Κάποιος Χριστιανός βρέθηκε κάποτε σε έναν κύκλο προτεσταντών, οι οποίοι κατηγορούσαν την Παναγία και έλεγαν, ότι δεν είναι Αγία.
Ο Ορθόδοξος αισθάνθηκε πολύ άσχημα, αλλά δεν ήταν τόσο πνευματικά καταρτισμένος, ώστε να τους απαντήσει καταλλήλως. Προσευχήθηκε λοιπόν στο Θεό να τον βοηθήσει, έστω κάτι να πει, γιατί ο ίδιος δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Τότε, σαν να άρχισε κάποιος να του μιλάει από μέσα του και ρώτησε τους προτεστάντες:
– Σε ποιό Όρος έγινε η μεταμόρφωση του Χριστού;
– Στο Όρος Θαβώρ, απάντησαν εκείνοι.
– Και γιατί ονομάστηκε Άγιο το Όρος αυτό, ξαναρώτησε ο Ορθόδοξος.
– Γιατί πάτησε εκεί ο Χριστός, απάντησαν εκείνοι.
– Και δεν είναι Αγία η Παναγία, που είχε 9 μήνες τον Χριστό στην κοιλιά της;
Κόκκαλο οι προτεστάντες!
Αυτό είναι! Όταν δεν γνωρίζουμε τι πρέπει να πούμε σε μια περίσταση, προσευχόμενοι στο Θεό με πίστη και ταπείνωση (κάνοντας μια μικρή προσευχή μέσα μας), ο Θεός θα σου βάλει λόγια στο στόμα σου και θα μιλήσεις καταλλήλως, ακόμα και για πράγματα που δεν γνωρίζεις!
