Η προσπάθεια
των αρχόντων του Αρκαλοχωρίου να εξαφανίσουν
το Εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής και ο σεισμός
Είχε δοθεί προειδοποίηση στο Αρκαλοχώρι, πριν δύο μήνες. Σε άρθρο που αναρτήσαμε στις 26/7 ΕΔΩ
Είχαμε τονίσει την έντονη σεισμική δραστηριότητα που είχε παρατηρηθεί από τότε στην ευρύτερη περιοχή του Αρκαλοχωρίου. Τότε πολλοί κάτοικοι της περιοχής είχαν συσχετίσει αυτό το φαινόμενο με τις προσπάθειες που είχαν γίνει τότε για την κατεδάφιση του παρεκκλησίου της Αγίας Παρασκευής που βρισκόταν σε αγροτεμάχιο που είχε σχεδιαστεί η επέκταση του αεροδρομίου του Ηρακλείου.
Τότε λοιπό είχαν φτάσει στο σημείο να θάψουν την εκκλησία στο χώμα με αποτέλεσμα η πρόσβαση στο ναό να γίνει ανέφικτη. Από τότε πολλοί ευλαβείς κάτοικοι της περιοχής αγωνίστηκαν να σταματήσουν τα σχέδια τόσο της τοπικής εκκλησιαστικής αρχής όσο και της κεντρικής εξουσίας και να γλιτώσουν το ναο από την ολική κατεδάφιση.
Μετά ακολούθησαν η μικρής έντασης τότε σεισμική δραστηριότητα μέχρι και σήμερα που είχαμε τον μεγάλο σεισμό.
Ο λόγος του Αγίου Παϊσίου πιο επίκαιρος από ποτέ:” TO MONO ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ”.
επιμέλεια: romioitispolis.gr
_________________________________
Η Αγία Παρασκευή των Ρουσοχωρίων που θάφτηκε στο χώμα περιμένει ακόμα τη νέα στέγη της
Τη Δευτέρα 26 Ιουλίου θα γιόρταζε όμως τώρα δεν υπάρχει επί της γης για να την τιμήσουν οι πιστοί αλλά παραχωμένη κάτω από το χώμα, στο σημείο που επιλέχθηκε να κατασκευαστεί τμήμα του αεροδρομίου Καστελίου.
Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, για το οποία ο λόγος, συνδέεται με μια από τις πιο θλιβερές πράξεις του δράματος που ονομάζεται αεροδρόμιο Καστελίου.
Η ενορία Ρουσοχωρίων, στην οποία ανήκει,αναγκάστηκε να θυσιάσει τη μικρή εκκλησία για να συνεχιστούν οι εργασίες κατασκευής του νέου αερολιμένα.Έτσι λειτουργήθηκε τελευταία φορά πέρυσι το καλοκαίρι και μετά έγινε ένα με το χώμα.
Μετά τους αρχικούς δισταγμούς ως προς την ταφή της ακόμα και των ίδιων των εργατών που απασχολούνταν στην περιοχή με την κατασκευή του αερολιμένα επιχωματίστηκε όπως ήταν, χωρίς να γκρεμιστεί.
Όμως υπήρξε δέσμευση για κατασκευή μιας νέας εκκλησίας από την εταιρεία που έχει αναλάβει το έργο του αεροδρομίου κι ως γνωστόν οι Άγιοι δεν ξεχνάνε. Ο νέος ναός ακόμα δεν έχει κτιστεί και ευχή όλων μας είναι να τηρηθεί η υπόσχεση και η Αγία Παρασκευή, για την οποία ακούγονται αρκετά θαύματα, να αποκτήσει ένα νέο "σπίτι".
Μάλιστα την περίοδο της έντονης σεισμικής δραστηριότητας που διανύουμε, με επίκεντρο την ευρύτερη περιοχή γύρω από το Αρκαλοχώρι, δεν είναι λίγοι εκείνοι που συνδέουν τις δονήσεις με την κίνηση να θαφτεί η εκκλησία στο χώμα, μιλώντας για τιμωρία, κάτι που βέβαια δεν ισχύει γιατί οι Άγιοι δεν έχουν τιμωρητική διάθεση.
Το e-storieskritis ήταν το πρώτο που ανέδειξε το θέμα της ταφής του ναού της Αγίας Παρασκευής. Με τον εφημέριο των Ρουσοχωρίων π. Πέτρο Ψυλλάκη είχαμε επισκεφθεί το σημείο πριν την επιχωμάτωση (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ). Ο ιερέας με πόνο ψυχής μας περιέγραφε ένα τόπο γεμάτο με δέντρα που προσέφεραν απλόχερα τη σκιά τους στους πιστούς κάθε χρόνο στο πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής.
Το πεύκο, που είδαμε να έχουν απομείνει καταγής μόνο λίγα κλαδιά του, έφθανε, όπως μας είπε, τα είκοσι μέτρα και πάνω του είχαν τοποθετήσει την καμπάνα του ναού.
Πολύ παλιά, στη θέση όπου βρίσκονταν το ξωκλήσι, υπήρχαν τα ερείπια του αρχικού κτίσματος της Αγίας Παρασκευής. Δεν ξέρουμε πότε κτίστηκε πρώτη φορά ναός στο σημείο τούτο παρά μόνο πως οι κάτοικοι κάποια στιγμή αποφάσισαν να ζωντανέψουν τα ερείπια κτίζοντας επάνω τους, ξανά, μια εκκλησία την οποία αφιέρωσαν στην ίδια Αγία για την οποία είχαν μνήμες στον τόπο αυτό.
Η ανοικοδόμηση του νεώτερου ναού ξεκίνησε από τον εφημέριο της Αρμάχας, Αντώνιο Βασιλάκη, το 1956 ,σε έκταση που βρισκόταν στην ιδιοκτησία του. Για κάποιο λόγο και πριν ολοκληρωθεί η ανέγερση του οι εργασίες σταμάτησαν.Επανεκκίνησαν αρκετά χρόνια αργότερα από την Ενορία Ρουσοχωρίων, επί των ημερών του εφημέριου Εμμανουήλ Μακράκη.
Τα εγκαίνια της έγιναν με λαμπρότητα, τον Ιούνιο του 1981, από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κυρό Τιμόθεο.Ο Ρουσοχωρίτης Παράσχος Αντωνάκος μερίμνησε για την κάλυψη όλων των εξόδων εκείνης της ημέρας παραθέτοντας στη συνέχεια γεύμα προς τιμήν του Αρχιεπισκόπου.
Το εκκλησάκι ήταν λιτό, με ένα απλό ξύλινο τέμπλο και δεσποτικές εικόνες φτιαγμένες το 1978.
