Τά θρύψαλα τῶν
οἰκουμενιστῶν
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Οἱ κληρικοὶ δὲν πρέπει νὰ περιορίζονται στὴν τύπικη ἐκτέλεση
τῶν λειτουργικῶν τους καθηκόντων καὶ στὸ ποιμαντικὸ ἔργο τῆς ἐνορίας τους, ἀλλὰ
πρέπει νὰ ἔχουν ἐνδιαφέρον καὶ γιὰ τὸ τί συμβαίνει πιὸ πέρα, μὲ τὶς προκλητικὲς
δραστηριότητες τῶν μεγαλόσχημων κληρικῶν, προκειμένου νὰ ἱκανοποιήσουν τὶς
προσωπικές τους φιλοδοξίες, ἀδιαφορώντας γιὰ τὴν καταπάτηση τῶν ἱερῶν κανόνων
καὶ τὴν περιφρόνηση τῆς παράδοσης τῆς Ἐκκλησίας. Προφανῶς ἀναφέρομαι στοὺς οἰκουμενιστές,
οἱ ὁποῖοι δὲν βρίσκουν ἀνάπαυση στὴν Ὀρθοδοξία καὶ καταφεύγουν στοὺς αἱρετικοὺς
παπικοὺς καὶ προτεστάντες μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἀγάπης, γιὰ νὰ πετύχουν τὴν «ἕνωση
τῶν ἐκκλησιῶν».
Οἱ κληρικοὶ πρέπει νὰ εἶναι ἐνημερωμένοι καὶ νὰ ἀνησυχοῦν.
Ἀπὸ τοὺς Μητροπολίτες τους ἂς μὴ περιμένουν νὰ τοὺς δώσουν τὴν ἄδεια, γιὰ νὰ ἐλέγξουν
τοὺς οἰκουμενιστὲς καὶ νὰ ἐνημερώσουν τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνοι, στὴ συντριπτική
τους πλειοψηφία, τηροῦν σιγὴν ἰχθύος, γιατί δὲν ἔχουν τὴν ἀρετὴ τῆς παρρησίας,
γιὰ νὰ ἐλέγξουν τοὺς οἰκουμενιστὲς τοῦ Φαναρίου, οἱ ὁποῖοι πρωτοστατοῦν στὸ ὀλέθριο
ἔργο τῆς ὑποβάθμισης τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς ἐξίσωσής της μὲ τοὺς αἱρετικούς! Εἶναι
πολὺ «διακριτικοὶ» οἱ ψοφοδεεῖς! Οἱ κληρικοὶ πρέπει νὰ τοὺς προσπεράσουν καὶ νὰ
ὑψώσουν φωνή, χωρὶς νὰ περιμένουν ὁποιοδήποτε σύνθημά τους ἢ νὰ πτοοῦνται ἀπὸ
διάφορες ἀπειλές.
Γιὰ τοὺς οἰκουμενιστὲς καὶ τὴ στάση τῆς Ἐκκλησίας, ὁ
γέροντας Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος ἔλεγε: «Οἰκουμενιστὲς εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι,
οἱ ὁποῖοι πιστεύουν ὅτι καὶ ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ὁ παπισμὸς καὶ οἱ προτεστάντες, ὅλοι
ἔχουν μέρη τῆς ἀληθείας. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ἕνα εἶδος καθρέφτη, ὁ ὁποῖος ἔσπασε καὶ
ἔχει γίνει διάφορα κομμάτια. Κι ἕνα κομμάτι ἢ δύο ἢ τρία ἔχουν οἱ
καθολικοί, ἀλλὰ τόσα οἱ προτεστάντες. Πρέπει ὅλα αὐτὰ τὰ κομμάτια νὰ τὰ
μαζέψουμε, γιὰ νὰ ἀπαρτίσουμε πάλι τὸν καθρέφτη. Αὐτὸς εἶναι οἱ οἰκουμενισμός. Ἕνα
εἶδος συγκρητισμοῦ (ἀνάμειξη διαφορετικῶν στοιχείων). Εἶναι ἕνα εἶδος αἱρέσεως ὁ
οἰκουμενισμός. Θὰ ἔλεγα βαρυτάτης αἱρέσεως. Ἐμεῖς πιστεύουμε ὅτι ἡ ἀλήθεια δὲν
θρυμματίστηκε ποτέ. Ἡ ἀλήθεια σῴζεται ἀκεραία στὴν Ἐκκλησία… Ἡ ἀλήθεια εἶναι στὴν
Ἐκκλησία καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὑπάρχει πλάνη. Σπέρματα ἀληθείας μπορεῖ νά ὑπάρχουν,
ἀλλὰ ὄχι ἡ ἀλήθεια καθολική, ὁλόκληρη ἀκεραία».
Τὰ λόγια τοῦ γέροντα Ἐπιφάνιου εἶναι καθαρὰ καὶ σαφῆ.
Πείθουν καὶ διαμορφώνουν τή στάση μας ἀπέναντι στοὺς αἱρετικοὺς παπικοὺς καὶ
προτεστάντες, ἀλλὰ καὶ ἀπέναντι στοὺς οἰκουμενιστὲς ποὺ ἀρνοῦνται τὴν ἀκεραιότητα
τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως.
