Ὁ π. Γεώργιος Λάριν γράφει: «Ὅταν μοῦ μιλοῦσε στό γραφεῖο του, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Μαξίμοβιτς, μερικές φορές τόν ἔπαιρνε ἐλαφρά ὁ ὕπνος γιά λίγα δευτερόλεπτα. Σύντομα ἔμαθα ὅτι ποτέ δέν πήγαινε νά κοιμηθῆ σέ κρεβάτι, παρά μόνο ἐπέτρεπε στόν ἑαυτό του ἐλάχιστο ὕπνο πάνω σέ μία πολυθρόνα ἤ γονατιστός μπροστά στίς ἀγαπημένες του εἰκόνες, ὅπου ὁ γραμματέας του, κάποιος κύριος Κάντοφ τόν ἔβρισκε κάποιες φορές.
Ὑπῆρξα μάρτυρας ἑνός ἀπίστευτου περιστατικοῦ αὐτοῦ τοῦ συνειδητοῦ ὕπνου του! Ἕνα ἀπόγευμα καθώς μοῦ μιλοῦσε στό γραφεῖο του, κτύπησε τό τηλέφωνο κι ἐκεῖνος ἀπάντησε. Δέν ξέρω μέ ποιόν μίλησε, ἀλλά δέν θά ξεχάσω ποτέ πώς, συνεχίζοντας τή συζήτησι ἀπό τό τηλέφωνο, ἄφησε τό ἀκουστικό νά γλυστρήση ἀπ’ τά χέρια του καί ἀποκοιμήθηκε. Τό ἀκουστικό βρισκόταν πάνω στό ράσο του – στά γόνατά του – κι ἐκεῖνος, ἀποκοιμισμένος, συνέχισε γιά πολλή ὥρα ν’ ἀκούη καί νά μιλᾶ σ’ ἐκεῖνον πού τοῦ εἶχε τηέφωνήσει! Σύμφωνα μέ τούς νόμους τῆς φύσεως αὐτό εἶναι τελείως ἀδύνατο, τόσο γιά τόν Ἅγιο Ἰωάννη ν’ ἀκούη ἐκεῖνον πού τοῦ εἶχε τηλεφωνήσει, ὅσο καί γιά τόν συνομιλητή του ν’ ἀκούη τίς ἀπαντήσεις τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου. Κι ὅμως κρίνοντας ἀπ’ τή διάρκεια καί τό περιεχόμενο τῶν λόγων τοῦ Ἱεράρχη, ἦταν ὁλοφάνερο σ’ἐμένα ὅτι – μ’αὐτόν τόν θαυμαστό τρόπο - ἡ συζήτησι συνεχίσθηκε κανονικά.
“ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ ” . Ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νεκταρίου Δωρίδος (Τρίκορφο Φωκίδας, 2004)
