"Εν τη Εκκλησία της Ελλάδος ουδείς Ιεράρχης ευρεθήσεται κανονικός από ρύπου αντικανονικότητος”.
Δημοσιεύουμε από εδώ το παρακάτω κείμενο του Μητροπολίτη Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου, ενός αληθινού Ιεράρχου (τότε υπήρχαν ακόμα άξιοι ποιμένες) που διέκοψε μαζί με τον Καντιώτη την μνημόνευση του πατρ. Αθηναγόρα λόγω της οικουμενιστικής του δραστηριότητας, σε έγγραφό του με ημερομηνίαν 12 Ιανουαρίου 1974, απευθυνόμενος στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος με θέμα: «Ποιός είναι Κανονικὸς καὶ ποιος Αντικανονικός;». Στο κείμενο αυτό φαίνεται ξεκάθαρα ότι η αντικανονικότητα βασανίζει εδώ και πολύ καιρό την Εκκλησία της Ελλάδος, ιδιαίτερα στο θέμα εκλογής επισκόπων. Άρα όλοι αυτοί οι επίσκοποι που κατηγορούν, όπως ο Φλωρίνης στο παρακάτω βίντεο, κληρικούς και πιστούς για θέματα Πίστεως και κανονικότητας θα πρέπει να έχουν συνεχώς στο μυαλό τους το λαϊκό: Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί. ΟΙ δε πιστοί το του Χρυσοστόμου: «Εἴ που τήν εὐσέβειαν παραβλαπτομένην ἴδοις, μή προτίμα τήν ὁμόνοιαν τῆς ἀληθείᾳς, ἀλλ᾽ ἵστατο γενναίως ἕως θανάτου… τήν ἀλήθειαν μηδαμοῦ προδιδούς».
«Αλλά σας ερωτώ, άγιοι αδελφοί· Είμεθα όντως και απολύτως κανονικοί ημείς; Έχομεν άσπιλον κανονικότητα; Απαντώ στεντορείως: ΟΧΙ! ΟΧΙ! ΟΧΙ!
»Είμεθα και ημείς αντικανονικοί, πρώτον, διότι ως και εις πρόσφατα τηλεγραφήματά μου ετόνισα, όλοι φέρομεν εν εαυτοίς προπατορικόν αμάρτημα αντικανονικότητος, αμέσως ή εμμέσως, εκ της Ιεραρχίας, την οποίαν εδημιούργησεν η αντικανονική πενταμελής αριστίνδην σύνοδος του 1922, η οποία ανέδειξεν Αρχιεπίσκοπον τον Χρυσόστομον Παπαδόπουλον, και μάλιστα διά τριών μόνον ψήφων.
Υπό της Συνόδου αυτής εξελέγησαν και οι Μητροπολίται Χαλκίδος Γρηγόριος, Κορινθίας και είτα Αθηνών Δαμασκηνός, Ακαρνανίας Κωνσταντίνος, Ηλείας Αντώνιος, Κυθήρων και είτα Λαρίσης και είτα Αθηνών Δωρόθεος, Κερκύρας και είτα Αμερικής και Κων/λεως Αθηναγόρας και τέλος Καρυστίας και είτα Χίου Παντελεήμων, οίτινες εχειροτόνησαν άλλους, εκείνοι άλλους κ.ο.κ. Όλοι, λοιπόν, λόγω προελεύσεως έχομεν εν εαυτοίς το προπατορικόν αμάρτημα της αντικανονικότητος. “Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω” κατά των άλλων.
»Είμεθα και ημείς αντικανονικοί, δεύτερον, διότι εις την παρούσαν Σύνοδον παρακάθηνται Ιεράρχαι, εκλεγέντες υπό της Αριστίνδην Συνόδου του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού.
»Είμεθα και ημείς αντικανονικοί, τρίτον, διότι οι ημίσεις περίπου εκ των Συνέδρων της παρούσης Συνόδου είναι συναυτουργοί των μετά το 1967 γενομένων.
»Είμεθα και ημείς αντικανονικοί, τέταρτον, διότι το σύνολον των μελών της παρούσης Συνόδου, ή τουλάχιστον η συντριπτική πλειονότης, έλαβον χειροτονίαν Διακόνου ή Πρεσβυτέρου ή και αμφοτέρας εις ηλικίαν κατωτέραν της υπό των Ιερών Κανόνων οριζομένης, και κινδυνεύουν, αν εφαρμοσθή η απόλυτος κανονική ακρίβεια, την οποίαν εν τούτοις ζητούμεν μετά λυσσώδους επιμονής προκειμένου περί της εκλογής των μετά το 1967 Ιεραρχών, κινδυνεύουν, αν εφαρμοσθή η κανονική ακρίβεια, όχι μόνον να αποκλεισθούν εκ της παρούσης Συνόδου, όχι μόνον να χάσουν την επισκοπήν των, αλλά να καθαιρεθούν τελείως από πάσης ιερατικής εξουσίας, δεδομένου ότι ποινήν καθαιρέσεως επιβάλλουν οι Ιεροί Κανόνες διά την τοιαύτην παράβασιν.
»Επαναλαμβάνω τους λόγους των τηλεγραφημάτων μου: “Εν τη Εκκλησία της Ελλάδος ουδείς Ιεράρχης ευρεθήσεται κανονικός από ρύπου αντικανονικότητος”. Και:“Εάν αντικανονικότητος παρατηρήσεις εν ημίν, Κύριε, Κύριε, τις υποστήσεται;”...Προσφυέστατα εγράφη προχθές εις ημερησίαν εφημερίδα των Αθηνών, ότι αν θέλη η Πολιτεία να εύρη Επισκόπους ανεπιλήπτου κανονικότητος, ίνα αυτοί και μόνοι αναδείξουν τον νέον Αρχιεπίσκοπον, μίαν λύσιν έχει: Να ζητήση παρά του Θεού όπως στείλη και πάλιν εις την γην τους 12 Αποστόλους!» (Σπ. Καρατζαφέρη, Φάκελλος Εκκλησία, σελ. 137, 139).
