Εμπόδια στην διακοπή μνημοσύνου!

       Μας εστάλη από αναγνώστη του ιστολογίου το ακόλουθο σχόλιο/ερώτημα

 

Αγαπητό ιστολόγιο

          έμαθα από ανθρώπους του κύκλου του π. Αγγέλου Αγγελακόπουλου (που κι αυτός έχει δυστυχώς εξαφανιστεί, χωρίς να τον ενδιαφέρουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αποτειχισμένοι αδελφοί), ότι ο λόγος που δεν είχε αποτειχιστεί τόσο καιρό ήταν το γεγονός, ότι ο π. Θεόδωρος Ζήσης τον απέτρεπε από την πράξη αυτή!

   Πώς συμβιβάζεται αυτή η είδηση με το κήρυγμα περί ακριβείας του π. Θεοδώρου, π. Νικολάου κλπ.; Ψεύδεται ο π. Άγγελος; Δεν νομίζω. Μήπως τα περί ακριβείας από τους πατέρες της Θεσσαλονίκης λειτουργούν ως στάχτη στα μάτια; Μήπως και άλλοι ιερείς θα ήθελαν να διακόψουν το μνημόσυνο, αλλά ακούν τον π. Θεόδωρο και τους άλλους και δεν το πράττουν; Ποιόν να πιστέψεις πια, δεν γνωρίζω. Δυστυχώς αν και είχαμε πολλές ελπίδες, πολλοί ιερείς του αντιαιρετικού χώρου, δεν πρεσβεύουν την στάση του: το «ναι ναι και το όχι όχι» και δρουν διπλωματικά, τουτέστιν κοσμικά και με προσωπικές σκοπιμότητες.  Σημεία των καιρών.

                          Ένας αμαρτωλός αναγνώστης

Το δικό μας σχόλιο:

Λύθηκαν λοιπόν οι απορίες μας, γιατί εξαφανίστηκε ο π. Άγγελος. Κι αυτό δάκτυλος του ηγεμονισμού των πατέρων της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι αρνούνται πεισμόνως και αντιχριστιανικώς να καλέσουν τους αποτειχισμένους (όπως κι εμείς τουλάχιστον πολλές φορές έχουμε ζητήσει) σε μια Σύναξη συνεννοήσεως. Εκτός αν τους άλλους δεν τους θεωρούν ούτε αδελφούς τους, ούτε καν χριστιανούς. 

Με συνοχή καρδίας μαθαίνω ότι κάποιοι πιστοί έχουν απελπιστεί από τη στάση των αποτειχισμένων και καταφεύγουν (με αναμύρωση!!!) στους Γ.Ο.Χ. Και μάλιστα προσωπικά γνωρίζω, μόνο στα περίχωρά μας, τρεις μοναχούς που προσχώρησαν στους Γ.Ο.Χ.!

Όσο για το ερώτημα του αναγνώστη; «Μήπως και άλλοι ιερείς θα ήθελαν να αποτειχιστούν, αλλά ακούν τον π. Θεόδωρο και τους άλλους και δεν το πράττουν;», νομίζω ότι και αυτό συμβαίνει, αλλά το χειρότερο είναι ότι πολλοί λαϊκοί και κληρικοί, έχουν απογοητευθεί και οργισθεί με την έλλειψη συνεννοήσεως και συγχύσεως τακτικής και πιστευμάτων στο χώρο των αποτειχισμένων και προτιμούν να ζουν σε κοινωνία με τους οικουμενιστές, παρά να έλθουν σε ένα χώρο ασυνεννοησίας και σκοπιμοτήτων. Είναι λοιπόν μεγάλη η ευθύνη, όσων επιμένουν στην αποκλειστικότητα της δικής τους γραμμής.