Ύμνος στον πολύαθλο δούλο του Θεού Ιώβ Αγίου Νικολάου Βελιμιροβιτς
***
«Ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλατο•» (Ιώβ α’ 21)
Αδελφοί, ας μη φοβούνται οι δίκαιοι: τα πάντα συνεργούν προς το καλό γι’ αυτούς [1]. Ολόκληρη η Αγία Γραφή μας δείχνει πως ο Θεός ποτέ δεν εγκαταλείπει τους δικαίους!
Το παράδειγμα του Ιώβ το φανερώνει ολοκάθαρα, όπως βλέπουμε τον ήλιο. Ο Ιώβ είχε επτά υιούς και τρεις θυγατέρες· είχε πλούτη, τον σεβασμό των ανθρώπων, είχε φίλους. Ξαφνικά τα έχασε όλα αυτά, μέσα σε μια μέρα. Αλλά δεν γόγγυσε εναντίον του Θεού, απεναντίας: πεσών χαμαί προσεκύνησε τω Κυρίω και είπεν• αυτός γυμνός εξήλθον εκ κοιλίας μητρός μου, γυμνός και απελεύσομαι (Ιώβ α’ 20-21). Μετά, ο Ιώβ έχασε και την υγεία του, το τελευταίο αγαθό απ’ όσα είχε. Όλο το σώμα του, από την κορυφή μέχρι τα νύχια, καλύφθηκε με φοβερές πυορροούσες πληγές.
Τότε κάθισε επάνω στην κοπριά και τις στάχτες και ανέπεμψε δέηση προς τον Θεό. Η σύζυγός του προσπάθησε να τον πείσει να απαρνηθεί τον Θεό του, αλλά ο δίκαιος Ιώβ της είπε: ίνα τι ώσπερ μία των αφρόνων γυναικών ελάλησας ούτως; ει τα αγαθά εδεξάμεθα εκ χειρός Κυρίου, τα κακά ουχ υποίσομεν; (Ιώβ β’ 10). Οι φίλοι του τον επιτίμησαν, λέγοντάς του ότι ήταν άφρων και υπερήφανος στην κατανόηση και στη στάση του απέναντί τους. Ο Ιώβ ταπεινώθηκε, προσευχήθηκε στον Θεό και υπέμεινε έως τέλους όλες τις πληγές και συμφορές του.
Συμβαίνει και σήμερα, όπως και τότε, όταν μας βρουν κάποιες δυστυχίες, οι εγγύς και πλησίον ημών να θεωρούν εαυτούς πιο έξυπνους και πιο δίκαιους από εμάς. Όμως ο Πάνσοφος Θεός παραχώρησε να πέσουν όλες αυτές οι συμφορές επάνω στον Ιώβ, για να δοκιμάσει όχι μόνο τον δούλο Του, αλλά και τους συγγενείς και φίλους αυτού! Όταν ο καθένας απ’ αυτούς είχε δείξει τι είδους άνθρωπος ήταν, όταν ο καθένας τους είχε δοκιμαστεί ενώπιον του Υψίστου, τότε ο Θεός, με την παντοδύναμη δεξιά Του, αποκατέστησε την υγεία του Ιώβ, του έδωσε διπλάσια πλούτη απ’ όσα του είχε αφαιρέσει προηγουμένως και, επίσης, του χάρισε επτά υιούς και τρεις θυγατέρες.
Αδελφοί μου, όποιος έχει δυνατή πίστη, αυτός έχει και καθαρή πνευματική όραση, ώστε να μπορεί να διακρίνει το χέρι του Θεού επάνω του, τόσο σε περιόδους ευμάρειας όσο και σε καιρούς συμφορών. Αυτός που έχει δυνατή πίστη, έχει επίσης και μεγάλη υπομονή στα βάσανα που περνά. Όταν ο Θεός του δίνει, δίνει κι αυτός ευχαριστίες και όταν ο Θεός τού παίρνει, Τον ευλογεί: είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις τους αιώνας (Ιώβ α’ 21).
Ω Κύριε, Θεέ του πολυάθλου και υπομονετικού Ιώβ, δίδαξέ μας πώς να ευλογούμε το όνομά Σου στις δοκιμασίες της ζωής μας!
Όσιος Νεκτάριος της Όπτινα
Οι δοκιμασίες του Ιώβ είναι νόμος για κάθε άνθρωπο. Όταν είναι πλούσιος, επιφανής κι επιτυχημένος, ο Θεός δεν συνομιλεί μαζί του. Όταν είναι πάνω σ’ ένα σωρό κοπριά, εγκαταλελειμμένος απ’ όλους, τότε εμφανίζεται ο Θεός και συνομιλεί μαζί του και αυτός μόνο ακούει και κράζει: «Κύριε, ελέησε με»!
***
Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ: Όταν η ζωή γεμίζει από μόχθους αναδεύει μέσα στον άνθρωπο το αίσθημα πως βαραίνει πάνω του η κατάρα και η οργή του Θεού. Όταν όμως περάσουν αυτές οι δοκιμασίες, τότε θα δει πως η θαυμαστή πρόνοια του Θεού τον φύλαγε προσεκτικά σ’ όλες τις πτυχές της ζωής του. Χιλιόχρονη πείρα, που παραδίνεται από γενιά σε γενιά, λέει πως όταν ο Θεός δει την πίστη της ψυχής του αγωνιστή γι’ Αυτόν, όπως είδε την πίστη του Ιώβ, τότε τον οδηγεί σε αβύσσους και ύψη πού είναι απρόσιτα σ’ άλλους.
Να πιστεύετε ακράδαντα στην πρόνοια του Θεού για σας, παρά τις όποιες θλίψεις και τους κόπους. Μη σκέπτεστε ότι υπάρχει κάποιο λάθος … Εκείνο που τώρα υπομένετε θα σας καταλογισθεί ως μαρτύριο.
Μια υπομονετική στάση σε κάθε δοκιμασία κάνει την αναγεννημένη ψυχή να κατανοεί την «άνωθεν σοφίαν».
***
Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ: Το 1832 κάποιος γαιοκτήμων Μπογκντάνωφ αξιώθηκε να δει τον όσιο Σεραφείμ στην έρημο του Σάρωφ. Στον διάλογό τους, μεταξύ άλλων, ο Μπογκντάνωφ ερώτησε τον μακάριο ασκητή τι θα του πρότεινε να διαβάζει. Ο όσιος του απάντησε: «Το ευαγγέλιο! Διάβαζε ανά τέσσερα κεφάλαια την ημέρα, ένα από κάθε ευαγγελιστή• και επί πλέον τον βίο του δικαίου Ιώβ. Αυτός, αν και άκουγε από τη γυναίκα του ότι είναι προτιμότερο να πεθάνει, έκανε υπομονή σε όλα και σώθηκε. »
– Πρέπει πάντοτε να υπομένουμε όλα χάριν του Θεού ευχαρίστως. Η ζωή μας είναι μια στιγμή συγκριτικά με την αιωνιότητα και γι’ αυτό: «Ουκ άξια, κατά τον Απόστολον, τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν δόξαν αποκαλυφθήναι εις ημάς» (Ρωμ. η’, 18).
***
Παππούς Παναγής της Λύσης: Η υπομονή τα νικά όλα. Διά της υπομονής θα σώσουμε τις ψυχές μας, «αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν». Ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται». «Υπομονής χρείαν έχετε». Πρώτο παράδειγμα ο Ιώβ. «Ιδού μακαρίζομεν τους υπομένοντας…». Ό,τι υπομένεις είναι στεφάνι. Τι ψάχνεις να κάμεις καλοσύνες; Το να υπομένεις τις δοκιμασίες έχει παραπάνω μισθό.
***
Σήκωσε τον σταυρό σου και μη φοβάσαι!
– Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Τι σημαίνει να σηκώσεις τον σταυρό σου; Αυτό θα πει να λαμβάνεις οικειοθελώς από το χέρι της Θείας Προνοίας κάθε ιαματική πικρία που σου προσφέρεται.
Συμβαίνουν καταστροφές μεγάλες; Μείνε υποτασσόμενος στη βουλή του Θεού καθώς ο Νώε.
Σου ζητείται αυτοθυσία; Πρόσφερέ την με τέτοια πίστη στον Θεό καθώς και ο Αβραάμ ήθελε να προσφέρει ως θυσία τον υιό του.
Χάνεται η περιουσία, πεθαίνουν αιφνιδίως τα τέκνα σου και σε ζώνει αρρώστια βαριά; Υπόφερε τα πάντα με καρτερία και μην απομακρύνεις την καρδιά σου από τον Θεό, καθώς και ο Ιώβ το ίδιο έκανε.
Σε εγκατέλειψαν οι φίλοι και σε περικύκλωσαν όλοι οι εχθροί; Φέρε τα όλα δίχως γογγυσμό, και με την ελπίδα της επικείμενης βοήθειας του Θεού, καθώς το έπρατταν και οι Απόστολοι.
Σε οδηγούν στην απώλεια χάριν του Χριστού; Να ευγνωμονείς τον Θεό για μία τέτοια τιμή, παρόμοια με κείνη των χιλιάδων χριστιανών μαρτύρων, ανδρών και γυναικών.
***
Όταν οι πιστοί δειλιάσουν από τη δύναμη των ανθρώπων, Εκείνος πάλι, όπως άλλοτε στους Αποστόλους, εμφανίζεται και λέει: Μην τους φοβάσθε! «Μη φοβηθείτε από των αποκτενόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι» (Μτ. 10:28).
Όταν οι πιστοί λυγίσουν από τον φόβο μπροστά στα φοβερά φαινόμενα της δυνάμεως του Θεού του Σινά, τότε Εκείνος, ο Ανίκητος Στρατηγός, αντιλαμβάνεται του στρατού Του και τον ενθαρρύνει: «Εγέρθητε και μη φοβήσθε!» (Μτ. 17:6).
Όταν ενσκήψουν όλες οι προφητευμένες φρικαλεότητες στον άθεο αυτό κόσμο και η γη θα συνταράσσεται από τους πολέμους, προβλέποντάς τα όλα Εκείνος, ενθαρρύνει τους στρατιώτες Του λέγοντας: «Οράτε, μη θροείσθε!» (Μτ. 24:6).
Και όταν ο κόσμος όλος εξεγερθεί εναντίον της Εκκλησίας Του, Εκείνος λέει: «Θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιω. 16:33).
***
Ο σατανάς γέμισε το σώμα του Ιώβ, με σπυριά με πυώδεις πληγές από τα πόδια μέχρι το κεφάλι. Κάθισε τότε ο Ιώβ μέσα στη στάχτη, πήρε ένα κεραμίδι και έξυνε το πύον από τις πληγές του. Μέσα σ’ όλα αυτά τα βάσανα παρέμεινε η ψυχή του Ιώβ καθαρή, υγιής και πιστή στο Θεό. Και πάλι ντροπιάστηκε ο σατανάς και έφυγε στον Αδη, στον τόπο του. Ο Θεός επέστρεψε στον Ιώβ, την υγεία του, την περιουσία, τον ευλόγησε μάλιστα να έχει περισσότερα από πριν. Ο Ιώβ απέκτησε πάλι επτά γιους και τρεις κόρες, έγινε πάλι υγιής σωματικά και χαρούμενος και έζησε για πολλά χρόνια. Πέθανε, όταν ήταν πλέον χορτασμένος από ζωή.
Και ο δικός μας λαός χτυπήθηκε πολλές φορές. Έπληξαν την περιουσία του και το σώμα του. Ο Θεός όμως πρόσεξε την ψυχή του. Η περιουσία του λαού μας, το κράτος, πολλές φορές έπεσε και κατέρρευσε. Μετά από κάθε κρατική καταστροφή ο λαός μας σκοτώνονταν. Ο Θεός όμως φύλαξε τη ψυχή του λαού μας, πού έμεινε πιστός πάλι στο Χριστό. Πραγματικά, όταν ο άνθρωπος μελετήσει την ιστορία του κράτους μας, καταλαβαίνει πόσους πολλούς ανθρώπους σκότωσαν από το λαό μας, πόσο πολλούς ανθρώπους βασάνισαν και αιχμαλώτισαν. Είναι μεγάλο θαύμα του Θεού, ότι στον κόσμο αυτό ακόμη υπάρχει ο λαός μας και ακόμα ακούγεται η γλώσσα μας.
Πώς να εξηγήσουμε αυτό το θαύμα στην ιστορία μας; Μπορεί να εξηγηθεί με τον ίδιο τρόπο πού εξηγείται η ζωή του Ιώβ. Δεν επέτρεψε ο Θεός, αδελφοί μου, δεν επέτρεψε παιδιά μου, να αγγίξει ο σατανάς την ψυχή του λαού μας. Επέτρεψε ο Θεός στον σατανά να χτυπήσει το κράτος, την περιουσία και το σώμα, αλλά του απαγόρευσε να αγγίξει την μεγάλη χριστιανική ψυχή του λαού μας. Και όσο σ’ ένα λαό η ψυχή είναι ζωντανή και δυνατή μέχρι τότε τίποτε δεν χάνεται… Από το βιβλίο «Μέσα από το παράθυρο της φυλακής», Εκδόσεις ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ.
iconandlight
Το είδαμε εδώ
