Είναι σαν να είναι στο αυτί μου κάπου κοντά ο
Θεός, μου μιλάει και μου λέει:
«Μη λυγίζεις ψυχή μου, εγώ είμαι εδώ…».
«Μη
λυγίζεις. Θυμήσου όλα αυτά που υπήρξαν…
Θυμήσου τους ήρωες, θυμήσου τους αγίους,
θυμήσου τους ανθρώπους που πολέμησαν γι’ αυτό που λέγεται Ελλάδα…».
Κι αυτό είναι το μήνυμα που θα ήθελα να
δώσω στους ανθρώπους…
Δηλαδή, ας μη λυγίσει η ψυχή μας. Ας
λυγίσει λίγο το σώμα μας, ας λυγίσει γύρω μας οτιδήποτε άλλο, αλλά μέσα μας να
παραμένουμε δυνατοί…
Ενωμένοι με αυτά που υπήρξαν και
αγαπήσαμε, ενωμένοι πέραν του παρελθόντος και με το σήμερα, αλλά και ενωμένοι
με το αιώνιο παρόν το οποίο περιμένουμε…
Από τότε που έβγαλα τραγούδια, από τη δεκαετία
του ’80, πάλι για τον Χριστό μιλούσα, αλλά το έκανα πιο κεκαλυμμένα, γιατί είχα
να κάνω και με ανθρώπους που δεν πίστευαν αυτό το οποίο πιστεύω και ‘γω…
Τώρα που είμαι μόνος μου και κάνω
συναυλίες εντελώς μόνος μου, μπορώ πλέον να λέω αυτό που θέλω με το όνομά του…
Και αν έπρεπε με λίγα λόγια να πω τι
είναι η Ελλάδα, για μένα τουλάχιστον θα έλεγα ότι είναι ένα τρελοκομείο…
Δηλαδή, στο μυαλό μου είναι ένα τρελοκομείο…
Είναι ανάκατοι εκεί μέσα οι ήρωες, οι
άγιοι, οι πολεμιστές, αλλά όλοι αυτοί όχι σαν να υπήρξαν τότε, αλλά σαν να
υπάρχουν τώρα…
Δηλαδή, δεν είμαι βέβαιος αν είναι πιο
αληθινή η πραγματικότητα όπως την εννοούμε τώρα, δηλαδή οι ειδήσεις των
εφημερίδων, η σημερινή πραγματικότητα ή εκείνη η πραγματικότητα…
Ζω ανάμεσα στις δύο μέσα στο μυαλό μου…
Και βεβαίως επειδή εκείνη η
πραγματικότητα με τιμάει πιο πολύ σαν Έλληνα και με σηκώνει πιο ψηλά, επιμένω
όσο μπορώ μες το μυαλό μου, στα πράγματα που υπήρξαν και μάς έκαναν
υπερήφανους…
Ευχόμενος αυτά που θα υπάρξουν να μας
κάνουν επίσης…
Αυτό είναι για μένα η Ελλάδα. Είναι η χώρα
στην οποία γεννήθηκα, στην οποία ελπίζω να πεθάνω…
Κι ελπίζω να πεθάνω με τον σωστό τρόπο και να
πάω εκεί που πρέπει να πάμε, εκεί που είναι η .. «μεγάλη Ελλάδα» πια…αλλά με
την έννοια του Θεού…
όπου εκεί θα είμαστε όλοι οι Έλληνες και όλοι
οι άνθρωποι της γης…
Νέα χώρα, νέα γη και ουρανός…
*****
Στίχοι τραγουδιού:
«Μη λυγίζεις…αχ ψυχή μου, μη λυγίζεις.
Νέα χώρα κι ουρανός σε περιμένουν…
Είναι η ώρα που όσα αξίζουνε, σωπαίνουν…
Νέα χώρα κι ουρανός σε περιμένουν…
Είναι η ώρα που όσα αξίζουνε, σωπαίνουν…
Αχ ψυχή μου μη λυγίζεις…
Είναι πλάι σου ήλιος, φως, φωτιά κι αέρας…
Φοβερή είναι η προστασία της μητέρας…
Είναι πλάι σου ήλιος, φως, φωτιά κι αέρας…
Φοβερή είναι η προστασία της μητέρας…
Όμηρος, Σόλων, Σωκράτης, Πλάτων, Αχιλλέας,
Ευριπίδης, Διογένης…
Λεωνίδας, Θεμιστοκλής, Αριστοτέλης, Περικλής,
Αισχύλος, Προμηθέας, Ηρακλής, Φίλιππος, Αλέξανδρος…
Αισχύλος, Προμηθέας, Ηρακλής, Φίλιππος, Αλέξανδρος…
Παπαδιαμάντης, Παλαιολόγος, Χρυσόστομος,
Μελάς, Κόντογλου, Πορφύριος, Παΐσιος…
Μελάς, Κόντογλου, Πορφύριος, Παΐσιος…
Μη λυγίζεις, αχ ψυχή μου, μη λυγίζεις…
Σε μια χώρα που ο,τι υψώθηκε, γκρεμίζουν…
Σε μια χώρα που ο,τι υψώθηκε, γκρεμίζουν…
Σε μια χώρα που κι οι ήρωες δακρύζουν…
και το δάκρυ τους φωνάζει ένα όνομα: «Ελλάδα»….
και το δάκρυ τους φωνάζει ένα όνομα: «Ελλάδα»….
Αχ ψυχή μου είμαι πλάι σου κι όσα έχω είναι
δικά σου,
φώναξέ με, άνοιξέ μου την καρδιά σου…
φώναξέ με, άνοιξέ μου την καρδιά σου…
Αχ ψυχή μου μη λυγίζεις…».
Πηγή: Εδώ.
