Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος
Ο άγιος Αλκίσων, που τιμάται από την Εκκλησία στις 28 Σεπτεμβρίου, υπήρξε Επίσκοπος στην Αποστολική Εκκλησία της Νικοπόλεως Πρεβέζης, κατά τα τέλη του 3ου αι. και στις αρχές του 4ου αι.
Μάλιστα ανήγειρε και μεγάλο ναό, περικαλλή Βασιλική στ' όνομά του, τα ερείπια της οποίας σώζονται.
Ξεχώριζε για τη βεβαιότητά του πως και το μεγαλύτερο εμπόδιο στον πνευματικό αγώνα εξαφανίζεται, όταν έχουμε σύμμαχο το Θεό.
Με αυτό το σκεπτικό αντέδρασε όταν ο αυτοκράτορας Αναστάσιος ο Α΄ (491-516) εξέδωσε διάταγμα, το γνωστό "ο Τύπος του Αναστασίου", με το οποίο δεν δεχόταν τις αποφάσεις της Δ' Οικουμενικής Συνόδου της Χαλκηδόνας.
Σ' αυτό το διάταγμα υποτάχθηκαν και εκκλησιαστικοί παράγοντες της εποχής, όχι όμως ο Αλκίσων.
Με τη βεβαιότητα ότι στην πίστη συμβιβασμοί δεν χωρούν, αντέδρασε και συγκάλεσε το 512 στη Νικόπολη Σύνοδο, με τη συμμετοχή 40 Επισκόπων του Ιλυρρικού, η οποία καταδίκασε το διάταγμα του Αναστασίου.
Και δεν έμεινε μόνο σ' αυτό. Πρωτοστάτησε για τη σύγκληση Συνόδου στην Ηράκλεια Θράκης, με την παρουσία 200 και πλέον Αρχιερέων, ωστόσο, παρότι συγκεντρώθηκαν, δεν συνεδρίασαν, γιατί συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν.
Όλη η οργή, το μίσος και το μένος του αυτοκράτορα έπεσε στους ώμους του Αλκίσωνα, γιατί τόλμησε και αντιστάθηκε στο θέλημά του!
Αν και ήταν γέροντας, τον έκλεισε σ' ένα μπουντρούμι στην Κων/πολη, όπου υπέστη εξευτελιστικά μαρτύρια. Δεν άντεξε για πολύ το σώμα του, η ψυχή του ήταν λιονταρίσια, και πέθανε.
Αποδείχθηκε, όμως, άξιος του Χριστού, γιατί, εφόσον θεώρησε ότι ο αυτοκράτορας στράφηκε κατά της Εκκλησίας και ενεργούσε αντίθετα και ξένα προς αυτή, τον απαρνήθηκε, τον αποκήρυξε, για να μην προδώσει την Ορθοδοξία.
Ο άγιος Αλκίσων.έδειξε περίτρανα ότι δεν μπορεί να συμβιβαστεί η Εκκλησία με την πολιτική θέληση, με τα διάφορα συμφέροντα, με τη σκόπιμη αλλαγή αρχών και πεποιθήσεων, όταν συσκοτίζεται η πίστη.
Έδειξε ακόμη ότι δεν μπορούν με ελαφρά συνείδηση οι εκπρόσωποί της να εναρμονίζονται με τις προσταγές της κοσμικής εξουσίας, όταν αλλοιώνεται το χριστιανικό φρόνημα.
Ο άγιος Αλκίσων κινήθηκε ασυμβίβαστα, για να μείνει αλήθεια η αλήθεια. Αρετή η αρετή. Χριστιανισμός ο Χριστιανισμός. Χριστιανός ο Χριστιανός.
Δεν δέχθηκε να καταπατήσει τα όσια και τα ιερά και να γίνει ομοϊδεάτης, ομόφρων, σύμψυχος με ανθρώπους, που θεωρούσε ότι καταπατούν τα ορθώς παραδεδεγμένα.
Βέβαια στην εποχή μας όλα αυτά φαίνονται λίγο μακρινά, καθώς τα πάντα είναι εύκολο να νοθευτούν, και τα τιμιώτερα ακόμη.
Ο άγιος Αλκίσων, Επίσκοπος Νικοπόλεως Πρεβέζης, μας φωνάζει από τα βάθη των αιώνων να μην είμαστε άνθρωποι με όνομα Χριστιανού, αλλά άνθρωποι με ψυχή Χριστιανού.
Ας μη λησμονούμε την προσταγή του Χριστού: "Νήψατε, γρηγορήσατε". Γίνετε άγρυπνοι και προσεκτικοί. Στις μέρες μας είναι περισσότερο επιτακτική από άλλοτε.
Οι καιροί είναι κρίσιμοι. Απαιτούν να σταθούμε όρθιοι στις επάλξεις. Να αναπτύξουμε γνήσια χριστιανική δραστηριότητα προς κάθε κατεύθυνση, σε κάθε τομέα.
