Οι
απομακρυσμένοι άνθρωποι από τον Θεό πάντα απαρηγόρητοι βρίσκονται και διπλά
βασανίζονται. Όποιος δεν πιστεύει στον Θεό και στην μέλλουσα ζωή, εκτός που
μένει απαρηγόρητος, καταδικάζει και την ψυχη του αιώνια.
Σε
όποιο αφεντικό δουλεύεις, από αυτό θα πληρωθής. Αν δουλεύης στο μαύρο αφεντικό,
σού κάνει την ζωή μαύρη από εδώ. Αν δουλεύης στην αμαρτία, θα πληρωθης από τον
διάβολο. Αν εργάζεσαι την αρετή, θα πληρωθείς από τον Χριστό. Και όσο εργάζεσαι
στον Χριστό, τόσο θα λαμπικάρεσαι, θα αγάλλεσαι. Αλλά εμείς λέμε: «Χαμένο το ’χούμε
να εργασθούμε στον Χριστό;». Μά είναι φοβερό! Να μην αναγνωρίζουμε την θυσία
του Χριστού για τον άνθρωπο! Σταυρώθηκε ο Χριστός, για να μας λυτρώση από την
αμαρτία, για να εξαγνισθη όλο το ανθρώπινο γένος. Τί έκανε ο Χριστός για μας;
τί κάνουμε εμείς για τον Χριστό;
Ο κόσμος θέλει να αμαρτάνη και θέλει τον Θεό καλό. Αυτός να μας
συγχωράη και εμείς να αμαρτάνουμε. Εμείς δηλαδή να κάνουμε ό,τι θέλουμε και
Εκείνος να μας συγχωράη. Να μας συγχωράη συνέχεια και εμείς το βιολί μας. Οι
άνθρωποι δεν πιστεύουν, γι’ αυτό ορμούν στην αμαρτία. Όλο το κακό από ‘κει
ξεκινάει, από την απιστία. Δεν πιστεύουν στην άλλη ζωή, όποτε δεν υπολογίζουν
τίποτε. Αδικούν, εγκαταλείπουν τα παιδιά τους… Γίνονται
πράγματα…, σοβαρές αμαρτίες. Ούτε οι Άγιοι Πατέρες έχουν προβλέψει τέτοιες
αμαρτίες στους Ιερούς Κανόνες – όπως για τα Σόδομα και Γόμορρα είχε πει ο Θεός:
«Δεν πιτεύω να γίνωνται τέτοιες αμαρτίες, να πάω να δώ!» .
Αν δεν μετανοήσουν οι άνθρωποι, αν δεν επιστρέψουν στον Θεό,
χάνουν την αιώνια ζωη. Πρέπει να βοηθηθη ο άνθρωπος να νιώση το βαθύτερο νόημα
της ζωής, να συνέλθη, για να νιώση την θεία παρηγοριά. Σκοπός είναι να ανεβη
πνευματικά ο άνθρωπος, όχι απλώς να μην αμαρτάνη.
Στις μέρες μας ο διάβολος αλωνίζει
Με
την αμαρτία δίνουμε δικαιώματα στον πειρασμό
Πολύς
δαιμονισμός υπάρχει σήμερα στον κόσμο. Ο διάβολος αλωνίζει, γιατί οι σημερινοί
άνθρωποι του έχουν δώσει πολλά δικαιώματα και δέχονται δαιμονικές επιδράσεις
φοβερές. Έλεγε ένας πολύ σωστά: «Ο διάβολος παλιά ασχολείτο με τους ανθρώπους,
τώρα δεν ασχολείται! Τους έβαλε στον δρόμο και τους λέει: «Ώρα καλή!». και
τραβάνε οι άνθρωποι!». Είναι φοβερό! Βλέπετε, τα δαιμόνια στην χώρα των
Γαδαρηνών, για να πάνε στα γουρούνια, ζήτησαν άδεια από τον Χριστό, γιατί τα γουρούνια
δεν είχαν δώσει δικαίωμα στον διάβολο και αυτός δεν είχε δικαίωμα να μπή σ’
αυτά. Ο Χριστός επέτρεψε να μπή, για να τιμωρηθούν οι Ισραηλίτες, επειδή
απαγορευόταν να τρώνε χοιρινό κρέας.
– Γέροντα, είναι μερικοί που λένε ότι δεν υπάρχει διάβολος.
–
Ναί, κι εμένα μου είπε κάποιος: «Να βγάλης από την γαλλική μετάφραση του
βιβλίου «Ο Αγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης» αυτά που αναφέρονται στους
δαιμονισμένους, γιατί οι Ευρωπαίοι δεν θα τα καταλάβουν. Δεν πιστεύουν ότι
υπάρχει διαβολος»! Τα εξηγούν, βλέπεις, όλα με την ψυχολογία. Αν πήγαιναν
εκείνους τους δαιμονισμένους του Ευαγγελίου στους ψυχιάτρους, θα τους τάραζαν
στα ηλεκτροσόκ! Ο Χριστός έχει αφαιρέσει από τον διάβολο το δικαίωμα να κάνη
κακό. Μόνον αν του δώση ο άνθρωπος δικαιώματα, μπορεί να κάνη κακό. Όταν δεν
συμμετέχη κανείς στα Μυστήρια της Εκκλησίας, δίνει δικαιώματα στον πειρασμό και
δέχεται μία επίδραση δαιμονική.
– Γέροντα, πώς αλλιώς δίνει κανείς δικαιώματα;
– Η
λογική, η αντιλογία, το πείσμα, το θέλημα, η ανυπακοή, η αναίδεια είναι
ιδιότητες του διαβόλου. Ανάλογα με τον βαθμό που τα έχει ο άνθρωπος, δέχεται
μία εξοτερική επίδραση. Όταν όμως η ψυχή εξαγνισθή, κατοικεί στον άνθρωπο το
Αγιο Πνεύμα και χαριτώνεται ο άνθρωπος. Ενώ, όταν μολυνθή με θανάσιμα
αμαρτήματα, κατοικεί το ακάθαρτο πνεύμα. Όταν πάλι δεν είναι θανάσιμα
μολυσμένη, τότε βρίσκεται υπό την επίδραση του πονηρού πνεύματος.
Στην
εποχή μας, δυστυχώς, δεν θέλουν οι άνθρωποι να κόψουν τα πάθη τους, το θέλημά
τους, δεν δέχονται συμβουλές. Από εκεί και πέρα, μιλούν με αναίδεια και διώχνουν
την Χάρη του Θεού. Όπου να σταθή μετά ο άνθρωπος, δεν μπορεί να κάνη προκοπή,
γιατί δέχεται επιδράσεις δαιμονικές. Είναι εκτός εαυτού πιά, γιατί τον κάνει
κουμάντο απ’ έξω ο διάβολος. Δεν είναι μέσα –Θεός φυλάξοι!– αλλά και απ’ έξω
ακόμη μπορεί και τον κάνει κουμάντο.
Ο άνθρωπος, όταν εγκαταλείπεται από την Χάρη, γίνεται χειρότερος
από τον διάβολο. Γιατί μερικά πράγματα ο διάβολος δεν τα κάνει, αλλά βάζει
ανθρώπους να τα κάνουν. Δεν κάνει λ.χ. Εγκλήματα, αλλά βάζει τον άνθρωπο να
κάνη εγκλήματα. Έτσι δαιμονίζονται μετά οι άνθρωποι.
(Λόγοι Α΄, σελ.
49-53).
Πηγή:
Εδώ.
