Έγραψε ο π. Σπυρίδων Σκουτής για την βάπτιση με τον Αρχ.
Ελπιδοφόρο:
(πάρτε μια βαθειά ανάσα, κάντε
καλύτερα πρώτα μία προσευχή, και μπείτε μετά να διαβάστε)
«Μου στέλνετε πολλοί διάφορα
σχόλια σχετικά με τη βάφτιση δύο παιδιών από ομοφυλοφιλους γονείς. Σχόλια με
ειρωνείες, προβληματισμούς, ότι η εκκλησία έχει προδώσει τον κόσμο κλπ κλπ.
Καλά έκανε ο Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος και βάφτισε τα παιδιά τα οποία βαφτίστηκαν
στο ονομα της Αγίας Τριάδος και «μπολιάστηκαν» με τα χαρίσματα του Αγίου
Πνεύματος. Έχουμε στη ουσία δύο υποψήφιους Αγίους της Εκκλησίας. Πού είναι το
κακό; Καταρχήν, δεν υπάρχει κάποιος κανόνας άρνησης βαπτίσματος σχετικά με τη
σεξουαλικότητα των γονέων ή αν οι γονείς που έχουν υιοθετήσει τα παιδιά είναι
του ίδιου φύλου. {Αν υπάρχει παρακαλώ να μου το πείτε, μήπως κάνω λάθος}. Αν οι
γονείς ήταν γυναίκα και άντρας αλλά ήταν εγκληματίες. Θα βαπτίζαμε τα παιδιά;
Ναι; ή όχι; Τα παιδιά βιολογικά γεννήθηκαν από γυναίκα που θα είναι η βιολογική
τους μάνα και βαπτίστηκαν στην εκκλησία. Ξέρετε ποιο είναι το φάουλ στο
Μυστήριο εδώ; Αυτό που διάβασα και δεν ξέρω αν ισχύει. Το ότι υπήρχαν 8 νονοί!!
Εδώ είναι το πρόβλημα. Ποιός θα διδάξει από τους 8 στα παιδιά αυτά την ορθόδοξη
πίστη και το ορθόδοξο βίωμα; Βασικά ανάδοχος είναι ένας! Αυτός που αναδέχεται
το παιδί στην λευκή πετσέτα μετά το βάπτισμα. Για μένα εκεί είναι το πρόβλημα
και πρέπει η εκκλησία να μην δέχεται 5,10 άτομα νονούς ταυτόχρονα διότι το
μυστήριο γίνεται τσίρκο. Ας συνέλθουμε επιτέλους… Βαπτίστηκαν δύο παιδιά και
τέλος. Δεν υπάρχει κάτι άλλο.
π. Σπυρίδων Σκουτής / euxh. Gr»
Ο π. Σπυρίδων μάλλον δεν έμαθε ότι ο νηπιοβαπτισμός γίνεται με προϋποθέσεις. Με θράσος δηλώνει ότι ο
Τί σεβασμό δείχνουμε στο Μυστήριο; Απολύτως κανένα. Απλά προσφέρουμε το Μυστήριο
της Ιεράς Βαπτίσεως ως ένα κατακτημένο οχυρό στην κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ. Και
δημιουργούμε προηγούμενο για να καταστήσουμε και τα άλλα Μυστήρια της Εκκλησίας
απροϋπόθετα, "Μυστήρια χωρίς σύνορα"
για όσους κάνουν κέφι.
Πού είναι οι προϋποθέσεις για την Ορθόδοξη ανατροφή; Βάζουμε
ή δεν βάζουμε ταφόπλακα στην σωτηρία αυτών των παιδιών; Μήπως περιμένουμε να
έλθουν μελλοντικά σε σύγκρουση με τους ομοφυλόφιλους που παριστάνουν τους
γονείς τους; Λογικά όχι. Δεν μπορεί να κάνεις το ένα και μυστικά να περιμένεις
να γίνει το άλλο. Η Εκκλησία δεν συμπεριφέρεται έτσι, να κάνει κάτι στα φανερά
και να περιμένει κάτι άλλο στα κρυφά. Άρα όσοι δεν έχουν πρόβλημα με τέτοιες υπερήφανες βαπτίσεις, δέχονται
και την ομοφυλοφιλία και
έρχονται σε αντίθεση με την διδασκαλία της Εκκλησίας.
Σε περίπτωση πάλι που αυτά τα παιδιά έλθουν σε σύγκρουση κάποια
στιγμή στη ζωή τους με τους υποτιθέμενους «γονείς» τους, γιατί να βρουν
καταφύγιο στην Εκκλησία που τους είχε πει ότι είναι καλά με αυτούς; Θα την
μισήσουνε την Εκκλησία που χρύσωσε την δυστυχία τους.
Δεν μιλάμε εδώ για μία απλή αμαρτία. Εδώ πάμε ενάντια στην φύση.
Πως είναι δυνατόν ιερέας να μην τρέμει στην σκέψη ότι με τις
εμετικές αγαπολογίες του παρατάει τα δύο παιδιά μέσα στο βόθρο του παρά φύσιν
και της διαστροφής;
«...βαφτίστηκαν
στο όνομα της Αγίας Τριάδος και «μπολιαστηκαν» με τα χαρίσματα του Αγίου
Πνεύματος. Έχουμε στην ουσία δύο υποψήφιους Αγίους της Εκκλησίας. Που είναι το
κακό;» λέει
ο π. Σπυρίδων.
Το κακό είναι ότι ο πατήρ το παίζει «πολύς» με τα Χαρίσματα του
Αγίου Πνεύματος, ξεχνώντας ότι το πνεύμα θέλει αίμα. Πάτερ Σπυρίδων, εσείς τί
θα κάνετε για αυτά τα παιδιά; Εκτός από το να μοιράζετε δεξιά και αριστερά
κάτι που δεν σας ανήκει, θα γίνετε εσείς το άλας της ζωής για αυτά τα παιδιά; Θα έλθετε σε σύγκρουση με το κατεστημένο ή θα
την αράξετε στον καναπέ για να καθαρίσει το Άγιο Πνεύμα; Βλέπετε «δύο
υποψήφιους Αγίους της Εκκλησίας»! και δεν βλέπετε τους δύο
ντεφάκτο «εξαγιασμένους» από την Εκκλησία ομοφυλόφιλους που αναλαμβάνουν την
καταστροφή τους;
«Καταρχήν,
δεν υπάρχει κάποιος κανόνας άρνησης βαπτίσματος σχετικά με τη σεξουαλικότητα
των γονέων ή αν οι γονείς που έχουν υιοθετήσει τα παιδιά είναι του ίδιου φύλου.
{Αν υπάρχει παρακαλώ να μου το πείτε, μήπως κάνω λάθος}.»
Ειλικρινά ντρέπομαι που απαντώ σε τέτοιες θέσεις ιερέως. Ποτέ
δεν πέρασε από το μυαλό μου ότι θα ζούσα μια τέτοια στιγμή. Αναζητά ο ιερεύς
κανόνα άρνησης βαπτίσματος σχετικά με την σεξουαλικότητα των γονέων κι εγώ
τότε, δεδομένου ότι ο νηπιοβαπτισμός καθιερώθηκε με την υποχρέωση της Ορθοδόξου
κατήχησης από ανάδοχο, αναζητώ να
μου παραθέσει κανόνα που να λέει ότι ο νουνός ή η νουνά θα κατηχούν διαφορετικά
τα παιδιά που έχουν υιοθετηθεί από ομοφυλόφιλους. Να
μας το βρει αυτό και να μας το παραθέσει παρακαλώ. Και να μας εξηγήσει γιατί η Εκκλησία να επιτρέπει μία τέτοια πρακτική η οποία θα
κατέληγε εκ των πραγμάτων σε αντι-κατήχηση.
Δηλαδή, ο νουνός η νουνά σε αυτές τις περιπτώσεις να μην μπορούν να κατηχήσουν
τα παιδιά σωστά και σύμφωνα με την διδασκαλία της Εκκλησίας λόγω των
ομοφυλόφιλων «γονέων». Γιατί να επιτρέπει η Εκκλησία μία πρακτική η οποία θα
καταργούσε την βασική προϋπόθεση του νηπιοβαπτισμού; Άρα εδώ κάτι λείπει. Και λείπει το περιβάλλον το οποίο η Εκκλησία οφείλει να δημιουργήσει,
συνήθως με αγώνες και θυσίες, για να εναποθέσει μέσα το Μυστήριο έτσι ώστε αυτό
να καρποφορήσει στις ψυχές των ανθρώπων. Δεν το πετάμε έτσι το
Μυστήριο σα να είναι μυξόχαρτο π. Σπυρίδωνα. Πείτε μας πότε η Εκκλησία στην
δισχιλιόχρονη ιστορία της βάπτιζε παιδιά και τα παρατούσε σε χέρια
ομοφυλοφίλων; Να μας το πείτε και αυτό π. Σπυρίδωνα.
Και
συνεχίζει: «Αν οι γονείς ήταν γυναίκα και άντρας αλλά ήταν εγκληματίες. Θα
βαπτίζαμε τα παιδιά; Ναι; ή όχι;»
Μα εδώ την απάντηση την έδωσε μόνος του. Τους εγκληματίες τους
λέμε εγκληματίες και τους αντιμετωπίζουμε ως τέτοιους. Η Εκκλησία πάντα τους
βλέπει ως ανθρώπους που έχουν ανάγκη από μετάνοια και τους το λέει στα ίσια ενώ το Κράτος θα θωρακίσει την
κοινωνία από τις εγκληματικές τους πράξεις μέσα στο σωφρονιστικό σύστημα. Τα
παιδιά των εγκληματιών θα μεγαλώσουν σε μία κοινωνία η οποία θα τους λέει πού
βρίσκεται ο σωστός δρόμος, δεν θα τους λέει γίνετε κι
εσείς εγκληματίες όπως οι γονείς σας. Θυμίζω τί ευχήθηκε ο καθαιρετέος π. Καριώτογλου σε
ομοφυλόφιλους που βάπτισαν παιδί. «οι
γονείς να είσαστε πάντα ερωτευμένοι και το παιδί θα βλέπει αυτήν την αγάπη που
θα έχετε μεταξύ σας, αυτήν θα αναζητήσει όταν φύγει από εσάς και θα αναζητά
πάντα στη ζωή του»!! Άστοχο λοιπόν το παράδειγμα με τους
εγκληματίες π. Σπυρίδων. Η Εκκλησία όλους τους αγκαλιάζει, αλλά λέγοντας τα
πράγματα με τ’ όνομά τους και δίχως να συμβιβάζει την «θεραπευτική της αγωγή».
«Τα
παιδιά βιολογικά γεννήθηκαν από γυναίκα που θα είναι η βιολογική τους μάνα και
βαπτίστηκαν στην εκκλησία.»
Τα παιδιά δεν θα μπορούσαν να γεννηθούν από κάπου αλλού εκτός
από την κοιλιά μιας γυναίκας, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως εννιάμηνη σακούλα για
να τα παραδώσει σε δύο άντρες. Αυτό θα το μάθουν σίγουρα και από εκεί και πέρα
ό,τι άλλο μάθουν για την παρένθετη μητέρα μόνο η καρδούλα τους το ξέρει.
«Ξέρετε
ποιο είναι το φάουλ στο Μυστήριο εδώ; Αυτό που διάβασα και δεν ξέρω αν ισχύει.
Το ότι υπήρχαν 8 νονοί!! Εδώ είναι το πρόβλημα. Ποιός θα διδάξει από τους 8 στα
παιδιά αυτά την ορθόδοξη πίστη και το ορθόδοξο βίωμα; Βασικά ανάδοχος είναι
ένας! Αυτός που αναδέχεται το παιδί στην λευκή πετσέτα μετά το βάπτισμα. Για
μένα εκεί είναι το πρόβλημα και πρέπει η εκκλησία να μην δέχεται 5,10 άτομα
νονούς ταυτόχρονα διότι το μυστήριο γίνεται τσίρκο. Ας συνέλθουμε επιτέλους…
Βαπτίστηκαν δύο παιδιά και τέλος. Δεν υπάρχει κάτι άλλο.»
Ναι ήταν 8 νονοί και ήταν μέσα και αιρετικοί. Αυτό σας πειράζει πάτερ ή είναι μόνο ζήτημα αριθμητικής
για εσάς; Και αφού βρείτε τον έναν Ορθόδοξο νουνό πολύ θα θέλαμε να μας πείτε τί κατήχηση θα κάνει στα παιδιά.
Επιμένουμε σε αυτό για να σας υποδείξουμε που ακριβώς βρίσκεται το
ΤΣΙΡΚΟ.
