(ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ)
Στην Εφημερίδα «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» (Βόλος 14/3/21),
δημοσιεύθηκε εκτενές άρθρο σας με τίτλο:
«Ο «εκπειρασμός του Θεού» και η «επιδημία του
Κορονοϊού της αμφισβήτησης και απείθειας» στην Εκκλησία».
Σήμερα, π. Αθανάσιε, αν κάποιος αμφισβητεί την
Εκκλησία και απειθεί στην διδασκαλία της δεν είναι οι απλοί κληρικοί, μοναχοί
και πιστοί, αλλά οι οικουμενιστές Ιεράρχες τους οποίους, παρ’ όλο το αιρετικό
φρόνημά τους, τους αποκαλείται «εις τύπον και τόπον Χριστού»!
Ως πιστοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν επιθυμούμε–επιδιώκουμε την ψυχοβλαβή ειρήνη της σιωπής, μέσω της οποίας διαχέονται–μετασχηματίζονται πολλές προδοσίες της πίστεως, που χωρίζουν από τον Θεό.
Γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «η σιωπή
είναι προδοσία και άρνησις της αληθείας και τούτο το φανερώνει ο Πρόδρομος του
Κυρίου και οι γενναίοι Μακκαβαίοι, οι οποίοι δια την μικράν εντολήν του νόμου
εκινδύνευσαν μέχρι θανάτου και δεν επρόδωκαν ουδέ το ελάχιστον του νόμου» (Περί
συνεχούς Θ. Μεταλήψεως, Σελ. 107).
Γράφετε περί Εκκλησίας: «Η Εκκλησία είναι μία
θεανθρώπινη κοινωνία που έχει πνευματική ηγεσία και “ηγουμένους”, τους οποίους
οι πιστοί πρέπει να αναγνωρίζουν και να σέβονται και στους οποίους πρέπει να “πείθονται
και να υπακούουν”, όπως συμβουλεύει ο μέγας Απόστολος Παύλος (Εβρ. 13,17), ώστε
να υπάρχει ενότητα».
Σχόλιο (απάντηση): Παραλείψατε, π. Αθανάσιε, την καταληκτική
συνέχεια του εδαφίου, που είναι: «αυτοί γαρ αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών υμών…».
Γράφει ο Ι. Χρυσόστομος «επεί δε ο Παύλος πρότερον συνέστησεν (εμαρτύρησε δηλ.
τους ποιμένας ότι είναι ορθοί κατά πάντα), τότε λέγει «πείθεσθε τοις ηγουμένοις
υμών». Δεν κάνουμε υπακοή σε όσα είναι αντίθετα με την διαχρονική Ορθόδοξη
Εκκλησία.
Ο Αγ. Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, τονίζει: «Πας ο λέγων
παρά τα διατεταγμένα, καν αξιόπιστος ή, καν νηστεύη, καν παρθενεύει, καν σημεία
ποιή, καν προφητεύη, λύκος σοι φαινέσθω εν προβάτου δορά προβάτων φθοράν
κατεργαζόμενος» (σελ. 111, 113 –Περί συνεχούς Θ. Μεταλήψεως).
Σε αιρετικούς ποιμένες–επισκόπους δεν οφείλουμε
υπακοή, σύμφωνα με πολλούς Ι. Κανόνες Πατέρων και Οικουμενικών Συνόδων.
Η Ι. Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει χάσει
την Ορθόδοξη ταυτότητά της με την αναγνώριση του οικουμενισμού σε Κρήτη και
Αθήνα.
Γράφετε για την αναγκαιότητα της «Μάσκας» εντός
του Ι. Ναού:
«Με τέτοιες άκριτες, άλογες και ανεύθυνες σκέψεις
(δεν φοράω μάσκα) βάζομε, μέσα στον Ι. Ναό, την υγεία τη δική μας και των εν
Χριστώ αδελφών μας σε κίνδυνο “εκπειράζοντας το Θεό”».
Μας πληροφορείτε δηλ. π. Αθανάσιε, ότι εντός του
Ι. Ναού ο «βασιλιάς-ιός» δεν δημιουργεί «εγγυήσεις» για σύμπτωση και αρμονία
συνύπαρξης ανάμεσα στο ανθρώπινο πρόσωπο – δημιούργημα και του Δημιουργού Θεού.
Ήλθε δηλ. το «εμβαλωματικό» σχέδιο κλεισίματος των
Ι. Ναών και μάσκας, για να βολέψει τα πράγματα ικανοποιώντας και τις δύο
πλευρές!
Αλλοίμονο, έχει κηρυχθεί εν διωγμώ το Άγιο Πνεύμα!
Ακυρώσατε την δύναμη της Εκκλησίας δια την
παράδοσιν των κρατικών λοιμοξιολόγων.
Προσπαθείτε, επίσης, την πίστη των ορθοδόξων ότι
δεν μολύνονται εντός του Ι. Ναού, να την χαρακτηρίσετε ως «εκπειρασμό του
Θεού».
Γράφετε: «Ο εκπειρασμός του Θεού είναι αμαρτία,
αλαζονεία και ασέβεια στο Θεό και απαγορεύεται από το Θεό απόλυτα, σύμφωνα με
την Παλαιά Διαθήκη: «Ουκ εκπειράσεις Κύριον τον Θεόν σου» (Δευτ. 6, 16)».
Πάλι, π. Αθανάσιε, δεν γράφετε την καταληκτική
συνέχεια του χωρίου, που έχει ως εξής: «Ουκ εκπειράσεις Κύριον τον Θεόν σου, ον
τρόπον εξεπειράσατε εν τω πειρασμώ» (Δευτερονόμιο 6,16).
Το βάρος της ερμηνείας πέφτει στο «ον τρόπο
εξεπειράσατε εν τω πειρασμώ».
Ερμηνεία: «Δεν θα θέσης εις πειρασμόν λυπών Κύριον
τον Θεόν σου, όπως έκαμες εν τω τόπω εκείνω, ο οποίος ωνομάσθη Πειρασμός».
Τι συνέβη, τότε; (Έξοδος, κεφ. 17,7). Διαβάζουμε:
«Και επωνόμασε το όνομα του τόπου εκείνου
Πειρασμός και λοιδόρησις, δια την λοιδορίαν των υιών Ισραήλ και δια το πειράζειν
Κύριον λέγοντας∙ ει εστι Κύριος εν ημίν ή ού;».
Η ουσία–πυρήνας του «πειράζειν Κύριον» και στους
Δέκα (10) αναφερόμενους «πειρασμούς» της Π. Διαθήκης, είναι η έλλειψη
εμπιστοσύνης στην δύναμη του Θεού από πλευράς Ισραηλιτών. Εμείς, π. Αθανάσιε,
έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη εις τον Θεόν. «Οι Μασκοφορούντες» εκπειράζουν τον
Θεό «ον τρόπον» εγένετο εις τον τόπον του Πειρασμού, σύμφωνα με την Π. Διαθήκη.
Οι πιστοί δεν αναρωτήθηκαν όπως οι Ισραηλίτες:
«Υπάρχει Κύριος εν ημίν εντός του Ι. Ναού ή όχι;». Δεν εξέφρασαν δυσπιστία περί
της παρουσίας και δυνάμεως του Θεού εντός του Ι. Ναού.
Εάν η Ι. Σύνοδος και ο Επίσκοπος χρήζουν άκριτης
υπακοής, τότε να προσχωρήσωμεν εις τον οικουμενισμό, τον οποίο έχουν ασπασθεί.
Για την ορθή ερμηνεία του (Ψαλμ. 90, 11-12), καλό
είναι να μελετήσετε την σχετική ανάλυση του Ι. Χρυσοστόμου.
π. Αθανάσιε, στις ημέρες μας προσετέθησαν πολλοί
«εκπειρασμοί» του Κυρίου, μεταξύ των οποίων είναι και οι Μασκοφορούντες εντός
των Ι. Ναών. Μέγιστος εκπειρασμός, όμως, η «συνοδική» αναγνώριση του
οικουμενισμού στην Κρήτη.
Εκεί αμφισβητήθηκε η διαχρονική Ορθόδοξη Εκκλησία
αναγνωρίζοντας ως εκκλησίες τις αιρέσεις, με χάρι και μυστήρια.
Τι έχετε να πείτε για τον «Κορονοϊό του
οικουμενισμού»;
Με τιμή και αγάπη Χριστού
Οι υπογράφοντες
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΒΟΛΟΥ»
Καραγεώργος Κων/νος Καραγεώργος
Ζαφείρης
Κοντογιάννης Αλέξιος Κουτσουράκης
Σεραφείμ
Καρανάσιος Δημήτριο Καρανάσιος
Αχιλλέας
Καρανασιος Αθανάσιος Τσακιρόπουλος
Σωτήριος
Σκουμπουρδης Κων/νος Τσαμαντάνης
Κων/νος
Κουκούλης Κων/νος Παπαρχοντή
Χριστίνα
Κατσαρός Ιωάννης Παπάζογλου
Άγγελος
Ματσούκας Γεώργιος Νικολέτου
Χρυσούλα
Τσόγκας Δημήτριος Παπαδήμας
Αναστάσιος
