Ομιλία του μοναχού π. Σεραφείμ Ζήση
“Οι δύο Πατριάρχες, όταν ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς ξεκίνησε τον υπέρ της Ορθοδοξίας αγώνα του, ήταν θεσμικά ανεπίληπτοι, δεν ήταν καταδικασμένοι ως αιρετικοί από Σύνοδο”…
Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Ο π. Σεραφείμ Ζήσης παρουσιάζει τον αγώνα του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, τον καιρό που ήταν ακόμα ένας απλός ιερομόναχος, κατά δύο Πατριαρχών που φρονούσαν και δίδασκαν αιρετικά. Πρόκειται για τους Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Καλέκα και Αντιοχείας Ιγνάτιο, οι οποίοι υποστήριζαν τις απόψεις του Βαρλαάμ του Καλαβρού περί κτιστών Θείων Ενεργειών.
Οι δύο Πατριάρχες, όταν ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς ξεκίνησε τον υπέρ της Ορθοδοξίας αγώνα του, ήταν θεσμικά ανεπίληπτοι, δεν ήταν καταδικασμένοι ως αιρετικοί από Σύνοδο. Ενώ ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς τους έλεγχε για τις αιρετικές τους διδασκαλίες, αυτοί τον κατηγορούσαν ότι, απλός μοναχός αυτός, ξεχνά τη θέση του και καταφέρεται κατά των ιεραρχικώς ανωτέρων του.
Η στάση τους είναι τόσο πανομοιότυπη με την στάση των σημερινών οικουμενιστών Επισκόπων, όσο όμοιες είναι και οι αιρετικές τους διδασκαλίες με τους διαδόχους τους στους επισκοπικούς θρόνους.
Αντίστοιχα, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς με την αυστηρή και αταλάντευτή του στάση, την οποία παρουσιάζει μέσα από τις πηγές ο π. Σεραφείμ, είναι τύπος του σημερινού αγωνιζομένου υπέρ της σωτηρίας του Ορθοδόξου Χριστιανού.
Ο π. Σεραφείμ Ζήσης μεταξύ άλλων αναφέρεται σε πληθώρα φλεγόντων θεμάτων όπως: η διαχρονική προσφυγή των αιρετικών στην συκοφαντία, τις ύβρεις και την διαστρέβλωση της αληθείς, η θεσμική εκτροπή του επισκοπικού αξιώματος, η αδυναμία σύγκλησης Ορθοδόξου Συνόδου, η διαφορά θεοπτίας και φιλοσόφου θεολογίας, ως ασφαλούς τρόπου θεολογίας, η αδιαφορία για την Δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας, ο τρόπος αντιμετώπισης των αιρετικών κα.
Πηγὴ ἐδῶ.
