Ὁ «Λυχνοστάτης» τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς ἔσβησε;

Τοῦ κ. Περικλέους Ἠλ. Νταλιάνη, Θεολόγου

 – Ἐφέδρου Ἀνθυ/γοῦ

 

α) Ὁ Κερνίτσης Χρύσανθος διὰ τοὺς μὴ κανονικοὺς κληρικούς

Ὅπως εἶναι γνωστὸ ἡ Μητρόπολη Πατρῶν ἔχει δημιουργήσει ἕνα τηλεοπτικὸ κανάλι, τὸ ὁποῖο ὀνομάζει «ΛΥΧΝΟΣ». Ὁ Μητροπολίτης Πατρῶν ἐκτὸς ἀπὸ ὑπέρμαχος τῶν mRNA ἐκτρωκτόνων ἐμβολίων, ὡς ἐκπρόσωπος τύπου τῆς Δ. Ἱ. Συνόδου τὸ 2019, εἶχε ταχθεῖ ὑπὲρ τῆς ἀναγνωρίσεως τῶν οὐκρανῶν σχισματικῶν (καὶ οὐνιτῶν) τοῦ ψευδοκιέβου Ἐπιφανίου, κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος ἔχει εἰσπηδήσει πρὸ πολλοῦ καὶ ἐντός της Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Ἀφοῦ ἔγινε αὐτό, ἐν συνεχείᾳ ἡ Δ. Ἱ. Σύνοδος μὲ προσωπικὴ καὶ παπίζουσα ἀπόφαση τοῦ Ἀθηνῶν Ἱερωνύμου, ὁ ὁποῖος ὑποτάχθηκε στὴν ἀπόφαση τοῦ Φαναρίου, ὡς πρὸς τὴν ἀναγνώριση τοῦ οὐκρανικοῦ κακοκεφάλου (χωρὶς αὐτὸς νὰ συγκαλέσει τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας, ὥστε αὐτὴ νὰ ἀποφασίσει διὰ ψήφου γιὰ τὸ ἐν λόγῳ θέμα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ καταπατήσει γιὰ ἄλλη μία φορά τὸ συνοδικὸ σύστημα), ἐν τέλει ἀναγνώρισε ἀντικανονικῶς τὸ οὐκρανικὸ μόρφωμα στὶς 12/10/2019, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖται ἀπὸ «προσηλύτους» οὐνίτες, ἀγγλικανούς, ἀχειροτόνητους καὶ καθῃρημένους, ὡς δῆθεν «αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας», κηρύσσοντας ταυτοχρόνως σὲ διωγμὸ τὴν κανονικὴ οὐκρανικὴ Ἐκκλησία μὲ Ἀρχιεπίσκοπο τὸν Ὀνούφριο, ὁ ὁποῖος συνδέεται μὲ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας καὶ ποτὲ δὲν ἐζήτησε τὴν αὐτοκεφαλία, ἀφοῦ εἶναι αὐτόνομος Ἐκκλησία μὲ δική της ἱεραρχία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο.

Θυμίζω ὅτι τὸ ἔτος 2013, πρὶν τὴν ἀναγνώριση τοῦ Ἐπιφανίου ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὁ Πατρῶν εἶχε πάει στὴ Ρωσία τὸν σταυρὸ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα, μὲ ἀφορμὴ τὸν ἑορτασμὸ γιὰ τὴν ἐπέτειο τῶν 1025 χρόνων, ἀπὸ τὴν βάπτιση τῶν Ρῶς εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν στὸν Δνείπερο ποταμό. Αὐτὸ φυσικὰ συνέβαλε στὴν δική του προβολή. Ἐκτὸς αὐτοῦ στὴν Ἑλληνικὴ ἀντιπροσωπία συμμετεῖχε καὶ ὁ Μητροπολίτης Μαντινείας Ἀλέξανδρος, κληρικοὶ καὶ ὁ Γενικὸς Γραμματέας Ἐνημέρωσης καὶ Ἐπικοινωνίας Ἀνδρέας Καστανιώτης. Μετὰ ὅμως, κατὰ τὸ ἔτος 2019 καὶ ὁ ἴδιος τάχθηκε ὑπὲρ τῆς διασπάσεως τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀκολουθώντας τὶς ἐντολὲς τοῦ παπίζοντος Φαναρίου.

Στὴν ἐν λόγῳ Μητρόπολη Πατρῶν ὑπάρχει ἀπὸ τὶς 10/10/2014 καὶ ὁ Τιτουλάριος – βοηθὸς ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, ὁ ὁποῖος στὸ τηλεοπτικὸ σταθμὸ «ΛΥΧΝΟΣ», παρουσιάζει μὲ συνεργάτες του, μία ἐκπομπὴ ἡ ὁποία ὀνομάζεται «ΛΥΧΝΟΣΤΑΤΗΣ». Στὴν ἐν λόγῳ λοιπὸν ἐκπομπή, στὶς 19/02/2022 καὶ 20/02/2022 (Σάββατο καὶ Κυριακὴ ἀντίστοιχα), ἀναφέρθηκε στὴν ἐξομολόγηση μὲ τίτλο: «Ξέρεις νὰ ἐξομολογεῖσαι;» (Α΄ καὶ Β΄ Μέρος ἀντίστοιχα). Τὸ Σάββατο 19 Φεβρουαρίου λοιπὸν εἶπε, ὅτι «θὰ πρέπει οἱ χριστιανοὶ νὰ ἐξομολογοῦνται μόνο σὲ κανονικὰ χειροτονημένους κληρικοὺς καὶ ὄχι σὲ σχισματικοὺς (ἐννοώντας φυσικὰ ὡς σχισματικοὺς μόνο τοὺς παλαιοημερολογίτες). Τόνισε ὅτι πολλὰ μυστήρια ἔχουν ἀκυρωθεῖ καὶ ἔχουν ἐπαναληφθεῖ, διότι ἔγιναν ἀπὸ «μὴ κανονικοὺς ἱερεῖς». Ὀρθῶς ἐπισήμανε ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ δὲν θὰ πρέπει νὰ πηγαίνουν σὲ ναοὺς τῶν παπικῶν οὔτε οἱ παπικοὶ νὰ ἔρχονται στοὺς δικούς μας ναούς, καθὼς ἐπίσης δὲν μποροῦν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ νὰ ἐξομολογοῦνται στοὺς αἱρετικούς. Ἐπίσης εἶπε «ὅτι κακῶς οἱ χριστιανοὶ σήμερα, δὲν ἐμπιστεύονται τοὺς ἐπισκόπους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τοὺς λένε "μειοδότες" ἢ καὶ "ἀποστάτες", κάνοντας ἀνυπακοὴ σ’ αὐτούς».

Πάνω στὰ ἀνωτέρω, ἔχω νὰ παρατηρήσω τὰ ἑξῆς: Ὁ θεοφιλέστατος ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, ὀνομάζει «ὡς σχισματικοὺς καὶ μὴ κανονικοὺς ἱερεῖς», ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς παλαιοημερολογίτες (ἐκ τῶν ὁποίων κάποιοι ἕλκουν τὴν χειροτονία τους ἀπὸ τὴ Σύνοδο τοῦ Ἁγίου Φιλαρέτου τῶν Ρώσων τῆς διασπορᾶς, οἱ ὁποῖοι εἶχαν φύγει ἀπὸ τὴν Ρωσία λόγῳ τοῦ κομμουνισμοῦ). Ἀντιθέτως ὅμως θεωρεῖ ὡς κανονικοὺς τοὺς οὐνίτες τοῦ Ἐπιφανίου στὴν Οὐκρανία, τοὺς ὁποίους ὁ Μητροπολίτης Πατρῶν καὶ ἡ Δ. Ἱ. Σύνοδος τοὺς ἀναγνώρισαν, ὅταν μάλιστα αὐτοὶ οὔτε χειροτονία ἔχουν, ἀλλὰ δὲν εἶναι στὶς περισσότερες περιπτώσεις οὔτε κἄν ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ἀφοῦ προέρχονται ἐκ τῆς οὐνίας καὶ τοῦ ἀγγλικανισμοῦ. Ἄρα πῶς γίνεται νὰ ὁμιλεῖ πρῶτον: «γιὰ κανονικοὺς καὶ μὴ κληρικούς», ὅταν καὶ ὁ ἴδιος ἔστω καὶ ἔμμεσα ἔχει κοινωνία μὲ τὸ οὐκρανικὸ – αἱρετικὸ σχίσμα, τὸ ὁποῖο εἶναι πολὺ χειρότερο τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ σχίσματος! Ἐπίσης ἀπὸ τὴν μία μᾶς λέει ὀρθά, «νὰ μὴ πηγαίνουμε στοὺς ναοὺς τῶν παπικῶν», ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄλλη αὐτοαναιρούμενος ἀποδέχεται τὴν κοινωνία μὲ τοὺς ἔχοντες κοινωνία μὲ οὐνίτες τῆς Οὐκρανίας! Καὶ δεύτερον: Πῶς εἶναι δυνατόν, νὰ μᾶς λέει «νὰ κάνουμε ὑπακοὴ σὲ τέτοιους ἐπισκόπους», οἱ ὁποῖ­οι ἔρχονται σὲ ἄμεση κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς σχισματικούς, ἀλλὰ καὶ προσκαλοῦν στὴν Ἑλλάδα τὸν αἱρεσιάρχη πάπα καὶ συμπροσεύχονται ἀκόμη καὶ μὲ τοὺς ἀλλοθρήσκους καὶ ἔχουν προβεῖ σὲ χίλιες δυὸ παραβιάσεις τῶν ἱερῶν κανόνων. Ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι ἀντιφάσεις; Πῶς γίνεται νὰ ἀπορρίπτει τοὺς παλαιοημερολογίτες, ἐνῷ ἀπὸ τὴν ἄλλη νὰ δέχεται ὅλους τοὺς ὑπολοίπους (καὶ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας), ὡς δῆθεν «κανονικοὺς κληρικοὺς καὶ ἐπισκόπους»;

Θυμίζω ὅτι ἡ Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης τὸ 2016, ὡς ἄλλη λῃστρικὴ σύνοδος, ἀναβίβασε ὅλες τὶς αἱρέσεις «σὲ δῆθεν Ἐκκλησίες» (ὅπως τὸν παπισμό, τὸν ἀγγλικανισμό, ὅλες τὶς προτεσταντικὲς παραφυάδες, τὸν μονοφυσιτισμὸ κ.λπ.). Ὅλα τὰ ἀνωτέρω, τὰ θεωρῶ ὑποκριτικά, διότι πολλοὶ ἐπίσκοποι προσπαθοῦν νὰ ποῦν στοὺς χριστιανοὺς τὸ τί εἶναι κανονικὸ καὶ τὸ τί ὄχι, ὅταν οἱ ἴδιοι δὲν τὸ ἐφαρμόζουν καὶ ἔχουν παραβιάσει τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες. Ἄρα πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ κάνεις τὸ κανονικὸ [ὅταν ὁ ἴδιος (ὁ ἐπίσκοπος) βρίσκεται σὲ λάθος πλαίσιο;]. Εἶναι δηλαδὴ σὰν ἕνας δικαστὴς νὰ δικάζει κάποιον γιὰ παραβίαση τοῦ νόμου, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ δικαστὴς ἔχει παραβιάσει πολλάκις τὸν ἐν λόγῳ νόμο. Μοῦ θυμίζει τὴν περίπτωση ἐκείνων τῶν Εἰσαγγελέων καὶ Δικαστῶν, οἱ ὁποῖοι δίκαζαν παλαιότερα ὑποθέσεις μοιχείας μὲ τὸ παλαιὸ νομικὸ πλαίσιο, ἐνῷ οἱ ἴδιοι ἦσαν μοιχοί. Ὅλοι πρέπει νὰ ὑπακοῦμε στὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ τοὺς Κανόνες αὐτῶν καὶ πρῶτοι ἀπὸ ὅλους οἱ ἐπίσκοποι. Ὁμοίως πρέπει νὰ κάνει καὶ Δ. Ἱ. Σύνοδος. Πῶς γίνεται νὰ ὁμιλεῖ ὁ Θεοφιλέστατος Κερνίτσης γιὰ κανονικοὺς καὶ μὴ ἱερεῖς, ὅταν ὁ Μητροπολίτης του Πατρῶν Χρυσόστομος, ἔχει “ἀναγνωρίσει” ὡς κανονικοὺς ἱερεῖς, τοὺς οὐνίτες, τοὺς καθῃρημένους καὶ τοὺς ἀχειροτόνητους τῆς Οὐκρανίας; 

Πῶς γίνεται νὰ ὁμιλεῖ ὁ Θεοφιλέστατος Κερνίτσης γιὰ κανονικοὺς καὶ μὴ ἱερεῖς, ὅταν ὁ Μητροπολίτης του Πατρῶν Χρυσόστομος, ἔχει “ἀναγνωρίσει” ὡς κανονικοὺς ἱερεῖς, τοὺς οὐνίτες, τοὺς καθῃρημένους καὶ τοὺς ἀχειροτόνητους τῆς Οὐκρανίας;

Ἂς προσέξει ὁ Θεοφιλέστατος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, μήπως ὁ «ΛΥΧΝΟΣΤΑΤΗΣ», γιὰ τὸν ὁποῖο ὁμιλεῖ, εἶναι σβηστός, ὅπως ὁμοίως εἶχε γίνει καὶ μὲ τὴν παραβολὴ τῶν μωρῶν παρθένων, οἱ ὁποῖες εἶχαν ξεχάσει νὰ πάρουν λάδι καὶ ἔμειναν ἐκτὸς τοῦ νυμφίου Χριστοῦ (βλέπε Ματθαίου 25, 1-13). Αὐτὸ τὸ λέω, διότι μὲ τὶς παπίζουσες ἐνέργειές του τὸ Φανάρι πλέον καταργεῖ τὴν Ἀποστολικὴ διαδοχὴ καὶ τὴν Ὀρθόδοξη ἱεροσύνη, ἀφοῦ ἔχει ἐπιλέξει ἑτερόδοξους καὶ λαϊκούς, ὥστε νὰ τοὺς χρίζει ὡς «Ἀρχιεπισκόπους». Μὰ πῶς ἕνας λαϊκὸς χωρὶς ἱεροσύνη, θὰ γίνει Ἀρχιεπίσκοπος; Φαίνεται ὅτι οἱ Φαναριῶτες νομίζουν ὅτι κατέχουν αὐτοὶ καὶ μόνο τὴν ἱεροσύνη «κληρονομικῷ δικαίῳ» » καὶ ἔτσι δίνουν ἢ ἄρουν τὴν ἱεροσύνη, ὅπως καὶ ὅπου αὐτοὶ θέλουν.

 

β) Ἡ Δ. Ἱ. Σύνοδος διὰ τὸν «Μητροπολίτην» Μαριουπόλεως

Προσφάτως τὸν Ἰανουάριο τοῦ ἔτους 2022, ἡ Δ. Ἱ. Σύνοδος ἐξέδωσε ἀνακοίνωση σχετικὰ μὲ τὸν αὐτοφερόμενο Μητροπολίτη Μαριουπόλεως Χρυσόστομο Κάλλη. Ἡ Δ. Ἱ. Σύνοδος χαρακτηρίζει τὸν κ. Χρυσόστομο, ὡς μὴ κανονικὸ ἐπίσκοπο, διότι ἀνήκει στὸ λεγόμενο «Πατριαρχεῖο τοῦ Κιέβου, μὲ Πατριάρχη τὸν Φιλάρετο». Ἡ θέση τῆς Συνόδου εἶναι προβληματική. Θεωρεῖ ὅτι ὁ συγκεκριμένος δὲν εἶναι κανονικὸς ἐπίσκοπος, ἐπειδὴ δὲν εἶναι ἀναγνωρισμένος ἀπὸ τὴν «αὐτοκέφαλη» οὐκρανικὴ ἐκκλησία τοῦ Ἐπιφανίου.

Ἐδῶ βλέπουμε δύο προβληματικὲς θέσεις τῆς Συνόδου. Ἡ μία εἶναι ὅτι πλέον θεωρεῖ ὡς κανονικὴ ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, ὄχι τὴν αὐτόνομη Ἐκκλησία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ὀνουφρίου, ἀλλὰ τὴν ψευδό-αὐτοκέφαλη τοῦ ψευδοκιέβου Ἐπιφανίου, ὁ ὁποῖος δῆθεν εἶναι τὸ κριτήριο γιὰ τὸ ποιὸς εἶναι κανονικὸς καὶ ποιὸς ὄχι ἐπίσκοπος. Ἀπὸ πότε οἱ ψευδὸ-ἐπίσκοποι κρίνουν τοὺς ἐπισκόπους; Εἶναι δηλαδὴ σὰν νὰ ποῦν οἱ Ρῶσοι, ὅτι «ἀπὸ τώρα καὶ στὸ ἑξῆς, δὲν θὰ ἀναγνωρίζουμε ὡς αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδας αὐτὴ μὲ Ἀρχιεπίσκοπο τὸν Ἱερώνυμο, ἀλλὰ μία παλαιὸ-ἡμερολογιτικὴ σύν­οδο». Αὐτὸ καὶ ἀκόμη χειρότερο ἔκαναν στὴν Οὐκρανία μετὰ τὴν ἀναγνώριση τοῦ Ἐπιφανίου, τὸ Φανάρι, τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Ἀλεξανδρείας, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, διότι ἐκεῖ ἔχουμε κατ’ οὐσίαν ἀναγνώριση οὐνιτῶν, οἱ ὁποῖοι εἶναι χειρότεροι καὶ ἀπὸ τοὺς σχισματικούς. Γι’ αὐτὸ τὸ 2019 εἶχα συντάξει ἐργασία ἀναλυτική, στὴν ὁποία ἀποδεικνύω μὲ βάση τοὺς ἱεροὺς κανόνες ὅτι τὸ οὐκρανικὸ κακοκέφαλο, εἶναι πολὺ χειρότερο τοῦ ἡμερολογιακοῦ Ἑλληνικοῦ Σχίσματος, τὸ ὁποῖο ἔγινε τὸ 1924. Ἐπίσης ὅμως, ἐδῶ παρατηρεῖται καὶ μία ἄλλη ἀντίφαση. Ὅτι τόσο τὸ Φανάρι ὅσο καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, δὲν θεωροῦν ὡς κανονικὸ τὸ ψευδό-πατριαρχεῖο τοῦ Κιέβου μὲ ψευδό-πατριάρχη τὸν Φιλάρετο, ὁ ὁποῖος εἶναι αὐτὸς ποὺ χειροτόνησε τὸν Ἐπιφάνιο. Ἄρα πῶς γίνεται νὰ ἀναγνωρίζουν τὸν Ἐπιφάνιο καὶ ὄχι τὸν χειροτονήσαντα αὐτόν, λὲς καὶ ὁ Ἐπιφάνιος προῆλθε ἀπὸ «παρθενογέννηση»; Ἐδῶ βλέπουμε πόσο ἀστεῖες καὶ ἀντικανονικὲς εἶναι οἱ ἐνέργειες τοῦ Φαναρίου. Ὁ Κιέβου Φιλάρετος ἦταν αὐτός, ὁ ὁποῖος εἶχε καθαιρεθεῖ ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας καὶ τὴν καθαίρεσή του τὴν εἶχε ἀναγνωρίσει καὶ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Κωνστ/πόλεως μέχρι τὸ 2019, τότε ποὺ ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος ἀναγνώρισε τὸ οὐκρανικὸ μόρφωμα ὡς δῆθεν «αὐτοκέφαλη ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας». Ὁ Φιλάρετος λοιπὸν εἶχε καταγγείλει τὸ Φανάρι, γιὰ εἰσπηδητικὲς τάσεις στὰ ἐδάφη τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας καὶ ὄχι γιὰ διάθεση ἀναγνώρισης τῆς αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, διότι ὁ ἀγώνας τοῦ Φιλαρέτου, ὅπως ὁ ἴδιος εἶπε, ἦταν νὰ ἀπεξαρτηθεῖ ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας καὶ ὄχι ἀντιθέτως νὰ ἐξαρτηθεῖ ἀπὸ τὸ Φανάρι, διότι στόχος τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου ἦταν νὰ ἐλέγξει τὴν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας καὶ ὄχι νὰ τῆς δώσει τὸ αὐτοκέφαλο. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸ Φανάρι ἐν συνεχείᾳ, ἀνακήρυξε σὲ Ἀρχιεπίσκοπο τὸν Ἐπιφάνιο καὶ ὄχι τὸν Φιλάρετο, ὁ ὁποῖος ἦταν πρότινος ἀρχηγὸς καὶ τοῦ Ἐπιφανίου.

Πιὸ συγκεκριμένα ὁ ἐπίτιμος «Πατριάρχης» ψευδοκιέβου Φιλάρετος, τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2020, εἶχε καταγγείλει ὅτι «ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος θέλει νὰ ἔχει δικαιώματα στὴν Ὀρθοδοξία παρόμοια μὲ τὰ δικαιώματα ποὺ ἔχει ὁ πάπας στὸν καθολικισμό. Δὲν θέλει πλέον νὰ εἶναι πρῶτος μεταξὺ ἴσων», πρόσ­θεσε ὁ Φιλάρετος. «Στόχος του», συνέχισε ὁ Φιλάρετος, «εἶναι νὰ ἐπεκτείνει τὴν σφαῖρα ἐπιρροῆς του καὶ νὰ αὐξήσει τὸν ἀριθμὸ τοῦ ποιμνίου τῆς Κωνστ/πόλεως, ἀφοῦ στὴν πραγματικότητα τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Κωνστ/πόλεως στὴν Τουρκία δὲν καλύπτει πάνω ἀπὸ 10.000 πιστούς». Καὶ τελειώνοντας συμπλήρωσε ὁ Φιλάρετος Ντενισένκο, «ὅτι ἡ οὐκρανικὴ Ἐκκλησία ἀριθμεῖ 35.000.000 πιστούς, ἐνῷ ἀντιθέτως τὸ ποίμνιο τοῦ Φαναρίου στὴν διασπορὰ εἶναι περίπου 3-4 ἑκατομμύρια, πολὺ λιγότερα ἀπὸ τὸ ποίμνιο τῆς οὐκρανικῆς ἐκκλησίας».

Ὅσον ἀφορᾶ τὸν αὐτοαποκαλούμενο Μητροπολίτη Μαριουπόλεως καὶ Θεοδοσίας κ. Χρυσόστομο Κάλλη, κατὰ κόσμο Δημήτριο, ὁ ἐν λόγῳ δὲν εἶναι ἄγνωστος τοῦ Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου, ὁ ὁποῖος, ὅταν ἦταν Μητροπολίτης Θηβῶν, τὸν εἶχε χειροθετήσει σὲ ἀναγνώστη τὸ 1997 στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ Πέρα Χωρίου Λειβαδιᾶς. Τὴν μοναχική του κουρὰ τὴν ἔλαβε μὲ ἐντολὴ τοῦ Μητροπολίτη Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως, εἰς τὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίας Μαρίνας Ἡλιουπόλεως τὴν 01/08/2013. Διάκονος χειροτονήθηκε τὴν 05/08/2013 ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Γόρτυνος Ἰερεμία καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο Μητροπολίτη στὶς 10 Αὐγούστου τοῦ ἴδιου ἔτους, ἔλαβε τὸ ὀφφίκιον τοῦ Ἀρχιμανδρίτου. Τὴν 13/09/2013 ἔλαβε τὴν χειροθεσία τῆς πνευματικῆς πατρότητος ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Γόρτυνος Ἰερεμία.

Ἐδῶ δηλαδὴ ἔχουμε μία πλήρη καταπάτηση τῶν ἱερῶν κανόνων ἀπὸ τὴν Δ. Ἱ. Σύν­οδο, ἡ ὁποία μέσα σὲ λίγες ἡμέρες χειροτονεῖ διάκους, πρεσβυτέρους καὶ ἀρχιμανδρίτες. Ἐπίσης καταπατεῖ τὰ ὅρια ποὺ οἱ ἱεροὶ κανόνες ὁρίζουν ὡς πρὸς τὴν χειροτονία τῶν ἱερέων. Ὁ διάκονος μπορεῖ νὰ χειροτονηθεῖ τὸ ἐνωρίτερο στὰ 25 ἔτη, ὁ πρεσβύτερος τὸ ἐνωρίτερο στὰ 30 ἔτη καὶ ὁ ἐπίσκοπος ἐφ’ ὅσον ἔχει συμπληρώσει τὰ 35 ἔτη τῆς ἡλικίας του. Στὴν ἀνωτέρω ὅμως περίπτωση βλέπουμε τὴν πλήρη καταπάτηση τῶν ἱερῶν κανόνων.

Μετὰ ἀκολούθησε ἡ παραίτηση τοῦ ἐν λόγῳ κληρικοῦ ἀπὸ τὴ Μητρόπολη Θηβῶν τὴν 17/07/2020. Ἐν συνεχείᾳ ὁ ἐν λόγῳ κληρικὸς Χρυσόστομος Κάλλης, ἐντάχθηκε σὲ μία παραφυάδα παλαιοημερολογιτῶν καὶ ἐν τέλει κατέληξε στὸ ψευδὸ-πατριαρχεῖο τοῦ Κιέβου στὶς 15/12/2021. Ποιὸς χειροτόνησε τὸν κληρικὸ αὐτόν; Μὰ οἱ ἴδιοι ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι ἔχουν καὶ τὴν εὐθύνη γιὰ τοὺς ποιοὺς χειροτονοῦν. Τὸ ἀστεῖο ὅμως εἶναι ὅτι ἡ Δ. Ἱ. Σύνοδος χαρακτηρίζει ὅτι ὁ ἐν λόγῳ κληρικὸς δὲν εἶναι κανονικὸς (ὅπως καὶ δὲν εἶναι), ὄχι διότι εὑρίσκεται σὲ ἕνα σχισματικὸ μόρφωμα, ἀλλὰ μὲ κριτήριο ὅτι δὲν βρίσκεται σὲ κοινωνία μὲ τὴν σχισματική–οὐνίτικη ψευδό-ἐκκλησία τοῦ Ἐπιφανίου, ὁ ὁποῖος ἦταν πνευματικὸ τέκνο τοῦ Φιλαρέτου, στὸν ὁποῖο ἐντάχθηκε ὁ Χρυσόστομος Κάλλης.

Ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω βλέπουμε ὅτι πλέον ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει μπεῖ σὲ ἕνα «κυκεῶνα», προσπαθώντας νὰ καταργήσει τὴν ἀποστολικὴ διαδοχὴ καὶ τὰ ἱερὰ μυστήρια, πλανόμενη καὶ αὐτοαναιρούμενη καὶ μετὰ ἔχει τὸ θράσος νὰ ὁμιλεῖ γιὰ ὑπακοὴ πρὸς αὐτήν, ὅταν ἔχει καταπατήσει τοὺς κανόνες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ὁπότε ἡ Δ. Ἱ. Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δὲν μπορεῖ νὰ ὁμιλεῖ «γιὰ κανονικοὺς καὶ μὴ ἱερεῖς», διότι ἡ ἴδια ἔχει ἀναγνωρίσει τοὺς σχισματικοὺς καὶ ἀχειροτόνητους τῆς Οὐκρανίας καὶ ἔχει βάλει βόμβα στὰ θεμέλια τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς, προσπαθώντας νὰ τὴν διαγράψει, μετὰ μάλιστα καὶ τὴν ἀναγνώριση τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, ἡ ὁποία ἀναγνώρισε κατ’ οὐσίαν ἱεροσύνη καὶ στοὺς αἱρετικούς.

 Ἄρα τὸ νέο δόγμα τους εἶναι ὅτι «ἱεροσύνη ἔχουν δῆθεν ὄχι οἱ Ὀρθόδοξοι κληρικοί, ἀλλὰ ἀντιθέτως οἱ αἱρετικοὶ καὶ οἱ σχισματικοί». Πλέον ὅλοι αὐτοὶ διαστρεβλώνουν τὰ ἱερὰ μυστήρια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, μιμούμενοι τὸν παπισμὸ καὶ τὶς αἱρέσεις. Κάπως ἔτσι ἔκανε καὶ ὁ παπισμὸς στὸ πρῶτο Σχίσμα τοῦ 867 μ.Χ. ἐπὶ Πατριαρχίας Μεγάλου Φωτίου Κωνστ/πόλεως, διότι τότε ὁ πάπας Νικόλαος ἔχοντας εἰσπηδήσει στὴν Βουλγαρία, ἡ ὁποία ἀνῆκε διοικητικὰ στὸ Πατριαρχεῖο τῆς Κωνστ/πόλεως, εἶχε ἀρχίσει νὰ διαδίδει τὶς αἱρέσεις τοῦ Φιλιόκβε καὶ τοῦ παπικοῦ πρωτείου, ἀλλὰ ταυτοχρόνως εἶχε ἀρχίσει νὰ ἀναχειροτονεῖ (δηλαδὴ νὰ ξαναχειροτονεῖ), τοὺς ἤδη χειροτονημένους ἱερεῖς τοῦ Πατριαρχείου τῆς Κωνστ/πόλεως. Σήμερα αὐτὸ ποὺ γίνεται στὴν Οὐκρανία εἶναι ἀκόμη χειρότερο, ἀφοῦ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀπέδωσε τὴν αὐτοκεφαλία, σὲ ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι δὲν ἔχουν κἄν ἱεροσύνη ἢ εἶναι καθηρημένοι.

Πηγή εδώ.