ΠΡΟΤΥΠΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ-Κυριακή Μυροφόρων



Ο Χριστός εξέπνευσε πάνω στον Σταυρό. Το άψυχο σώμα του, κρεμασμένο και εγκαταλελειμμένο, κινδύνευε να πεταχτεί με τα σώματα των ληστών, να γίνει βορά ορνέων, να βεβηλωθεί, να χωθεί πρόχειρα σε κάποιο λάκκο. Η Παρασκευή έσβηνε, η μεγάλη μέρα του εβραϊκού Πάσχα, το Σάββατο, άρχιζε. Ό,τι ήταν να γίνει, έπρεπε να γίνει άμεσα.
Ήρθαν τότε ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος, άρχοντες των Ιουδαίων, και με την άδεια του Πιλάτου ενταφίασαν, βιαστικά μεν, αλλά με όλους τους τύπους και τα τελετουργικά των Εβραίων, το σώμα του Ιησού. Οι Μυροφόρες, πανταχού παρούσες, παρακολούθησαν και βοήθησαν στην ταφή. Κατόπιν αγόρασαν και αυτές αρώματα και ήλθαν με το χάραμα της Κυριακής να αλείψουν τον Ιησού. Ο άγγελος όμως τους ανήγγειλε ότι ο Κύριος «ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε» (Κυριακή των Μυροφόρων).

Οι αδύναμες Μυροφόρες αποδείχτηκαν οι πιο αξιοθαύμαστες γυναίκες. Απέδειξαν την ακατάβλητη ισχύ του φύλου τους. Οι άντρες μαθητές, έχοντας για πυξίδα τη λογική τους, είχαν τρομοκρατηθεί στο έπακρο. Οι γυναίκες μαθήτριες, ακούοντας μόνο την καρδιά τους, είχαν αψηφήσει τα πάντα. Δυο προσεγγίσεις διαφορετικές, με την καρδιά να υπερισχύει κατά κράτος.

Αξίζει λοιπόν να θεωρηθούν πρότυπα των γυναικών οι σεμνές, αθόρυβες, αλλά δυναμικές Μυροφόρες. Και πρώτο βέβαια και αξεπέραστο πρότυπο κάθε γυναίκας αποτελεί η πρώτη Μυροφόρα. Η Μητροπάρθενος Θεοτόκος, η Παναγία. Το ανυπέρβλητο πρότυπο μητέρων και παρθένων. Γύρω από αυτήν ήταν συνασπισμένες οι υπόλοιπες. Δεν αποχωρίστηκε ποτέ τον Υιό της. Ούτε την ώρα του Πάθους. Ακόμα και μετά την ταφή, μάλλον δεν έφυγε καθόλου από τον τάφο. «Ην δε εκεί Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία, καθήμεναι απέναντι του τάφου». Κανένας φόβος δεν κλόνισε τη μητρική της καρδιά. Η αγάπη της υπερκέρασε τα πάντα.

Αλλά και όλες οι Μυροφόρες είναι πρότυπα. Πρότυπα παρθενίας, μητρότητας, συζυγίας. Πρότυπα ανδρείας. Σήμερα, σε έναν κόσμο όπου τα πάντα διαλύονται παταγωδώς και ταχύτατα, έχει και η γυναίκα χάσει τον εαυτό της εντελώς (το ίδιο φυσικά και ο άντρας). Κατάντησε ένα εργαλείο μόνο στα χέρια όλων των επιτηδείων. Ένα πιόνι στην παγκόσμια σκακιέρα της εμπορευματοποίησης των πάντων.

Αντί να αυτοπροσδιορίζεται, ετεροκαθορίζεται κατά τα γούστα και τα συμφέροντα των ισχυρών. Υποχρεώθηκε έτσι να προσκυνήσει όλα τα εξευτελιστικά είδωλα της εποχής, με κορυφαία τη μόδα και την πορνογραφία. Δεν γνωρίζει πια ηθικό ή ανήθικο. Ντύνεται ή γδύνεται όπως υπαγορεύουν οι σύγχρονοι θεοί της. Ακόμα και το τέλειο ξεγύμνωμα είναι καλό και ηθικό, αν το επιτάσσει η μόδα, που οι απαιτήσεις της, όσο εξευτελιστικές κι αν είναι, γίνονται αμέσως και με απόλυτη ευλάβεια αποδεκτές. Ντύνουν ή γυμνώνουν τη γυναίκα όπως θέλουν. Η ίδια δεν έχει λόγο, δεν έχει πρόσωπο, είναι μια απρόσωπη μάζα στα χέρια τους. Έσχατη κατάπτωση!

Οι σεμνές Μυροφόρες με προεξάρχουσα την πάνσεμνη Παναγία, βρήκαν τη δύναμη να αμφισβητήσουν το κατεστημένο, την παντοδύναμη εξουσία, τη φαυλότητα της εποχής τους. Εμπνέουν καθόλου τη σημερινή γυναίκα;
Ποια θα τολμούσε σήμερα να πάει κόντρα στο σύστημα, να αψηφήσει τον θεό της μόδας, να κυκλοφορήσει στους δρόμους με σεμνότητα;


π. Δημητρίου Μπόκου