Κυριακὴ Ορθοδοξίας με κυρίαρχη την ιδεολογία του παναιρετικού Οικουμενισμού!

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αἰτωλίας, ἐξέδωσε, ὡς εἴθισται, «Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιος γιὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας 2014».

Δυστυχῶς, ὅμως, τὸ συμπέρασμα ὅσων γράφει στὴν Ἐγκύκλιό του, ὅσον ἀφορᾶ τὸ πρακτικὸ μέρος  –τὴν ἀντιμετώπιση δηλαδὴ τῶν συγχρόνων αἱρετικῶν–  δὲν εἶναι ἀντάξια, οὔτε τῶν Ἁγίων Πατέρων ποὺ θηριομάχησαν γιὰ τὴν «φίλη Ὀρθοδοξία», οὔτε ἀντάξια τῶν ἐσχάτων καιρῶν ποὺ διερχόμαστε.

Ἀντίθετα, ἀκολουθεῖ τὴ γραμμὴ τοῦ «Χαρτοπόλεμου», ὅπως ὀνόμασε ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς Κορναράκης (δάσκαλος τοῦ Σεβασμιωτάτου) τὸν διὰ γραμμάτων ἀντιπατερικὸ τρόπο ἀντιμετώπισης τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀπὸ τοὺς συγχρόνους Ποιμένες καὶ Ἐπισκόπους, ἰδίως δὲ αὐτοὺς ποὺ ἐλπίζαμε ὅτι θὰ ἦσαν ὁδηγοί μας στὸν πόλεμο κατὰ τῆς συγχρόνου αἱρέσεως.

Τὸ πρόσωπο τοῦ Σεβασμιωτάτου μοῦ εἶναι οἰκεῖο, γιατὶ κάποιο διάστημα ὡς φοιτητὲς συγκατοικήσαμε, αἰσθάνομαι δὲ εὐγνωμοσύνη πρὸς τὸ πρόσωπό του, γιατὶ σὲ δύσκολους καιροὺς μοῦ συμπαραστάθηκε. Γι’ αὐτὸ καὶ μὲ μεγάλη δυσκολία ἀπευθύνθηκα πρὸς αὐτὸν προσωπικά, πρώτη, δεύτερη καὶ τρίτη φορὰ μὲ ἐπιστολὴ καὶ τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία (ἐκτὸς ἀπὸ δεκάδες δημοσιεύσεις καὶ βιβλία ποὺ τοῦ ἔστειλα), παρακαλώντας τον νὰ πάρει θέση (βοηθώντας καὶ μένα ὡς Ποιμένας), ὥστε νὰ ξεκαθαριστοῦν κάποια πράγματα, σχετικὰ μὲ τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὴ στάση μας ἀπέναντι σ’ αὐτὴ τὴν Παναίρεση. Ἀλλὰ δυστυχῶς ἀπάντηση δὲν πῆρα, ὅπως καὶ ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἀντι-Οἰκουμενιστές.

Ἐπειδή, λοιπόν, ὅταν ὁ ἀγώνας εἶναι γιὰ τὴν Πίστη καὶ τὴν διατήρηση ἀπαραχάρακτης τῆς Ἱ. Παραδόσεως, δὲν πρέπει οἱ γνωριμίες μας μὲ ἀγαπητὰ πρόσωπα νὰ μᾶς ἀποτρέπουν νὰ ὁμολογήσουμε καὶ νὰ ὑπερασπιστοῦμε τὴν Ἀλήθεια, ἀναγκάζομαι, μετὰ ἀπὸ καιρό, νὰ ἀσχοληθῶ πάλι μὲ ἐνέργειά του· ἔρχομαι νὰ σχολιάσω τὴν τελευταία Ἐγκύκλιό (θὰ τὴν βρεῖτε ἐδῶ), ἐπειδὴ νομίζω πὼς δὲν ἐκφράζει τὴν γραμμὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀλλ’ ἀντίθετα συντελεῖ στὴν κατάργησή της, κάνοντας αὐτὸ ποὺ εὔχονται οἱ Οἰκουμενιστές.

Γράφει στὴν ἀρχὴ τῆς Ἐγκυκλίου: «Η Ορθοδοξία μας, εορτάζει σαν πνευματική μητέρα με τα παιδιά της τη νίκη της κατά των αιρέσεων και τον θρίαμβο της κατά των ποικιλώνυμων εχθρών της... Η Ορθόδοξος Εκκλησία ...διετήρησε ορθή, ανόθευτη, αυθεντική τη διδασκαλία του Χριστού μας... Έχει κυρίως και προπαντός την ίδια πίστι, το ίδιο πνεύμα, το ίδιο ήθος με την πρώτη Εκκλησία»!!!

Ἀλήθεια, ἀπὸ ποῦ βγάλατε τὸ συμπέρασμα, Σεβασμιώτατε, ὅτι τότε καὶ σήμερα ἔχουμε  «τὸ ἴδιο πνεῦμα» μὲ τοὺς Ἁγίους Πατέρες; Βλέπετε, ἔστω καὶ μὲ τὰ κυάλια, κάποιον Ποιμένα σήμερα, νὰ θυσιάζεται γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως ἔναντι τῶν ἀθέων, ἢ ἔναντι τῶν Παναιρετικῶν Οἰκουμενιστῶν;

Μὲ ποιό «πνεῦμα» καὶ ποιό τρόπο οἱ Ἅγιοι Πατέρες νίκησαν τὶς αἱρέσεις; Μήπως μὲ τὴ μέθοδο τοῦ «Χαρτοπόλεμου», ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ σύγχρονοι Ποιμένες; Καὶ πῶς ἔχει τὴν ἴδια πίστη μὲ τὴν πρώτη Ἐκκλησία ἡ Ἱερὰ Σύνοδος (στὴν ὁποία ἀνήκετε –δηλαδὴ ἡ «ἐπίσημη» θεσμικὴ Ἐκκλησία), ὅταν οἱ σύγχρονοι Ἡγέτες της (μὲ τοὺς ὁποίους συγκοινωνεῖτε, καὶ τοὺς ὁποίους μνημονεύετε ὡς Ὀρθόδοξους) συμφύρονται μὲ Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες; Πῶς ταυτίζετε, Σεβασμιώτατε, τὴν Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων, ποὺ ἐξεδίωκαν τοὺς αἱρετικούς, μὲ τοὺς σύγχρονους συναδέλφους σας, ποὺ τοὺς ἀποδέχονται ὡς ἄλλη «ἀδελφὴ Ἐκκλησία», παρὰ τὴ ρητὴ Ὁμολογία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως περὶ «Μίας» Ἐκκλησίας; Μὲ αὐτοὺς ποὺ τὸ «Σύμβολο» τὸ ἀποδέχονται μόνο θεωρητικά, ἀλλὰ στὴν πράξη τὸ ἀθετοῦν;

Πῶς ἐπίσης, ἔχει τὴν ἴδια Πίστη καὶ τὸ ἴδιο ἦθος, ἡ πρώτη Ἐκκλησία, μὲ τὴν Ἐκκλησία ποὺ Δεσποτοκρατεῖται, ποὺ διοικεῖται ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς τοὺς Ἱεράρχες, ποὺ σήμερα συνεδριάζουν ὡς Προκαθήμενοι τῆς «Ὀρθοδοξίας» στὸ Φανάρι; Ὀρθοδοξοῦν καὶ ὀρθοπρακτοῦν οἱ συγκεκριμένοι Πατριάρχες, ὅπως ὁ κ. Βαρθολομαῖος, ὁ κ. Ἰωάννης Ἀντιοχείας, ὁ κ. Θεόδωρος Ἀλεξανδρείας, ὁ κ. Δανιήλ Ρουμανίας, ὁ Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος, οἱ ὁποῖοι συλλειτουργοῦν ἢ συμπροσεύχονται μὲ ἀλλόδοξους, ἔχουν κάνει ἐπίσημη Ἕνωση μὲ Κόπτες καὶ Μονοφυσίτες ἢ ἔχουν ἀποδεχτεῖ Συνοδικὰ αὐτὴν τὴν Ἕνωση, ὅπως ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρουμανίας (ἐδῶ), ἢ τέλος, ἀνέχονται ὅλα αὐτά;

Μπορεῖτε, Σεβασμιώτατε, ‒μὲ τὸ χέρι στὴν καρδιά‒ νὰ μᾶς διαβεβαιώσετε ὅτι ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Ἅγιος Μάξιμος, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, θὰ δέχονταν ‒ἔστω καὶ γιὰ μιὰ στιγμή‒ νὰ παρίστανται σὲ μιὰ τέτοια Σύναξη Προκαθημένων, ὄχι μὲ σκοπὸ νὰ ξεκαθαρίσουν τὸ θέμα κάποιας αἱρέσεως, ὅπως ἡ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ γιὰ νὰ λάβουν ἀποφάσεις ἀπὸ κοινοῦ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς γιὰ θέματα Πίστεως; Θὰ ἐπέτρεπαν κάτι τέτοιο οἱ Ἅγιοι, ἀφοῦ δὲν θὰ συμφωνοῦσαν μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ὡς πρὸς τὴν Πίστη; Ἂν π.χ., ὁ ἕνας πίστευε στὴν «Μία, Ἁγία Ἐκκλησία» καὶ οἱ ἄλλοι σὲ πολλὲς καὶ «ἀδελφὲς» Ἐκκλησίες καὶ πολλὰ Βαπτίσματα;

Πῶς, Σεβασμιώτατε πάτερ, «ἡ Ἐκκλησία» (δηλαδὴ ἐσεῖς, οἱ ἐπίσημοι ἐκπρόσωποί της καὶ καθοδηγητὲς τοῦ λαοῦ) «ἑορτάζει... τον θρίαμβό της κατά των ποικιλώνυμων εχθρών της»; Τὸν «ἑορτάζει» διὰ τῆς ἐπικοινωνίας μετὰ τῶν φανερὰ αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων καὶ ἀποδεχομένη σιωπηρὰ τὶς βλάσφημες ἐπιλογές τους;

Μὰ ἐσεῖς ἀποδέχεσθε ὡς «κεφαλή» σας τοὺς Οἰκουμενιστές, ἀντὶ νὰ ζητήσετε νὰ ἀποκηρύξουν τὶς κακοδοξίες τους, καί, σὲ περίπτωση ποὺ ἀρνηθοῦν νὰ τὸ κάνουν, νὰ συγκροτήσετε Σύνοδο καὶ νὰ τοὺς καθαιρέσετε! Ὅταν, λοιπόν, οἱ Ἐπίσκοποι (καὶ ἐσεῖς μαζί τους) σφυρίζουν ἀδιάφορα, ὡσὰν νὰ μὴ ἄκουσαν ποτέ τους τὸ «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται», τολμᾶτε νὰ μιλᾶτε γιὰ ταυτότητα Πίστεως τῶν συγχρόνων Ἐπισκόπων μὲ τὴν Πίστη τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας;

Πῶς λοιπόν, εἶναι δυνατόν, ἡ πρώτη Ἐκκλησία νὰ ἔχει μὲ τὴν «ἐπίσημη» Ἐκκλησία, τῶν σημερινῶν Ποιμένων καὶ Δεσποτάδων, τὸ ἴδιο ἦθος; Μήπως μὲ τὴν ἀθέτηση τῶν Ἱ. Κανόνων ποὺ ὁμιλοῦν γιὰ Διακοπὴ Μνημοσύνου τῶν αἱρετικῶν, ἀποδεικνύει ἴδιο ἦθος, ἢ ἕνα ἄλλο ἦθος; Δὲν ἀθετοῦν οἱ σύγχρονοι Ποιμένες τὶς ἀποφάσεις τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ ὅλης τῆς Ἱ. Παραδόσεως ποὺ ἐξ ἀρχῆς, διὰ τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου παραγγέλλει (ὁρίζοντας τὸ ἦθος τῶν Χριστιανῶν): ὅλοις τοῖς αἱρετικοῖς ἀνάθεμα, καὶ «μὴ λέγητε αὐτοῖς χαίρειν»; Μήπως γι’ αὐτὸ βγάλατε τὰ «ἀναθέματα» ἀπὸ τὴν αὐριανὴ ἑορτή; Ἀλήθεια, ἐσεῖς αὔριο σὲ ποιούς θὰ ὑπακούσετε; Στοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἢ στὴν σύγχρονη Ἱεραρχία ποὺ ἐξοβέλισε τὰ "ἀναθέματα" ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς περισσότερη "φιλάνθρωπη" ἀπὸ τοὺς Ἁγίους;

Ἐπιμένετε, λοιπόν, ὅτι ἔχουν οἱ σύγχρονοι Πατριάρχες καὶ Ἐπίσκοποι τὸ ἴδιο ἦθος (δὲν μιλᾶμε γιὰ τὰ προσωπικά τους) καὶ διατηροῦν τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν συλλειτουργοῦν μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές; Ὅταν ὑποδέχονται τὸν ἀρχηγέτην τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κ. Βαρθολομαῖο (ὅπως κι ἐσεῖς στὴν Πάτρα), ἀπὸ φόβο καὶ δειλία γιὰ νὰ μὴ χάσουν τὸ θρόνο, ἢ ἀπὸ ἐλλειπῆ ποιμαντικὴ καὶ ἐκκλησιολογικὴ ἐνημέρωση;

Λέτε: «Ως υπεύθυνος Επίσκοπος, ο οποίος θα δώσω λόγο στον Κύριό μας, ως πνευματικός πατέρας...».

Σεβασμιώτατε, ὅλοι μας θὰ δώσουμε λόγο. Ὁ Θεὸς θὰ μᾶς κρίνει, κι ἀλοίμονό μας. Ἐλπίζουμε, βέβαια, στὸ ἔλεός του. Ἀλλὰ ἐδῶ δὲν πρόκειται γι’ αὐτό. Πρόκειται γιὰ κάτι πρωτόγνωρο. Γιὰ σαφῆ, συνειδητὴ παρανομία καὶ ἀθέτηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων ἀπὸ ΟΛΟΥΣ τοὺς Ἐπισκόπους, δηλ. τοὺς Ποιμένες μας καὶ τοὺς καθοδηγητές μας! Γιὰ ἀλλοίωση τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως. Πρόκειται γιὰ τὴν πλήρη ἀδιαφορία σας νὰ ἐφαρμόσετε τὶς σχετικὲς ρητὲς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, γιὰ τὴν στάση ἀπέναντι στοὺς αἱρετικούς.

Οὐδέποτε, στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, συνῆλθε Σύνοδος, χωρὶς νὰ ἔχει στὰ πρὸς συζήτηση θέματα τὴν αἵρεση τῆς ἐποχῆς της. Καὶ ἐσεῖς, χρόνια τώρα, γνωρίζετε ὅτι ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος ποὺ ἀποφασίστηκε νὰ συγκληθεῖ τὸ 2016, δὲν θὰ συγκληθεῖ γιὰ νὰ συζητήσει καὶ γιὰ τὴν ἐσχάτη αἵρεση τῆς ἱστορίας, τὸν Οἰκουμενισμό, κυρίως γι’ αὐτήν· καὶ παρόλα αὐτά, καθεύδετε καὶ ἀναπαύεσθε. Καὶ πῶς νὰ συζητηθεῖ, θὰ πεῖτε, ἀφοῦ οἱ συγκαλοῦντες τὴ Σύνοδο εἶναι πρωτοκλασᾶτοι Οἰκουμενιστές;

Αὐτὴ ἡ ἀπραξία σας εἶναι καὶ τὸ μεγάλο ἁμάρτημά σας, ἀφοῦ ἐπιτρέπετε στοὺς Οἰκουμενιστὲς νὰ ἀποφασίζουν γιὰ λογαριασμό σας καὶ γιὰ λογαριασμὸ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Εἶναι ἢ δὲν εἶναι αὐτὸ ἀπόδειξη τῆς τεράστιας εὐθύνης σας; Δικῆς σας καὶ ἀσφαλῶς καὶ δικῆς μας.

Σὲ ἕνα ἄλλο σημεῖο τῆς Ἐγκυκλίου σας, θεωρητικὰ μέν, ἀλλὰ ὀρθότατα λέτε: «Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν είναι μία από τις πολλές εκκλησίες, όπως θέλουν να πιστεύουν μερικοί...». Καὶ παρακάτω. «Ακόμη, μην παρασυρθούμε από την παναίρεσι του Οικουμενισμού, ο οποίος απειλεί την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας μας, αφού οι συμβιβαστικές και συγκριτιστικές του τακτικές αναιρούν θεμελιώδεις αρχές της Ορθοδόξου πίστεως και Εκκλησίας μας».

Ποιοί εἶναι, Σεβασμιώτατε, αὐτοὶ οἱ «μερικοί»; Γιατί δὲν τοὺς κατονομάζετε; Τί φοβᾶσθε; Ποιόν τρέμετε; Καί, ἀφοῦ αὐτοὶ οἱ «μερικοὶ» εἶναι αἱρετικοὶ Οἰκουμενιστές, πῶς ‒ἐπαναλαμβάνουμε‒ ἐπικοινωνεῖτε μαζί τους;

Ἀλλὰ καὶ κάτι ἄλλο. Κάποιος, μᾶλλον πονηρὸς ἐγκέφαλος–σύμβουλός σας, Σεβασμιώτατε, σᾶς ἔβαλε νὰ ξιφουλκήσετε καὶ πάλι κατὰ τῶν γνωστῶν αἱρετικῶν Παπικῶν καὶ τῶν Προτεσταντῶν, (ἕνα εὔκολο στόχο, χωρὶς συνέπειες γιὰ τὴ θέση σας), καὶ νὰ ἀρκεστεῖτε σὲ μιὰ μικρὴ μόνο ἀναφορὰ κατὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν.

Ἀλλὰ καὶ πάλι, ἡ ἀναφορὰ αὐτή, εἶναι ἄοσμη καὶ ἄχρωμη· δὲν πληροφορεῖ, ποιοί τέλος πάντων εἶναι αὐτοὶ οἱ Οἰκουμενιστές. Εἶναι τοῦ Ἐξωτερικοῦ ἢ καὶ ἐγχώριοι; Μήπως εἶναι κάποιοι Ἐπίσκοποι ποὺ κατὰ τὸ προφητευμένο «ἐξ ἡμῶν ἐξῆλθον, ἀλλ' οὐκ εἰσὶ ἐξ ἡμῶν»; (1Ἰω. 2, 19). Ἂν συμβαίνει τὸ τελευταῖο, δὲν πρέπει νὰ τοὺς μάθει τὸ Ποίμνιο ἀπὸ ὑπεύθυνα χείλη; Γιατί δὲν κατονομάζετε, τέλος πάντων, ποιοί εἶναι αὐτοὶ οἱ Οἰκουμενιστές, ποὺ ὅπως λέτε, θέλουν νὰ  «παρασύρουν» τοὺς πιστούς; Κι ἀφοῦ αὐτοὶ ἔχουν κακὸ σκοπὸ γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ἀφοῦ εἶναι «λύκοι», ποὺ θέλουν νὰ ἀποσπάσουν πιστοὺς ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ πίστη, ἐσεῖς (καὶ οἱ λεγόμενοι ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι) πῶς συλλειτουργεῖτε μαζί τους;

Καλὰ λέτε, πὼς τοὺς Παπικοὺς καὶ τοὺς ἄλλους ἐξωτερικοὺς αἱρετικούς, «εφ’ όσον επιμένουν στην αίρεσί τους, δεν μπορούμε να τους δεχώμαστε στην Εκκλησία μας και να συνάπτουμε φιλικές σχέσεις μαζί τους». Μὲ τοὺς «Ὀρθόδοξους» ὅμως αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές, μποροῦμε «νὰ τοὺς δεχώμαστε... ἐφ’ ὅσον ἐπιμένουν στὴν αἵρεσή τους» ἐπὶ δεκαετίες;

Πρέπει ἐδῶ νὰ ἐπισημανθεῖ ἡ ἀποκρυπτόμενη ἀλήθεια, ὅτι κάποιες ἀπὸ τὶς αἱρέσεις τοῦ πολυαιρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, εἶναι καταδικασμένες ἀπὸ τὴν Β΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο (καὶ ἄλλες Συνόδους), γεγονὸς ποὺ σᾶς στερεῖ τὸ δικαίωμα νὰ τὴν διαφοροποιεῖτε ἀπὸ τὶς ἄλλες αἱρέσεις, ἰσχυριζόμενοι ὅτι τάχα δὲν εἶναι καταδικασμένη αἵρεση ὁ Οἰκουμενισμὸς ἀπὸ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο!

Δὲν σᾶς ἐνοχλεῖ, λοιπόν, νὰ ἐπικοινωνεῖτε, ἐσεῖς καὶ τὸ ποίμνιό σας, μὲ ἐγχώριους αἱρετικούς; Δὲν γνωρίζετε ὅτι ἡ κοινωνία ὀρθοδοξούντων καὶ κακοδοξούντων Ἐπισκόπων εἶναι καταδικαστέα πράξη; Δὲν γνωρίζετε τὴν Πατερικὴ διαγνώμη, ὅτι μὲ τὴν Μνημόνευση, δείχνουμε πὼς ἔχουμε τὴν ἴδια Πίστη μὲ τὸν μνημονευόμενο; Ὅτι γιὰ νὰ συλλειτουργήσουν οἱ κληρικοὶ καὶ νὰ κοινωνήσουν ἀπὸ τὸ ἴδιο Ποτήριο, ἀπαιτεῖται «ἑνότητα Πίστεως», ἡ ὁποία δὲν ὑπάρχει μεταξὺ Οἰκουμενιστῶν καὶ Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων;

Εἶναι λιγότερο ἐπικίνδυνοι ἀπὸ τὶς ἄλλες αἱρέσεις οἱ Οἰκουμενιστές, ἢ ἐπειδή –ὅπως λέγει ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης– εἶναι ἄγνωστα τὰ ὀνόματά τους μὲ δικὴ σας εὐθύνη, κάνουν μεγαλύτερη ζημιά, εἶναι περισσότερο ἐπικίνδυνοι;

Δὲν σᾶς εἶπε κάποιος σύμβουλος ‒ἀφοῦ ἐσεῖς, ὁ ὑπεύθυνος Ἐπίσκοπος δὲν τὸ ἀντιληφθήκατε‒ ὅτι ὅταν ὁμιλοῦμε περὶ Οἰκουμενισμοῦ, ἐννοοῦμε κυρίως τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, τὸν Περγάμου Ζηζιούλα, τὸν Προύσης Ἐλπιδοφόρο (ποὺ ὡς Ἀρχιδιάκονος σᾶς ἐπισκέφθηκε στὴν ἕδρα σας) γιὰ νὰ σᾶς «κοιμίσει». Δὲν σᾶς εἶπαν ὅτι ὁ κ. Βαρθολομαῖος, ὁ Ἀλβανίας Ἀναστάσιος, ὁ Δημητριάδος Ἰγνάτιος, ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος ἔχουν ξεπουλήσει τὴν Ὀρθοδοξίας, μὴ λογαριάζοντες τὸ λόγο τοῦ Κυρίου: «Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων»;

Ξεχάσατε τὴν παρουσία τους στὴν Καμπέρα, στὴν Ἀσσίζη, στὴν Ραβέννα, ὅπου ἔδωσαν τὴ Θ. Κοινωνία σὲ αἱρετικούς· στὸ Φανάρι τὸ 2006, ποὺ ὑποδέχτηκαν μὲ τὸ «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος» τὸν Πάπα· ξεχάσατε τὴν προεδρία τοῦ Ἀλβανίας Ἀναστασίου στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Αἱρέσεων;

Σᾶς διαφεύγει ὅτι αὐτοὶ συνεδριάζουν τώρα ὡς Ὀρθόδοξοι Προκαθήμενοι στὸ Φανάρι, καὶ ὡς Ὀρθοδόξους τοὺς «ἀποδέχεται» καὶ ὁ συνειδητὸς λαός, ὄχι γιατὶ πιστεύει πὼς εἶναι Ὀρθόδοξοι, ἀλλὰ γιατὶ ὑπακούει στὴν ἐγκληματικὴ σας ἀδιαφορία, νὰ τοὺς ἀποδέχεσθε ὡς Ὀρθόδοξους καὶ νὰ συνιστᾶται ὑπακοὴ στὸν Ἐπίσκοπο, αὐτὴν τὴν ὑποχθόνια καὶ δόλια ἐπισκοποκεντρικὴ θέση, ποὺ σᾶς ὑπέβαλε ὁ Οἰκουμενισμός; Θέση ποὺ τὴν καλλιέργησε χρόνια, τὴν πέρασε στὶς χριστιανικὲς Ἀδελφότητες, οἱ ὁποῖες τὴν ἀποδέχτηκαν τυφλά (καὶ πολλοὶ ἀπὸ μᾶς τὴν ὑποστήκαμε), γιὰ νὰ τοὺς ἀφήνει ὁ κάθε Ἐπίσκοπος νὰ κάνουν τὸ δικό τους «ἔργο» στὴ Μητρόπολή του;

Πιστεύετε,  Σεβασμιώτατε, πὼς ἀρκοῦν οἱ Ἐγκύκλιοι γιὰ νὰ ἐξορκίσουν τὸ κακὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Οἱ Ἐγκύκλιοι εἶναι τὰ λόγια. Τὰ ἔργα, ὅμως, ποῦ εἶναι;

Τὸ γνωρίζετε καλύτερα ἀπὸ μένα:

«Οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ Θεῷ, ἀλλ' οἱ ποιηταὶ νόμου δικαιωθήσονται» (Ρωμ. β΄ 13). Καὶ «ὁ ποιήσας καὶ διδάξας· οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν»!

Σημάτης Παναγιώτης