Προφήτες.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=365750
Ποιος πάλι απ’ όσους έγιναν βασιλείς, προτού «μπορέσει να πει το όνομα του πατέρα ή της μητέρας του», βασίλεψε και πέτυχε νίκες εναντίον των εχθρών; Ο Δαβίδ δεν βασίλεψε όταν έγινε τριάντα χρονών; Και ο Σολομών νέος δεν έγινε βασιλιάς; Και ο Ιωάς δεν ανέβηκε στο βασιλικό θρόνο σε ηλικία επτά ετών; Και ο μετέπειτα Ιωσίας δεν ανέλαβε τη βασιλεία σε ηλικία επτά ετών; Κι αυτοί όμως, παρόλο που βρίσκονταν σε τόσο μικρή ηλικία, μπορούσαν να προφέρουν το όνομα του πατέρα ή της μητέρας τους.
Ποιος, λοιπόν, είναι άραγε αυτός που προτού γεννηθεί είναι βασιλιάς και εξολοθρεύει τους εχθρούς; Ας μας πουν οι Ιουδαίοι ιστορικοί: ποιος βασιλιάς στο βασίλειο του Ισραήλ και του Ιούδα υπήρξε τέτοιος, στον οποίο να ελπίζουν όλα τα έθνη και έκαμε την ειρήνη; Και από παντού δεν επιτίθενταν εναντίον τους;
Από τότε που κτίσθηκε η Ιερουσαλήμ είχαν αδιάκοπο πόλεμο και πολεμούσαν όλοι εναντίον του Ισραήλ: οι Ασσύριοι τους πίεζαν, οι Αιγύπτιοι τους καταδίωκαν και οι
Βαβυλώνιοι τους κατακτούσαν· και το πιο παράξενο, ακόμη και οι γείτονές τους, οι Σύριοι, πολεμούσαν εναντίον τους.
Ή μήπως δεν πολεμούσε ο Δαβίδ τους Μωαβίτες και δεν εξολόθρευε τους Σύριους; Ο Ιωσίας δεν πρόσεχε από τους γείτονές του και ο Εζεκίας δεν φοβόταν τη φιλοδοξία του Σεναχηρείμ; Οι Αμαληκίτες δεν πολεμούσαν τον Μωυσή και οι Αμορραίοι, όπως και οι κάτοικοι της Ιεριχώ, δεν αντιπαρατάσσονταν στον Ιησού του Ναυή; Και γενικά δεν ήταν τελείως εχθρικά τα έθνη προς τον Ισραήλ;
Αξίζει, λοιπόν, να δούμε ποιος είναι αυτός στον οποίο ελπίζουν τα έθνη· διότι πρέπει να υπάρχει, αφού ο προφήτης είναι αδύνατον να λέει ψέμματα.
Ποιος από τους άγιους προφήτες ή τους αρχαίους πατριάρχες πέθανε πάνω στο σταυρό, για να σωθούν όλοι οι άνθρωποι; Ή ποιος πληγώθηκε και σκοτώθηκε, για να έχουν όλοι την υγεία τους; Ποιος από τους δίκαιους ή τους βασιλείς κατέβηκε στην Αίγυπτο, και με την κάθοδό του συνέβηκε να γκρεμιστούν τα είδωλα των Αιγυπτίων; Κατέβηκε ο Αβραάμ στην Αίγυπτο, αλλά πάλι η ειδωλολατρία ήταν κυρίαρχη. Ο Μωυσής εκεί γεννήθηκε, αλλά καθόλου δεν μειώθηκε η θρησκεία της πλάνης.
Απ’ όσους μας διηγείται η Αγία Γραφή, ποιου του τρύπησαν τα χέρια και τα πόδια; Ή γενικά ποιόν κρέμασαν στο ξύλο και πέθανε πάνω στο σταυρό για τη σωτηρία όλων; Διότι ο Αβραάμ στο τέλος της ζωής του πέθανε στο κρεβάτι· ο Ισαάκ και ο Ιακώβ κι αυτοί άπλωσαν τα πόδια τους στο κρεβάτι και πέθαναν.
Ο Μωυσής και ο Ααρών πέθαναν στο όρος, ο Δαβίδ στο σπίτι του, χωρίς να υποστεί καμιά επιβουλή από το λαό. Αν και τον καταδίωξε ο Σαούλ, σώθηκε όμως χωρίς να πάθει τίποτε. Ο Ησαΐας πάλι πριονίστηκε, αλλά δεν κρεμάστηκε στο ξύλο. Τον Ιερεμία τον έβρισαν, αλλά δεν πέθανε καταδικασμένος. Ο Ιεζεκιήλ υπέφερε πάθη, όχι όμως για χάρη του λαού, αλλά για να επισημάνει ποια δεινά θα συμβούν στο μέλλον στο λαό. Έπειτα αυτοί, αν και έπασχαν, ήταν άνθρωποι, όμοιοι στη φύση με όλους.
Αυτός όμως, για τον οποίο προφητεύουν οι Γραφές ότι θα θυσιαστεί για χάρη όλων, δεν ήταν απλός άνθρωπος, αλλά η ζωή όλων, αν και στη φύση είναι όμοιος με τους ανθρώπους. Διότι λέει η Γραφή: «Θα δείτε αυτόν που είναι η ζωή σας να είναι κρεμασμένος μπροστά στα μάτια σας»· και αλλού λέει: «Ποιος θα διηγηθεί για τη γενιά του;».
Διότι, την καταγωγή όλων των αγίων, αφού την πληροφορηθεί κάποιος, μπορεί να την πει, ποιος είναι ο καθένας και από που κατάγεται· αυτός όμως που είναι η ζωή,η καταγωγή του είναι ανεκδιήγητη, όπως λέει η Αγία Γραφή. Ποιος είναι, λοιπόν, αυτός για τον οποίο λέει αυτά η Αγία Γραφή; Ή ποιος είναι τόσο σπουδαίος, ώστε και οι προφήτες να προαναγγέλλουν τόσα πολλά γι’ αυτόν;
Διότι, κανένας άλλος δεν βρίσκεται τόσο μεγάλος μέσα στην Αγία Γραφή, εκτός από τον κοινό Σωτήρα όλων, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, το Λόγο του Θεού. Διότι αυτός είναι που γεννήθηκε από παρθένο κόρη και ενανθρώπησε και έχει άγνωστη την ανθρώπινη ρίζα της γενιάς του. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να ονομάσει τον σαρκικό πατέρα του, διότι το σώμα του δεν προήλθε από άνδρα αλλά μόνον από παρθένο κόρη.
Όπως λοιπόν μπορεί ν’ αναζητήσει κάποιος το γενεαλογικό δέντρο του Δαβίδ, του Μωυσή και όλων των πατριαρχών, έτσι δεν μπορεί ν’ απαριθμήσει την ανθρώπινη ρίζα του Σωτήρα από την πλευρά του πατέρα. Αυτός είναι που δημιούργησε το αστέρι, για να δηλώσει τη σωματική του γέννηση. Διότι έπρεπε, αφού από τον ουρανό κατέβηκε ο Λόγος, και από τον ουρανό να δοθεί το μήνυμα της γεννήσεώς του. Και έπρεπε, εφόσον ο ερχόμενος ήταν ο βασιλιάς της κτίσεως, να τον γνωρίζει ξεκάθαρα όλη η οικουμένη. Αν και γεννήθηκε στην Ιουδαία, έρχονταν να τον προσκυνήσουν οι Πέρσες. Αυτός είναι που και πριν από την ενανθρώπησή του πήρε τη νίκη ενάντια στους αντίπαλους δαίμονες και τα τρόπαια ενάντια στην ειδωλολατρία.
Όλοι, λοιπόν, οι ειδωλολάτρες απ’ όλα τα έθνη απαρνήθηκαν τις πατροπαράδοτες συνήθειές τους και την αθεΐα των ειδώλων· εναποθέτουν λοιπόν την ελπίδα τους στο Χριστό και γίνονται στρατιώτες του, πράγμα που είναι δυνατόν να το δούμε με τα μάτια μας. Διότι ποτέ άλλοτε δεν είχε παύσει η αθεΐα των Αιγυπτίων, παρά μόνον όταν ο Παντοκράτωρ Κύριος κατέβηκε εκεί σωματικά, σαν να ήταν πάνω σε σύννεφο· κατάργησε εκεί την πλάνη των ειδώλων και όλους τους τράβηξε κοντά του και τους οδήγησε στη συνέχεια προς τον Πατέρα του.
Αυτός είναι εκείνος που σταυρώθηκε με μάρτυρα τον ήλιο και την κτίση και αυτούς που τον θανάτωσαν. Και με το θάνατό του συντελέστηκε η σωτηρία όλων και λυτρώθηκε όλη η κτίση. Αυτός είναι η ζωή όλων, και εκείνος που παράδωσε σαν πρόβατο το σώμα του σε θάνατο για τη σωτηρία όλων, αν και οι Ιουδαίοι δεν τον πιστεύουν.
Εάν βέβαια δεν τα θεωρούν αυτά αρκετά για να τους πείσουν, ας πεισθούν τουλάχιστον από άλλες προφητείες που αυτοί πάλι έχουν. Διότι, για ποιον λένε οι προφήτες: «Φανερώθηκα σ’ αυτούς που δεν με αναζητούσαν· βρέθηκα απ’ αυτούς που δεν ρωτούσαν για μένα· είπα, να εγώ είμαι σε έθνος που δεν αποκαλεί το όνομά μου· άπλωσα τα χέρια μου σ’ έναν απειθή λαό που αντιδρά»;
Θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος τους Ιουδαίους: ποιος είναι λοιπόν αυτός που εμφανίστηκε; Εάν είναι προφήτης, ας μας πουν πότε κρυβόταν, για να εμφανιστεί έπειτα. Και ποιος είναι αυτός ο προφήτης που κρυβόταν κι εμφανίστηκε έπειτα, και άπλωσε τα χέρια του πάνω στο σταυρό; Δεν είναι κανείς από τους δίκαιους· είναι μόνον ο Λόγος του Θεού, που είναι ασώματος στη φύση του, αλλά για χάρη μας πήρε σώμα και έπαθε για τη σωτηρία μας.
Εάν και αυτό δεν τους ικανοποιεί, τουλάχιστον ας ντραπούν από τα υπόλοιπα, διότι θα δουν σ’ αυτά φανερή την απόδειξη. Διότι λέει η Αγία Γραφή: «Πάρτε δύναμη τα αποκαμωμένα χέρια και τα παράλυτα πόδια· να πείτε σ’ όσους φοβούνται: να είστε δυνατοί, μη φοβόσαστε· διότι, να, ο Θεός μας θα ρθει να εκδικηθεί, αυτός θα έρθει και θα μας σώσει. Τότε τα μάτια των τυφλών θ’ ανοιχτούν και τ’ αυτιά των κουφών θ’ ακούσουν· τότε θα πηδάει σαν ελάφι ο κουτσός και η γλώσσα των μουγκών θα λέει πολλά».
Τι λοιπόν μπορούν να πουν και γι’ αυτή την προφητεία, ή πώς τολμούν να τη βλέπουν μπροστά τους; Διότι η προφητεία δηλώνει ότι ο Θεός θα ενανθρωπίσει και κάνει γνωστά τα σημάδια και το χρόνο της παρουσίας του. Το ότι οι τυφλοί βλέπουν, οι κουτσοί περπατούν, οι κουφοί ακούν και η γλώσσα των μουγκών λέει πολλά, όλα αυτά (τα θαυμαστά σημεία) τα λέει για το γεγονός της σαρκώσεως του Θεού. Ας πουν, πότε συνέβησαν τέτοια μεγάλα σημεία στο (βασίλειο του) Ισραήλ ή σε κάποιο μέρος (του βασιλείου) της Ιουδαίας;
Καθαρίστηκε βέβαια από τη λέπρα ο Ναιμάν, αλλά κανείς κουφός δεν άκουσε ούτε κουτσός περπάτησε. Ανάστησαν νεκρό ο Ηλίας και ο Ελισσαίος, αλλά δεν είδε το φως τυφλός από γεννησιμιού του. Είναι σπουδαίο πράγματι ν’ αναστηθεί νεκρός, αλλ’ όχι τόσο σπουδαίο σαν τα θαύματα του Σωτήρα.
Μάλιστα,εφόσον η Γραφή δεν αποσιώπησε το θαύμα του λεπρού και του νεκρού παιδιού της χήρας, σίγουρα δεν θα παρέλειπε να πει κι αν συνέβαινε κουτσός να περπατήσει και τυφλός να δει. Επειδή όμως δεν τα αναφέρει η Αγία Γραφή, είναι φανερό ότι δεν είχαν συμβεί αυτά προηγουμένως.
Πότε λοιπόν συνέβησαν αυτά, παρά μόνον όταν ενανθρώπισε ο Λόγος του Θεού; Και πότε ήρθε, παρά όταν οι κουτσοί περπάτησαν, οι μουγγοί μίλησαν, οι κουφοί άκουσαν και οι τυφλοί από τη γέννα τους είδαν το φως;
Γι’ αυτό το λόγο και οι Ιουδαίοι που τα έβλεπαν αυτά τότε έλεγαν, ότι δεν έχουν ακούσει να γίνονται τέτοια θαυμαστά γεγονότα παλαιότερα: «Ποτέ δεν ακούστηκε ότι άνοιξε κάποιος τα μάτια εκ γενετής τυφλού· εάν αυτός που το έκανε δεν ήταν από το Θεό, δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτε».
Από την ιστοσελίδα: http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/paterikon/a8anasios_megas_logos_peri_enan8rwphsews.htm
