Μένουμε Εκκλησία, αποφεύγουμε τον ιό της ασεβείας


 π. Σπυρίδων Δαμανάκης


Γιὰ δὲς καιρὸ ποὺ διάλεξε -Μεγάλη ἑβδομάδα-
διάβολος νὰ χαίρεται ποὺ δὲν θὰ χτυπᾶ καμπάνα


       Ὁ ἅγ. Ἰουστῖνος Πόποβιτς εἶπε, ὅτι στὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχουν κυρίως τρεῖς μεγάλες πτώσεις: τοῦ Ἀδὰμ, τοῦ Ἰοῦδα καὶ τοῦ Πάπα. Ἀλλὰ δυστυχῶς οἱ πτώσεις συνεχίζονται καὶ μάλιστα σὲ πιὸ γρήγορο ἱστορικὰ ρυθμό:
        Πρώτη πτῶσις τὸ 2016 μὲ τὴν ληστρικὴ σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, ποὺ ὑπογράφηκε ὅτι δὲν ὑπάρχουν αἱρέσεις ἀλλὰ αὐτὲς ἀναγνωρίσθηκαν ὡς Ἐκκλησίες, ἀναγνωρίζοντας ἔτσι συνοδικὰ τὴν ἀπὸ τοὺς ἁγ. Πατέρες κατεγνωσμένη Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Δεύτερη πτῶσις τὸ 2019 μὲ τὴν ἀναγνώριση τῶν σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας ἄνευ μετανοίας των καὶ παπικ τ τρόπ.
Τρίτη πτῶσις τὸ 2020 ἡ ἀπόφασις πάλι τοῦ αἱρετικοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου, ἀλλὰ τώρα καὶ τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἑλλάδος, γιὰ τὸ κλείσιμο τῶν Ἱ. Ναῶν τὴν Σαρακοστὴ καὶ τὴν Μ. Ἑβδομάδα, μὴν ἐπιτρέποντας -οὔτε ξ ατίας της πανδημίας- τὶς καμπάνες νὰ χτυπήσουν (δὲν γνώριζα ὅτι ὁ ἦχος μεταδίδει ἀσθένειες, τὸ ἔμαθα κι αὐτό) λόγῳ πανδημίας.
Ποιος σᾶς δίνει τὸ δικαίωμα κ.κ. Ἱεράρχες, νὰ παίρνετε τέτοιες ὀλέθριες ἀποφάσεις; Ρωτήσατε τὸν λαό, τοὺς ἱερεῖς; Ξεχάσατε ὅτι εἶστε διάκονοι τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὄχι κεφαλές, ὅπως διδάσκουν οἱ ψευδοδιδάσκαλοι οἰκουμενιστές, γιατὶ ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει μία μόνο κεφαλὴ καὶ αὐτὴ εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός (Ἐφ. 4, 15); Ξεχάσατε ὅτι Αὐτὸν μόνον ὑπηρετεῖτε καὶ ὄχι κοσμικὲς ἐξουσίες, κόμματα, διεθνεῖς ὀργανισμοὺς καὶ ενώσεις; Ξεχάσατε ὅτι «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πραξ. Ε΄, 29);
Δυστυχῶς οἱ καρδίες σας δὲν εἶναι «ἄνω κατὰ πάντα καὶ διὰ πάντα» ἀλλὰ κάτω, πολὺ κάτω. Ἡ πτῶσις σας εἶναι φοβερὴ καὶ θέλετε νὰ παρασύρετε καὶ ἄλλους μαζί σας. Διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς σς ἐσκότισε τὸν νοῦ καὶ ἦρε τὴν χάριν Του ἀπὸ ἐσᾶς ὥστε να γίνετε ἀκόμα μωρότεροι.
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Ἕλληνες ἦρθε ἡ ὥρα νὰ πολεμήσουμε καὶ νὰ διαφυλάξουμε τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερά μας: Πίστη, Πατρίδα, Οἰκογένεια. Ὁ Θεὸς μᾶς ἔπλασε ἐλεύθερους μὲ ἐλεύθερη βούληση καὶ ἐμεῖς ἐλευθέρως πιστεύουμε εἰς Αὐτόν, ὡς μόνον Θεό, μόνη σωτηρία, μόνη ἐλπίδα, μόνη ζωή, μόνη νίκη κατὰ τοῦ θανάτου καὶ πάσης ἀσθενείας καὶ κακίας. Κανένας ἄρχοντας, εἴτε πνευματικὸς εἴτε κοσμικός, δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ μᾶς ἐπιβάλλει τὴν κατάργηση τῆς ἐλευθερίας αὐτῆς καὶ τῶν καθηκόντων ποὺ αὐτὴ ἐπιφέρει. Στὶς Ἐκκλησίες, στοὺς οἴκους τοῦ Θεοῦ, δὲν πᾶμε μόνο ὅταν εἴμαστε καλά, ὑγιεῖς, πλούσιοι καὶ εὐδαίμονες, ἀλλὰ πᾶμε ἀκριβῶς ὅταν μᾶς βρίσκουν συμφορές, ὅταν ὑποφέρουμε καὶ κινδυνεύουμε καὶ ψάλλουμε «μὴ ἀποστρέψεις τὸ πρόσωπό Σου ἀπὸ τοῦ παιδός Σου ὅτι θλίβομαι, ταχὺ ἐπάκουσον μου» (Προκείμενο Κυριακῶν Μ. Τεσσαρακοστῆς), ψάλλουμε τὸ «σσον Κύριε τὸν λαόν Σου» ψάλλουμε τὸν ἐπινίκιο ὕμνο τῆς ζωῆς, τῆς ζωῆς ποὺ τώρα ἀρνοῦνται οἱ ὑποτιθέμενοι φύλακες τῶν παρακαταθηκῶν, φοβούμενοι τὰ πρόστιμα, τὴν φυλακή, τὸν θάνατο καὶ τὴν κοσμικὴ ἐξουσία.
Αδελφοί, μένουμε προπάντων στὴν Ἐκκλησία! Ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων ἔρχεται πάλι ὁ πανάγαθος καὶ -ἀπίστευτο- ἀκόμα παρὰ τὶς τόσες πτώσεις μας φιλάνθρωπος Κύριος καὶ ἐμεῖς θα μείνουμε σπίτι; Ὄχι δὲν μποροῦμε ὡς Χριστιανοὶ νὰ μὴν ψάλλουμε «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος», δὲν μποροῦμε νὰ μὴν κλάψουμε μαζὶ μὲ τὴν Κασσιανή, δὲν μποροῦμε νὰ γίνουμε Ἰοῦδες, Φαρισαῖοι καὶ Γραμματεῖς. Πρέπει ὡς ἄλλοι Κυρηναῖοι νὰ πάρουμε τὸν Σταυρό, ὡς ἄλλες γυναῖκες νὰ σκουπίσουμε τὸν πρόσωπο τοῦ Κυρίου, νὰ στολίσουμε τὸν τάφο του, νὰ κοινωνήσουμε τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Του, διότι Αὐτὸς μᾶς τὸ δίνει ὡς εὐλογία καὶ σωτηρία καὶ δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς τὸ ἀρνηθεῖ μία κυβέρνηση ἢ μία ἐκκοσμικευμένη σύνοδος.
Θὰ εἴμαστε ἐκεῖ ὅλη τὴν Μ. Ἑβδομάδα μὲ ἀνοιχτὲς τὶς πόρτες γιὰ νὰ ἀναπαυθοῦν ὅλοι οἱ πεφορτισμένοι καὶ ὑποφέροντες.
Καὶ ὅπου δὲν ἄνοιξαν τὶς πόρτες οἱ ποιμένες σας ἦρθε ἡ ὥρα νὰ τοὺς κλείσετε ἐσεῖς τὴν πόρτα ὅταν θὰ σᾶς φωνάξουν πάλι πίσω. Γιατὶ οἱ ναοὶ εἶναι δικοί σας, ἐσεῖς τοὺς κτίσατε μὲ τὶς οἰκονομίες σας, εἰσφορές σας, διαθῆκες σας, ἀγῶνες σας, μὲ τὸν δρώτα καὶ τὸ αἷμα σας. Μὴν τοὺς ἀφήσετε νὰ μποῦν μέσα ἂν δὲν μετανοήσουν, γιατὶ δὲν τοὺς ἀξίζει, γιατὶ πρόδωσαν τὸν Χριστό, τὸ ἀξίωμά τους καὶ τὸν λαό Του. Αδελφοί μου ἱερεῖς μὴν συνεχίζετε νὰ ὑπακούετε σὲ μία ἐκκοσμικευμένη, ἀπὸ τὸν ἰὸ τοῦ Οικουμενισμοῦ διαβρωμένη ἱεραρχία. Δὲν εἶναι ἡ μικρότητά μου ποὺ τὸ φωνάζει, ἀλλὰ ὁλόκληρη ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ Πατέρες καὶ ὁμολογητές, ἡ Ἐκκλησία ἡ ἴδια. Ἀνοῖξτε τὶς πόρτες τῶν ναῶν στοὺς πιστοὺς καὶ κλεστε τις στοὺς ἔμμισθους ψευδοποιμένες.
Τί φοβόμαστε; Ἂς πράξουμε τὸ ὀρθὸ ὡς ὀρθόδοξοι πρὶν εἶναι πολὺ ἀργά καὶ καταντήσουμε σὰν τὶς μωρὲς παρθένες μὲ σβησμένες λαμπάδες.
«Ἀναστήτω ὁ Θεὸς καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ Αὐτοῦ καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου Αὐτοῦ οἱ μισοῦντες Αὐτόν»
Καλὴ Ἀνάσταση

π. Σπυρίδων Δαμανάκης
Ἐνορία Σκαλωτή-Ἀργουλέ
Ἐπαρχία Σφακίων, Χανιὰ Κρήτη