«Στενή είναι η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η φέρουσα εις την ζωήν» (Ματθ. 7:14).
Πατήρ Χερουβείμ Ραβδούχος
Δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα ο δρόμος για τον
Παράδεισο.
Δεν περνάει μέσα από πλούσια και ακριβά φαγοπότια,
ούτε από ανέσεις και καταθέσεις στην τράπεζα.
Στο στενό, στο ανηφορικό, στο κακοτράχαλο μονοπάτι των
θλίψεων, θυμόμαστε Τον Θεό και ζητάμε ταπεινά τη βοήθειά Του.
Όταν βαδίζουμε στον πλατύ και ευκολοπέραστο δρόμο των
απολαύσεων, ξεχνάμε Τον Θεό και οδηγούμαστε στην αιώνια απώλεια.
Δεν μας αρέσει η "στενή πύλη", δεν μας
αρέσει η "τεθλιμμένη οδός", την πλατιά πύλη και την ευρύχωρο οδό
θέλουμε.
Αυτοί που βαδίζουν πάνω στα μονοπάτια της σοφίας,
έχουν μέσα τους υπέρμετρη χαρά, ακόμα και κατά τις δοκιμασίες.
Αυτή η οδός, είναι η μόνη που μας οδηγεί μέσω του
ανηφορικού Γολγοθά στην Ανάσταση.
Το μετρημένο νερό.
Το λιγοστό ψωμί.
Οι χλευασμοί.
Οι εμπαιγμοί.
Η υπομονή στις συγκρούσεις με τους άλλους.
Το να μην γογγύζεις όταν σε περιφρονούν.
Να βιάζεις τον εαυτό σου να υπομένει τις ύβρεις.
Να υπομένεις γενναία όταν σε αδικούν.
Να μην αγανακτείς όταν καταλαλούν εις βάρος σου.
Να μην οργίζεσαι όταν σε εξευτελίζουν.
Να ταπεινώνεσαι όταν σε κατακρίνουν.
ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΑΠΌ ΤΟ - ΕΓΏ -.
Όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη.
Στα λόγια είμαστε όλοι σούπερ Ορθόδοξοι.
Στις πράξεις τι κάνουμε;
Από μεγάλους λόγους στολισμένους με περίτεχνες λέξεις
χορτάσαμε.
Από αγαπολογία, επίσης χορτάσαμε.
Γέμισε το διαδίκτυο με Ρασοφόρους που υιοθετούν ένα
γλυκανάλατο ύφος στα όρια της μωρίας, και κάνουν νάζια μοιράζοντας χαμόγελα και
γλύκες.
Ίσως και να το κάνουν εις γνώσιν τους, (αν και δεν
πιστεύω να φτάνει μέχρι εκεί το μυαλό τους) διότι: Εάν κάποιος απευθύνεται σε
ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρόνων ή και μικρότερο, αυτό το άτομο λόγω της
υποβολής, είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μία απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη
από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού.
Φαντάζεστε να δίδασκαν με αυτό το παιδιάστικο ύφος Οι
Απόστολοι;
100 χρόνια μετά την Σταύρωση Του Ιησού δεν θα γνώριζε
κάνεις για Ανάσταση...!!!
Βρίσκουν όμως και τα κάνουν διότι ο Ελληνικός λαός
είναι ευσεβής μεν αλλά Θεολογικά ακατήχητος και πνευματικά απαίδευτος.
Και εμφανίζονται κάποιοι Χριστέμποροι που λένε στον
κόσμο <κοιτάξτε τι έχω εγώ, ένα
πούπουλο από την δεξιά φτερούγα Του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, πω πω ευλογία, ελάτε να
προσκυνήσετε>.
Και οι ίδιοι θησαυρίζουν και μεγαλώνουν τις κοιλιές
τους όλο και περισσότερο.
Δίνουν φυσικά και το ένα τοις χιλίοις ελεημοσύνη για
το θεαθήναι.
Για να έχουν κάποιους θερμούς υποστηρικτές.
Άλλοι λένε <ελάτε να προσκυνήσετε έχω τρία κάστανα
που έβρασε ο Άγιος τάδε, έχω σκούφους, γιλέκα, παντόφλες >.
Και τρέχει ο γεμάτος πόνο λαός να ζήσει το θαύμα, να
βρει την λύτρωση, διότι όπως είναι γνωστό "Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του
πιάνεται".
ΟΥΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΊΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΊΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΈΣ.
Γέμισε επίσης το διαδίκτυο και η τηλεόραση με μαθήματα
μαγειρικής ΑΠΟ ΜΟΝΑΧΟΥΣ.
Ήμαρτον Θεέ μου...
Άλλος δημοσιεύει συνταγές για παστίτσιο και μουσακά
και άλλος κάνει εκπομπές για το πως σωτάρουν το κρεμμύδι και με ποιον τρόπο
μαρινάρουν το κοτόπουλο.
Κύριε ελέησον...!!!
Λες και ο κόσμος έχει ανάγκη περισσότερο από
γαστρονομία, παρά από Τον λόγο Του Θεού.
Μην σας προκαλέσει εντύπωση εάν αύριο- μεθαύριο δείτε
Μοναχό στον ρόλο του διακοσμητή ή του κομμωτή.
Υπάρχουν φυσικά και αυτοί που δημοσιεύουν μια απλή
φωτογραφία προφίλ ή ανφάς χωρίς να λένε τίποτα.
Η το πολύ πολύ να γράψουν ένα καλημέραααααα.....
Καλησπέραααααα.... Γειά σας φίλοι μουουουουουου....
Και ποζάρουν με ύφος supermodel για να δείξουν τι
φωτογένεια έχουν.
Ω τι διδαχή...!!!
Τι πνευματικότης...!!!
"Κούκλος είσαι Πάτερ μου" , διαβάζεις στα
σχόλια.
Κούρεμα στρατιωτικό και γενάκι 5 ημερών για να πετάνε
το βράδυ τα Ράσα και να τρέχουν στις παραλίες και τα μπαράκια χωρίς να γίνονται
αντιληπτοί.
Μιλώ για άγαμους Αρχιμανδρίτες, Ιερομόναχους.
Τους κοσμικούς παπάδες κάπου τους δικαιολογώ.
Είναι βέβαια και κάποιοι που γράφουν ωραία κείμενα,
όμως σας ρωτώ, ζουν κατά Χριστόν;
Μην ξεχνάτε πως συχνά οι άνθρωποι οι οποίοι μιλούν με
τα ομορφότερα λόγια, κάνουν τις αισχρότερες πράξεις.
Βλέπε λόγου χάρη τους πολιτικούς.
Σας συμβουλεύω και σας προειδοποιώ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ
τους ανθρώπους που μιλούν για Χριστό...... αλλά τους ανθρώπους που ΖΟΥΝ ΚΑΤΑ
ΧΡΙΣΤΟ.
Και εγώ δεν τα καταφέρνω πάντα να τηρώ Τον λόγο Του
Κυρίου.
Καθημερινά πέφτω σε σφάλματα.
"Το πίπτειν ανθρώπινον, το εμμένειν εωσφορικόν,
το μετανοείν θείον".
- Άγιος Ιωάννης Ο Χρυσόστομος -
Όμως προσπαθώ να βαδίζω στην οδό.
Έχω διδαχθεί να μην ακούω τα λόγια των ανθρώπων, αλλά
να παρατηρώ την συμπεριφορά τους,τις πράξεις τους.
Πόσους και πόσους έχω γνωρίσει μέσα από την πνευματική
μου πορεία που μελετάνε Τις Γραφές και έχουν την εντύπωση πως είναι φλογεροί
επαναστάτες και θερμοί ομολογητές, αλλά η λέξη ΣΥΓΓΝΩΜΗ δεν υπάρχει στο
λεξιλόγιό τους.
Ειδικά εάν έχουν και κάποια προχωρημένη ηλικία
νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα.
Όλο παρατηρήσεις υποδείξεις και συμβουλές είναι, αλλά
τα δικά τους δεν τα βλέπουν.
Μην τολμήσεις να τους πεις πως κάνουν λάθος.
Θα σε διαγράψουν από την ζωή τους έτσι απλά.
Και μετά θα συνεχίσουν να μιλούν για αγάπη Χριστού.
"100 ξυλιές στον πισινό του αδελφού μας δεν
πονάνε. Μια στον δικό μας τσούζει."
Εύκολο είναι να συμβουλεύεις τους άλλους αλλά δύσκολο
να διορθώσεις τον εαυτό σου.
Ενισχύει φυσικά την υπερηφάνεια αυτών των
"γεροντάδων-γερόντισων" η αμάθεια των κοσμικών που νομίζει ότι επειδή
κάποιος έχει άσπρα μαλλιά είναι και σοφός.
ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΜΕ ΤΗΝ
ΚΟΣΜΙΚΗ.
Ούτε καν συμβαδίζουν...!!!
Εάν γινόταν κάποιος Ηγούμενος με βάση την κοσμική του
ηλικία τότε μέσα και έξω από το Άγιον Όρος θα γινόντουσαν Ηγούμενοι οι
γηραιότεροι.
Όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο....
Βλέπεις Ηγουμένους 40-45 ετών, και πάνε και τους
βάζουνε μετάνοια Μοναχοί και Ιερείς που είναι 80 και 90 ετών, και παίρνουν την
ευχή τους, και ζητάνε την συμβουλή τους και την ευλογία τους για οτιδήποτε
θέλουν να κάνουν.
Επαναλαμβάνω για να σας γίνει συνείδηση, άλλο η
κοσμική ηλικία και άλλο η Πνευματική.
Τόσο σημαντική είναι η λέξη συγγνώμη που ακόμα και Ο
Απόστολος Παύλος την παρομοίαζε με την ανάσταση Του Ιησού.
"Η συγγνώμη εκ του τάφου ανέτειλε".
Και ένας άθεος μπορεί να ζητήσει συγγνώμη όταν φταίει.
Να ζητήσεις συγγνώμη ενώ δεν φταίς, το κάνεις;;;
Εδώ σε θέλω....
Αυτό σημαίνει να βγούμε από το ΕΓΩ μας.
Αυτό είναι το ζητούμενο, η ταπείνωση.
Σας προειδοποιώ για να αποφύγετε τις παγίδες των"
Αμνόσχημων λύκων".
Αυτών δηλαδή που εξωτερικά έχουν το σχήμα αμνού -
προβάτου λόγω της άσπρης γενειάδας και του Ράσου, αλλά εσωτερικά είναι
πεινασμένοι λύκοι έτοιμοι να σας κατασπαράξουν.
Εύχομαι να σας φωτίζει Ο Πανάγαθος να τους διακρίνετε
στο μέλλον.
ΔΙΑΚΡΙΣΗ, μεγάλη αρετή...
Τα λόγια μου ίσως ακούγονται σκληρά, όμως είναι πέρα
για πέρα αληθινά.
Και όποιος έχει αντίθετη άποψη, είναι ελεύθερος να την
εκφράσει στα σχόλια.
Δέχομαι ήδη αρκετό πόλεμο για τις αλήθειες που γράφω.
Γνωρίζω ότι θα δεχτώ ακόμη πολύ περισσότερο με
συκοφαντίες, και κάθε είδους δολοπλοκίες.
"Κανένας δεν είναι πιο μισητός από αυτόν που λέει
την αλήθεια".
- Πλάτων -
Δεν μου προξενεί όμως καμία εντύπωση, διότι και Οι
Άγιοι και Οι Απόστολοι που δίδασκαν το λόγο Του Θεού φυλακίστηκαν και
βασανίστηκαν.
Ακόμα και Ο Χριστός μας που ήταν Η ΑΛΗΘΕΙΑ σταυρώθηκε.
Φυσικά δεν φθάνω ούτε στο ελάχιστο Τους Αγίους και
Τους Αποστόλους μας.
Απλά αγωνίζομαι.
Προσπαθώ να βαδίσω την στενή και τεθλιμμένη οδό
εφαρμόζοντας τον λόγο Του Πανάγαθου.
Όχι μόνο στα λόγια αλλά κυρίως στην πράξη.
Δεν θα σταματήσω όσο αναπνέω να τονίζω πως "ένας
τόνος θεωρίας ισούται με ένα γραμμάριο πράξης".
Είμαστε κατ'εικόνα Θεού, Ας προσπαθήσουμε να φτάσουμε
το καθ'ομοίωσιν.
Να μοιάσουμε με τον Θεό, όχι μόνο με τους λόγους μας,
αλλά κυρίως με τις πράξεις μας...!!!
Ας βαδίζουμε την σωτήρια οδό και ας ξεπλύνουμε την
ψυχή μας με δάκρυα μετανοίας, "Τα δάκρυα είναι για την ψυχή ότι και το
σαπούνι για το σώμα".
Ας αφήσουμε Στον Κύριο την ψυχή μας για να την
ξεπλύνει, και να την κάνει και από το χιόνι πιο λευκή.
Μακάριοι, όσοι βαδίζουν την προηγούμενη οδό "Ότι
αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών" (ΜΑΤΘ. 5:3).
Πηγὴ ἐδῶ.
