Νικόλαος Σωτηρόπουλος: Επιβεβλημένη η αποτείχιση από τον ασεβώς αμαρτάνοντα και τον αιρετικό Επίσκοπο!

Σωτηρόπουλος: Οι Ιεράρχες μας πρέπει να αποστρέφονται τον Ζακύνθου (τότε ήταν ο Χρυσόστομος). Η Ιεραρχία να μην κοινωνεί μαζί του!
       Πόσο μάλλον δεν πρέπει να κοινωνεί κάποιος ευσεβής με τους Οικουμενιστές και σχισματικούς!!!




    Ο αείμνηστος Νικόλαος Σωτηρόπουλος σε ομιλία του, κανει αναφορά στην "αθώωση" του τότε Ζακύνθου Χρυσοστόμου, τον κατηγορεί για Νικολαϊτισμό, και λέγει πως μόνο αυτό αρκεί για να μην τον μνημονεύουν και να μη κοινωνούν μαζί τους ιερείς και επίσκοποι.
    Ας τα μεταφέρουν αυτά κάποιοι πιστοί στους "ευσεβείς" Επισκόπους (Κυθήρων, Αιτωλίας, Κονίτσης κ.ά.), που κοινωνούν όχι με κάποιον που ενέχεται σε μια προσωπική ασέβεια, αλλά στους Επισκόπους που ενέχονται-έχουν αποδεχθεί, την Κολυμπάρια αιρετική Σύνοδο, το Ουκρανικό σχίσμα, το κλείσιμο των Εκκλησιών!

Λέγει ο Σωτηρόπουλος:
…Και άλλους λέγει από τους αιρετικούς, να τους ελέγχετε. Ακούτε τι λεει: να τους ελέγχετε. Δεν λέει να τους αμνηστεύετε, όπως έκανε το Συνοδικό Δικαστήριο με τον Ζακύνθου. Να τους ελέγχετε «διακρινόμενοι». Τι θα πει; Να τους ελέγχετε, αλλά συγχρόνως να διακρίνετε τους εαυτούς σας· θα πεί: να αποχωρίζεσθε από αυτούς, να μην τους συναναστρέφεσθε, να τους αποστρέφεσθε.
Αυτά που λέει κι ο απόστολος Ιωάννης. Ούτε «χαίρειν», λέγει. Άμα είναι απλώς αμαρτωλοί, θα τους σφίξεις το χέρι. Αν είναι ασεβείς αμαρτωλοί, αιρετικοί, ούτε «χαίρειν». Θα τους ελέγχετε και θα τους αποστρέφεσθε. Και η αποστροφή είναι είδος ελέγχου.
Το Συνοδικό Δικαστήριο δεν ήλεγξε, όπως ελέγχει εδώ ο Απόστολος τον Νικολαΐτη Ζακύνθου· και οι Ιεράρχες μας δεν τον αποστρέφονται, αλλά παραμένει εν ενεργεία μητροπολίτης, παραμένει στο σώμα της Ιεραρχίας και η Ιεραρχία κοινωνεί μαζί του, έχει κοινωνία μαζί του. Έτσι τηρείται η Εντολή του Αποστόλου;
Εγώ είπα και ξαναλέω: Δεν χρειάζονται άλλα αμαρτήματα, αλλά αυτό αρκεί. Οι ιερείς της Ζακύνθου που θα μνημονεύουν τον μητροπολίτη Ζακύνθου, δεν σώζονται. Κι αν κατά τα άλλα υποθέσουμε ότι είναι άγιοι, διότι μνημονεύουν ένα αιρετικό που εκρίθη, και αμνηστεύθηκε κατ’  ουσίαν, και παραμένει μέσα στην Ιεραρχία, δεν σώζονται. Να το πείτε και να το διακηρύξετε αυτό, είναι θεολογική θέσις.