Το σχόλιό μας: Απίστευτα πράγματα ακούμε από τον… διπλωμάτη Χοϊκό. Για την πτώση του Πατρών φταίει ο Πονηρός και οι άλλοι (θεολόγοι κλπ.), αλλά όχι ο ίδιος ο Χρυσόστομος που σαν επίσκοπος (μάλλον δεν κατάλαβε τί αξίωμα κατέχει) θα έπρεπε να πράττει και να σκέφτεται αλλιώς, αφού δεν κατανοεί το βάρος του ονόματος που φέρει. Υπενθυμίζουμε στον Χοϊκό ότι και ο Βέκκος τα ίδια καλά με τον Πατρών έπραξε και μάλιστα περισσότερα, αφού και εναντίον των Λατίνων αγωνίστηκε (επώνυμα, κ. Χοϊκέ) και σε φυλάκιση καταδικάστηκε, επειδή ομολόγησε. Στην φυλακή άλλαξε και έγινε ο γνωστός λατινόφρονος πατριάρχης και διώκτης των Ορθοδόξων. Κι όμως: ΚΑΝΕΙΣ Άγιος ή εκκλησιαστικός συγγραφέας δεν έγραψε «καλοπροαίρετες» σκέψεις για τον Βέκκο! Αντιθέτως όλοι οι ορθόδοξοι απομακρύνθηκαν από αυτόν και στο τέλος καταδικάσθηκε. Σήμερα όμως κάποιοι έχουν μεγαλύτερη «αγάπη» και «πραότητα» από τους Αγίους. Απόδειξη του πόσο μας έχει επηρεάσει η οικουμενιστική νόσος και του γιατί δεν θα αλλάξει τίποτα στο εκκλησιαστικό γίγνεσθαι. Χοϊκά πράγματα και όχι πνευματικά!
Καλοπροαίρετες σκέψεις περί του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου.
Γράφει ο Χοϊκός
Συμπληρώθηκαν φέτος 18 χρόνια από τότε που ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρώνανέβηκε στον επισκοπικό θρόνο της αποστολικής πόλεως των Πατρών. 18 χρόνια από τότε που ο ευσεβής λαός των Πατρών χαιρόταν ειλικρινώς για τον νέο ποιμένα του. Προσωπική επιλογή του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, από το στενό περιβάλλον του, με πλούσιο έργο στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Βαρσών την οποία και αναγέννησε, δημιουργούσε τις καλύτερες των προσδοκιών στους πιστούς για έναν αληθή και δυναμικό φύλακα της ορθοδόξου παραδόσεως, άξιο διάδοχο του Αποστόλου Ανδρέου, μα και συνεχιστή του χαρισματικού Χριστοδούλου, ο οποίος δε δίστασε να συγκρουστεί με αρχές και εξουσίες του κόσμου τούτου για να διαφυλάξει την Εκκλησία της Ελλάδος αλλά και τον ελληνισμό από νεοεποχίτικες επιθέσεις.
Αναμφίβολα από την πρώτη στιγμή της διακονίας του ο Πατρών Χρυσόστομος επέδειξε πολύ άξια χαρακτηριστικά: ποιμαντικά (πύρινα και αφυπνιστικά κηρύγματα), φιλανθρωπικά (Άρτος Αγάπης κά), οργανωτικά (στήριξη μονών και ενοριών). Ιδιαίτερη μνεία οφείλουμε στις διορθόδοξες δράσεις του, με προσκυνηματική παρουσία σε πολλές αδελφές εκκλησίες. Κορυφαία ίσως κίνησή του ήταν η μεταφορά του Σταυρού του Αγίου Ανδρέα για ευλογία στους Σλάβους αδελφούς μας [1], Ρώσους (Αγία Πετρούπολη και Μόσχα), Ουκρανούς (Κίεβο) και Λευκορώσους (Μινσκ), με την ευκαιρία των 1025 ετών από την βάπτιση των Ρως στον Δνείπερο. Η κίνηση αυτή απεδείκνυε την αληθή οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας, και έστελνε το μήνυμα της πραγματικής αδελφοσύνης μέσα στο Σώμα του Χριστού, μακριά από εθνοφυλετικές κακοδοξίες. Συνέδεε επίσης ιδιαιτέρως τον λαό της Πάτρας με τους Σλάβους αδελφούς μας. Απόδειξη αυτού τα πλήθη Ρώσων και Ουκρανών που συνέρρεαν για πολλά χρόνια στον ναό του Αγίου Ανδρέα για να προσκυνήσουν την χαριτόβρυτη κάρα του Πρωτοκλήτου.
Το θετικό πρόσημο στην πορεία του Πατρών Χρυσοστόμου γέμιζε με χαρά τον ευσεβή λαό όχι μόνο της Πάτρας, μα και της Ελλάδος γενικότερα, καθώς οι πιστοί τον χαρακτήριζαν έναν από τους τελευταίους «παραδοσιακούς» ιεράρχες, με προσδοκίες να ανεβεί και στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του μακαριστού Χριστοδούλου, που τόσο απότομα διακόπηκε με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο…
Όπου υπάρχει όμως το καλό, εκεί ο Πονηρός φροντίζει να δράσει ύπουλα όπως κάνει ανέκαθεν από τον πρώτο διάλογό του με τον άνθρωπο. Επιστρατεύει ανθρώπους, χαράσσει τακτικές, ελίσσεται, κάνει το άσπρο μαύρο… με μόνο στόχο τον διωγμό των αληθινών χριστιανών, την πλάνη των λογικών προβάτων, και εν τέλει τον εκριζωμό του Χριστού από τις καρδιές των ανθρώπων, για να κατοικήσει ο ίδιος.
Έτσι από την αρχή της διακονίας του Πατρών Χρυσοστόμου ξεκίνησαν οι επιθέσεις εναντίον του. «Θεολόγοι» με «βέλη ηκονημένα», «δημοσιογράφοι» με πένες πληρωμένες, εξαπέλυαν λυσσαλέα επίθεση εναντίον κάθε κινήσεως του Πατρών. Χαρακτηρισμοί όπως «Ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος εχθρός της ενότητος της Εκκλησίας» δύσκολα ξεχνιούνται… Και ενώ αρχικά ο μητροπολίτης Πατρών επέδειξε θαρραλέα στάση, φαίνεται ότι εν τέλει επηρεάστηκε. Σταδιακά άρχισε να αποζητά την ηρεμία, την (φαινομενική) γαλήνη στο επισκοπείο του. Έγινε πιο «διπλωμάτης», πιο «χλιαρός», ερχόμενος σε αντίθεση με τον λόγο του Κυρίου που σαφώς δηλώνει ότι «Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἀλλὰ μάχαιραν» (Μτ. 10,34). Έφθασε μάλιστα σε σημείο να συντάσσεται με τους χρόνιους κατηγόρους του εναντίον εκλεκτών λειτουργών του, όπως πρόσφατα γεγονότα απέδειξαν!
Έτσι, τα τελευταία χρόνια αμαύρωσε την θεοφιλή εικόνα του με τη στάση του σε καίρια ζητήματα, ενώ είμαστε σίγουροι ότι γνωρίζει βαθιά μέσα του ποιο είναι το θεάρεστο σε καθένα από αυτά τα ζητήματα. Η σιγή του στις αποφάσεις της ψευτοσυνόδου του Κολυμπαρίου όπου αναγνωρίστηκαν ψευτοεκκλησίες, η αποδοχή της ψευτοεκκλησίας του Επιφανίου, η λανθασμένη στάση του στο ζήτημα του κορονοϊού, μα και εσωτερικά ζητήματα της μητροπόλεώς του, όπως η αναστολή λειτουργίας της αντιαιρετικής επιτροπής και πρόσφατα το κλείσιμο του παρεκκλησίου των Εισοδίων της Θεοτόκου, επιβάλλουν αλλαγή στάσης από μέρους του και επιστροφή στις παραδοσιακές ρίζες του.
Λίγες σκέψεις περί των άνω ζητημάτων και μερικών ακόμη, σχετικές με τον μητροπολίτη Πατρών:
Α) Ψευτοσύνοδος Κολυμπαρίου: επιφανείς θεολόγοι έχουν τεκμηριώσει άριστα τις δογματικές αποκλίσεις της συνόδου αυτής, μεταξύ αυτών και ευσεβής ιερέας της μητροπόλεώς του. Άραγε ζήτησε ποτέ κάποιο συμβουλευτικό υπόμνημα περί του θέματος; Είναι υποτιμητικό να ερωτηθεί ένας γνώστης του θέματος; Οι καλοί στρατηγοί νομίζουμε είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται όλα τα όπλα της φαρέτρας τους… Η προσφιλής του φράση «ό,τι πει η σύνοδος» φανερώνει ευθυνοφοβία. Και άλλοι μητροπολίτες έχουν εκφραστεί κατά της συνόδου του Κολυμπαρίου, γεγονός που αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει σύμπνοια στο θέμα αυτό, τόσα χρόνια μετά. Ακόμα περισσότερο, η πορεία των εκκλησιαστικών πραγμάτων που δείχνει ότι οδεύουμε ολοταχώς προς «Ένωση», αποδεικνύουν με τον πιο αδιάψευστο τρόπο τις ανορθόδοξες αποφάσεις της. Ας έχουμε κατά νου ότι μια σύνοδος δεν είναι πάντα αλάθητη, αλλά την επικυρώνει ο ευσεβής λαός. Άλλωστε καθημερινά στο συναξάρι διαβάζουμε για τόσους και τόσους αγίους μας που δεν υπάκουσαν σε κάποια «αλάθητη» σύνοδο.
Β) Ουκρανικό: Διαβάζουμε και ξαναδιαβάζουμε την εγκύκλιο [1] του Πατρών Χρυσοστόμου στο… μακρινό 2013 και δεν μπορούμε να πιστέψουμε την αλλαγή στάσης του… Άραγε ο Άγιος Ανδρέας που έδωσε σημεία για να εγκρίνει την μεταφορά του Σταυρού του στους Ρώσους αδελφούς μας, θα τα έδινε εάν αυτοί είχαν λάθος στάση στην Ουκρανία;
Γ) Ήταν 6 Μαρτίου του 2020 όταν αγουροξυπνημένοι ακούγαμε με ιδιαίτερη χαρά και αγαλλίαση τον μητροπολίτη Πατρών να υπερασπίζεται την τέλεση της Θείας Λειτουργίας σε πρωινή ενημερωτική εκπομπή ενόψει του επερχομένου κορονοϊού [2]. Θαυμάζαμε το σθένος του να υπερασπιστεί την αλήθεια της Πίστεώς μας ενώπιον όλης της Ελλάδος, παρά την πίεση των δημοσιογράφων! Λίγες ημέρες αργότερα αναιρούσε τον εαυτό του κλείνοντας τις εκκλησίες της μητροπόλεώς του… Αρνήθηκε να υπερασπιστεί μάλιστα κληρικό του, ο οποίος κινήθηκε ακριβώς στο πνεύμα που εξέφραζε ο ίδιος ο μητροπολίτης εκείνο το ευλογημένο πρωινό της 6ης Μαρτίου.
Δ) Οι χιλιαστές στην πόλη της Πάτρας αλωνίζουν, με παρουσία στις περισσότερες πλατείες της πόλης, ακόμα και στις λαϊκές αγορές! Η Αντιαιρετική Επιτροπή όμως που υπήρχε κάποτε με ιδιαιτέρως άξια μέλη και σημαντικό έργο, ήταν προφανώς περιττή…
Ε) Μητρόπολη δεν είναι μόνο ο Επίσκοπός της. Είναι ο Επίσκοπος μαζί με τον κλήρο και τον λαό. Είναι προφανές ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν και η θέληση του ποιμνίου. Ποιος ο λόγος λοιπόν να κλείσει το παρεκκλήσιο των Εισοδίων της Θεοτόκου τις Κυριακές; Μήπως δεν είχε κόσμο; Κι όμως πλήθος πιστών συνέρρεαν στο μικρό παρεκκλήσι, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά και νέοι άνθρωποι. Μήπως για να τιμωρηθούν οι ενορίτες και οι εκκλησιαζόμενοι ως απάντηση σε επιστολή με υπογραφές που απέστειλαν διαμαρτυρόμενοι για την αργία του ιερέως που διακονούσε το παρεκκλήσιο; Αυτή ήταν η απάντηση στα εύλογα ερωτήματα που του απηύθυναν; Μόνο μικρότητα δείχνει αυτό, έλλειψη πατρικής συνείδησης και αδυναμία κατανόησης των λειτουργικών αναγκών του ποιμνίου.
ΣΤ) Διαβάσαμε πρόσφατα [3] ότι η αγιοκατάταξη του αγίου Γερβασίου αποτελεί τρόπον τινά «προϊόν συναλλαγής» με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Γνωρίζουμε την ευλάβεια του μητροπολίτου Πατρών προς τον άγιο Γερβάσιο και χαιρόμαστε πολύ για αυτό! Εάν ισχύει όμως το ως άνω παρασκήνιο, ας μην αγιοκαταταχθεί ποτέ! Ο άγιος Γερβάσιος έτσι κι αλλιώς επιτελεί πλήθος θαυμάτων, τιμάται από τον ευσεβή λαό ως άγιος και δεν έχει ανάγκη καμία υπογραφή! Εάν είναι θέλημα Θεού να γίνει επίσημη αγιοκατάταξη, θα γίνει όταν το επιθυμήσει ο Άγιος Γερβάσιος, με τρόπο αντάξιο του βίου του!
Κλείνουμε δηλώνοντας τα εξής: Τα παραπάνω γράφτηκαν με αγαπητική διάθεση για να δειχθεί πώς διαψεύστηκαν οι προσδοκίες του ευσεβούς λαού προς το πρόσωπο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών Χρυσοστόμου με την αλλαγή της θεοφιλούς πορείας που είχε την πρώτη δεκαετία της διακονίας του. Η Μητρόπολη Πατρών διαθέτει πλήθος αξίων ιερέων που είναι έτοιμοι να μαρτυρήσουν για τον Χριστό. Όλοι, κλήρος και λαός περιμένουν τον μητροπολίτη τους να βγει μπροστά, στις πνευματικές προκλήσεις που ήδη ζούμε. Περιμένουν να παύσει τις δημόσιες σχέσεις με πολιτικούς που αύριο θα ψηφίσουν τον γάμο των ομοφυλοφίλων και άλλων αντιεκκλησιαστικών νομοσχεδίων. Περιμένουν καθαρή και ξάστερη στάση, σύμφωνη με το θέλημα του Χριστού και όχι με το θέλημα των αρχών και των εξουσιών. Προσευχόμαστε στον Θεό και ελπίζουμε στην αλλαγή πορείας του Μητροπολίτη Πατρών προς δόξαν Θεού. Το οφείλει στον Απόστολο Ανδρέα που μαρτύρησε γιατί εναντιώθηκε στον μάταιο τούτο κόσμο κηρύσσοντας την μόνη αλήθεια, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.
[1] https://www.vimaorthodoxias.gr/eipan/i-metafora-tou-stavroy-tou-agiou-andreou-sti-rosia/
[2] https://www.youtube.com/watch?v=KfxhUIXRzGE&t=29s
[3] https://tasthyras.wordpress.com/2023/08/05/μία-αργία-που-εκθέτει-τον-τιμωρούντα/
