Ο ένας μετά τον άλλον οι Ποιμένες, «λέοντες» και «προφητολόγοι», «έκλιναν γόνυ τω Βάαλ»! Ο Οικουμενισμός διέλυσε τα πάντα! Οι Άγιοι Πατέρες ήξεραν πολύ καλά την δυναμική της αιρέσεως, ήξεραν πολύ καλά ότι υπάρχει μολυσμός ανεπαίσθητος ή αισθητός στην κοινωνία με την αίρεση. Γι’ αυτό δίδαξαν έργοις και λόγοις την απομάκρυνση από τους αιρετικούς.
Κι αυτήν τη
διδασκαλία οι ευσεβείς Ποιμένες (για τους άλλους δεν γίνεται λόγος) και οι αντι-Οικουμενιστές την
διέστρεψαν, την έθαψαν με καινές διδασκαλίες περί «άχρι καιρού» και «δυνητισμούς»! Άλλοι
πρόβαλαν τον εαυτό τους ως καθοδηγητή, στηριζόμενοι σε προφητείες
και ερμηνεύοντας προφητείες.
Δεν προφήτευσαν όμως, τι θα συμβεί με αυτούς τους
ίδιους! Ότι δηλ. επί της «πανδημίας»(!) του κορωναϊού, θα υπέκυπταν στον
Καίσαρα, θα «έκλιναν γόνυ τω Βάαλ»!
Γιατί ο
μολυσμός της αιρέσεως είναι ύπουλο πράγμα. Ενώ νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο χώρο
της Πίστεως, ανακαλύπτεις ότι κάπου χάνεις. Κι αν το καταλάβεις και
μετανοήσεις, καλώς. Αν δεν το καταλάβεις, θα προσπαθήσεις να δικαιολογήσεις την
αμέλειά σου με δικαιολογίες περί διακρίσεως κ.λπ.
Δυστυχώς ο
Οικουμενισμός και η Ν. Τάξη νίκησε! Είναι ολοφάνερο. Νίκησε μια ακόμα δαιμονική
νίκη!
Όμως,
από μας εξαρτάται, εάν θα συνέλθουμε, αν θα μετανοήσουμε (ασφαλώς
όχι μόνο εις τα της Πίστεως, αλλά και γενικότερα για την αθέτηση των θείων
Εντολών και τις πολλές αμαρτίες μας) κι αν θα αποφασίσουμε να απομακρυνθούμε
από αυτούς που: αντί οδηγοί, φάνηκαν ουραγοί, αντί ομολογητές,
ριψάσπιδες, αντί Ποιμένες, ψευδοποιμένες!
Είναι καιρός
Ομολογίας. Και η Ομολογία έχει κόστος, αλλά και χαρά. Η νίκη τελικά θα είναι
του Χριστού και της Εκκλησίας. Το θέμα είναι αν θα συγκαταλεγόμαστε κι εμείς
στους νικητές!
Παναγιώτης Σημάτης
