"Νά ἀναγνωρίζης αὐτούς τούς λύκους μέ ἔνδυμα προβάτων, ἀπό τίς ὑπερήφανες διαθέσεις τους καί τήν ἀγάπη τους γιά τήν ἐξουσία..."!
Προφητική Επιστολή
(+1927)
«…Από αυτό θά εξαπλωθούν παντού αιρέσεις και θά πλανήσουν πολλούς ανθρώπους. Ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους θά ενεργεί μέ πονηρία με σκοπό νά ελκύση εντός της αιρέσεως εάν ήτο δυνατόν ακόμη και τους εκλεκτούς. Δέν θά αρχίσει κατ' ευθείαν νά απορρίπτη τά δόγματα της Αγίας Τριάδος, την θεότητα του Ιησού Χριστού και την αρετή της Θεοτόκου, αλλά θα αρχίση ανεπαισθήτως να διαστρέφη τις διδασκαλίες και τούς θεσμούς της Εκκλησίας και τό πραγματικό νόημά τους, όπως μας παρεδόθησαν από τούς Αγίους Πατέρες εν Αγίω Πνεύματι.
Ολίγοι θα αντιληφθούν αυτές τίς πανουργίες του εχθρού, εκείνοι μόνον οι πλέον πεπειραμένοι εις τήν πνευματικήν ζωήν. Οι αιρετικοί θά πάρουν τήν εξουσίαν επί της Εκκλησίας και θα τοποθετήσουν ιδικούς των υπηρέτας παντού, οι δέ πιστοί θά καταφρονώνται.
Ο Κύριος είπεν: «από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε αυτούς»· και έτσι από τούς καρπούς των, όπως επίσης και από τις ενέργειες των αιρετικών αγωνίσου νά διακρίνης αυτούς από τους αληθινούς ποιμένας. Αυτοί είναι πνευματικοί ληστές, λεηλατουντες τό πνευματικόν ποίμνιον και θά εισχωρούν εις τήν αυλήν των προβάτων (την Εκκλησίαν) αναβαίνοντες αλλαχόθεν (και όχι απο την πύλην), όπως ακριβώς προείπεν ο Κύριος. Θά εισχωρούν παρανόμως, μεταχειριζόμενοι βίαν και καταπατούντες τους θείους θεσμούς.
Ο Κύριος τους αποκαλεί κλέπτας (Ιω. ι΄ 1). Πράγματι, το πρώτο έργο που θά κάνουν θά είναι ο διωγμός των αληθινών ποιμένων, η φυλάκισις και η εξορία τους, διότι χωρίς αυτό θά ειναι αδύνατον σ' αυτούς νά λεηλατήσουν τά πρόβατα. Γι' αυτό παιδί μου όταν ίδης την παραβίασιν της πατερικής παραδόσεως και της Θείας Τάξεως εις την Εκκλησίαν, της Τάξεως που εγκαθιδρύθη από τόν ίδιο τόν Θεό, γνώριζε ότι οι αιρετικοί έχουν ήδη εμφανισθεί, αν και πρός το παρόν μπορει να αποκρύπτουν την ασέβειά τους.
Ακόμη θά διαστρέφουν την Αγίαν Πίστιν (Ορθοδοξίαν) ανεπαισθήτως μέ σκοπό νά επιτύχουν, καλύτερα νά παραπλανήσουν και δελεάσουν τούς απείρους στά δίκτυα τους.
Ο διωγμός δέν θα στρέφεται μόνον εναντίον των ποιμένων, αλλά εναντίον όλων των υπηρετών του Θεου, διότι όλοι εκείνοι πού θά κυβερνώνται από την αίρεσιν δέν θά ανέχονται την ευσέβειαν. Νά αναγνωρίζης αυτούς τούς λύκους μέ ένδυμα προβάτων, από τίς υπερήφανες διαθέσεις τους και την αγάπη τους για την εξουσία. Θα είναι συκοφάντες, προδότες, ενσπείροντες πανταχού έχθραν και κακίαν. Οι αληθινοί υπηρέται του Θεού είναι ταπεινοί, αγαπούν τόν πλησίον και είναι υπήκοοι εις τήν Εκκλησίαν.
Οι Μονάζοντες θά καταπιέζονται μεγάλως από τους αιρετικούς και ο μοναχικός βίος θά περιφρονείται. Τά Μοναστήρια θά λιγοστεύσουν, ο αριθμός των μοναχών θά μειωθεί και αυτοί που θά μένουν θά υποφέρουν ποικίλους εκβιασμούς. Αυτοί οι εχθροί του μοναχικού βίου τέλος πάντων έχοντες εμφάνισιν μόνον ευσεβείας, θά προσπαθούν νά ελκύουν τούς μοναχούς μέ τό μέρος των, υποσχόμενοι σ' αυτούς προστασία και γήινα αγαθά, κακοποιούντες τούς αντιτιθεμένους σ' αυτούς με διώξεις.
Αυτές οι κακοποιήσεις θά προξενουν μεγάλη απόγνωση στούς ολιγοψύχους, αλλά εσύ παιδί μου να χαίρεσαι διότι έχεις ζήσει μέχρι τούτον τον καιρόν, επειδή σύμφωνα με τόν λόγον του Κυρίου (Ματθ. ι΄ 32), πιστοί τότε, πού δέν έχουν δείξει τίποτα άλλες αρετές, θά λάβουν στεφάνους μόνον και μόνον επειδή εστάθησαν στερεοί είς την πίστιν.
Νά φοβήσαι τόν Κύριον παιδί μου. Να φοβήσαι μήπως απωλέσης τόν στέφανον που ετοιμάσθηκε γιά σένα. Να φοβήσαι μήν αποβληθής παρά του Κυρίου εις τό σκότος το εξώτερον και την αιώνιον κόλασιν. Στέκε ανδρείως εις την πίστιν και εάν είναι αναγκαίον υπόμενε διωγμούς και άλλες θλίψεις διότι ο Κύριος θά είναι μαζί σου και οι άγιοι Μάρτυρες και Ομολογηταί θά βλέπουν με χαρά τούς αγώνας σου.
Όμως αλλοίμονον στούς μοναχούς σ' αυτές τις ημέρες που θά ειναι δεμένοι μέ υπάρχοντα και πλούτη, οι οποιοι ένεκα της αγάπης, της «ειρήνης» θά είναι έτοιμοι νά υποταχθούν εις τους αιρετικούς. Αυτοί θά αποκοιμίζουν τήν συνείδησή τους μέ τό νά λένε «εμεις συντηρούμε και σώζομε τό μοναστήρι, και ο Κύριος θά μας συγχωρήση». Οι ταλαίπωροι και τυφλοί δέν αντιλαμβάνονονται ότι διά μέσου της αιρέσεως οι δαίμοντες θά εισέρχονται στό μοναστήρι, τό οποίον δέν θά είναι πλέον τότε ένα άγιο μοναστήρι, αλλά γυμνοί τοίχοι από όπου η χάρις θά αποχωρεί.
Ο Θεός οπωσδήποτε ειναι ισχυρότερος από τούς εχθρούς και ποτέ δέν θά εγκαταλείψη τούς υπηρέτας του. Αληθινοί Χριστιανοί θα ευρίσκονται έως τέλους αιώνος τούτου, μόνον πού θα προτιμούν να ζουν σέ απομακρυσμένους και ερημικούς τόπους.
Νά μήν φοβήσαι τις θλίψεις, αλλά μάλλον να φοβήσαι τήν ολέθριον αίρεσιν, διότι αυτό είναι πού μας γυμνώνη από τήν θεία χάρη και μας χωρίζει από τον Χριστόν. Αυτός είναι και ο λόγος διά τόν οποίον ο Κύριος μας έδωσε τήν εντολή να θεωρούμε τούς αιρετικούς σαν Χριστοκαπήλους και ειδωλολάτρας. Και έτσι παιδί μου ενδυναμού μέ την χάριν του Ιησού Χριστού. Βιάσου νά ομολογήσεις υπέρ της πίστεως και νά υπομένεις θλίψεις σάν καλός στρατιώτης του Κυρίου Ιησού Χριστού (2 Τιμ. Β', 1-3), ο οποίος είπε «γίνου πιστός άχρι θανάτου, και δώσω σοι τόν στέφανον της ζωής» (Αποκ. β', 10).
Εἰς Αυτόν σύν τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι ἂς είναι Δόξα, Τιμή και Κράτος εις αιώνα αιώνων. Αμήν.
Πηγὴ ἐδῶ.
