Ο Αυτογελασμένος επίσκοπος Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος
Αυτογελασμένος επίσκοπος Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος
Του Μέτοικου
Με λόγο ασύνδετο, ασύνταχτο και νηπιάζουσα ευρεσιολογία υποστήριξε πως, το πεμπτοφαλαγγίτικο «κήρυγμα πέτυχε το σκοπό
του» επειδή «ένα κήρυγμα, γενικά, έχει σαν στόχο να ενημερώσει, να παροτρύνει, να προβληματίσει. Αυτός είναι και ο λόγος του κηρύγματος»! και όχι: «το φαιδρόν της αναστάσεως του Κυρίου κήρυγμα».
Απολογία διαφθοράς χριστιανικών συνειδήσεων ή επισκοπική κωμωδία από ένα, έως και χθες, «ασήμαντο, καλογεροφορεμένο «παπαδάκι» [που] μεταμορφώθηκε ακαριαία σε πρίγκιπα, [και] αφέντη, δεσπότη… και τριανταπεντάρης [βάλε και λίγο παραπάνω] έγινε σεβασμιότατος, [που] όλοι γονατίζουν μπροστά του και τον προσκυνούν», κατά την έξοχη περιγραφή ανέλιξης ενός επισκόπου της Ελλαδικής Εκκλησίας, που κάνει ο οφφικιάλιος του Οικουμενικού Θρόνου κ. Χρήστος Γιανναράς;
Βεβαίως, πρόβλημα στον ορισμό και την ουσία του «κηρύγματος» δεν υπάρχει για τον επίσκοπο Αλεξανδρουπόλεως. Και τούτο, διότι «αν φτάσει κάποιος στο σημείο να πει ότι δεν είναι χριστιανικό το κήρυγμα που λέει ένας Επίσκοπος!!! ή ότι δεν είναι εθνικό, που το λέει ένας Έλληνας, ε τότε εντάξει. Εκεί ξεφεύγουμε από την πραγματικότητα…».
Ο άνθρωπος που υποστηρίζει ότι η χριστιανική αλήθεια έχει ως προϋπόθεσή της ένα εκκλησιαστικό αξίωμα και, η εθνική μια καταγωγή, όντως έχει ξεφύγει από την πραγματικότητα!
Ανατριχιαστικά διαστρεβλωτικός της υγιούς λογικής, ο Αλεξανδρουπόλεως προσπάθησε συνεντευξιαζόμενος, να υποστηρίξει το περιεχόμενο του «μηνύματός» του παραποιώντας τον ίδιο του λόγο. Παριστάνοντας τον ανθρώπινο και κανονικό, υπήρξε ψεύτικος απέναντι του εαυτού του στην τηλεοπτική του εμφάνιση.
Ενώ λοιπόν, στο γραπτό του λόγο ομολογεί πως είναι αδύνατο να αλλάξει η ρόδινη εικόνα από τα «καλά» της παράνομης μετανάστευσης στην Ελλάδα, που περίγραψε στο δόλιο «κήρυγμά» του, στη συνέντευξή του υποστήριξε πως, τάχα, στόχος ήταν ο προβληματισμός επειδή στο τέλος του «κηρύγματος» κάνει μια αναιμική αναφορά στο εθνικών διαστάσεων έγκλημα των εκτρώσεων.
Συνεντευξιαζόμενος, λοιπόν, ο Αλεξανδρουπόλεως ως κάτοχος της χριστιανικής αλήθειας! Υπεραμύνθηκε ενός εθνικά ύπουλου «κηρύγματος», που ενημέρωσε το χριστεπώνυμο πλήρωμα για τις ειδυλλιακά βουκολικές παραστάσεις που θα βλέπουν οι Έλληνες στην ηπειρωτική Ελλάδα, καθώς, οι παράνομοι μετανάστες θα βόσκουν κοπάδια από βοοειδή, που το θαλερό χορτάρι θα καταναλώνουν!
Ενημέρωσε το λαό του Θεού στη Βόρεια Ελλάδα πως, οι «βαλκανικοί λαοί θα βγουν στην άσπρη θάλασσα εκπληρώνοντας έτσι ειρηνικά τον παλαιό τους πόθο»!
Ενημέρωσε το χριστεπώνυμο πλήρωμα πως, από την παράνομη μετανάστευση που «έχει δίκαιες αιτίες και μπορεί (αν αξιοποιηθεί σωστά!!!) να φέρει καλά αποτελέσματα» ότι τα «μικρά και μεγάλα νησιά του Αιγαίου θα πλημμυρίσουν από γειτονικούς μέχρι απώτατους τουρίστες! Που θα απολαμβάνουν το εύκρατο κλίμα μας στηρίζοντας, βεβαίως, τις τοπικές οικονομίες!».
Παρότρυνε τους Έλληνες να αγκαλιάσουν τους μετανάστες, όπως αγκάλιασαν τους ομογενείς και όμαιμους από την «πρώην Σοβιετική Ένωση»!
Ενημέρωσε τους Έλληνες για το γεγονός πως: «οι μετακινήσεις πληθυσμών πάντοτε έφερναν σύγκρουση πολιτισμών», γι’ αυτό είναι «αδήριτη ανάγκη να διατηρήσουμε οι Έλληνες Ορθόδοξοι τελείως ανόθευτη [άκουσον-άκουσον!] την δογματική μας γνησιότητα!!». Και αυτά τα υποστηρίζει, χωρίς ντροπή, ο ανώτερος θρησκευτικός υπάλληλος του κράτους στην Αλεξανδρούπολη που, χθες και σήμερα, βάζει τις αλήθειες του Ευαγγελίου στην κρίση λαϊκών συνελεύσεων, γιατί κατά τον βλάσφημο και αθεολόγητο «επίσκοπο» «οι Χριστιανοί μας έφτιαξαν το Ευαγγέλιο, δεν έφτιαξε το Ευαγγέλιο την Εκκλησία»!
Προβλημάτισε, το χριστεπώνυμο πλήρωμα, η απόκριση του Αλεξανδρουπόλεως, στο υποθετικό ερώτημα του «κηρύγματός» του αν: «γίνεται να αποφύγουμε όλη αυτήν την δοκιμασία», καθώς ο ηττοπαθής επίσκοπος απάντησε, όπως θα απαντούσαν όλοι όσοι πετούν την ασπίδα: «Λυπάμαι που το ομολογώ, αλλά είναι αργά πλέον»!
Έτσι, λοιπόν, το τρίπτυχο: προβληματισμός, ενημέρωση, παρότρυνση, είναι το περιεχόμενο των Κυριακών «μηνυμάτων» του Αλεξανδρουπόλεως που, εδώ και καιρό, προσβάλει όσα ορκίστηκε πως θα υπερασπίζει.
Ως διδάχος «ετέρου ευαγγελίου» ο Αλεξανδρουπόλεως, είναι λογικό να μην υπολογίζει την απόφαση των διακοσίων έντεκα Πατέρων της Εκκλησίας που, στην Έκτη Οικουμενική Σύνοδο με τον 19ο Κανόνα θέσπισαν ότι ευθύνη του Προεστού της Εκκλησίας είναι: «ἐν πάσῃ μέν ἡμέρᾳ, ἐξαιρέτως δέ ἐν ταῖς Κυριακαῖς πάντα τόν κλῆρον καί τόν λαόν ἐκδιδάσκειν τούς τῆς εὐσεβείας λόγους ἐκ τῆς θείας Γραφῆς ἀναλεγομένους…».
Χωρίς συνείδηση του μεγέθους της αλλοτριώσεώς του από τη φθορά που προκαλεί η επισκοπική εξουσία, ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος κατανοεί μεν «αυτούς που ενδεχομένως δεν το κατάλαβαν καλά! τους επιπλήττει δε, διότι «δεν είναι τύποι που, όταν διαβάζουν [το μήνυμά του] το κατανοούν καλύτερα»!!
Φαρισαϊκός ο τρόπος και η μέθοδος υποστήριξης των λεγομένων του· με την «αυθόρμητη» συνέντευξή του αυτογελάστηκε αν δεν αυτογελοιοποιήθηκε και, καθώς δεν ήλθε εις εαυτόν, υπάρχει ολοφάνερα κατώτερος της αξίας του επισκοπικού αξιώματος.
