Τελικά
είναι πολύ πιο επικίνδυνοι από τους ίδιους τους αλλόθρησκους ή τους αιρετικούς,
διότι προωθούν με μεγαλύτερο ζήλο και με μεγαλύτερη επιτυχία τα σχέδια του διαβόλου.
Βλέπουμε και διαβάζουμε τόσες ημέρες, τη διεθνή κατακραυγή για την προσβλητική, ανίερη και προκλητική μετατροπή της Αγιά-Σοφιάς σε τζαμί από τον πρόεδρο της Τουρκίας, κ. Ερντογάν ή αλλιώς τον “αυτοανακυρηγμένο σουλτάνο”. Όσα κι αν έχουν γραφτεί για το τεράστιο αυτό πρόβλημα που προέκυψε, δεν μπορούν προφανώς να περιγράψουν, ούτε τη λύπη μας, ούτε τη στεναχώρια μας, αλλά ούτε την απογοήτευση που νιώσαμε γι’ αυτό το τραγικό γεγονός. Το πώς οδηγηθήκαμε εδώ, είναι ευρέως γνωστό και το πόσο μεθοδικά στήθηκε όλο το περιστατικό, είναι απολύτως ξεκάθαρο και οφθαλμοφανές. Αλλά πραγματικά δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα… Ξαφνικά κάνει την εμφάνισή του ένα ακόμη άσχημο γεγονός, πολύ χειρότερο από την μετατροπή του Ναού σε τζαμί.
Εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία να τονιστεί, είναι πως έχουμε μία πρόταση από τον Πατριάρχη Σερβίας, η οποία ξεπερνάει τα όρια της λογικής σκέψης και αγγίζει τα όρια της νοσηρής φαντασίας ή απλώς της παναιρετικής οικουμενιστικής του διάθεσης. Προτείνει λοιπόν, χωρίς φόβο Θεού αλλά με απίστευτο θράσος, την τριπλή χρήση της Αγιά-Σοφιάς. Συγκεκριμένα, ο κ. Ειρηναίος υποστηρίζει πως η μόνη δίκαιη λύση – στην περίπτωση που αλλάξει η απόφαση Κεμάλ του 1934 – είναι η Αγία Σοφία να παραμείνει μεν μουσείο, αλλά να δίνεται άδεια για λατρεία όχι μόνο στους Μουσουλμάνους αλλά και στους Χριστιανούς. Δηλαδή να λειτουργεί ως Μουσείο, ως Τέμενος και ως Εκκλησία. Υποστηρίζει συμπληρωματικά ότι “Ο ναός είναι αρκετά ευρύχωρος ώστε όλοι να μπορούν να έχουν χώρο για τη λατρεία τους”, λες και το πρόβλημα έγκειται μόνο στην ύπαρξη του χώρου κι όχι στην παραβίαση των Ιερών Κανόνων της Ορθοδοξίας. Βέβαια, όπως όλοι γνωρίζουμε και όπως ομολογεί και ο κ.Ειρηναίος “αυτό θα έδινε μεγάλη ανακούφιση στον κ.Βαρθολομαίο’’, γιατί ως γνωστόν, πρόκειται για τον μεγαλύτερο φίλο και πρωτεργάτη της παναιρέσεως του Οικουμενισμού. Και επειδή μας αφήνουν παγερά αδιάφορους και κάθετα αντίθετους οι απόψεις του περί σεβασμού, ειρήνης, ανοχής και αγάπης, έχουμε να πούμε σε όλους τους οικουμενιστές και αιρετίζοντες επισκόπους και λαϊκούς να μην εργαλειοποιούν τις ιερές αυτές έννοιες προς συμφέρον τους και προς όφελος των βλάσφημων απόψεών τους.
Χωρίς αμφιβολία, λοιπόν, έχουν σαλατοποιήσει τα πάντα και έχουν αλλοιώσει συνειδήσεις και συμπεριφορές. Έτσι, θα θέλαμε κι εμείς με τη σειρά μας, να τους πούμε να μην ασχολούνται και να μην κόπτονται τόσο πολύ για την ειρηνική συνύπαρξη ανθρώπων και λαών και για τα οφέλη που προκύπτουν από αυτή. Είναι γνωστό, πως για τον απλό κόσμο αυτά τα ζητήματα είναι τελείως ξεκαθαρισμένα. Έχουν μάθει να ζουν αρμονικά μεταξύ τους, ακολουθώντας τα όρια που υπάρχουν και σε θρησκευτικό και σε πολιτισμικό επίπεδο. Ο απλός λαός έχει μάθει να σέβεται τον συνάνθρωπό του και σε περιοχές όπως αυτές της Θράκης μας ή των νησιών μας, ζουν αρμονικότατα οι άνθρωποι μεταξύ τους, επειδή απλά αυτοριοθετούνται. Συνεπώς η πρόφαση πως λειτουργούν για το καλό του ποιμνίου και μάχονται για την επίλυση ενός φοβερού χάσματος, είναι εντελώς άτοπη! Τα προβλήματα δημιουργούνται από τη στιγμή που οι πολιτικοί άρχοντες το παίζουν και θρησκευτικοί ηγέτες και οι θρησκευτικοί ταγοί ενδύονται τον χιτώνα της πολιτικής και της διπλωματίας.
Όπως έχουμε αναφέρει και σε παλαιότερα άρθρα της Κατάνυξης, η Αγία Σοφία είναι Ναός που δημιουργήθηκε από Ορθόδοξους, αποτελεί πρωτίστως το κέντρο αναφοράς της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και σαφέστατα ανήκει στον Άγιο Τριαδικό Θεό της Ορθοδοξίας. Μόνο Εκείνος αποφασίζει για την ορθή διαχείριση του Ναού Του και μόνο Εκείνος επιτρέπει το πώς θα αξιοποιηθεί. Έχοντας χάσει την ορθόδοξη και την εθνική μας ταυτότητα, αυτοτιμωρούμαστε και ρίχνουμε το σύμβολο της Ορθοδοξίας σε ξένα και βέβηλα χέρια. Σύμφωνα με τη διάνοιά μας και το περιεχόμενο της καρδιάς μας, ο Χριστός παραχωρεί και τα ανάλογα γεγονότα τα οποία ή θα μας κάνουν γνήσια τέκνα του Δεσπότη Χριστού ή τέκνα της αίρεσης και της ανομίας.
Εν κατακλείδι, να πούμε ότι αυτή η άθλια απόφαση της γείτονος χώρας, ήταν μια θαυμάσια ευκαιρία να δείξουν για άλλη μία φορά οι οπαδοί της Παναίρεσης του Οικουμενισμού, τις αληθινές διαθέσεις τους. Αλλάζοντας και διαβάλλοντας το νόημα της άθλιας αυτής πράξης, παρασύρουν ως συνήθως στον γκρεμό της απώλειας το ορθόδοξο ποίμνιο. Αντί να παλέψουν για να επανέλθει ο Ναός της του Θεού Σοφίας στον πραγματικό του κάτοχο και να προστατέψουν τα Ιερά και τα Όσιά μας, αυτοί προτάσουν τον δαίμονα της Πανθρησκείας. Τελικά είναι πολύ πιο επικίνδυνοι από τους ίδιους τους αλλόθρησκους ή τους αιρετικούς, διότι προωθούν με μεγαλύτερο ζήλο και με μεγαλύτερη επιτυχία τα σχέδια του διαβόλου. Άραγε, σε τι ονειρεύονται να μετατραπεί η Αγιά-Σοφιά; Σε τζαμί ή σε διαθρησκειακό Ναό; Ο Θεός να βάλει το χέρι Του, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας.
Πηγή: Εδώ.
