Αριστείδης Π. Δασκαλάκης
«Είναι εντολή Κυρίου να μη σιωπά κάποιος σε περίσταση που κινδυνεύει η Πίστη. Διότι λέγει "Λάλει και μη σιωπήσης" [Πράξ. 18, 9]. Ώστε όταν πρόκειται περί πίστεως, δεν είναι δυνατόν να πη κανείς "Εγώ ποιός είμαι;"» (Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης)
Η δημοσιότητα βρίθει με την λαίλαπα όχι τόσο ενός υπαρκτού ιού, αλλά τη λαίλαπα των αθλίων κυβερνώντων και την ασέβεια των θρησκευτικών ταγών.
Μετά την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου που εγκαινίασε τα fake- δογματικά –news της νέας εποχής, έχουμε την αναγνώριση αυτοχειροτόνητων ψευδοεπισκόπων, σχισματικών λυκοποιμένων από νεοταξίτες ορθόδοξους στην τάξη αλλά όχι και στο φρόνημα, μεταπατερικούς επισκόπους.
Ουσιαστικά μας είπαν ότι δεν ισχύει η επιβεβαίωση του Αποστόλου των εθνών «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾿ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ. 1,8).
Και ότι όποτε αλλάζει το κήρυγμα αλλάζει και το δόγμα. Το «αλάθητο» των επισκόπων που συναγελάζονται με μασόνους, με αιρετικούς, με σχισματικούς, με εχθρούς του Κυρίου δεν επιδέχεται αμφιβολία.
Ότι οι μάρτυρες και ομολογητές λάθεψαν στα λεγόμενα και τις επιλογές τους και αδίκως μαρτύρησαν για τον Χριστό. Δεν είχαν καταλάβει ότι «ο Κύριος μοίρασε από λίγη αλήθεια σε όλες τις θρησκείες».
Άφησαν να εννοηθεί ότι δεν έχει νόημα η αρχή της Αποστολικής Διαδοχής. Ότι όποιος θεωρεί ότι έχει το «χάρισμα» αυτοχειροτονείται και εάν το επιτρέψουν οι πολιτικές και διπλωματικές διεργασίες και σενάρια και γεωστρατηγικά παιχνίδια απαιτούν και κερδίζουν την «αναγνώριση» αποκτώντας κανονικότητα μέσα στο οικοδόμημα της Ορθοδοξίας. Μιας κίβδηλης πανθρησκειακής ορθοδοξίας που στη θέση του Χριστού τοποθετεί το βδέλυγμα της ερημώσεως το «ρηθέν δια Δανιήλ του προφήτου».
Την ίδια στιγμή λοιπόν που η «πλειοψηφούσα» ορθοδοξία αναγνωρίζει μυστήρια σε αιρετικούς, μυστήρια σε σχισματικούς, αναγνωρίζοντας όλες τις παλαιές αιρέσεις, την ίδια ώρα που η «πλειοψηφούσα» ορθοδοξία αντί να αποτελεί την ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ με τον Δημιουργό, αποτελεί ένα μέλος σε ένα σύνδεσμο πλανεμένων (Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών) και αψηφά τα λόγια του ψαλμωδού «Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔστη καὶ ἐπὶ καθέδρᾳ λοιμῶν οὐκ ἐκάθισε», την ίδια ώρα που η «πλειοψηφούσα» ορθοδοξία χαρίζει το κοράνι ως ιερό βιβλίο, ευλογεί τη μασονία, κρύβει σταυρούς κι εγκόλπια μπροστά σε μετανάστες από «σεβασμό και διάκριση», την ίδια ώρα που η «πλειοψηφούσα» ορθοδοξία από «αγάπη» (αυτή την πολύπαθη αγάπη που οδήγησε στην αίρεση και την πλάνη) συνεργεί στο κλείσιμο των εκκλησιών, στην απαγόρευση των Αχράντων Μυστηρίων απ΄το λαό (μιλώντας υποκριτικά και σκανδαλιστικά για μετάνοια και παραδοχή της παραχώρησης του Θεού), την ίδια ώρα που το φίμωτρο έγινε απαραίτητο αξεσουάρ του ιερέως ή του αρχιερέως στους ναούς και τις συνάξεις (περισσότερο πλέον φέρουν φίμωτρο και λιγότερο το πετραχήλι ) ….ε αυτή την ίδια ώρα υπάρχουν στόματα που λαλούν και καρδίες που πυρπολούν.
Κι έρχονται οι «ανειδίκευτοι» και βοούν τα αντίθετα. Κληρικοί; Όχι. Θεολόγοι; Όχι. Ορθόδοξοι; NAI.
Παραδείγματα επωνύμων που έπραξαν κατά συνείδηση:
Στη δεκαετία του 1990 ο κόσμος παρακολουθούσε με έκπληξη την Βίκυ Μοσχολιού να συμμετέχει σε διαδηλώσεις εναντίον του 666 και των νέων ταυτοτήτων.
Μία μεγαλύτερη ακόμη έκπληξη για το κοινό ήταν η ξαφνική εξαφάνιση του μεγάλου σταρ της ελληνικής μουσικής της δεκαετίας του 1970 Γιώργου Κοινούση από τα φώτα της δημοσιότητας. Ο μεγάλος τραγουδιστής είχε αποσυρθεί στο εξοχικό του στο Λαγονήσι, αναζητώντας τον χαμένο παράδεισο, που δεν του χάρισαν τα πλούτη και η μεγάλη δόξα. Στα επόμενα χρόνια θα τον δούμε να επισκέπεται το Άγιον Όρος, τον άγιο Παίσιο και σε συναυλίες να τραγουδά αντί για το «Τα παιδιά, τα παιδιά, τα φιλαράκια τα καλά»:
«Το χάραγμα δεν θα δεχθώ και να προδώσω τον Χριστό, διαβάζω Αποκάλυψη, γι αυτό δηλώνω άρνηση.»
Και επίσης το πολύ χαρακτηριστικό:
«Η λύση είναι μία: Χριστός – εξομολόγηση – Θεία Κοινωνία»
Η Ζωή Λάσκαρη δεν θα διστάσει πολλές φορές δημόσια να ομολογήσει ότι έχει πνευματικό, τον π. Κωνσταντίνο Στρατηγόπουλο και πόσο της έχει σταθεί στην ζωή της. Η ίδια έλεγε: «Τον Θεό τον έχω μέσα μου. Εμείς είμαστε η Εκκλησία. Δεν υπάρχει η εκκλησία ως κτίριο. Πιστεύω βαθύτατα, κοινωνώ, έχω πνευματικό εδώ και 35 χρόνια».
Η τραγουδίστρια Ειρήνη Μερκούρη τον Μάρτιο του 2016 άφησε εμβρόντητους δημοσιογράφους και τηλεοπτικό κοινό, όταν δημόσια ομολόγησε τον Χριστό σε εκπομπή με μεγάλη τηλεθέαση, λέγοντας: «Παιδιά, είναι υπέροχο το να εξομολογείσαι και να κοινωνάς. Δεν υπάρχει τώρα, μη λέμε… όλοι τρέχουν στους ψυχολόγους και στους ψυχιάτρους. Γιατί;».
O τραγουδιστής Γρηγόρης Πετράκος μίλησε εναντίον της νέας κανονικότητας που έχει πλέον επιβληθεί με το πρόσχημα της προστασίας της υγείας.
Ο τραγουδιστής Νίκος Οικονομόπουλος δηλώνει με θέρμη:
«.. εκπροσωπώ τους ανθρώπους που θέλουν να κοινωνήσουν…..πως μπορούμε να έχουμε το Χριστό μέσα μας εάν δεν τον κοινωνήσουμε… θα κοινωνούσα μετά από λεπρό.»
Ο Σταμάτης Γονίδης προσεύχεται δημοσίως στον Κύριο.
Κι αντ’ αυτού στη διοικούσα εκκλησία ο αντίδικος οργώνει.
Επίσκοποι υπερθεματίζουν για τη μάσκα εντός εκκλησιών.
Ούτε λόγος για Αποκάλυψη. Τι ακούμε να αποκαλύπτει ο Θεός;
«ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.»
Αυτό δε συμβαίνει με τη μάσκα- φίμωτρο;
To είπε και ο πρωθυπουργός. H μάσκα είναι το εμβόλιο πριν το εμβόλιο.
Δεν λέμε ακόμα σίγουρα ότι είναι σφράγισμα.. Αλλά πως μπορείς άνθρωπέ μου να το αποκλείεις πριν το δεις;
Υποστηρίζουν τις Θείες Λειτουργίες κεκλεισμένων των θυρών και την απαγόρευση Θείας Κοινωνίας στους πιστούς. Μιλούν προτεσταντίζοντας για «κατ‘ οίκον προσευχή» (άνευ κλάσης άρτου) είτε ως αμαθείς, είτε πονηρά εκμεταλλευόμενοι την άγνοια του λαού. Χαρακτηρίζουν το εμβόλιο ως ευλογία. Ούτε μία νύξη για Αποκάλυψη, για προφητείες, για άγιο Παϊσιο και χάραγμα.
Μιλούν και πράττουν με κουταλάκια μιας χρήσεως και ρίψη του Σώματος και Αίματος του Κυρίου σε χαρτιά μιας χρήσεως προς βρώση.
Τι βλασφημία! ΝΤΡΟΠΗ!!!
Πόσοι απ’ αυτούς ζηλεύουν και φθονούν αυτόν τον ευλογημένο επίσκοπο της μεγαλονήσου, τον απόγονο του φίλου του Χριστού μας, του Λαζάρου, για τον οποίο ο Κύριος έχυσε δάκρυ.
Τώρα πάλι ο Κύριος ρίχνει το δάκρυ του ως θυμίαμα για τα κρίματά μας και ως ευλογία. Ευλογία που μας δώρισε ένα άξιο συνεχιστή της Ορθοδόξου Παραδόσεως, ένα ίσως νέο Άγιο Μάρκο Εφέσου (τον Ευγενικό).
Τον ζηλεύουν (πολλοί ταγοί) γιατί δεν μπορούν να πράξουν όπως αυτός. Ο φόβος για τη θέση τους, τα οφίτσια και τα «κεκτημένα» τους, για τον δημόσιο διασυρμό τους ή και για τη ζωή τους, τους το απαγορεύει.
Φθόνος γιατί τους χαλάει τη δουλειά. Αφυπνίζει τον λαό και δίνει θάρρος στους τρομοκρατημένους και ανδρείο φρόνημα στους καταδιωκόμενους.
Κι έτσι αποκαλύπτεται η ολιγωρία τους. Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ!
Ας προσευχόμαστε όχι τόσο να μην διωχθεί (γνώρισμα του στρατιώτη του Χριστού είναι ο διωγμός και ο Σταυρός και όπως είπε και ο Κύριος «εἰ ἐμέ ἐδίωξαν, καί ὑμᾶς διώξουσιν» (Ἰω. 15:20)) αλλά να μην υπαναχωρίσει στις θέσεις του και να τον στηρίζει και να τον φωτίζει το Πνεύμα το Άγιο.
(Και να γνωρίζουμε ότι πέρα από κάθε προσωπολατρεία και γεροντολατρεία υπάρχει ένα κόσκινο που κοσκινίζουμε λόγους και έργα επισκόπων, γερόντων, θεολόγων επωνύμων και λαϊκών. Ποιο είναι αυτό;
Οι λόγοι και οι πράξεις των Πατέρων, των μαρτύρων και των οσίων της Ορθοδοξίας.
Ακολουθώντας από λατρεία ανθρώπινη το όποιον γέροντα ή επίσκοπο (όσο σεβαστός κι αν είναι μέχρι τη στιγμή της οποιαδήποτε πλάνης του) κινδυνεύουμε).
Απευθυνόμενος στους εν ενεργεία επισκόπους τους προτρέπω να σκεφτούν καλά. Να κατανοήσουν ότι και αυτοί αποτελούν μέρος των προφητειών.
Ο γέρων Αθανάσιος Μυτιλιναίος έλεγε κάποτε προφητικά:
«Αύριο μεθαύριο ποιος ξέρει τι νόμοι θα βγούνε; Νόμοι οι οποίοι μπορούν να μας απαγορεύουν να πάμε και στην εκκλησία, τι θα κάνουμε; Θα αρχίσουμε να υπολογίζουμε τους νόμους του κράτους όταν άπτονται εγγίζουν την πίστη μας;»
Ο άγιος Νείλος ο Αγιορείτης και Μυροβλύτης, ο Αββάς Μωϋσής, ο άγιος Ιππόλυτος,ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και πολλοί άλλοι μίλησαν. Προειδοποίησαν.
Ο άγιος Ιωάννης Μαξιμοβιτς έλεγε ότι «Στα έσχατα χρόνια το κακό και η αίρεση θα έχει τόσο εξαπλωθεί που οι πιστοί δεν θα βρίσκουν ιερέα και ποιμένα να τους προστατέψει από την πλάνη και να τους συμβουλέψει στη σωτηρία. Τότε οι πιστοί, δεν θα μπορούν να δεχτούν ασφαλείς οδηγίες από ανθρώπους άλλα οδηγός τους θα είναι τα κείμενα των αγίων Πατέρων. Ιδίως σε αυτήν την εποχή ο κάθε πιστός θα είναι υπεύθυνος για όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας»
Επίσης οι «αμαρτωλοί» καλλιτέχνες του πάλκου και του σανιδιού περιγράφονται κι αυτοί σε προφητείες.
Το λέει ο ίδιος ο Κύριος «λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν οὗτοι σιωπήσωσιν, οἱ λίθοι κεκράξονται» (Λουκ. 19,40).
Όχι μόνο οι μη «ειδικοί», οι μη θεολόγοι και οι λαϊκοί αλλά και οι πέτρες θα σηκωθούν να σας κυνηγούν.
Δεν ξέρετε, δεν το ζήσαμε προσφάτως ότι ο Κύριος έρχεται σαν κλέφτης και ότι παρότι αγωνιζόμαστε για διακρίσεις κι επιτυχία παράγοντας ατοπήματα και δογματικές διαστροφές αφήνουμε την τελευταία μας πνοή; Χωρίς προετοιμασία;
Θέλετε ο απολογισμός σας στον Κύριο να είναι η διαστροφή του δόγματος, η παραβίαση του Συντάγματος της Ορθοδοξίας δηλ. των κανόνων των Οικουμενικών Συνόδων, οι συνπροσευχές και τα συλλείτουργα με παπικούς και σχισματικούς και τέλος η νέα αίρεση της μασκοφορίας και της μολυσματικότητας της Θείας Κοινωνίας;
Επόμενο ήταν το πρώτο σφάλμα του οικουμενισμού δηλ. της αναγνώρισης των αιρέσεων ως ισότιμων με την Ορθοδοξία, να οδηγήσει στο δεύτερο, την κοινωνία με σχισματικούς και τέλος στο τρίτο και χειρότερο σε νέα αίρεση.
Ποια είναι αυτή;
Μα το ότι τα Μυστήριά μας έχουν καθαρά συμβολικό χαρακτήρα (κοινωνούμε δηλ. κρασί και άρτο και όχι Σώμα και Αίμα Χριστού), ότι οι ιεροί ναοί δεν είναι καθαγιασμένος τόπος, ότι οι εικόνες και τα Άγια Λείψανα μολύνουν.
Το επόμενο είναι να λεχθεί (μου λέει ο λογισμός μου ότι κάποιοι το πιστεύουν ήδη συνειδητά ) ότι δεν υπάρχει Χριστός.
Μη γένοιτο.
Πλέον με ευλογίες της ιεραρχίας μένουμε αλειτούργητοι. Ακοινώνητοι. Στα σπίτια το πλήρωμα της εκκλησίας μαντρωμένο και πνευματικά αποκομμένο.
Και πολλοί ιεράρχες δεν είναι διατεθειμένοι για ομολογία ή μαρτύριο.
Απ’ ότι φαίνεται όμως πολλοί λαϊκοί είναι. Θα διωχθούν και θα τιμωρηθούν όπως διαβεβαιώνει το αψευδές στόμα του Κυρίου μας :
«ἐπιβαλοῦσιν ἐφ' ὑμᾶς τάς χεῖρας αὐτῶν καί διώξουσι, παραδιδόντες εἰς συναγωγάς καί φυλακάς, ἀγομένους ἐπί βασιλεῖς καί ἡγεμόνας ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου» (Λουκ. 21:12)
Ας μελετούμε τα σημεία των καιρών. Η αδιαφορία γεννά την άγνοια. Και θυγατέρα της δεύτερης η αμφιβολία και η αμφισβήτηση.
Γρηγορείτε αδελφοί, γιατί ο Κύριος θα μας πει «τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;».Αριστείδης Δασκαλάκης, Mηχ.Μηχανικός Α.Π.Θ., Αναλυτής Εφαρμογών-Προγραμματιστής, Σύμβουλος Τεχνολογίας, Συστημάτων Ποιότητας & GDPR, Τακτικό Μέλος Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδας-Αρθρογράφος
Πηγή.
