Ο Ἅγιος τῆς Κροστάνδης μᾶς λέγει πώς «ὅποιος ὑποστηρίζει ἕνα ἀντίχριστο σύστημα συντασσόμενος μαζί του, αὐτοπροσδιοριζόμενος πλέον μέσα ἀπό αὐτό… θεωρεῖται σφραγισμένος, ἀσχέτως ἄν δέν ἔχει λάβει τό τελικό σφράγισμα. Ερωτούμε: Η αίρεση και όσοι την υποστηρίζουν, πολιτικοί και κληρικοί, είναι φιλόχριστο ή αντίχριστο σύστημα; Και αν κάποιος δεν πάρει την ταυτότητα, αλλά συμπορευθεί με τον Οικουμενισμό, όποιος κάποιοι «ομολογητές» επίσκοποι, ιερείς, θεολόγοι και λαϊκοί, τότε σώζεται;
Προς ρασοφόρο πού κήρυξε πώς ὅσοι πάρουν τό σφράγισμα μποροῦν νά μετανοήσουν!
Γράφει: Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ
Ἀναγκαζόμαστε νά γράψουμε τά αὐτονόητα σχετικά μέ τό τί περιμένει αὐτούς πού θά λάβουν, ἄν καί ὅταν, τό σφράγισμα τοῦ Ἀντιχρίστου, στηριζόμενοι ἁγιογραφικῶς.
Μέ λύπη ἀκούσαμε τήν προηγούμενη Κυριακή γνωστό ρασοφόρο κήρυκα μέ πολλούς ἀκροατές, νά ἀναγγέλει στήν ροή τοῦ λόγου του, πώς ὅσοι πάρουν τό χάραγμα θά μποροῦν μετά, ἄν θελήσουν, νά μετανοήσουν! Τά ἐπιχειρήματα πού παρατέθηκαν στήν ὁμιλία του ἦταν κυριολεκτικά ἐκτός τόπου καί χρόνου.
Οἱ ἀπόψεις του ἐπίσης ὅσον ἀφορᾶ τίς νέες ἠλεκτρονικές ταυτότητες καί τό χειρόγραφο τοῦ Ἁγίου Παϊσίου πού ἀναφέρεται σ’ αὐτές (βλέπε: ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ! Τό αὐθεντικό χειρόγραφο τοῦ Ἁγίου Παΐσιου τοῦ Ἁγιορείτου γιά τό 666 καί τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες!) εἶναι ἐν συντομίᾳ ἀποδομητικές καί ὄχι τυχαῖα, διότι κούμπωναν μέ τήν ἄποψη περί δυνατότητας μετανοίας ὅσων σφραγισθοῦν!
Δέν θά σταθοῦμε περισσότερο στήν ἀντιπαράθεση ἐπ’ αὐτοῦ, διότι εἶναι σαφές πώς θά ὑπακούσουμε στόν Ἅγιο, ἀλλά καί στούς ἄλλους Ἁγίους Πατέρες καί Γέροντες πού εἶχαν τήν ἴδια κοινή ἁγιοπνευματική στοίχιση μέ τόν Ἄγιο σέ βάθος πολλῶν ἐτῶν μέχρι καί σήμερα.
Ἀκούγοντας πώς ὁ σφραγισμένος ἄνθρωπος θά μπορεῖ νά μετανοήσει, κυριολεκτικά φρίξαμε.
Εἰδικά σκεπτόμενοι πώς χιλιάδες ἀκροατῶν του μέ ἀδύναμες ἀντιστάσεις στό σύγχρονο ἀντίχριστο πνεῦμα καί ἐπιρρεπεῖς στίς ἀπολαύσεις, τήν καλοπέραση καί στά καλούδια τοῦ παρόντος βίου πού μᾶς ἔχουν κάνει πλαδαρούς τούς σύγχρονους Χριστιανούς, δέν θά μποῦν σέ κανέναν κόπο ἀγῶνος, ἀντιστάσεως, στερήσεως καί θυσίας γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί τήν σωτηρία τους, παραλαμβάνοντας τώρα τήν Κάρτα τοῦ πολίτη-ἠλεκτρονική ταυτότητα καί εἰσαγωγή τοῦ σφραγίσματος (κατά τόν Ἅγιο Παΐσιο, τόν Γέροντα Σάββα Ἀχιλλέως, τόν Γέροντα Ἀμβρόσιο Λάζαρη, τόν Γέροντα Γαβριήλ τόν Ἁγιορείτη κ.ἄ.) καί γιατί ὄχι μετά καί τό σφράγισμα, κνήθοντας τά ὦτα τους μέ τήν ψευδαίσθηση πώς θά ἔχουν στό μέλλον τήν ἐλπίδα νά μετανοήσουν καί νά ἀποκαταστήσουν αὐτήν τήν τεράστια πτώση. Ἄν ποτέ καταλάβουν τήν πτώση…
Παραθέτουμε χωρίο ἀπό τήν Ἀποκάλυψη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τό ὁποῖο ἐπαναφέρει στήν πραγματικότητα καί τήν ἀλήθεια, τόσο τόν σεβαστό ρασοφόρο, ὅσο καί τούς ἡδέως ἀκρουόμενους αὐτοῦ, γιά τό κατά πόσο θά δώσει ὁ Κύριος εὐκαιρία μετανοίας σ’ αὐτούς πού ἀπό μόνοι τους θά τήν ἔχουν ἤδη πετάξει στόν κάδο ἀπορριμάτων, παραδίδοντας τό πνεῦμα καί τό σῶμα τους στόν Ἀντίχριστο:
«9 Καὶ ἄλλος ἄγγελος τρίτος ἠκολούθησεν αὐτοῖς λέγων ἐν φωνῇ μεγάλῃ· εἴ τις προσκυνεῖ τὸ θηρίον καὶ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, καὶ λαμβάνει τὸ χάραγμα ἐπὶ τοῦ μετώπου αὐτοῦ ἢ ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ,
10 καὶ αὐτὸς πίεται ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ κεκερασμένου ἀκράτου ἐν τῷ ποτηρίῳ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ βασανισθήσεται ἐν πυρὶ καὶ θείῳ ἐνώπιον τῶν ἁγίων ἀγγέλων καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου. 11 καὶ ὁ καπνὸς τοῦ βασανισμοῦ αὐτῶν εἰς αἰῶνας αἰώνων ἀναβαίνει, καὶ οὐκ ἔχουσιν ἀνάπαυσιν ἡμέρας καὶ νυκτὸς οἱ προσκυνοῦντες τὸ θηρίον καὶ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, καὶ εἴ τις λαμβάνει τὸ χάραγμα τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.»
(Ἀποκ. κεφ. 14)
Τοὐτέστιν, μετά τό χάραγμα δέν θά ὑπάρχει γυρισμός. Ἡ χάρις θά φυγαδευθεῖ ἀπό μία τέτοια ἀνθρώπινη ἐπιλογή, δηλαδή τήν οἰκειοθελή παράδοση τοῦ ἀνθρώπου στόν Ἀντίχριστο! Χωρίς τήν χάρη δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει μετάνοια. Καμμία ἁγιογραφική νύξη περί μετανοίας ὅσων σφραγισθοῦν δέν γίνεται. Ἄπαξ καί συμβεῖ εἶναι δρόμος χωρίς ἐπιστροφή.
Ὅταν ὁ Ἅγιος τῆς Κροστάνδης μᾶς λέγει πώς «ὅποιος ὑποστηρίζει ἕνα ἀντίχριστο σύστημα συντασσόμενος μαζί του, αὐτοπροσδιοριζόμενος πλέον μέσα ἀπό αὐτό… θεωρεῖται σφραγισμένος, ἀσχέτως ἄν δέν ἔχει λάβει τό τελικό σφράγισμα», πῶς κάποιος αὐθαιρέτως διδάσκει πώς ὁ σφραγισμένος μέ τόν ἔξω ἀπό δῶ, θά ἔχει δικαίωμα καί τήν χάρη τοῦ μετανοεῖν; Ποιός Ἅγιος τό ἔχει πεῖ ποτέ αὐτό; Οὔτε βεβαίως ἡ Ἁγία Γραφή λέγει κάτι παρόμοιο, τοὐναντίον ὅπως παραθέσαμε!
Δέν ἀποκαλύπτουμε τό ὄνομα τοῦ ρασοφόρου πρός τό παρόν, γιατί δέν ἔχουμε πρόθεση καί διάθεση προσωπικῶν ἀντιπαραθέσεων, ἀλλά τήν ἐλπίδα νά καταλάβει πώς ἔχει πέσει ἔξω, ὅπως κάνουμε λάθη ὅλοι μας κατά καιρούς, ὥστε νά ἐπανέλθει καί κυρίως νά μήν παρασυρθεῖ κανένας ἀκροατής. Ἐπίσης, σεβόμενοι ἄλλους ἀγῶνες του στούς ὁποίους τήρησε ὀρθή στάση. Παρόλ’ αὐτά, αὐτό τό φλέγον ζήτημα περί χαράγματος εἶναι ὕψιστο, εἰδικά ἐπειδή ἀντιθέτως ἀπό τή ἄποψη τοῦ ρασοφόρου στερεῖ τήν μετάνοια ἀπό τόν ἄνθρωπο, γι’ αὐτόν τόν λόγο καί δέν πρέπει νά περάσει ἀσχολίαστο!
Γρηγοροῦμεν καί ὀφείλουμε στό ἀναγνωστικό μας κοινό τίς ἁγιογραφικές διευκρινίσεις πού παρατέθηκαν πρός ἀποκατάστασιν τῆς ἀληθείας ἄν ἄκουσαν τήν ἐν λόγῳ ὁμιλία, ἤ ἄν στό μέλλον ἀκούσουν κάτι παρόμοιο, ἀπ’ ὅποιου στόμα κι ἄν ἐξέλθει.
