π. Ευσέβιος Γιαννακάκης
Στὴ βραδινή τράπεζα τῆς Μονῆς (Ιερά Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου, Μαρκόπουλο Ωρωπού, ὕστερα ἀπὸ μιὰ κοπιαστική ἡμέρα, ὁ λόγος του σὰν οὐράνια δροσιὰ ἔπεφτε στὶς ψυχές τῶν ἀδελφῶν.
«Κουρασθήκατε σήμερα. Ὅλες πρόθυμες, χαρούμενες, μὲ ὑποδειγματική συνεργασία. Κουρασθήκατε πολύ. Ἀλλὰ ἡ κούραση ξεκουράζει. Ὅταν κανεὶς κάνει τὸ καθῆκον του, εἶναι πολὺ ἀναπαυμένος ἐσωτερικά. Χαριτώνεται ὁ ἄνθρωπος. Τὸν εὐλογεῖ πολὺ ὁ Θεός. Τοσοῦτο μᾶλλον καθ' ὅσον ἐσεῖς κτίζετε τὸ Σπίτι τῆς Παναγίας μας... Κεφαλὴ τῆς Ἀδελφότητός μας ή Παναγία. Νὰ τὴν τιμοῦμε μὲ τὴν αὔξηση τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς ἁγιότητος...
“Ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Πατρός μου μοναὶ πολλαί εἰσιν”. Οἱ ἰδιαίτερες μονὲς εἶναι γιὰ τοὺς πιστούς, γιὰ τοὺς δυνατούς, γιὰ τοὺς ἀφοσιωμένους εἰς τὸν Θεὸν ἀνθρώπους. Λοιπόν, τί ὡραῖο πράγμα νὰ ζεῖ ἡ καθεμιὰ τὴ μονὴ ποὺ τῆς ἑτοιμάζει ὁ Θεὸς στὸν Οὐρανό! ... Ἀσύλληπτο στὴ σκέψη τῶν ἀνθρώπων. Νὰ ζεῖ ἀπὸ τώρα τὸ κελλί της ἐπάνω στὸν Οὐρανό. Ἕνας φτωχὸς δουλεύει γιὰ νὰ φτιάξει τὸ σπίτι του, ἀγωνίζεται, τρέχει ἀπὸ δῶ κι ἀπὸ κεῖ νὰ βρεῖ ἐργασία, καὶ ζεῖ τὸ σπίτι του πρὶν τὸ φτιάξει... Καὶ νιώθει χαρὰ καὶ ἱκανοποίηση. Ὁ μοναχός; Ἡ μοναχή; Ὄχι μονὴ καὶ κελλάκι, ἀλλὰ ἀνάκτορο φτιάχνει ἐκεῖ πάνω στὸν Οὐρανό.
Εἶναι μία ἀλήθεια, μία πραγματικότης αὐτή δὲν εἶναι θεωρία... Μὲ τὴ δύναμη τοῦ Θεοῦ κτίζει κανεὶς τὸν ἑαυτό του, καὶ ταυτόχρονα κτίζεται καὶ τὸ σπίτι του ἐπάνω στὸν Οὐρανό... Κτίζεται μὲ τὴν προσπάθειά του ἐδῶ, μὲ τὸν ἀγώνα του, μὲ τὸ δόσιμό του, μὲ τὴν ἀφιέρωσή του. Ὁ Θεὸς νὰ δώσει νὰ ἀποτελοῦν βίωμα αὐτά...»
ΠΗΓΗ: “Ιερομόναχος Ευσέβιος Γιαννακάκης «επίγειος άγγελος και ουράνιος άνθρωπος»”, εκδ. Ι. Μ. Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Αιγιαλείας, σελ. 354-355
