καί σύγχρονη ἐκκλησιαστική ἱστορία. Τό νά ζητεῖται μάλιστα ρητή καταδίκη της ἀπό ἐκείνους πού καταπατοῦν ἀσύστολα πλῆθος Ἱερῶν Κανόνων ἀναφορικά μέ τίς σχέσεις Ὀρθοδοξίας καί αἵρεσης καί βαρύνονται μέ τήν ἀναγνώριση ὡς "ἐκκλησίας", τοῦ θλιβεροῦ οὐκρανικοῦ μορφώματος, δέν συνιστᾶ τουλάχιστον ὑποκρισία;
Γιά τήν ἀντιγραφή
Φιλόθεος Κεμεντζετζίδης
