Κι αν οι Επίσκοποι δεν έχουν φιλότιμο να
παραιτηθούν (και δεν θα
το κάνουν), πρέπει εμείς να
απομακρυνθούμε απ’ αυτούς. Αρκετα τους
ανεχθήκαμε!
Άσπρο Μαύρο:
Πανδημία και στην Ορθοδοξία;
του Ελευθέριου Ν.
Κοσμίδη, Contributor Editor
αρθρογραφεί για katanixi.gr
…Το έλλειμμα ηγεσίας στην Εκκλησιαστική μας
διοίκηση περισσότερο από κάθε άλλη δοκιμασία, αναδείχτηκε στην κρίση αυτή…
Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Άσπρο Μαύρο:
Πανδημία και στην Ορθοδοξία;
Ζοοm-άροντας
στον κόσμο της «πανδημίας»
Κοιτάζοντας τη γη μας από το
διάστημα, ίσως και να βλέπουμε ελάχιστες διαφορές ως προς την προ περιορισμού
εικόνα της.
Πλησιάζοντας όμως στο ύψος
σχεδόν που πετούν τα αεροπλάνα, βλέπουμε ξεκάθαρα πως οι πόλεις σαν να
ξεκαπνίστηκαν από το νέφος των καυσαερίων. Παρατηρούμε όμως πώς τα εργοστάσια
παραγωγής ηλεκτρισμού μάλλον δουλεύουν το κόκκινο.
Κατεβαίνοντας με τον
φανταστικό μας τηλεφακό, στο ύψος μέχρι τις ταράτσες των πολυκατοικιών,
βλέπουμε όλα όσα πριν συνιστούσαν την πολύβουη καθημερινότητα και τις
δραστηριότητες που επιδιδόμαστε στον ελεύθερο χρόνο… να έχουν
παγώσει. Εμπορικά κέντρα φαντάσματα, αθλητικά κέντρα μανταλωμένα, δρόμοι
αδειανοί, μια ησυχία που μέσα στην πόλη καταντάει αφόρητη.
Πλησιάζοντας ακόμη
περισσότερο γινόμαστε αδιάκριτοι και παραβιάζουμε το (κατ’ευφημισμόν)
οικογενειακό άσυλο, βλέπουμε ανθρώπους κάθε ηλικίας, να βρίσκονται μπροστά από
μια οθόνη για περισσότερες από 12 ώρες ημερησίως, άλλοι για δουλειά και άλλοι
για να σκοτώνουν την ώρα τους.
Προσπαθώντας να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει
Η σχετικοποίηση της αλήθειας
αποτυπώνεται εκκωφαντικά στο εξής παράδοξο: ο έγκλειστος της πανδημίας άνθρωπος
γνωρίζει πολύ καλά στατιστικά για την πανδημία ανά τον κόσμο, αλλά αγνοεί τι
συμβαίνει στη γειτονιά του…
Μετρηθήκαμε σε παγκόσμια
κλίμακα σχετικά με το πόσο «υπάκουοι» μπορούμε να γίνουμε. Αν υπάρχει Νέα Τάξη
πραγμάτων τότε η αγαπημένη της εντολή είναι μία: obey. Μπορούμε
να ισχυριστούμε πως μιας τέτοιας κλίμακας χειραγώγηση, στέφθηκε με μεγάλη
επιτυχία.
Πυλώνες της είναι δύο:
Α) Σε αυτό το πείραμα δεν στερηθήκαμε αγαθά προς επιβίωση
Β) Η δυνατότητα για 24 ώρες το 24 διασύνδεση στο διαδίκτυο. Επιδόματα,
ελαφρύνσεις και σποτάκια, είναι τα ζαχαρωτά που μας δίνουν έτσι για να μας
καλοπιάσουν.
Πως αντέδρασαν οι θρησκείες;
Περιγράφοντας σύντομα το
σκηνικό, από τη δική μου οπτική, είναι αδύνατον να μην αναφέρουμε σε παγκόσμια
κλίμακα την ομοφωνία, την προθυμία, την αμεσότητα και την ταχύτητα αντίδρασης
στις προσταγές το κράτους των θρησκειών όλου του κόσμου. Ακόμα και στην
Ορθοδοξία θα αναρωτηθεί κάποιος; Ας έλεγε ο μακαριστός π. Ιωάννης
Ρωμανίδης πως οι θρησκείες είναι η ψυχοπάθεια του κόσμου και η Ορθοδοξία είναι
η θεραπεία της. Σαν υπάκουο κουταβάκι, εκκλησιαστική μας διοίκηση
αποφάσισε να κλείσει τις Εκκλησίες παγκοσμίως. Οι προσωπικές ερμηνείες και
αντιλήψεις διαφόρων επισκόπων, είναι αποκαλυπτικές. Το έλλειμμα ηγεσίας στην
Εκκλησιαστική μας διοίκηση περισσότερο από κάθε άλλη δοκιμασία, αναδείχτηκε
στην κρίση αυτή. Αποτέλεσμα της στάσης τους είναι η εξίσωση της Μιας Αγίας
Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας με όλες τις αιρέσεις, τις ομολογίες, τα
δόγματα, τις λατρείες, τις δοξασίες και κάθε λογής ανθρωπίνων κατασκευασμάτων,
που αποτελούν τις θρησκείες του κόσμου. Σπουδαίο κατόρθωμα όντως!
Είναι αντικείμενο στρατηγικής
ανάλυσης το φαινόμενο της καθολικής υποτέλειας. Σαν να πήγε ο Λεωνίδας στις
Θερμοπύλες αυτός και 299 Εφιάλτες. Βέβαια δε φτάσαμε στο επίπεδο αυτό της
ανυπαρξίας εκκλησιαστικής ηγεσίας ξαφνικά.
Αιτίες της διοικητικής ανεπάρκειας
Τώρα πια μπορούμε να
απαριθμήσουμε μερικά από τα ζητήματα που η στάση της Εκκλησιαστικής μας
διοίκησης εκπαιδεύτηκε στην ανεπάρκεια:
·
Κατάργηση
θρησκεύματος-ταυτότητες
·
Έλευση
του Πάπα
·
Πατριαρχικές
Συμπροσευχές
·
Νόμος
περί εικαζόμενης συναίνεσης
·
Στάση
στα Gay Pride
·
Αντιτρομοκρατικός
νόμος
·
ΣΝ
για την Οργάνωση των θρησκειών
·
Ψευδοσύνοδος
στο Κολυμπάρι
·
Ίδρυση
Τμήματος Ισλαμικών σπουδών
·
Λαθρομετανάστευση
& Ισλαμοποίηση
·
Προδοσία
της Μακεδονίας
·
Παράνομη
Ουκρανική Αυτοκεφαλία
·
Απαγόρευση
Θ.Ευχαριστίας στο λαό.
Αν στην πρόχειρη αυτή
απαρίθμηση προσθέσουμε την Οικουμενιστική στροφή σταδιακά σε ολόκληρο τον 20
αιώνα με πρωτεργάτες τους εκάστοτε Οικουμενικούς Πατριάρχες, γίνεται φανερό πως
προτιμήθηκε το κοσμικό πνεύμα (εκκοσμίκευση) στα χνάρια των δυτικών ψυχιάτρων,
ψυχολόγων και φιλοσόφων από το Άγιο Πνεύμα!
Η εμπλοκή με την κοσμική
εξουσία, με όρους πολιτικής διαπραγμάτευσης, και η προσήλωση σε μια κουλτούρα
που ταιριάζει περισσότερο σε καριερίστες διπλωμάτες, διέφθειρε το Ορθόδοξο
αισθητήριο των εκκλησιαστικών μας αρχόντων. Τώρα πια εγκαλούνται
πλέον για ένα μόνο αμάρτημα. Πάσχει η ηγεσία στην Ορθοδοξία από γενικευμένη
απιστία. Αυτή η απιστία είναι κόρη της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, που όταν
πολυκαιρίσει γεννά την αναισθησία. Αυτή περιγράφεται άριστα στην Κλίμακα
του Οσίου Ιωάννου του Σιναΐτου, «Λόγος δέκατος έβδομος: Περί αναισθησίας».
Ούτε τώρα θα αντιδράσουμε;
Η αντίδραση για
πνευματικά ζητήματα δεν είναι συνδικαλιστική ή κομματική πράξη να πάρουμε ανά
χείρας σημαίες και ντουντούκες να κατηφορίσουμε στις πλατείες.
Ευτυχώς οι Άγιοι Πατέρες στην
Ορθοδοξία, εξόπλισαν το οπλοστάσιο της αντίδρασης και τον αγώνα κατά των
αιρέσεων. Είναι αγώνας υπέρ της Πίστης και επιστροφής των πλανεμένων, εν
μετάνοια, στην ποίμνη του Χριστού. Το
όπλο αυτό είναι η Αποτείχιση. Ορθώνουμε τείχος μέσα στην
Εκκλησία, αφήνοντας από έξω τον Επίσκοπο της, ο οποίος κηρύσσει αίρεση
δίχως να ντρέπεται, ακόμα και πριν τον καταδικάσει σύνοδος.
Η Αποτείχιση μετά το
Κολυμπάρι έδωσε εξετάσεις. Οι αγαθές προθέσεις όταν δεν συνοδεύονται από
Θεολογική επάρκεια, εμπειρία στα πνευματικά και ποιμαντική ευαισθησία, δεν
ασφαλίζουν τον αγώνα αυτόν...
Ευρισκόμενοι υπό κατ’ οίκον
περιορισμό, είναι σαν να σύρθηκε βίαια ο Διγενής στα μαρμαρένια αλώνια,
για να αναμετρηθεί με τον ίδιο του τον εαυτό. Η Αποτείχιση είναι μια πολύ
προσωπική απόφαση αγώνα για ομολογία. Η στάση της εκκλησιαστικής μας διοίκησης,
επιβάλλει στον καθένα μας να αποφασίσει αν θα δώσει τώρα τον αγώνα.
Καλή
Ανάσταση
