Διηγείται ο γνωστός Ρουμάνος γέροντας Κλεόπας Ήλιε:
«Μια νύκτα, μετά τα μεσάνυκτα ήμουν στην σπηλιά και είχα τελειώσει την ακολουθία του Μεσονυκτικού. Εφθασα στο τέλος του όρθρου, όταν ξαφνικά άκουσα: Μπούφ, μπούφ, μπούφ…
Ενόμιζα ότι έτρεμε όλη η γή. Βγήκα έξω να ιδώ τι είναι αυτό πού ακούγεται, αλλά, όταν άνοιξα την πόρτα της σπηλιάς μου, είδα έξω ένα δυνατό φώς και μέσα σ΄αυτό ένα χάλκινο τάνκς με πολλούς τροχούς.
Από αυτό κατέβηκε ένας ψηλός άνθρωπος με μεγάλα μάτια, με μαύρο αγριωπό πρόσωπο και μ΄ ερώτησε κοφτά:
« Τι ζητάς εσύ εδώ;».
Τότε θυμήθηκα τί λέγουν οι Άγιοι Πατέρες μας. Ότι, αν έχεις τά Άγια Μυστήρια, έχεις τον Χριστό ολοζώντανο!
Είχα τήν Αγία Κοινωνία, φυλαγμένη σε θήκη, στην κουφάλα ενός ελάτου, μέσα στην σπηλιά μου.Όταν είδα αυτή την δαιμονική σκηνή (και το τάνκς μέσα στα έλατα), μπήκα γρήγορα μέσα, πήρα στα χέρια μου τά Αγια Δώρα, και μόνο μ΄ αυτά είπα:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, μή μέ εγκαταλείπης!».
Νά ιδείς εσύ τι προσευχή γίνεται, όταν βλέπεις τόν δράκοντα στην πόρτα σου!
Όταν εκύτταξα πάλι έξω, είδα ότι απεμακρύνοντο με την δύναμι του Χριστού. Δίπλα στην σπηλιά μου ήταν μια βαθειά χαράδρα όπου έπεσε μέσα σ΄αυτή, το ακάθαρτο εκείνο πνεύμα.
Αλλά πώς έπεσε;
Φθάνοντας στο χείλος της χαράδρας, έκανε τρείς κύκλους γύρω από τον εαυτό του μαζί με το τάνκς, και μετά έπεσε μέσα με φοβερό κρότο. Αυτός ο κρότος ακουγόταν στα αυτιά μου μέχρι και την άλλη νύκτα, δηλαδή επί 24 ώρες».
Φυσικά, δεν βρέθηκε κανένα τάνκς...
Μια άλλη φορά, διηγείται πάλι ο Ρουμάνος ασκητής, άκουσε πάλι θόρυβο. Βγαίνοντας έξω, είδε να γίνεται ένας αληθινός πόλεμος.
Εβλεπε τάνκς να έρχονται προς το μέρος του, και στρατιώτες αρματωμένους να τρέχουν προσπαθώντας να τον συλλάβουν. Προσευχήθηκε στον Χριστό και η δαιμονική φαντασία εξαφανίσθηκε!
«Η ζωή και οι αγώνες του Γέροντος Κλεόπα Ηλίε», εκδ. « Ορθόδ. Κυψέλη». Θεσ/κη
«Μια νύκτα, μετά τα μεσάνυκτα ήμουν στην σπηλιά και είχα τελειώσει την ακολουθία του Μεσονυκτικού. Εφθασα στο τέλος του όρθρου, όταν ξαφνικά άκουσα: Μπούφ, μπούφ, μπούφ…
Ενόμιζα ότι έτρεμε όλη η γή. Βγήκα έξω να ιδώ τι είναι αυτό πού ακούγεται, αλλά, όταν άνοιξα την πόρτα της σπηλιάς μου, είδα έξω ένα δυνατό φώς και μέσα σ΄αυτό ένα χάλκινο τάνκς με πολλούς τροχούς.
Από αυτό κατέβηκε ένας ψηλός άνθρωπος με μεγάλα μάτια, με μαύρο αγριωπό πρόσωπο και μ΄ ερώτησε κοφτά:
« Τι ζητάς εσύ εδώ;».
Τότε θυμήθηκα τί λέγουν οι Άγιοι Πατέρες μας. Ότι, αν έχεις τά Άγια Μυστήρια, έχεις τον Χριστό ολοζώντανο!
Είχα τήν Αγία Κοινωνία, φυλαγμένη σε θήκη, στην κουφάλα ενός ελάτου, μέσα στην σπηλιά μου.Όταν είδα αυτή την δαιμονική σκηνή (και το τάνκς μέσα στα έλατα), μπήκα γρήγορα μέσα, πήρα στα χέρια μου τά Αγια Δώρα, και μόνο μ΄ αυτά είπα:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, μή μέ εγκαταλείπης!».
Νά ιδείς εσύ τι προσευχή γίνεται, όταν βλέπεις τόν δράκοντα στην πόρτα σου!
Όταν εκύτταξα πάλι έξω, είδα ότι απεμακρύνοντο με την δύναμι του Χριστού. Δίπλα στην σπηλιά μου ήταν μια βαθειά χαράδρα όπου έπεσε μέσα σ΄αυτή, το ακάθαρτο εκείνο πνεύμα.
Αλλά πώς έπεσε;
Φθάνοντας στο χείλος της χαράδρας, έκανε τρείς κύκλους γύρω από τον εαυτό του μαζί με το τάνκς, και μετά έπεσε μέσα με φοβερό κρότο. Αυτός ο κρότος ακουγόταν στα αυτιά μου μέχρι και την άλλη νύκτα, δηλαδή επί 24 ώρες».
Φυσικά, δεν βρέθηκε κανένα τάνκς...
Μια άλλη φορά, διηγείται πάλι ο Ρουμάνος ασκητής, άκουσε πάλι θόρυβο. Βγαίνοντας έξω, είδε να γίνεται ένας αληθινός πόλεμος.
Εβλεπε τάνκς να έρχονται προς το μέρος του, και στρατιώτες αρματωμένους να τρέχουν προσπαθώντας να τον συλλάβουν. Προσευχήθηκε στον Χριστό και η δαιμονική φαντασία εξαφανίσθηκε!
«Η ζωή και οι αγώνες του Γέροντος Κλεόπα Ηλίε», εκδ. « Ορθόδ. Κυψέλη». Θεσ/κη
Πηγή.
