«Συναφής προς την
“θεωρία των κλάδων” είναι η θεωρία της “Περιεκτικότητας” των Αγγλικανών, η
οποία επιτρέπει να περιέχονται, να συμπεριλαμβάνονται, μέσα στην εκκλησία,
θεωρώντας νόμιμη αυτή την ευρύτητα και την πλατιά ανοχή, οι πιο αντίθετες
διδασκαλίες και αποκλίσεις, ακόμη και σε ουσιώδη θέματα πίστεως, αρκεί να μην
διακοπεί η κοινωνία και η ενότητα των διαφωνούντων».
Ἀσφαλῶς ἔτσι εἶναι, ὅπως τὰ γράφει. Θὰ μᾶς
ἐπιτρέψει, ὅμως, σ’ αὐτά, μία παρατήρηση-ἐρώτηση:
Τοῦτο δὲν ἐπιδιώκουν καὶ οἱ Οἰκουμενιστές;
Νὰ μὴν διακόψουν τὴν ἐπικοινωνία μαζί τους οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές, ἔστω κι ἂν
ὑπάρχουν μεταξύ τους ἀγεφύρωτες διαφορὲς σὲ θέματα Πίστεως, ὅπως τὰ γνωστὰ περί
«θεωρίας τῶν κλάδων», «ἀδελφῶν ἐκκλησιῶν», «βαπτισματικῆς θεολογίας» κ.ο.κ.;
Καὶ ναὶ μέν, ὁ κ. καθηγητὴς αὐτὰ τὰ
καταγγέλλει, ἀλλὰ πέφτει στὴν παγίδα τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ τοὺς κάνει τὴ χάρη
νὰ ἀποδέχεται τὴν μετ’ αὐτῶν συλλειτουργία! Κάποιος μάλιστα στενὸς συνεργάτης του,
συλλειτουργεῖ ἀκόμα καὶ μὲ τὸν θεωρητικὸ διδάσκαλο τῆς αἱρέσεως τοῦ
Οἰκουμενισμοῦ, μητρ. Περγάμου κ. Ἰωάννη Ζηζιούλα!!!
