Εις τον Παπισμόν μίαν νέαν Φερράρα - Φλωρεντία επιζητούν

                         


Εις τον Παπισμόν μίαν νέαν Φερράρα - Φλωρεντία επιζητούν

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Υπάρχει αμφιβολία ότι ο Παπισμός επιζητεί λύση με πρότυπο τη Σύνοδο Φερράρας – Φλωρεντίας; Παρακολουθώντας κανείς κείμενα και άρθρα Παπικών, διαπιστώνει ότι πρότυπο κατ’ ουσίαν στον Παπισμό, είναι η Σύνοδος Φερράρας – Φλωρεντίας. Παραμένουν αμετακίνητοι από όλες τις κακοδοξίες και στρεβλώσεις τους.

Σε τεύχος του Ιησουίτικου Περιοδικού «La Cività Cattolica» του έτους 2015 ανεφέρετο ότι «ο Πάπας Φραγκίσκος έχει λάβει μια αρχαία φόρμουλα της Ένωσης, η οποία είχε υποστεί ‘’κυρώσεις’’ το έτος 1439, η Σύνοδος της Φλωρεντίας».

Σε κείμενο επίσης του Andrea Tornielli στη La Stampa (Vatican insider), ημερομηνίας 5 Φεβρουαρίου 2015 το οποίο τιτλοφορείτο «Η Σύνοδος της Φλωρεντίας, το μοντέλο για ενότητα μεταξύ Καθολικών και Ορθοδόξων» (Il concilio di Firenze, modello per l’ unità tra cattolici e ortodossi), σχολιάζετο ευμενώς η ‘’ανακάλυψη’’ της φόρμουλας για ‘’ένωση’’, από το Ιησουίτικο Περιοδικό «La Cività Cattolica».

Στο τελευταίο τεύχος του έτους 2015 «La Cività Cattolica» ανεφέροντο μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα : «Τα λόγια του Πάπα Φραγκίσκου τον περασμένο Νοέμβριο στην Κωνσταντινούπολη, στην παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου, αναβίωσαν την προσέγγιση που έγινε στη Σύνοδο (Συμβούλιο την αναφέρει) της Φλωρεντίας, ‘’ένα νέο και πρωτότυπο τρόπο για να επιτύχουμε την πλήρη ενότητα μεταξύ των Εκκλησιών’’».

Σε άρθρο στο τεύχος αυτό, «La Cività Cattolica» του έτους 2015, ο Ιησουίτης ‘’πατέρας’’ Giancarlo Pani, το οποίο τιτλοφορείτο, «Για να επιτύχουμε την πλήρη ενότητα», υποδείκνυε την αρχαία όπως την κάλεσε. φόρμουλα της Φλωρεντίας για ένωση.

Σε άρθρο του ο Andrea Tornielli στη La Stampa (Vatican insider), ανέφερε ότι «το Περιοδικό «La Cività Cattolica», είναι της ‘’επιρροής’’ των Ιησουιτών, των οποίων οι σχεδιασμοί εξετάζονται από τη Γραμματεία του Βατικανού», με ότι αυτό συνεπάγεται.

Προχώρησαν μάλιστα και στο ‘’μεγάλο αντάλλαγμα’’, ότι θα δικαιούται η Ορθόδοξη Εκκλησία να έχει το Σύμβολο της Πίστεως, χωρίς την προσθήκη του Filioque. Όμως, πρέπει η Ορθόδοξη Εκκλησία, τονίζετο, να αποδεχθεί τη ‘’Λατινική ορθοδοξία’’, όπως είχε καλέσει την αιρετική προσθήκη του Filioque.

Ανεφέρετο επίσης στο Περιοδικό «La Cività Cattolica», ότι «η διαμάχη στη Φλωρεντία, ήταν αρκετά έντονη και είχε τελειώσει με μια συμβιβαστική λύση’’, και ‘’ότι πρέπει να γίνει σεβαστή η ελευθερία των Ελλήνων, οι οποίοι δεν είναι υποχρεωμένοι να δεχθούν το Filioque στο Σύμβολο της Πίστεως, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουν τη ‘’Λατινική ορθοδοξία’’ της προσθήκης».

Γινόταν αναφορά στη Παπική ‘’μεγαλοκαρδία’’, ότι «η Καθολική Εκκλησία ‘’δεν προτίθεται να επιβάλει καμιά υποχρέωση’’ για την πλήρη κοινωνία με τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, εκτός από εκείνη της κοινής Πίστεως». Για ποια κοινή Πίστη ομιλούν, αφού οι Παπικοί επιμένουν στην αίρεση του Filioque και στις άλλες κακοδοξίες τους;

Επισημαίνετο επίσης και πάλι η ωραιοποίηση του παπικού εξουσιαστικού πρωτείου, ως δήθεν ‘’πρωτείου στην αγάπη’’. Στο άρθρο αυτό είχε κληθεί και ‘’πρωτείο φιλανθρωπίας’’. Υποβαθμίζεται λεκτικά το εξουσιαστικό πρωτείο για να γίνει αποδεκτό.

Όσο αφορά το Παπικό εξουσιαστικό πρωτείο, ανέφερε το Περιοδικό «La Cività Cattolica» : «Το πιο αμφιλεγόμενο σημείο παρέμεινε η διδασκαλία σχετικά με το πρωτείο του Πάπα. Οι Έλληνες είναι πρόθυμοι να αναγνωρίσουν τη Ρωμαϊκή ‘’εκκλησία’’ ως την πρώτη της πενταρχίας, δηλαδή των πέντε αρχαίων (πρεσβυγενών) Πατριαρχείων, αλλά ζήτησαν ‘’περιορισμό’’ των εξουσιών του Παπισμού μέσω της αναγνώρισης των δικαιωμάτων των άλλων Πατριαρχών : ‘’Ορίζουμε ότι η Αγία Αποστολική Έδρα και ο Ρωμαίος Ποντίφικας έχει υπεροχή σε όλο το σύμπαν, ότι ο ίδιος ο Ρωμαίος Ποντίφικας είναι ο διάδοχος του Αγίου Πέτρου».

Επισημαίνετο ακόμα στο Ιησουίτικο Περιοδικό «La Cività Cattolica», ότι ο εκάστοτε Πάπας είναι «ο πατέρας και διδάσκαλος όλων των Χριστιανών» καθώς και άλλες παρόμοιες εξουσιαστικές υπερβολές. Οι Παπικοί επιζητούν με την εμμονή στη Σύνοδο της Φερράρας - Φλωρεντίας, η Ιστορία να επαναληφθεί.